Biologie 10.3 Enzymen

Enzymen

Eiwitten die processen versnellen zonder zelf te veranderen, het lichaam gebruikt ze vaak om grote/macro moleculen af te breken. De naam is altijd omgezette stof + ase. Enzymen kunnen H opnemen of afgeven beïnvloed door de pH waarde.

Taak enzymen bij vertering

Bij vertering worden de atoombindingen van moleculen verbroken, hierbij is activeringsenergie nodig, maar omdat daarvan soms onvoldoende aanwezig is werken enzymen als katalysator.

Proces vertering m.b.v enzymen

Substraatmolecuul bindt aan actieve plaats van enzym, hier worden de atoombindingen verbroken (H2O→H+OH), deze binden aan het substraat, wat vervolgens loslaat als reactieproduct.

Enzym-substraatcomplex

Macromolecuul gebonden aan enzym

Hydrolyse

Enzymen splitsen H2O in H en HO

Opbouwen van macromoleculen

Twee moleculen binden aan enzym, na het afsplitsen van het water via condensatie ontstaat een disacharide.

Denatureren

Bij hoge temperatuur verliezen enzymen vorm en werking, maar sommige gaan ook harder werken.

Optimumtemperatuur

Temperatuur waarbij alle enzymen gezamelijk het hoogste aantal reacties veroorzaken.

Optimum-pH

pH waarde waarbij enzymen gezamelijk de meeste reacties veroorzaken, bij te lage pH kunnen zij hun structuur verliezen.

In welke twee vormen bevindt zetmeel zich?

Amylose: onvertakt

Amylopectine: licht vertakt

Zetmeel is een polysacharide.

Vertering polysacharide

Speeksel met amylase mengt met voedsel, hierdoor ontstaat disacharide maltose. Amylase overleeft niet in maag, maar wordt in de twaalfvingerige darm weer toegevoegd via alvleessap.

(Iso)maltese in dunne darm zet maltose om in twee glucosemoleculen.

De eindproducten zijn monosachariden: Glucose, fructose en galactose.

Exopeptide

Peptide die aan het einde van aminozuurketens een zuur afknipt.

Aminopeptidasen en carboxypeptidasen

Endopeptide

Peptide die midden in een aminozuurketen knipt, er ontstaan dipeptiden (twee gekoppelde aminozuren) die zelf hydrolyseren, dit levert twee aminozuren op.

Proces vertering DNA

Nucleasen knippen middenin of aan het uiteinde van nucleotidenketens.

De nucleasen splitsen nucleotiden in vijf groepen: Fosfaten, suikers (ribose) en dexoribose.