1/16
Name | Mastery | Learn | Test | Matching | Spaced |
---|
No study sessions yet.
Gastles van Hari Prasad Sacré
Is zelf geadopteerd
Werkt rond transnationaal sociaal werk = kwesties waarbij meerdere landen moeten samenwerken om ze op te kunnen lossen (bv. adoptie, migratie…)
Fiom
Organisatie in Nederland die werkt rond geadopteerden
Brochure over taalontwikkeling bij adoptiekinderen: informatie en tips voor ouders
Taalontwikkeling van de nieuwe taal, maar wat met taalverlies van erfgoedtaal?
In beleid staat daar niets over verankerd
Geadopteerden blijven hun hele leven lang als ‘adoptiekind’ bekeken worden => je hebt het label dat je als kind bij iemand anders geplaatst werd
Enkel tips voor ouders, maar waarom geen tips voor de brede samenleving?
Het verhaal van de metiskinderen
Actualiteit: in Congo maakten witte manen vaak kinderen met zwarte vrouwen, maar zodat deze kinderen ‘goed opgevoed’ zouden worden, staken ze deze kinderen in Belgische instellingen
Onlangs is in het hof van beroep gezegd dat dit een misdaad was tegen de mensheid
Er is veel debat over meertaligheid en het Nederlands: moedertaal, thuistaal, schooltaal, NT2…, maar er is geen terminologie over….
erfgoedtaal/heritage language => komt daardoor niet aan bod in de discussie
Geletterdheid gaat vaak over kunnen lezen en schrijven (taalcompetenties) in de nieuwe taal, maar geadopteerde mensen kunnen vaak niet lezen/schrijven in hun erfgoedtaal
Kimura Byol
Persoon die zelf geadopteerd werd en hier een kritische reflectie rond maakt
Bv. je naam die verandert => die naam niet geassocieerd met je culturele identiteit
Geadopteerden worden soms gedwongen om op te groeien met gevoelens van dislocation
Voelen zich niet thuis in het adoptieland, maar ook niet in het erfgoedland
Gespleten identiteit => geen samenhangend gevoel van je ‘ik’
Moeilijk om daar een oplossing voor te vinden: je kan niemand dwingen om de erfgoedtaal te leren, misschien willen ze dat ook helemaal niet
Komen soms in een omgeving terecht waar ze zich niet kunnen uitdrukken (niet enkel in taal, maar ook in gevoelens)
Ontologisch geweld - Jacques Derrida
De uitsluiting, uitwissing of marginalisering van alternatieve betekenissen en identiteiten binnen dominante kaders van betekenisgeving
Derrida groeide op in het door Frankrijk bezette Algerije
Frankrijk had het Frans opgedrongen als taal in Algerije, maar op hetzelfde moment gaven ze te blijken dat Algiersers nooit Frans zouden kunnen zijn
Ze moeten de taal gebruiken, maar ze kunnen die taal nooit eigen maken
Systemen die hiërarchie en categorisering afdwingen
Dominante taal opleggen en daarmee inheemse identiteiten en talen wissen
“De opgelegde taal behoort altijd toe aan de ander die haar oplegt”
Bv. bij ons: wij praten over ‘Nederlandstalige’ en ‘anderstalige’, maar bij die anderstaligheid maken we geen onderscheid, zij zijn gewoon ‘anders’
Er is geen duidelijke beschrijving wanneer een anderstalige dan opeens Nederlandstalig is
Bv. niet zo dat je niveau B2 moet hebben om als Nederlandstalig gezien te worden
Sommige mensen kunnen dus nooit tot die taalgemeenschap behoren
Gert Biesta: onderwijs heeft drie functies
Kwalificatie: de vaardigheden hebben om kennis te krijgen (bv. kunnen lezen en schrijven)
Socialisatie: kennis die de samenleving waardevol acht kunnen begrijpen om je te integreren
Subjectificatie: je eigen identiteit realiseren
Dit laatste wordt vaak verwaarloosd
Hoe kan je dat doen in een samenleving die zegt dat je taal mag gebruiken, maar ze niet mag toe-eigenen?
Metisvrouwen kunnen hier als voorbeeld gebruikt worden waarin die subjectvorming wel gerealiseerd is => samenleving erkent dat zij rechten hebben
Ontologisch geweld in pedagogiek
Ontologisch geweld speelt zich altijd af
Door kennis te doceren, doceer je automatisch bepaalde kennis ook niet
Als kinderen een nieuwe taal ontwikkelen, gaat dit gepaard met het verlies van de erfgoedtaal
Het erkennen van ontologisch geweld is essentieel voor het ontwikkelen van reflexieve en dialogische pedagogieën die erfgoedtalen ondersteunen
Scheppend geweld (enabling violation) – Gayatri c. Spivak
Paradoxale relatie tussen de onderdrukking en de mogelijkheid tot verzet
Onderdrukking creëert tegelijkertijd voorwaarden voor agency
Koloniale systemen schenden, maar bieden ook middelen voor verzet en transformatie
Bv. Indië werd gekoloniseerd door Verenigd Koninkrijk
Hun onderwijssysteem is in het Engels
Geeft ook veel toegang tot wetenschappelijke teksten etc.
