Looks like no one added any tags here yet for you.
En nog een goede gezondheid!: ethiek
wetenschappelijke discipline over de vraag naar ‘het goede’ & ‘het kwade’
3 basale vragen
Wat moet ik doen?
Hoe moet ik handelen?
Vanuit welke normen & waarden?
En nog een goede gezondheid!: in West-Europese samenlevingen → streven naar gezondheid
gezondheid = niet langer een feitelijke vaststelling
norm, richtsnoer waarnaar we maatschappelijk & individueel streven, maar zelden of nooit zeker zijn dat we het wel bereikt hebben
En nog een goede gezondheid!: Wetenschap
stroom aan data
meer technologie
meer kennis over lichaam
→ meer vragen, meer ethische kwesties!
meer kennis is niet: meer zekerheid
‘met het weten groeit de twijfel’ (Goethe)
meer vragen
meer dilemma’s
meer vrijheid, maar ook meer verantwoordelijkheid
meer nood aan ethiek
bv. prenatale screenings:
als het niet bestond: niet afvragen of we baby willen laten geboren worden & hoe die er moet uitzien → kind wordt geboren & we zien wel
vandaag: screenen op erfelijke ziektes → zorgt voor verantwoordelijkheid bij ouders
kind laten geboren worden of niet?
kind kan later vragen: Waarom heb je mij laten geboren worden?Of waarom op die manier, met deze of gene kenmerken?
En nog een goede gezondheid!: gezondheidscultuur
gezondheid: veel meer dan klinisch-medische vaststelling
ideaal waarnaar we voortdurend streven
in samenleving: onmiskenbare druk voelbaar om ons aan bepaalde gezondheidsnormen te conformeren
het hoort dat we gezond leven, fit & slank zijn, zelfzekere & vastberaden persoonlijkheid ontwikkelen
→ positieve, maar ook negatieve impact
door normativiteit: nooit meer echt gezond → voortdurend naar streven
gezondheid = onbereikbaar eindpunt = normatief ideaal waaraan niemand beantwoordt
=> gezondheid is aanhoudende bron van zorg
meer aandacht aan gezondheid is positief
als aandacht uitloopt op obsessie/ financiële repercussies voor wie ‘verkeerde’ keuzes maakt inzake gezondheid → loopt fout
aanwezigheid farmaceutische middelen in dagelijks leven
‘farmaceutalisering’ van dagelijkse leven → sterk verlaagde drempel, want we kunnen online zelf medicijnen kopen
vaak te veel medicijnen nemen/ medicijnen nemen terwijl men niet ziek is
→ verband tussen bepaalde mate van overdiagnose van bepaalde ziektes/ stoornissen & overmatige/ overbodige gebruik van medicijnen?
the worried well
we maken het goed, maar zijn niettemin bezorgd
we zijn niet ziek, maar beschrijven ons ook niet als gezond
En nog een goede gezondheid!: vragen → medische filosofie & medische ethiek
spanningsvelden in kaart brengen → vragen stellen, kritisch omgaan
= terrein van medische filosofie
ruimer domein dan medische ethiek alleen
medische ethiek: vraag naar goed & kwaad of wenselijke karakter van bepaalde evoluties op terrein van geneeskunde
medische filosofie: niet alleen vraag naar goed & kwaad
analyse van bredere maatschappelijke & politieke evoluties die onze (kijk op) gezondheid meebepalen
stellen van fundamentele vragen op medische terrein & antwoorden op die vragen in kaart brengen
gezondheidszorg = plaats bij uitstek die ons met filosofische & existentiële vragen confronteert
Wat is er van onze gezondheid?: de selfie
inflatie aan zelfportretten
beste beeld: mooi, fit & gezond
→ waarom mooi, goed & gezond voordoen aan de buitenwereld?
