Meest frequente negatieve ionen

F–

Fluoride-ion = Mono-atomisch 

OH–

Hydroxide-ion

Cl–

Chloride-ion = Mono-atomisch 

HS–

Waterstofsulfide-ion

Br–

Bromide-ion = Mono-atomisch 

CN–

Cyanide-ion

I–

Jodide-ion = Mono-atomisch

OCN–

Cyanaation

O2–

Oxide-ion = Mono-atomisch

SCN–

Thiocyanaation

O2 2–

Peroxide-ion = Mono-atomisch

CO3 2–

Carbonaation

S2–

Sulfide-ion = Mono-atomisch

HCO3–

Waterstofcarbonaation

N3–

Nitride-ion = Mono-atomisch

NO3–

Nitraation

N3−

Azide-ion = Mono-atomisch

NO2–

Nitrietion

PO4 3–

Fosfaation

HPO4 2–

Waterstoffosfaation

H2PO4–

Diwaterstoffosfaation

SO4 2–

Sulfaation

HSO4–

Waterstofsulfaation

SO3 2–

Sulfietion

HSO3–

Waterstofsulfietion

CrO4 2–

Chromaation

ClO4–

Perchloraation

ClO3–

Chloraation

ClO2–

Clorietion

ClO–

Hypochlorietion

BrO4–

Perbromaation

BrO3–

Bromaation

BrO2–

Bromietion

BrO–

Hypobromietion

IO4–

Perjodaation

IO3–

Jodaation

IO2–

Jodietion

IO–

Hypojodietion

MnO4–

Permanganaation

MnO4 2–

Manganaation

S2O3 2–

Thiosulfaation

Cr2O7 2–

Dichromaation

Wat is een ion?

Een ion is een atoom of molecuul met een elektrische lading.

= het heeft meer of minder elektronen dan protonen.

Een atoom bestaat uit:

• Protonen (+) in de kern

• Neutronen (0) in de kern

• Elektronen (–) rond de kern

In een neutraal atoom zijn er evenveel protonen als elektronen, dus het geheel is niet geladen.

Een ion ontstaat wanneer een atoom:

• een of meer elektronen afgeeft → het wordt positief geladen

• een of meer elektronen opneemt → het wordt negatief geladen

positieve ionen noemen we ook wel

kation

negatieve ionen noemen we ook wel

anion

Atomen willen een stabiele elektronenverdeling, meestal zoals de edelgassen (met een volle buitenste schil).
Daarom:

• metalen geven elektronen af (worden kationen),

• niet-metalen nemen elektronen op (worden anionen).

Een ion is een

Een ion is een geladen deeltje dat ontstaat wanneer een atoom elektronen verliest of opneemt om stabiel te worden.