Hun grondwet is in het Engels
Indiërs claimen dat Engels een Indische taal is
Noord- en Zuid-Indië communiceren in het Engels met elkaar
Volgens Spivak werd vaak voorgesteld dat ‘geweld’ eigen is aan de taal van degene die koloniseert, maar hij wil aantonen dat je het ook kan omdraaien en mogelijkheden kan creëren
Bv. Indische onafhankelijkheid is geclaimd in het Engels => Engelse taal is een instrument geworden voor verzet
Mensen die geweld plegen moet je aanspreken in hun eigen taal, want alleen dan voelen ze zich verantwoordelijk (Dalila Hermans)
Voorbeeld van scheppend geweld in een adoptiecontext
Agency kan uitgeoefend worden door taal- en culturele middelen van het Nederlands in te zetten om de culturele identiteit van de transnationaal geadopteerde vorm te geven
Je kan identiteit en taal loskoppelen, je hoeft niet per se de erfgoedtaal te leren, maar kan ook in het Nederlands je identiteit onderhandelen
Bv. het Nederlands is gebruikt om subsidiedossiers te schrijven => Nederlands gebruiken om erfgoedtaal onder de aandacht te brengen
Scheppend geweld in de pedagogiek
Vanessa Andreotii: onderwijs moet kritisch engagement en transnationale vaardigheden (zoals culturele en talige vertalingen) bevorderen om agency te versterken
Globale noorden en globale zuiden met elkaar laten ageren via erfgoedtaal of via Engels
Onderwijs kan systemische onderdrukking omzetten in mogelijkheden voor dialogische betrokkenheid en culturele reclamatie
Open adoptie
Adoptieouders kiezen om van in het begin de banden met het thuisland te behouden
Lezen van archiefdocumenten
Hari Sacré heeft zelf in familiearchief gedoken voor zijn onderzoek en storytellingpraktijk
Leerde via die documenten het perspectief van zijn ouders en zussen kennen in hun eigen woorden
Ook brieven in zijn erfgoedtaal, ook al was hij daar ongeletterd in => ontologisch geweld, want die taal wordt je ontnomen
Geadopteerde gaat ontologisch geweld internaliseren: als kind weet je heel goed wat waarde heeft (Nederlands) en wat geen waarde heeft (Nepalees)
De taal wordt het zwijgen opgelegd door meerdere partijen (ook door geadopteerde zelf) waardoor die op latere leeftijd misschien identiteitsvraagstukken heeft
Samenleving heeft hier geen oog voor, geadopteerde moet zich zo snel mogelijk integreren
Heeft uiteindelijk Nepalese identiteitskaart aangevraagd, maar aanvraag moest gebeuren in twee talen => Nepalees leren
Scheppend geweld want heeft ook het Nederlands gebruikt om zijn identiteit te krijgen
Debat in Vlaanderen over meertaligheid, maar…
geadopteerden kunnen zelfs hun ‘thuistaal’ niet spreken, dus zij vallen uit het debat
Op dit moment is er een adoptiepauze om wantoestanden te onderzoeken
Pedagogische richtlijnen
Richtlijnen rond erfgoedtaal in pleegzorg en adoptie zijn onduidelijk
Oefening in de klas: wat zouden pedagogische richtlijnen kunnen zijn?
Bv. archief bijhouden zodat mensen niet op eigen houtje moeten achterhalen wat hun achtergrond is => verantwoordelijkheid bij adoptiecentrum
Ontologisch geweld: je kiest zelf wat je verzamelt of juist niet verzamelt
Adoptiecentrum die verantwoordelijkheid geven, kan ook zorgen dat er veel mis gaat
Bv. adoptieouders actief inzetten om cultuur te behouden zodat kind later zelf kan beslissen wat die daar uiteindelijk mee doet
Maar geadopteerden willen niet enkel adoptieouders verantwoordelijk, maar de gehele samenleving
Bv. in Zweden heb je recht op moedertaalonderwijs => uurtje voor school kan je gaan om je erfgoedtaal te leren
Bv. beleidsniveau: kader creëren voor open adoptie/meer subsidies vrijmaken