bewust of onbewust, blik van vele anderen over onze schouder terwijl we onszelf goed in beeld proberen te brengen
=> we willen aan bepaalde verwachtingen voldoen (tov familie, vrienden, hele samenleving)
selfie: lijkt uiting van individuele vrijheid
gaat toch eerder over wij die denken op een bepaalde manier te moeten overkomen bij anderen, over wat we denken dat samenleving van ons verwacht & hoe we ons daartegenover positioneren
onze individuele blik naar onszelf is verknoopt met normatief ideaal dat we meestal niet vanuit onszelf halen, maar die vanuit samenleving komt
normen zijn van iedereen & van niemand tegelijk
Wat is er van onze gezondheid?: kenmerken gezondheidsbegrip
breed
WHO-definitie: ‘een algehele situatie van fysiek, mentaal & sociaal welbevinden’
vroeger: gezondheid als afwezigheid van ziekte
nadeel: soms ziek, maar te laat bij dokter (want we wisten het niet)
voordeel: niet voortdurend zorgen maken & niet continu verantwoorden
nu: ziekte als afwezigheid van gezondheid
sterke toename aan persoonlijke verantwoordelijkheid & verantwoordingsplicht
voorspellende geneeskunde: prognose van toekomstige ziektes & preventie
focussen op voorspellen & voorkomen van ziektes, minder op ingrijpen nadat zich duidelijke medische klachten voordoen
normatief → aanhoudend streven om steeds meer voor onze gezondheid te moeten doen
cf. better dan well (Carl Elliott): beter dan goed, nooit genoeg dus
verantwoordelijkheid ligt bij individu
vloeibaar → bovengrens ligt nooit vast
met z’n allen naar een gemiddelde norm streven → norm schuift op terwijl we ernaar streven
Poolse socioloog Zygmunt Bauman: Liquid Modernity
ideaal van fitness dat principieel geen bovengrens kent
er is geen dag waarop we kunnen zeggen dat we genoeg hebben gedaan voor onze gezondheid
velen hebben gevoel dat ze falen, ondanks alle inspanningen
Wat is er van onze gezondheid?: pretje voor dag & voor nacht → Friedrich Nietzsche
19e eeuw
gezondheidsbegrip dat overmaat aan positiviteit vertoont
boek: Aldus sprak Zarathoestra
streven naar gezondheid als eigenschap van de ‘laatste mens’
laatste mens heeft geluk ontdekt → in zoektocht ernaar: vooral voor beducht dat iets hem te veel zou aangrijpen
het vermaak mag ons niet overweldigen
we letten op onze gezondheid om te verhinderen dat emoties ons te sterk zouden overmannen
volgens Nietzsche: mens is bang voor horror vacui van het bestaan
feit dat onze existentie op zich zinloos is
uit angst daarvoor verliezen we ons in divertissement zodat lastige vragen niet in ons dagelijks bestaan binnensijpelen
‘we weten niet meer waar we staan & dan eren we maar de gezondheid als een nieuwe fetisj’
maar we streven gezondheid zo sterk na, dat het in tegendeel kan belanden → belandt in negatieve spiraal
Wat is er van onze gezondheid?: Duitse filosoof Byung Chul Han
vermoeide samenleving
samenleving die ons ertoe drijft de strijd tegen het negatieve zo op te drijven, dat de strijd ons zelf in negatieve laat uitmonden
we leren niet meer van ziekte & omvatten het niet meer op manier waarop we over gezondheid nadenken → daardoor eindigen we op plaats die we wilden vermijden
we worden ‘ziek’ van onze gezondheidsobsessie
overdosis aan positiviteit
Wat is er van onze gezondheid?: einde van het noodlot?
maakbaarheid van de mens → geschiedenis van de mens
mens wordt geschapen door God
mens begint dingen te maken
mens ‘maakt’ zichzelf tot een soort god
→ willen we onszelf (laten) ‘maken’ volgens de technologie?
geneeskunde
opstand tegen de dood
bestrijden van lijden
bv. NIP-test
bestrijden van ziektes
keuze of plicht tot abortus?
bv. ouders die geen NIP-test willen → onverantwoorde ouders
schulddiscours
plicht om vrij te zijn/ vrijheid om de juiste keuzes te maken
vrijheid die we winnen neemt ons iets af omdat we niet langer niet kunnen kiezen
geeft druk, twijfel & angst
gezondheid is goed maar oppassen voor
schulddiscours
(digitale) volkstribunaal & rechtvaardigingsdruk
Duitse filosoof & theoloog Odo Marquard
tekst: Ende des Schicksals (Einde van het noodlot) → samenvatting van de geschiedenis van de mensheid
‘eerst was er niets maakbaar, daarna iets, en nu is alles maakbaar’
vroeger: leven was een lotsbestemming waaraan je weinig tot niets kon veranderen
tevreden of niet, je moest het aanvaarden
macht & gezondheid: de analyse van Michel Foucault: college van 1977
‘Sécurité, territoire et population’
inhoud vergelijkbaar met ‘La naissance de la biopolitique’
inhoud: revelerende verstrengeling van politiek met gezondheid
focus op ontstaan gezondheidspolitiek als belangrijke politieke gebeurtenis in West-Europa van 18e eeuw
focus op vraag: Hoe kon gezondheid een centraal thema worden in moderne samenleving?
