B Level 2.4: Which is the Right Thai Pronoun?

ผม (phǒm)

ดิฉัน (dì-chǎn) / ฉัน (chǎn)

ผม (phǒm)

ดิฉัน (dì-chǎn) / ฉัน (chǎn)

I

หนู (nǔu)

I; you

เรา (rao)

we; I

พวกเรา (phûuak-rao)

we

พี่ (phîi)

น้อง (náawng)

I; you

คุณ (khun)

you

ท่าน (thân)

you; he; she

เธอ (thooe)

she; you

เขา (khǎo)

he; she

พวกเขา (phûuak khǎo)

they

มัน (man)

it

กู (guu)

I (rude form)

มึง (mueng)

you (rude form)

ไม่ต้อง (mâi dtâwng)

not necessary

ไม่

not

ต้อง (dtâwng)

must; to be necessary

ไม่ต้องไป (mâi dtâwng bpai)

"It's not necessary to go"

"You don't need to go."

พอแล้ว (phaaw láaeo)

enough already

พอ (phaaw)

enough; sufficient

พา...ไป... (phaa...bpai...)

take… go…

พา (phaa)

to take someone

คุณพาแม่ไปร้านอาหาร (khun phaa mâae bpai ráan-aa-hǎan)

"You took mother to a restaurant."

หรอก (ràawk)

really; this is a particle we use at the end of a negative statement to make it softer or lessen the sense of negativity in the statement.

เขาไม่อยากไปไหนหรอก (kǎo mâi yàak bpai nǎi ràawk)

He doesn’t want to go anywhere

อาจารย์ (aa-jaan)

professor

แก้ว (gâaeo)

glass, crystal

ช้อน (cháawn)

spoon

เรียน (riian)

to study

มหาวิทยาลัย (má-hǎa-wít-thá-yaa-lai)

university

สอน (sǎawn)

to teach