Looks like no one added any tags here yet for you.
błona śluzowa (śluzówka)
nabłonek
blaszka właściwa - (tk. łączna luźna) → zawiera naczynia krwionośne, limfatyczne i nerwy
blaszka mięśniowa → tkanka mięśniowa gładka → może jej nie być
gdzie: przewód pokarmowy, drogi oddechowe, drogi moczowe, drogi układu rozrodczego, spojówka oka
błona podśluzowa (podśluzówka)
tk. łączna zbita o utkaniu nieregularnym
błona mięśniowa (mięśniówka)
warstwa okrężna
warstwa podłużna
jaki nabłonek buduje przełyk
nabłonek wielowarstwowy płaski miejscami rogowaciejący
co zapobiega cofaniu się pokarmu w przełyku
napięta mięśniówka okrężna i zaciśnięte światło przełyku
jaka tk mięśniowa występuje w przełyku
w górnej części przełyku tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana,
w środkowej części przełyku obie tkanki mięśniowe
w dolnej części przełyku jedynie mięśniówka gład
jakie mamy gruczoły przełyku
w błonie śluzowej – w odcinku początkowym i końcowym – wydz. śluz
w błonie podśluzowej – w całym przełyku – gruczoły właściwe przełyku – wydzielają śluz, nawilżają powierzchnię i ułatwiają przesuwanie pokarmu
oba typy gruczołów wydzielają HCO3- - neutralizacja kwasów żołądkowych (refluks)
Budowa ściany przełyku:
1. nabłonek wielowar. płaski
2. blaszka właściwa
3. blaszka mięśniowa
4. błona podśluzowa z gruczołami właściwymi
5. warstwa okrężna
6. warstwa podłużna
7. przydanka
części żołądka
wpust
dno
trzon
jama odźwiernika
część odźwiernika
kanał odźwiernika
dwunastnica
pH w żołądku
1,5-2
funkcje żołądka
trawienie mechaniczne
trawienie chemiczne
magazynowanie pokarmu
wchłanianie
wydzielanie hormonów kontrolujących uczucie głodu i sytości
wydzielanie enterohormonów
wydzielanie czynnika wewnętrznego
ochrona przed patogenami
enterohormony
Gastryna,
somatostatyna,
histamina.
Grelina
produkowana w żołądku podczas głodu
czynnik wewnętrzny Castle’a
jest niezbędny do wchłaniania witaminy B12 w jelicie cienkim
wydzielany przez żołądek
Linia Z – linia zębata
granica między nabłonkiem przełyku a nabłonkiem żołądka we wpuście żołądka
trawienie mechaniczne w żołądku
Żołądek miesza i rozdrabnia pokarm dzięki ruchom perystaltycznym, co ułatwia działanie enzymów trawiennych
trawienie chemiczne w żołądku
Żołądek wydziela kwas solny i enzym pepsynę, które pomagają w rozkładzie białek oraz
chronią organizm przed drobnoustrojami
magazynowanie pokarmu w żołądku
Żołądek działa jako rezerwuar dla jedzenia, kontrolując prędkość, z jaką pokarm przechodzi do jelita cienkiego
wchłanianie w żołądku
z żołądka do krwi wchłaniane są małocząsteczkowe związki np.