macht & gezondheid: de analyse van Michel Foucault: gezondheidspolitiek
ontwikkeling gezondheidspolitiek: onlosmakelijk verbonden met geboorte van moderne staat & met nieuwe kunde van besturen (gouvernementalité = bestuurlijkheid)
bestuurlijkheid = nieuwe configuratie van machtsrelaties te beschrijven als biopolitiek
opkomst van bestuurlijkheid: heeft te maken met nieuwe manier waarop de macht zichzelf verstaat
‘De prins’ van Niccoló Machiavelli (1533) → functie van de prins:
beschermen van territorium van prinsdom
prins spoort mogelijke gevaren & risico’s op
ontwikkelt kunst om machtsverhoudingen te manipuleren → zodat hij prinsdom kan beschermen & intact houden
→ geschiktheid & handigheid om taak te vervullen
besturen → enkele verhouding van prins tot prinsdom
discontinuïteit van verhouding duidelijk maken
in weerwil van De Prins: ‘kunsten van het besturen’ → andere benadering
‘arts du gouvernement’ wil verandering brengen → ‘besturen’ op een andere manier interpreteren
kunsten van het besturen (Le miroir politique van Guillaume de La Perrière)
besturen = veelvoud aan praktijken → praktijken bevinden zich binnenin (immanent) de staat
verschillende types van besturen:
moraal (zelfbestuur)
economie (huishouding & familie)
politiek (staat) → politieke besturen van de staat: specifieke kenmerken, maar toch nog continuïteit tussen andere types & moderne zelfbestuur
→ goede bestuur van de staat is een voorbeeld voor bestuur van de familie & van zichzelf
→ besturen (gouverner) & beheren (police) gaan hand in hand
besturen = juiste beschikking over zaken, zodanig georganiseerd dat men die kan begeleiden naar hun gepaste einddoel → besturen wordt zorgende functie
gouvernement + mentalité = gouvernementalité
macht om gedrag te begeleiden & te besturen
mentaliteit dat in een moderne samenleving nu eenmaal alles moet & kan worden bestuurd
→ staat moet kennis verzamelen om huishouden te managen
→ bevolking (population) & verbeteren van lot ervan zijn nieuwe doeleinden van bestuurlijkheid
macht & gezondheid: de analyse van Michel Foucault: kennis (savoir) & macht (pouvoir) gaan hand in hand
overheden & private bedrijven beschikken over veel gezondheidsdata & statistieken
voordeel: ingrijpen als het fout loopt
nadeel: gedrag controleren & aansturen
→ macht grijpt vaak plaats in allerlei weinig zichtbare maatregelen zonder dat we er acht op slaan
macht & gezondheid: de analyse van Michel Foucault: zorgstaat
moderne staat → articuleert zich als zorgstaat
individu is speerpunt
bestuurlijkheid (wijze waarop gedrag van individuen wordt gestuurd & op moderne rationaliteit die eist dat alles en iedereen kan worden gemanaged) → hangt samen met ontwikkeling van specifieke machtsvorm = pastorale macht
overgang territoriale staat → bevolkingsstaat
herkomst pastorale macht: in & met christendom
ontwikkeling van iets dat radicaal verschilt van wat Grieken & Hebreeërs daarvoor hebben gedaan
in christendom: machtsvorm die globaal gericht is op heil van gelovige → installeert relatie van totale & permanente gehoorzaamheid
pastor: moet levensloop van elke gelovige beheren + voorziet economie van verdiensten & gebreken
macht & gezondheid: de analyse van Michel Foucault: de keerzijde van zorg
bestuurlijkheid & pastorale macht werpen nieuw licht op hedendaagse preoccupatie met gezondheid
taak van overheid: preventief gedrag van mensen bijsturen in richting van gezond gedrag → om pathologische symptomen te voorkomen
screenen, onderzoeken, testen…
→ mogelijk door steeds groter wordende beschikking van levensomstandigheden door ‘toneel van instellingen’
zorg voor individu dreigt te resulteren in groter wordende afhankelijkheid van individu ten overstaan van instellingen, overheden & experten
pastorale macht: specifieke kunst om menselijk gedrag (individueel & collectief) te reguleren
pastor = herder voor zijn kudde
goedaardige & zorgende macht
pastor werkt individualiserend: hij telt zijn schapen
niemand mag verloren raken
pastorale macht vormt prelude van bestuurlijkheid in moderne samenleving
van groot belang voor inzicht in biopolitiek & wijze waarop een moderne zorgstaat zich begrijpt in voorzien van welzijn van burgers
De keerzijde van medicalisering: medicalisering
= met louter medische blik kijken naar totaliteit van het leven (eten, beweging, seksualiteit…)
De keerzijde van medicalisering: begrippenkader
medicalisering
= proces waarbij we steeds meer menselijk gedrag met louter medische bril begrijpen & analyseren zodat alledaagse activiteiten medische aangelegenheden worden
overdiagnose
= iemand ziek verklaren terwijl die niet echt ziek is
farmaceuticalisering
= meer medicijnen terwijl we die niet nodig hebben
→ medicatie is meest directe weg om alles te bestrijden
De keerzijde van medicalisering: tuchè
= noodlot, toeval
moderne samenleving wil toeval & lot uit menselijke conditie weren (‘domesticatie noodlot’)
in moderne leven: maakbaarheid centraal, niet lotsaanvaarding
gezondheid: medisch bestrijden van lichamelijk & psychisch onheil gaat hand in hand met beheersing levensloop
De keerzijde van medicalisering: van kunnen naar willen
we kunnen aanpassingen doorvoeren in ons leven, biomedische wetenschappen bieden ons die mogelijkheid
maar willen we ons leven (laten) medicaliseren? Kun je daar voor kiezen?
