trichotillomania

pacjentka 48 lat, hospitalizowana oraz drugi z powodu trudności w zapanowaniu nad mimowolnym wyrywaniem włosów z głowy; ostani pobyt 5 lat temu; korzystała z opieki psychiatrycznej i psychologicznej na oddziale dziennym, leczona ambulatoryjnie

• brak znaczącej poprawy w zakresie stanu psychicznego powodował często samowolne przerywanie leczenia i odstawienie leków

• pierwszy szpital: obniżony nastrój, drażliwość, płaczliwość stany lekowe będące zdaniem pacjentki wtórna reakcja na utrwalony przymus wyrywania sobie włosów od 17 r.ż który niekorzystnie wpływa na jej wygląd zewnętrzny

• nie podjęła leczenia nawykowego wyrywania włosów - wstydziła się tych objawów i udawała ze nie są jej głównym problemem

• wyrywanie włosów przymus (czasem brwi)

• uważa ze robi to w sposób automatycznie, niekontrolowanie, bezwiednie w sytuacjach wzmożonego wysiłku umysłowego, napięcia emocjonalnego, niepokoju

• zjada wyrywane włosy

• wielokrotne próby przeciwstawienia się tej czynności- obecnie nie ma nad tym kontroli

• najdłuższa przerwa 6 miesięcy

• nosi perukę, z peruki tez wyrywa włosy

badanie psychologiczne w funkcjonowaniu pacjentki ujawniono

• obniżony nastrój, zamartwianie się

• napięcie, niepokój, niska samoocenę, nieśmiałość

• skłonność do wycofania społecznego

• trudność w wyrażaniu negatywnych emocji

• zaabsorbowanie własnymi przemyśleniami i analizowanie własnego samopoczucia

• długotrwałe doświadczenie braku bezpieczeństwa, obawy o przyszłość

• ograniczona umiejtgnosc przyjmowania postawy stabikwczej w relacjach interpersonalnych

• trudność w podejmowaniu decyzji i bezradność w rozwiązywaniu problemów

• spełnia kryterium osobowości unikającej i zależnej

czynność wyrywania włosów

wyuczona strategia radzenia sobie ze stresem która pozwalał regulować napięcie

obserwacja z badania

• współpracująca postawa

• spokojna, w obniżonym nastroju

• na pytania odpowiadała logicznie, w sposób wyczerpujący

• ekspresja emocjonalna uboga, przystająca do treści wypowiedzi

• utrzymywała kontakt wzrokowy

• nie podejmowała czynności wyrywania włosów

omówienie i analiza objawów psychopatologicznych

• początek objawów wiązał się z pojedynczymi epizodami wyrywania włosów, które nie prowadziły do znaczącej ich utarty

• stopniowo zachowania te ulegały nasileniu i pacjentka zaczęła wyrywać włosy w sposób bezwiedny i nawykowy

• brak włosów stawał się widoczny dla otoczenia - uczucie wstydu, skrępowania, poczucie winy u badanej

• obecność negatywnych emocji poprzedzających czynność wyrwania włosów i uczucie ulgi po tej czynności

• zgłosiła brak poczucia kontroli nad tym zachowaniem oraz spadek samooceny- zmiana swojego wyglądu “bycie słaba” w przeciwstawianiu się opisanym objawom

stan psychiczny

• brak zaburzeń świadomości

• prawidłowo zorientowany auto- allopsychicznie

• obniżony nastrój i napęd

• prawidłowo modulowany afekt

• znaczny niepokój manipulacyjny

• rozmawia ściszonym głosem, wypowiedzi przerywane jej płaczem treści nie nosiły cech urojeń

• zaprzeczyła doznawaniom omamowych

• neguje występowali myśli i tendencji suicydalnych

zaburzenie powtarzających się zachowań skoncentrowanych na ciele charakteryzują się

• powtarzającymi się i nawykowymi czynnościami skierowanymi na powłokę ciała (wyrywanie włosów, skubanie skory, przygryzanie warg) którym zazwyczaj towarzysza nieudane próby zaprzestania danego zachowania i które prowadzą do następstw dermatologicznych (wypadanie włosów, zmiany skórne)

• zachowanie to może występować w krótkich epizodach rozproszonych w ciagu dnia lub rzadszych ale bardziej trwałych okresach

• obawy te są na tyle poważne ze powodują znaczny dystres lub znaczące upośledzenie funckjonowania w życiu o, r, s, e, z lub innych obszarach funkcjonowania

trichotillomania charakteryzuje się

• powtarzającym się wyrwaniem włosów, prowadzącym do znacznej utarty włosów, któremu towarzysza nieudane próby ograniczenia lub zaprzestania tego zachowania

• wyrywanie włosów może występować na każdym obszarze ciała gdzie rosną włosy ale najczęstsze miejsca to skóra głowy, brwi, powieki

• wyrywanie włosów może występować w może występować w krótkich epizodach rozproszonych w ciagu dnia lub rzadszych ale bardziej trwałych okresach

• obawy te są na tyle poważne ze powodują znaczny dystres lub znaczące upośledzenie funckjonowania w życiu o, r, s, e, z lub innych obszarach funkcjonowania

włączenia

kompulsywne wyrywanie włosów

wyłączenia

stereotypowe zaburzenie ruchowe z wyrywaniem włosów