woda, sole mineralne, leki, etanol
ochrona przed patogenami w żołądku
Kwaśne środowisko żołądka niszczy wiele potencjalnie szkodliwych bakterii i wirusów obecnych w spożywanym pokarmie
nabłonek żołądka
jednowarstwowy walcowaty
Przełyk Barretta
stan przedrakowy -
wrastanie nabłonka żołądka (jednowar. walcowaty) do przełyku
Błona mięśniowa żołądka – 3 warstwy
skośna
okrężna
podłużna
Mięśniówka okrężna żołądka tworzy 2 zwieracze
zwieracz wpustu i zwieracz odźwiernika
co pokrywa żołądek
błona surowicza
błona surowicza
międzybłonek = n. jednowarstwowy płaski
+ cienka warstwa tk łącznej
czy są kosmki jelitowe w żołądku
nie
co robią fałdy błony śluzowej żołądka
dzielą powierzchnię wewnętrzną żołądka na pola żołądkowe
gdzie są gruczoły żołądkowe
w błonie śluzowej
jakie wyróżniamy gruczoły żołądka
gruczoły wpustowe
gruczoły właściwe
gruczoły odźwiernikowe
gruczoły wpustowe
poskręcane
wydzielają głównie śluz
Gruczoły właściwe żołądka
w trzonie i dnie żołądka
wydzielają pepsynę, HCl, enterohormony
gruczoły cewkowe, proste z głębokimi dołeczkami
Gruczoły odźwiernikowe
bardzo głębokie dołeczki
poskręcane i rozgałęzione gruczoły
wydzielają śluz
Dołki żołądkowe
zagłębienia w polach żołądkowych
są to ujścia gruczołów żołądkowych
Odcinki gruczołu żołądkowego
dołeczek - kom. n powierzchniowego
cieśń - komórki macierzyste, okładzinowe
szyjka - kom śluzowa szyjki, okładzinowe
trzon - kom. główna, okładzinowa, dokrewna
dno - kom macierzyste
Budowa ściany żołądka
śluzówka
podśluzókwa
mięśniówka
błona surowicza
jakie gruczoły zawiera śluzówka żołądka
zawiera gruczoły żołądkowe proste,
cewkowate
rozgałęzione
Gruczoł żołądkowy
kom okładzinowa
komórka główna
komórka dokrewna
nabłonek żołądka
nabłonkiem jednowarstwowym walcowatym
Komórki wydzielnicze żołądka
Komórka śluzowa powierzchniowa
komórka śluzowa szyjki
komórka okładzinowa
komórka główna
komórka kubkowa
komórka dokrewna
Komórka śluzowa powierzchniowa
nierozpuszczalny śluz powierzchniowy
Komórka śluzowa szyjki
kwaśny rozpuszczalny śluz
Komórka okładzinowa
(HCl, czynnik Castle’a)
Komórka główna
pepsynogen, lipaza
Komórka kubkowa śluzowa
śluz
Komórka dokrewna
enteroendokrynna
Komórki główne
piramidowe komórki z mikrokosmkami,
silnie rozwinięte RER i liczne rybosomy w strefie bazalnej,
w strefie apikalnej zgromadzone pęcherzyki z zymogenem; syntetyzują i wydzielają enzymy proteolityczne :
pepsynogen -> pepsyna, lipaza żołądkowa, proteazy
aktywacja pepsynogenu
W niskim pH pepsynogen ulega autokatalitycznej aktywacji przez odcięcie peptydu blokującego.
Pepsyna
czynna postać pepsynogenu,
endopeptydaza
enzymu wydzielanego przez komórki główne żołądka.
występuje w soku żołądkowym
co robi pepsyna
rozkłada białka do łańcuchów polipeptydowych
i rozkłada kwasy nukleinowe
lipazy kwaśne
lipaza żołądkowa i ślinowa
co robią lipazy kwaśne
trawią tłuszcze w niskim pH
odczepiają jeden kwas tłuszczowy od trójglicerydu
podpuszczka
inaczej rennina,
chymozyna – enzym trawiący białka, endopeptydaza, wydzielany w żołądku osobników młodocianych.
Komórki okładzinowe co wydzielają
wydzielanie kwasu solnego (transport jonów H+ i Cl- do światła żołądka)
wydzielanie czynnika wewnętrznego (Castle’a) - wiąże i umożliwia wchłanianie witaminy B12
co to są komórki okładzinowe
system tubularno-pęcherzykowy
głębokie kanalikowe wpuklenia okalające 1 lub 2 pęcherzykowate jądra komórkowe,
liczne mitochondria
co pobudza wbudowywanie pęcherzyków i rozwój kanalików, a tym samym wydzielanie.
Histamina, gastryna i acetylocholina
Nieaktywna komórka okładzinowa - w stanie spoczynkowym
błona komórkowa magazynowana w pęcherzykach
tworzenie kwasu solnego przez komórki okładzinowe
z krwi pobierają CO2 i H2O
woda i CO2 daje kwas węglowy, a ten jon H+ i HCO3- (przy udziale anhydrazy węglanowej)
jony H+ (protony) są pompowane przez pompę protonowa (antyporter H+/K+-ATP-aza) do światła gruczołu
jony HCO3- transportowane są do krwi a w zamian do komórki wędruje jon chlorku C
aktywacja wit B12
wiązana przez haptokorynę w ślinie i w takim stanie przechodzi przez żołądek do dwunastnicy.
W dwunastnicy haptokoryna jest trawiona, a witamina B12 wiąże się z czynnikiem Castle’a.
