Dierkunde 2 (beter)

Homeostase

Het behouden van een stabiel intern milieu ondanks externe veranderingen.

Cephalisatie

De concentratie van zenuwweefsel en zintuigen aan de voorzijde van een dier.

Fenotypische kenmerken

Waarneembare eigenschappen van een organisme, beïnvloed door genen en omgeving.

Analoog kenmerk

Gelijkende kenmerken bij verschillende soorten zonder gemeenschappelijke voorouder volgens evolutie theorie.

Prion

Een verkeerd gevouwen eiwit dat andere eiwitten misvormt en ziekten veroorzaakt.

Spina bifida

Aangeboren afwijking waarbij de neurale buis zich niet volledig sluit.

Gastrulatie

Vorming van drie kiemlagen tijdens de vroege embryonale ontwikkeling.

Hermafrodiet

Een organisme met zowel mannelijke als vrouwelijke voortplantingsorganen.

Neurulatie

Proces waarbij de neurale buis ontstaat, waaruit het zenuwstelsel zich ontwikkelt.

Reductiedeling

Celdeling (meiose) waarbij het aantal chromosomen wordt gehalveerd voor voortplanting.

Mucosa

Slijmvlies dat de binnenkant van organen zoals darmen en luchtwegen bekleedt.

Kwantitatieve kenmerken

Eigenschappen die variëren in gradaties en door meerdere genen worden beïnvloed.

Pseudocoelomaat

Dier met een lichaamsholte die niet volledig omgeven is door mesoderm.

Mesolecithaal

Eicel met een matige hoeveelheid dooier, zoals bij amfibieën.

Eukaryoot

Organisme met cellen die een echte celkern en organellen bevatten.

Mesomeer

intermediair mesomeer, middelste deel van de mesoderm.

Cnidoblast

Een gespecialiseerde cel bij neteldieren die netelcellen bevat voor verdediging of jacht.

Notochord

Een flexibele staaf die structuur biedt in de embryonale fase, later vervangen door de wervelkolom.

Germinatieve cellen

Voortplantingscellen (zaadcellen en eicellen) die genetisch materiaal doorgeven.

Open circulatiesysteem

Bloedsomloop waarbij bloed vrij in lichaamsholten stroomt in plaats van door gesloten vaten.

Proto-nefron

Eenvoudig excretiesysteem bij ongewervelden dat helpt bij afvalverwijdering.

Hydrozoa

Een klasse binnen de neteldieren, waaronder kwallen en hydra’s.

Myofilamenten

Eiwitstructuren in spiercellen die spiercontractie mogelijk maken.

Diploblast

Dier met twee kiemlagen (ectoderm en endoderm) in de embryonale fase.

Haploïd

Cel met een enkele set chromosomen, zoals een zaadcel of eicel.

QWBA

Techniek om de verdeling van radioactieve stoffen in een organisme te meten.

Open field test

Test die het angst- en exploratiegedrag van dieren in een open ruimte meet.

I.M. (Intramusculair)

Injectie direct in de spier, vaak gebruikt voor medicatie bij dieren.

Gavage

Voedingsmethode waarbij een sonde direct in de maag wordt geplaatst.

Transgene muis

Muis met genetische modificaties om bepaalde genen te bestuderen.

Barbituraat

Kalmerend middel dat het zenuwstelsel onderdrukt en bij anesthesie wordt gebruikt.

IVC

Geventileerde kooien voor laboratoriumdieren, verbeteren hygiëne en luchtcirculatie.

Jejunum

Middelste deel van de dunne darm dat voedingsstoffen opneemt.

Metabole kooi

Speciaal ontworpen kooi om stofwisselingsprocessen bij dieren te meten.

Grooming

Verzorgingsgedrag bij dieren, zoals vachtverzorging of schoonlikken.

Cupping

Therapeutische techniek waarbij vacuüm op de huid wordt gecreëerd.

Barnes maze

Gedragstest bij knaagdieren om ruimtelijk geheugen en leervermogen te meten.

Syncytium

Een celstructuur met meerdere celkernen zonder onderverdeling door membranen.

Nefron

Functionele eenheid van de nier die bloed filtert en urine vormt.

Sinoatriale knoop

Natuurlijke pacemaker van het hart die het hartritme regelt.

Myofibrillen

Spiervezels die bestaan uit myofilamenten en zorgen voor spiercontractie.

Monotremata

Eierleggende zoogdieren zoals het vogelbekdier en de mierenegel.

Mucosa

Slijmvlies dat interne organen bekleedt en bescherming biedt.

Trachea

Luchtpijp die lucht naar de longen transporteert.

Ecdysis

Vervelling bij geleedpotigen, waarbij ze hun oude exoskelet afwerpen.

Pseudocoeloom

Een lichaamsholte die niet volledig is omgeven door mesoderm, zoals bij rondwormen.

Homeobox

Genfamilie die de embryonale ontwikkeling en lichaamsbouw reguleert.

Mesoderm

Middelste kiemlaag waaruit spieren, botten en bloedvaten ontstaan.

Zygote

Eerste cel die ontstaat na de versmelting van een eicel en een zaadcel.

Wire suspension test

Test om spierkracht en coördinatie bij knaagdieren te meten.

Ileum

Het laatste deel van de dunne darm, betrokken bij de opname van voedingsstoffen.

Telemetry

Techniek om fysiologische gegevens van dieren op afstand te meten.

Stylet

Stekelig orgaan gebruikt door parasieten of insecten om voedsel op te nemen.

Chitine

Structuureiwit dat het exoskelet van insecten en schimmels vormt.

Deuterostoma

Groep dieren waarbij de anus zich vóór de mond ontwikkelt in het embryo.

Hirudinea

Klasse van bloedzuigers binnen de ringwormen

Ganglion

Groepering van cellichamen van zenuwcellen

Farynx

Voorste deel van de darmtractus

Integument

Lichaamswand

Oesophagus

Slokdarm

Agnaat

Kaakloos

Eutelie

Celconstantie

Vector

Overdrager van infecties

Terretisch

Op land levend

Proventriculus

spiermaag voor mechanische voedselverwerking

Vinstralen

Steunelementjes in vissen

Alvelolus

Longblaasje

Cuticula

Beschermende afdekking van lichaamswand

Epidermis

buitenste cellulaire laag van het integument, afkomstig van het ectoderm. Deze produceert het cuticulaire exoskelet

Buizen van malpighi

organen in de vorm van lange dunne buisjes bij

de insecten die onder andere zorgen voor de afvoer van de afvalstoffen

van het verteringsstelsel en soms de popvorming.

Chiniteuze monddelen

Cuticulaire structuren voor de werking van voedsel