ผม (phǒm)
ดิฉัน (dì-chǎn) / ฉัน (chǎn)
I
หนู (nǔu)
I; you
เรา (rao)
we; I
พวกเรา (phûuak-rao)
we
พี่ (phîi)
น้อง (náawng)
I; you
คุณ (khun)
you
ท่าน (thân)
you; he; she
เธอ (thooe)
she; you
เขา (khǎo)
he; she
พวกเขา (phûuak khǎo)
they
มัน (man)
it
กู (guu)
I (rude form)
มึง (mueng)
you (rude form)
ไม่ต้อง (mâi dtâwng)
not necessary
ไม่
not
ต้อง (dtâwng)
must; to be necessary
ไม่ต้องไป (mâi dtâwng bpai)
"It's not necessary to go"
"You don't need to go."
พอแล้ว (phaaw láaeo)
enough already
พอ (phaaw)
enough; sufficient
พา...ไป... (phaa...bpai...)
take… go…
พา (phaa)
to take someone
คุณพาแม่ไปร้านอาหาร (khun phaa mâae bpai ráan-aa-hǎan)
"You took mother to a restaurant."
หรอก (ràawk)
really; this is a particle we use at the end of a negative statement to make it softer or lessen the sense of negativity in the statement.
เขาไม่อยากไปไหนหรอก (kǎo mâi yàak bpai nǎi ràawk)
He doesn’t want to go anywhere
อาจารย์ (aa-jaan)
professor
แก้ว (gâaeo)
glass, crystal
ช้อน (cháawn)
spoon
เรียน (riian)
to study
มหาวิทยาลัย (má-hǎa-wít-thá-yaa-lai)
university
สอน (sǎawn)
to teach