W tej formie witamina jest wchłaniana przez enterocyty jelita krętego.
W enterocytach kompleks dysocjuje, a witamina B12 łączy się z kolejna glikoproteiną
i jest tak transportowana do wątroby
inhibitory pompy protonowej (IPP)
np. pantoprazol omeprazol
nieodwracalnie wiążą się z pompą protonową i ja blokują.
Ponowne tworzenie kwasu solnego jest możliwe po wytworzeniu nowego białka i wbudowaniu go do błony komórek okładzinowych
inhibitory receptora histaminowego H2
np. ranitydyna.
Komórki okładzinowe posiadają receptory histaminy H2.
Histamina pobudza komórki okładzinowe do wydzielania HCl.
Zablokowanie receptora H2 blokuje wydzielanie HCl
jak bakterie H. pylori są wstanie przeżyć w żołądku
dzięki enzymowi ureazie, który rozkłada mocznik do amoniaku i dwutlenku węgla
a amoniak neutralizuje kwaśne środowisko i upłynnia nierozpuszczalny śluz
a sok żołądkowy niszczy nabłonek żołądka
Test ureazowy
szybki test, papierek nasączony mocznikiem. Przy obecności bakterii H. pylori (mają one ureazę) mocznik jest rozkładany do amoniaku i CO2, podnosi się pH co powoduje zmianę zabarwienia papierka.
Komórki dokrewne = enteroendokrynne w żołądku
kom D
kom E
kom ECL
kom G
kom G
wydzielają gastrynę pobudzającą wydzielanie HCl
kom ECL
wydzielają histaminę pobudzającą wydzielanie HCl
kom E
wydzielają grelinę (hormon głodu), która działa na podwzgórze pobudzając łaknienie
kom D
– wydzielają somatostatynę – hormon o właściwościach hamujących
co pobudza komórki ECL do wydzielania histaminy.
Gastryna
Acetylocholina i gastryna pobudza
komórki główne do wydzielania pepsynogenu
Acetylocholina pobudza
wydzielanie HCL i pepsynogenu
Gastryna i histamina pobudzają komórki
okładzinowe do wydzielania HCl
jelito cienkie
dwunastnica
jelito czcze
jelito kręte
Funkcje jelita cienkiego
1. Końcowe trawienie pokarmu
2. Wchłanianie substancji pokarmowych, wody, elektrolitów, leków
3. Transport zawartości jelita, transport resztek pokarmowych – aktywność motoryczna
4. Funkcje immunologiczne
chymus
masa pokarmowa
gruczoły Brunnera
w błonie podśluzowej dwunastnicy
gruczoły śluzowe
wydzielające śluz o zasadowym pH dzięki obecności jonów HCO3-.
neutralizuje kwaśny chymus dostający się do dwunastnicy z żołądka,
Budowa ściany dwunastnicy
nabłonek jednowarstwowy walcowaty
kosmki jelitowe (szerokie, niekiedy rozgałęzione)
gruczoły w błonie śluzowej
gruczoły w błonie podśluzowej – gruczoły Brunnera
dwie warstwy w błonie mięśniowej (okrężna i podłużna)
błona surowicza lub przydanka (w zależności od miejsca
jakimi przewodami spływa żółć i sok trzustkowy do dwunastnicy
sok trzustkowy (zasadowy) → przewodem Wirsunga i przewodem Santoriniego
żółć (zasadowa) → przewodem żółciowym wspólnym
jakie enzymy produkuje trzustka
amylaza trzustkowa → trawienie cukrów
lipaza trzustkowa → trawienie tłuszczów
proteazy:
trypsynę i chymotrypsynę → trawiące białka
elastazę → trawiącą włókna elastyczne
karboksypeptydazy → odcinające pojedyncze aminokwasy na końcu peptydów
nukleazy: rybonukleaza i deoksyrybonukleaza – rozkładające RNA i DNA.