→ maatschappelijke normen zorgen voor een soort ‘plicht tot’
De keerzijde van medicalisering: geanticipeerde beslissingsspijt
= idee dat je je later zou kunnen beklagen dat je nu niet op iets bent ingegaan & daardoor mogelijk in de problemen komt
De keerzijde van medicalisering: kiezen voor je gezondheid
zijn individuen zelf verantwoordelijk voor hun gezondheid & hoe kunnen we die verantwoordelijkheid begrijpen?
individu doet beroep op de medische wereld & laat zich verzorgen, waarmee hij zich aan alle geldende gezondheidsnormen conformeert
individu doet beroep op medische wereld & laat zich verzorgen maar dan nog voldoet het niet aan geldende gezondheidsnormen
individu beslist om niet in te gaan op aantal medische verzorgingen
we wrijven individuen nalatigheid aan als die zich niet op een bepaalde wijze gedragen in termen van gezonde leefstijl
therapeutisch ideaal doordringt gewone leven
experts nemen alledaagse activiteiten over (opvoeding, koken, vrijen, etc.)
gezondheid als toegangspoort voor dienstverlening (verzekering, arbeid, hypothecaire lening)
De keerzijde van medicalisering: afhankelijkheid
toneel van de instellingen
instellingen bepalen/ nemen keuze over → hebben we dan wel nog vrije keuze & autonomie?
grens tussen stimuleren & verplichten is heel dun
De keerzijde van medicalisering: sociale & medische definitie
we gaan te snel iets ‘abnormaal’ onder de noemer ‘stoornis’ of ‘ziekte’ zetten, terwijl het geen ziekte is
sociale definitie lijkt op bepaalde terreinen samen te vallen met medische definitie
archeologische methode
Hoe spreken we over iets?
Impact spreken op ons handelen?
→ bv. ziekte vs stoornis
discours vs. macht
discours = manier van spreken
macht = manier van handelen
→ de manier waarop we over iets spreken bepaalt hoe we gaan handelen
politieke rol geneeskunde?
opkomst menswetenschappen
politieke interesse in ziekte/ gezondheid
medische wetenschap infiltreert in maatschappelijke ruimte
→ Foucault: wie macht wil begrijpen, moet samenhang wetenschap-maatschappelijke evolutie blootleggen
geboorte van de kliniek → een archeologie van de medische blik
nieuwe vorm van spreken (discours) over ziekte
vraag verandert van ‘wat heeft u?’ naar ‘waar heeft u pijn?’
biopolitiek: greep krijgen op ‘bios’ (leven) van burgers
geboorte van de kliniek (evolutie)
bestrijding wanorde in ziekenhuizen
militaire ziekenhuizen: verzorgen soldaten (economische drijfveren)
door handelsreizen: nieuwe onbekende ziektes
‘vreemde ziektes’ na militaire missies
nieuwe medische praktijken: observatie, registratie, toezicht, afzondering…
burgerlijk ziekenhuis
ruimtelijke indeling
bewaking & observatie
registratie alle handelingen
medicalisering van het leven: steeds grotere greep van gezondheidspolitiek op leven, in en buiten ziekenhuis
controle → micromechanismen van de macht
samenleving stuur naar:
kennis (savoir) over leven = macht (pouvoir)
‘regulerende beheersingsmechanismen’ (dispositieven die gedrag disciplineren)
architectuur van ziekenhuizen & scholen, inrichting openbare ruimte, taalgebruik…
disciplinering individu
macht is overal
maatschappelijke dispositieven
dispostief: apparaat, constructie, kennisstructuur waarbinnen macht wordt uitgeoefend
ontwerp moderne stad
overzichtelijk
transparant
rationeel
faciliteert controle
gezondheidspolitiek vanaf 18e eeuw
nieuwe vorm van spreken over ziekte & gezondheid: een norm waaraan individu moet voldoen
voortaan kan gedrag ‘afwijkend’ zijn
cf. dwang van het ‘gemiddelde’
ook menselijk gedrag voortaan in termen van normaal vs. abnormaal
normaliteit
voor 18e eeuw: gericht op niet-ziek zijn
na 18e eeuw: gericht op norm(-aliteit) & afwijkingen daarop
nieuwe vraag in medische praktijk: aan welke algemene normen moet lichaam/ mens beantwoorden?
