Studied by 0 people
Looks like no one added any tags here yet for you.
Literatura jako materiał pisarza-artysty
Język stanowi material, z którego twórca literacki czerpie do tworzenia dzieł.
Zależność historii poezji od historii języka
Historia poezji jest ściśle związana z ewolucją języka, który wpływa na tworzenie utworów poetyckich.
Stylistyka a podbudowa językoznawcza
Stylistyka wymaga wszechstronnej wiedzy językoznawczej, aby analizować przeciwieństwa między systemem językowym dzieła literackiego a ogólnym systemem językowym epoki.
Badanie języka literatury
Literatura jest analizowana z perspektywy historii języka, a badania językoznawcze pomagają zrozumieć znaczenie i strukturę dzieł literackich.
Rekonstrukcja historyczna w stylistyce
Konieczność rekonstrukcji historycznej języka w analizie literatury, aby zrozumieć znaczenie i intencje autora, nawet jeśli wymaga to odrzucenia współczesnych skojarzeń językowych.
Stylistyka
Dział językoznawstwa zajmujący się badaniem specyficznie ekspresywnych celów w języku.
Figury intensyfikujące
Elementy stylistyczne, takie jak powtórzenie, nagromadzenie, hiperbola i stopniowanie, kojarzone z stylem „górnym”.
Wartość ekspresywna
Określona cecha stylistyczna lub oddziaływanie językowe, nie zawsze jednoznacznie zdefiniowane.
Systemy złożone
Klasyfikacje stylów językowych uwzględniające wiele aspektów, takie jak pojęciowy i zmysłowy, zwięzły i rozciągły.
Stylistyka ,,porównawcza"
Dyscyplina badająca różnice stylistyczne między językami i kulturami.
Metoda kontrastów
Badanie cech indywidualnych systemu językowego w celu wykrycia odchyleń od normalnej praktyki językowej i ich sensu artystycznego.
Analiza stylistyczna
Proces polegający na identyfikowaniu odchyleń w tekście, takich jak powtarzanie dźwięków czy skomplikowana budowa zdań, które mają funkcję estetyczną.
Style panujące
Istnienie określonych stylów literackich, które wpływają na tradycję stylistyczną, jak oda pindaryczna czy satyra w XVIII wieku.
Completeness in analysis
Idea kompletnego i systematycznego opisywania stylu literackiego zgodnie z zasadami językoznawstwa, aby uniknąć przeceniania oryginalności autorów.
Zasada jednocząca
Ogólny cel estetyczny przenikający całe dzieło literackie, który może być ustalony poprzez analizę stylistyczną.
Problemy treści
Krytycy analizujący style literackie intuicyjnie i niesystematycznie, łącząc je z określonymi postawami filozoficznymi, co może prowadzić do problemów związanych z treścią dzieła.
Metoda Motiv und Wort
Systematyczna metoda opracowana przez niemieckich uczonych, oparta na odpowiedniości między cechami językowymi a elementami treści.
Leo Spitzer
Uczeń badający nawracanie motywów krwi i ran u Barbusse'a oraz związki między cechami stylistycznymi a filozofią autora.
Stylistyczna psychologia
Analiza cech stylu pisarza w celu wnioskowania o psychice autora na podstawie jego stylu.
Postawa Crocego
Koncepcja estetyczna, która nie uznaje różnicy między stanem umysłu i wyrazem językowym.
Stylforschung
Niemiecka stylistyka badająca związki między psychiką a słowem, wymagająca ostrożności w interpretacji.
Kategorie pojęciowe
Rozróżnienie między procesem twórczym a dziełem, formą a treścią, ekspresją a stylem w celu interpretacji i stosowania kategorii pojęciowych.
Analiza stylistyczna
Badanie wielorakich środków stylistycznych czy właściwości składni i słownika w ramach szkoły literackiej lub kierunku literackiego.
Style literackie
Uogólnienie stylu grupy dzieł, rodzaju literackiego, epoki czy kierunku literackiego w analizie stylistycznej.
Terminy stylowe
Ogólnie przyjęte terminy z historii sztuki, takie jak styl klasyczny, gotycki, renesansowy i barokowy, które mogą być przeniesione do literatury, wymagające rozważenia stosunków między dziedzinami sztuki.