Komórki Panetha
komórki odporności wrodzonej
W Dnie krypty Lieberkühna
wydzielają białka przeciwdrobnoustrojowe
fagocytoza
odpowiadają za utrzymanie odpowiedniego składu mikrobiomu jelit
są położone na dnie krypt jelita cienkiego
zawierają duże kwasochłonne ziarnistości wydzielnicze
co wydzielają kom panetha
dyfensyny
lizozym
czynnik TNF
Komórki w tkance łącznej jelita:
fibroblasty
miofibroblasty
telocyty
trofocyty
perycyty
komórki układu odpornościowego
trofocyty
komórki mezenchymalne wydzielające czynniki wzrostu regulujące czynności niszy komórek macierzystych w kryptach jelitowych
Telocyty
mezenchymalne komórki tk łącznej
mają długie liczne wypustki
Komórki macierzyste w kryptach Lieberkühna dzielą się i różnicują w kolejne typy komórek nabłonka jelitowego
enterocyty – komórki absorpcyjne
komórki kubkowe – śluzowe
komórki Panetha – odpornościowe
komórki enteroendokrynne = dokrewne
Enterocyty
odpowiedzialne za wchłanianie poprzez aktywny transport
glikokaliks z enzymami finalnej hydrolizy węglowodanów i białek
mikrokosmki - ok. 3000 szt./komórkę;
20-60x zwiększają powierzchnię,
enterocyty są odnawianie co 3-5 dni
produkują: disacharydazy, peptydazy, nukleotydazy, nukleozydazy
Enterocyt – budowa komórki
na powierzchni apikalnej liczne mikrokosmki i glikokaliks
pod powierzchnią apikalną nagromadzenie filementów aktynowych i pośrednich oraz strefa połączeń międzykomórkowych
w strefie apikalnej pęcherzyki pinocytotyczne, mitochondria i gładka siateczka śródplazmatyczna (SER)
w strefie bazalnej fałdy i wypustki cytoplazmatyczne, przestrzeń międzykomórkowa – tu uwalnianie chylomikronów
Komórki enteroendokrynne (dokrewne, system DNES):
wydzielają białka modulujące funkcje ukł. pok. (motoryka i wydzielanie)
odwrócona polaryzacja - wydzielanie do substancji międzykomórkowej
GLUKAGON
peptydowy hormon kataboliczny
antagonista insuliny
wykorzystywany przez wątrobę
co znajduje się w mikrokosmkach - enzym?
enterokinaza = enteropeptydaza → odcina peptyd blokujący z trypsynogenu tworząc aktywną trypsynę
jakie komórki wydzielają glukagon
komórki alfa w wyspach trzustkowych
i wykorzystywany jest przez wątrobę
Możliwości wchłaniania substancji w nabłonku jelita
bierne
bierna dyfuzja
transport międzykomórkowy
aktywne
przez białka nośnikowe
transcytozy → (w pęcherzykach przez komórkę, pobieranie: pinocytoza, endocytoza
co robi glukagon
stymuluje wzrost stężenia glukozy we krwi (podczas głodu)
wzmaga glukoneogenezę (wytworzenie glukozy z niecukrowych prekursorów, np. aminokwasów, glicerolu, mleczanu)
wzmaga glikogenolizę (rozkład glikogenu do glukozy)
cukrzyca typu 1 i 2
typu 1
jest niedobór insuliny → uszkodzenie kom B
typu 2
insulina jest ale nie działa, organizm jest na nią oporny
działanie insuliny
obniżenie poziomu glukozy we krwi, bo wpływa ona do kom
zwiększenie magazynowania i wykorzystania glukozy w komórkach
wzrost spalania cukru
zwiększenie syntezy glikogenu w wątrobie i tłuszczów w tk tłuszczowej
insulina łączy się z receptorem błonowym IR
wbudowanie GLUT4 do błony komórkowej
główne narządy docelowe insuliny
wątroba
tkanka tłuszczowa
mięśnie szkieletowe
insulina to hormon
anaboliczny
co powoduje wydzielenie insuliny
glukoza wnika do komórek B przez GLUT2
zwiększa się produkcja ATP
otwarcie kanałów wapniowych
wzrost stężenia Ca2+ w cytoplazmie
wyrzut pęcherzyków z insuliną do ECM
insulina dostaje się do krwi
etapy syntezy insuliny
synteza w RER - preproinsulina
usunięcie sekwencji sygnalizacyjnej
proinsulina → zwijanie peptydu i wiązanie mostkami SS
przejście przez AG → pakowanie do pęcherzyków wydzielniczych
usunięcie części peptydu
insulina gotowa do wydzielenia
4 rodzaje komórek tworzących wyspy trzustkowe
A - wydzielające glukagon
B - wydzielające insulinę
D - wydzielające somatostatynę
F - wydzielające polipeptyd trzustkowy
E - wydzielają grelinę