Polski (25.10.'22)

Pierwszy rozbiór Polski

Pierwszy rozbiór Polski

1772 Prusy, Austria, Rosja

Drugi rozbiór Polski

25.09.1793 Rosja, Prusy

Trzeci rozbiór Polski

24.10.1795 Prusy, Austria, Rosja

Polska traci niepodległość

Polska odzyskuje niepodległość

11.11.1918

Epoki z czasów zaborów

Oświecenie Romantyzm Pozytywizm Młoda Polska

Homo sum, humani nihil a me alienum puto

"Człowiekiem jestem i nic co ludzkie, nie jest mi obce" ~Terencjusz

maksyma oświecenia

Oświecenie

1740 - 1822

epoka racjonalizmu czyli ci którzy umieją posługiwać się rozumem i dzięki niemu mogą poznać cały świat, zbadać go. Powrót do wartości starożytnych.

Romantyzm

1822 (wydanie "Ballad i romansów" Mickiewicza) - 1863 (powstanie styczniowe)

powstał na fali europejskich ruchów wolnościowych, które nawiązywały do ideałów Wielkiej Rewolucji Francuskiej. "Miej serce i patrzaj w serce", odrzucenie "szkiełka i oka"

Pozytywizm

1863 - 1890

odejście od wartości romantyzmu. podstawy pozytywizmu to: emancypacja kobiet praca organiczna praca u podstaw asymilacja Żydów

Młoda Polska

1890 - 1918

Neoromantyzm epoka literacka w Polsce, będąca odpowiedzią na tendencje panujące w Europie Zachodniej. zawiera w sobie: Schopenhaueryzm, Nietzscheanizm, impresjonizm, symbolizm, ekspresjonizm, dekadentyzm

poezja tyrtejska

(od Tyrtajosa - starożytnego poety) poezja nawołująca do walki - ojczyzna jest nadrzędną wartością

eponim

słowo utworzone od nazwy własnej, jak również osoba (imienny)

kategorie etyczne

dobro-zło

kategorie estetyczne

piękno-brzydota

Dwudziestolecie międzywojenne

1918-1930

polski modernizm

okres jasny dwudziestolecia międzywojennego

lata '20 - optymizm, radość z życia, rozwijają się kierunki awangardowe

okres ciemny dwudziestolecia międzywojennego

lata '30 - katastrofizm, nastroje pesymistyczne, poczucie nadchodzącej zagłady, niepokój

sztuka dla sztuki

(fr. l’art pour l’art), także sztuka jest celem sama w sobie – hasło propagowane przez niektórych twórców polskiego i europejskiego modernizmu

Julian Tuwim

(ur. 13 września 1894 w Łodzi, zm. 27 grudnia 1953 w Zakopanem) – polski poeta żydowskiego pochodzenia, pisarz, autor wodewili, skeczy, librett operetkowych i tekstów piosenek; jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Współzałożyciel kabaretu literackiego „Pod Picadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”.

metody opresyjnej asymilacji stosowne wobec ludności polskiej w zaborach

germanizacja

rusyfikacja