ziek-zijn & macht
gesloten instellingen
uitsluitingsmechanisme van ‘abnormaal’
niet langer tolerantie ‘gek’ in samenleving
opsluiting abnormale individuen
arbeid: enkel gezonde arbeidskrachten (anders: op/uitsluiten cf. beschutte werkplaats)
De keerzijde van medicalisering: keerzijde
gezondheidspolitiek met nobele intenties
‘ziek’ worden terwijl we voor onze gezondheid zorgen
gezondheid & individuele verantwoordelijkheid: streven naar gezondheid
we worden aangespoord om ons ‘zelf’ in conditie te houden
ongezonde handelingen belanden in taboesfeer → diegenen die er nog aan bezondigen, krijgen bepaald etiket opgeplakt
paradox van het gezondheidsideaal
amechtiger streven naar gezondheid & vitaliteit leidt tot veralgemening van ziek-zijn
Ehrenberg → la fatigue d’être soi
het leven is geen lotsbestemmig meer, maar iets waarover we zelf kunnen & moeten beschikken → kwestie van autonomie
gezondheid & individuele verantwoordelijkheid: leefstijl & autonomie
toegenomen keuzemogelijkheden → autonomie/ zelfbeschikking groter geworden
lijkt alleen maar positief, maar kanttekeningen
vrije keuze is toegenomen, maar ook individuele verantwoordelijkheid
we moeten volle verantwoordelijkheid dragen voor stijl van leven & gezondheid
individuele verantwoordelijkheid is een van de hoekstenen van onze maatschappij
niet vergeten dat er ‘verzachtende omstandigheden’ kunnen optreden (zoals in rechtszaal) → kunnen persoonlijke verantwoordelijkheid verminderen/ handelingen of keuzes in sociale context plaatsen
gezondheid & individuele verantwoordelijkheid: capaciteit
econoom Amartya Sen
niet ‘gelijkheid van kansen of gelijkheid van rechten’, wel ‘capabilities’
capability = mogelijkheid die persoon heeft om een gewenste staat van zijn te bereiken, zoals weldoorvoed, gezond of gelukkig zijn, of een voldoende kwalitatief leven leiden
gelijke kansen & vooral gelijke mogelijkheden om met kansen om te gaan
gezondheid & individuele verantwoordelijkheid: obesitas
niet enkel kwestie van individuele verantwoordelijkheid: ook andere factoren spelen mee
bv. begin 20e eeuw: reclame om te verdikken
lichaamsbeeld: rijke mensen → dikker, arme mensen → mager
voedingsindustrie → biedt makkelijk & goedkoop ongezond voedsel aan
Globesitas
mensheid heeft wereldwijd een enorm voedselprobleem
meesten denken: overgewicht & obesitas → gevolg van te rijke mensen die teveel eten => niet zo!
ongezonde voeding = goedkoopst → arme mensen meeste overgewicht
voedselonzekerheid
gezondheid & armoede
zowel ondervoeding als obesitas: armoedeprobleem
niet aan betaalbaar & gezond voedsel raken leidt tot overgewicht
rijkeren kunnen zich beter voedsel permitteren/ geld om ongezonde leefstijl bij te sturen
gezondheid & individuele verantwoordelijkheid: welke autonomie?
vrijheid om juiste keuzes te maken in een context die we niet zelf hebben gekozen & niet zelf in de hand hebben
toegenomen keuzemogelijkheden & meer vrijheid staat niet per definitie gelijk met meer autonomie
enkel als je als individu in staat bent een voor jou geschikte & geïnformeerde keuze te maken, kun je je zelfbeschikking versterken
eigen leven = eigen keuze?
nog steeds rekening houden met omstandigheden & maatschappelijke context!
verschillende factoren bepalen onze gezondheid, ook veel waar we niets aan kunnen veranderen