AFPF casus 2

Intracellulaire pathogenen

Pathogenen die zich binnenin de cellen bevinden.

Extracellulaire pathogenen

Pathogenen die zich buiten de cellen bevinden.

Interferonen

Eiwitten die door cellen worden geproduceerd als reactie op virale infecties en die de afweer van het lichaam stimuleren.

Actieve immuniteit

Immuniteit die ontstaat wanneer het lichaam zelf antistoffen aanmaakt tegen een antigeen.

Passieve immuniteit

Immuniteit die verkregen wordt zonder dat het lichaam zelf antistoffen aanmaakt, bijvoorbeeld via de placenta of antiserum.

Natuurlijke immuniteit

Immuniteit die ontstaat door blootstelling aan ziekteverwekkers of subklinische infecties.

Kunstmatige immuniteit

Immuniteit die ontstaat door vaccinatie of toediening van anatoxinen.

Geneesmiddel

Een stof die gebruikt wordt ter bestrijding van een ziekte of klachten, werkt op cellulair niveau.

Generieke naam

De moeilijke naam die de chemische samenstelling van een geneesmiddel beschrijft.

Merknaam

De commerciële naam van een geneesmiddel, vaak aantrekkelijk voor consumenten.

Aspecifieke afweer

Een afweermechanisme dat gericht is op een breed scala aan antigenen en altijd actief is.

Eerste lijns afweer

Fysieke en chemische barrières zoals huid en slijmvliezen die infecties helpen voorkomen.

Tweede lijns afweer

Interne afweermechanismen zoals ontstekingsreacties en koorts die optreden na een infectie.

Ontstekingsreactie

Lichaamsreactie op een lokale inbraak, gekenmerkt door pijn, roodheid, warmte, zwelling en functieverlies.

Rubor, calor, dolor, tumor en functio laesa

Koorts

Verhoging van de lichaamstemperatuur door pyrogenen, wat de afweer versnelt.

Fagocytose

Proces waarbij leukocyten pathogenen opsluiten, opeten en verteren.

Humorale immuniteit

Immuniteit die gericht is op het maken van antistoffen door B-lymfocyten.

Cellulaire immuniteit

Immuniteit die gericht is op intracellulaire pathogenen door T-lymfocyten.

T-helpercellen

Cellen die andere immuuncellen stimuleren en ondersteunen in hun functie.

Cytotoxische T-cellen

Cellen die antigenen onschadelijk maken door enzymen af te geven.

Antigeen

Een stof die een immunologische reactie oproept, zoals bacteriën of virussen.

Farmacokinetiek

De studie van wat het lichaam doet met een geneesmiddel, inclusief absorptie, distributie, metabolisme en eliminatie.

Biologische beschikbaarheid

De hoeveelheid van een geneesmiddel die na toediening beschikbaar is in de bloedsomloop.

Polyfarmacie

Het gebruik van meerdere geneesmiddelen door een patiënt, wat kan leiden tot interacties.

Steady state

De toestand waarin de snelheid van toediening en eliminatie van een geneesmiddel gelijk zijn, waardoor de concentratie constant blijft.

Minimaal effectieve concentratie (MEC)

De laagste dosis van een geneesmiddel die een therapeutisch effect heeft.

Maximaal toelaatbare concentratie (MTC)

De hoogste dosis van een geneesmiddel voordat het toxisch wordt.

Therapeutische breedte

Het verschil tussen MEC en MTC, wat de veiligheid van een geneesmiddel aangeeft.

Halfwaarde-tijd

De tijd die nodig is voor de concentratie van een geneesmiddel in het lichaam om met de helft af te nemen.

Controlled release-preparaat

Een geneesmiddel dat vertraagd wordt afgegeven in het lichaam.

De belangrijkste antimicrobiële substanties in de eerste verdedigingslinie

Zweet, talg, traanvocht, speeksel, maagzuur

B-lymfocyten

1. Plasmacellen

2. B-geheugencellen

T-lymfocyten

1. T-helpercel

2. Cytotoxische T-lymfocyt

3. T-geheugencel

4. T-Regulatoir