Nederlands functiewoorden

aanbeveling (advies)

De schrijver komt, meestal aan het eind van zijn artikel, tot een goede raad of een advies.

aanleiding

Omstandigheid die de schrijver ertoe brengt zijn tekst te schrijven.

afweging

De schrijver weegt voor- en nadelen af of mogelijke oplossingen tegen elkaar af en maakt zo een keuze.

anekdote

De schrijver vertelt een kort, kenmerkend of grappig verhaal, vaak als introductie van een probleem of verschijnsel.

argument

De schrijver doet een uitspraak waarmee hij een standpunt onderbouwt.

beantwoording

De schrijver reageert op een gestelde vraag

begripsomschrijving

De schrijver geeft een nauwkeurigere omschrijving van een bepaalde term (zie ook ‘definitie’).

beoordeling

De schrijver geeft een positief of negatief oordeel over een onderwerp.

bewering

De schrijver doet een uitspraak die volgens hem op twijfel of tegenspraak zou kunnen stuiten (zie ook ‘standpunt’ en ‘stelling’).

bewijs(voering)

De schrijver probeert de juistheid van een stelling of theorie aan te tonen met feiten (uit onderzoek).

bezwaar

De schrijver heeft bedenkingen tegen een eerdere bewering of argumentatie (van een ander).

conclusie

De schrijver komt, op grond van het voorafgaande, tot een gevolgtrekking.

constatering

De schrijver stelt iets vast, merkt iets op.

definitie

De schrijver geeft een nauwkeurige omschrijving van een bepaalde term (zie ook ‘begripsomschrijving’).doelstelling

doelstelling

De schrijver geeft aan wat hij wil bereiken.

gevolgen

De schrijver beschrijft de gevolgen die door een verschijnsel veroorzaakt zijn.

hypothese

De schrijver veronderstelt iets wat hij nog moet bewijzen

karakterisering

De schrijver geeft de voornaamste kenmerken van een verschijnsel.

nuancering

De schrijver zwakt een standpunt iets af door te laten zien dat er ook andere gezichtspunten mogelijk zijn.

onderbouwing

De schrijver onderbouwt een stelling met argumenten en gegevens.

ontkenning

De schrijver stelt dat een bewering niet juist is.

ontkrachting

De schrijver haalt een bewering of argumentatie onderuit.

oorzaak

De schrijver geeft aan waardoor iets is geworden zoals het is.

oplossing

De schrijver maakt duidelijk hoe een bepaald probleem kan worden beëindigd.

opsomming

De schrijver geeft een reeks van argumenten, voorbeelden, verklaringen enzovoort.

probleemstelling

De schrijver brengt het probleem onder woorden dat hij gaat bespreken.

relativering

De schrijver wijst op het betrekkelijke van iets (zie ook: ‘nuancering’).

samenvatting

De schrijver geeft, aan het eind van een tekst of tekstgedeelte, in het kort het belangrijkste weer.

standpunt

De schrijver doet een uitspraak die volgens hem op twijfel of tegenspraak zou kunnen stuiten (zie ook ‘bewering’ en ‘stelling’).

stelling

De schrijver doet een uitspraak die volgens hem op twijfel of tegenspraak zou kunnen stuiten (zie ook ‘bewering’ en ‘standpunt’).

tegenargument

De schrijver doet een uitspraak waarmee hij een standpunt of een argument minder aanvaardbaar maakt.

tegenstelling

De schrijver geeft aan dat een feit of bewering tegenover een ander feit of een andere bewering staat.

tegenwerping

De schrijver maakt bezwaar of heeft bedenkingen tegen een eerdere bewering of argumentatie (van een ander).

theorie

De schrijver geeft wetenschappelijke opvattingen die losstaan van de praktijk.

toekomstverwachting

De schrijver geeft zijn visie op een mogelijke ontwikkeling.

toelichting

De schrijver geeft voorbeelden of nadere uitleg om zijn opvattingen te verduidelijken.

toepassing

De schrijver beschrijft hoe een bepaalde theorie in praktijk wordt gebracht.

uitwerking

De schrijver werkt een algemene stelling of theorie meer in detail uit (geeft nadere uitleg, voorbeelden).

vergelijking

De schrijver bespreekt overeenkomsten en verschillen tussen situaties, voorbeelden of oplossingen.

verklaring

De schrijver legt uit hoe een bepaald verschijnsel is ontstaan.

vermoeden

De schrijver uit een veronderstelling.