Natuurkunde H3 krachten - yr 4.2

begrippen van hoofdstuk 3

Kracht

Een interactie die een object kan versnellen of vervormen. Gemeten in Newton (N). F = m x a

Veerunster

Een apparaat waarmee de kracht die nodig is om een veer uit te rekken of samen te drukken gemeten wordt. Het meet de kracht in Newton.

Krachtenschaal

Een manier om krachten op een tekening of diagram op schaal weer te geven, zodat de verhoudingen van krachten duidelijk zijn.

Vector

Een wiskundige grootheid die zowel een grootte als een richting heeft, zoals kracht, snelheid en versnelling.

Aangrijpingspunt

Het punt waar een kracht op een object werkt, vaak aangeduid op het object.

Werklijn

De lijn waarlangs een kracht werkt, die door het aangrijpingspunt gaat en de richting van de kracht aangeeft.

Zwaartekracht

De aantrekkingskracht die een object uitoefent op een ander object vanwege hun massa. Het trekt objecten naar de aarde toe. Fzw = m x g

Valversnelling

De versnelling a die een object ondergaat door de zwaartekracht wanneer het valt, gemeten in 9.81 m/s*2 op aarde.

Gravitatieversnelling

Versnelling door zwaartekracht, symbool g, die varieert afhankelijk van de locatie, maar op aarde gemiddeld 9.81 m/s*2 is.

Zwaartepunt

Het punt waar de massa van een object in balans is en waar je de zwaartekracht kunt beschouwen als een enkele kracht die werkt.

Normaalkracht

De kracht die een oppervlak uitoefent op een object dat erop rust, die altijd loodrecht op het oppervlak werkt.

Spankracht

De kracht die in een draad, kabel of touw wordt uitgeoefend wanneer het wordt uitgerekt of onder spanning staat.

Uitrekking

De verlenging van een veer of draad als gevolg van de kracht die op het object wordt uitgeoefend.

Veerkracht

De kracht die een veer uitoefent om terug te keren naar zijn oorspronkelijke lengte wanneer hij wordt uitgerekt of samengedrukt.

Veerconstante

Een maat voor de stijfheid van een veer, symbolisch k, die de verhouding tussen de kracht en de uitrekking van de veer aangeeft. Formule F = C x u

Strakke veer

Een veer die moeilijker uit te rekken is, vanwege een hoge veerconstante.

Slappe veer

Een veer die gemakkelijker uit te rekken is, vanwege een lage veerconstante.

Schuifwrijvingskracht

De kracht die zich verzet tegen de beweging van een object langs een oppervlak.

Wrijvingscoëfficiënt

De maat voor de sterkte van de wrijving tussen twee oppervlakken, symbolisch μ, en afhankelijk van de aard van de oppervlakken.

Rolweerstandkracht

De kracht die de beweging van een object afremt wanneer het over een oppervlak rolt, meestal kleiner dan schuifwrijving.

Luchtweerstandkracht

De kracht die de beweging van een object door de lucht tegenwerkt, afhankelijk van de snelheid, het oppervlak en de luchtweerstandcoëfficiënt.

Stroomlijn

De lijn die de richting van de luchtstroom rond een object aangeeft, wat nuttig is voor het begrijpen van de luchtweerstand.

Frontaal oppervlak

Het deel van een object dat direct de luchtweerstand ondervindt, meestal het grootste, horizontale deel van het object.

Luchtweerstandcoëfficiënt

Een dimensieloze constante die de mate van luchtweerstand voor een object beschrijft, afhankelijk van de vorm, het oppervlak en de aard van het object.

Resulterende kracht

De enkele kracht die het effect van meerdere krachten op een object vervangt, verkregen door krachten samen te voegen.

Samenstellen van krachten

Het proces van het combineren van twee of meer krachten tot één kracht, de resulterende kracht.

Paralellogrammethode

Een manier om twee krachten te combineren door een parallellogram te tekenen, waarbij de diagonalen de resulterende kracht aangeven.

Componenten

De krachten die samen de resulterende kracht vormen, meestal verdeeld in de horizontale en verticale componenten.

Ontbinden van krachten

Het splitsen van een enkele kracht in zijn componenten, vaak in de richting van de x- en y-assen.

Omgekeerde parallelogrammethode

De methode om krachten te ontbinden, waarbij de resulterende kracht wordt gezien als de diagonale van een parallellogram van krachten.

Evenwicht van krachten

De toestand waarin de som van alle krachten die op een object werkt gelijk is aan nul, waardoor het object in rust blijft of met een constante snelheid beweegt.

Eerste wet van Newton

Ook bekend als de wet van traagheid, die stelt dat een object in rust blijft of met constante snelheid beweegt, tenzij er een externe kracht op inwerkt.

Tweede wet van Newton

De wet die stelt dat de versnelling van een object recht evenredig is met de resulterende kracht en omgekeerd evenredig met zijn massa. Formule

Traagheid

De eigenschap van een object om zijn toestand van rust of beweging te behouden, tenzij een externe kracht de toestand verandert.

Wisselwerking

De invloed die twee objecten op elkaar uitoefenen, vaak in de vorm van krachten zoals bij de derde wet van Newton.

Derde wet van Newton

De wet die stelt dat voor elke kracht die door een object op een ander object wordt uitgeoefend, er een gelijke en tegengestelde kracht is die door het andere object op het eerste object wordt uitgeoefend.

Gewicht

De kracht die de aarde op een object uitoefent door zwaartekracht, vaak uitgedrukt in Newton.

Gewichtloos

De toestand waarin een object geen gewicht lijkt te hebben, bijvoorbeeld wanneer het in vrije val is en geen normale kracht wordt uitgeoefend door een oppervlak.