Kurwa 1

Konstytucjonalizm w ujęciu Ryszarda Małajnego

Konstytucjonalizm to fenomen, na który składają się następujące elementy:

• ogół poglądów dotyczących ustroju państwa (element aksjologiczny)

• ogół norm prawnych zwłaszcza konstytucyjnych regulujących ustrój państwa (element normatywny)

• szeroko rozumiana praktyka stosowania norm regulujących ustrój państwa, czyli praktyka konstytucyjna (element socjologiczny)

Definicja konstytucjonalizmu

Ogół rozwiązań ustroju państwowego wynikających z norm konstytucji pisanej lub towarzyszącej jej praktyki konstytucyjnej (w tym precedensu lub konwenansu), zapewniających takie rozproszenie władzy państwowej, aby osiągnąć następujące cele

Cele

1) władze publiczne działają na podstawie prawa i w granicach prawa

2) organy władzy publicznej są rozdzielone pod względem zarówno kompetencyjnym jaki i personalnym

3) władze publiczne zapewniają równość wobec prawa oraz ochronę praw człowieka i obywatela określonych w konstytucji lub wiążących, międzynarodowych systemach ochrony praw człowieka

4) konstytucja zapewnia prawo dostępu do niezależnych sądów i trybunałów obsadzonych przez niezawisłych sędziów umożliwiających efektywną kontrolę działania władz publicznych lub sprawowanie wymiaru sprawiedliwości

5) władze publiczne opierają się na teorii przedstawicielstwa (ludu, narodu) i zapewniają podstawowe elementy demokracji, takie jak udział w sprawowaniu władzy poprzez wolne i uczciwe wybory, poszanowanie interesów mniejszości, prawo do rzetelnej informacji i cywilna kontrola nad siłami zbrojnymi i innymi służbami ochrony porządku publicznego

Normatywny wymiar konstytucjonalizmu

Konstytucjonalizm jest sumą prawnych ograniczeń adresowanych do władz publicznych wyodrębnionych w konstytucji ze względu na kilka kluczowych zagadnień. Normatywny wymiar konstytucjonalizmu, bo łączy w sobie zespół nakazów i zakazów adresowanych do ustawodawcy, władzy wykonawczej i sądowniczej

Jak Konstytucja RP z 1997 r. realizuje zasadę rządów prawa powiązaną z zasadą nadrzędności konstytucji w systemie źródeł prawa?

Określa wyczerpująco rodzaje źródeł prawa krajowego i organy upoważnione do ich wydania, uzależnia ich obowiązywanie od ogłoszenia prawa, określa stadia procedury ustawodawczej a ponadto nakłada szereg wymogów dotyczących komunikatywności, precyzji tekstu prawnego i operowania zakresem czasowym

Konstytucyjność

Sformalizowanie państwowych struktur, a zatem ich instytucjonalizację, oraz mające jurydyczny wymiar poczynania ogólnopaństwowych władz, nakierowane na utrzymanie, ergo stabilizację ustroju politycznego lub też jego zmianę