kationy i aniony

dobrze rozpuszczalne związki srebra

AgNO₃, AgF, AgClO₄

umiarkowanie rozpuszczalne związki srebra

CH₃COOAg, AgBO₂, AgBrO₃, AbNO₂, AgMnO₄, Ag₂SO₄

trudno rozpuszczalne związki srebra

Ag₃AsO₄, Ag₃AsO₃, AgBr, Ag₂CO₃, AgCl, AgCN, Ag₂CrO₄, Ag₄[Fe(CN)₆], Ag₃[Fe(CN)₆], AgOH, AgIO₃, AgI, Ag₂CO₄, Ag₂O, Ag₃PO₄, Ag₂S, Ag₂SO₃, AgSCN, Ag₂S₂O₃

Najważniejsze kompleksy srebra

[Ag(NH₃)₂]⁺ (bezbarwny), [Ag(CN)₂]^- (bezbarwny), [AgCl₂]^- (bezbarwny), [Ag(S₂O₃)₂]^3- (bezbarwny)

Własności redoks srebra

Ag⁺ jest utleniaczem

Własności kwasowo-zasadowe srebra

AgOH jest mocną zasadą, dlatego sole nie ulegają w znacznym stopniu hydrolizie w roztwprach wodnych

AgNO₃+HCl

AgCl (biały osad z srebrną warstwą)

AgCl+NH₃

[Ag(NH₃)₂]⁺ (roztw. osadu)

[Ag(NH₃)₂]⁺+HNO₃

AgCl (biały, mętny r-r)

[Ag(NH₃)₂]⁺+KI

AgI (żółty osad)

AgBr

jasnożółty osad

AgOH

Biały osad, który przechodzi w brązowy 2AgOH→Ag₂O+H₂O

Ag₂S

brązowoczarny osad

Ag₂Cr₂O₇

Brązowoczerwony osad

Co rozpuszcza ołów?

HCl, HNO_{3 (roz)}, HNO_{3 (st)}, H₂SO_{4 (st, gorący)}, CH₃COOH +O₂, NaOH _{(gorący r-r wodny)}

dobrze rozpuszczalne związki ołowiu

Pb(NO₃)₂, Pb(CH₃COO)₂

umiarkowanie rozpuszczalne związki ołowiu

PbCl₂, Pb(SCN)₂

trudno rozpuszczalne związki ołowiu

Pb₃(AsO₄)₂, Pb(BO₂)₂, PbBr₂, PbCO₃, PbCrO₄, PbF₂, Pb(OH)₂, Pb(IO₃)₂, PbI₂, PbC₂O₄, PbO, Pb₃(PO₄)₂, PbS, PbSO₄, PbSO₃, PbSiO₃

Ważniejsze kompleksy ołowiu

[PbCl₄]^2- (bezbarwny), [Pb(CH₃COO)₂] (bezbarwny)

Własności redoks ołowiu

jon ołowiu jest słabym utleniaczem i zachowuje swój st. ut.. Utlenienie go wymaga bardzo silnych utleniaczy i prowadzi do trzymania PbO₂, najsłabiej z I gr. ulega reakcjom redoks

Właściwości kwasowo-zasadowe ołowiu

wodorotlenek ołowiu jest amfoterem, z przewagą właściwości zasadowych

Pb(NO₃)₂+HCl

PbCl₂ (biały osad)

PbCl₂+H₂O (ogrzać)

rozp. osadu

Pb(NO₃)₂+KI

PbI₂ (żółty osad)

PbI₂+H₂O (ogrzać)

rozp. osadu, biały r-r

Pb(NO₃)₂+NaOH

Pb(OH)₂ (biały osad)

Pb(OH)₂+NaOH

[Pb(OH)₄]^2- (roztw. osadu)

[Pb(OH)₄]^2-+HNO₃

Pb(OH)₂

Pb(NO₃)₂+H₂SO₄

PbSO₄ (mleczny osad)

PbSO₄+CH₃COONH₄

Pb(CH₃COO)₂ (roztw. osadu)

Pb(CH₃COO)₂+K₂CrO₇

PbCrO₄ (żółty osad)

Pb(NO₃)₂+(NH₄)₂S

PbS (czarno-zielony osad)

PbS+HNO₃

Pb(NO₃)₂ (roztw. osadu, brunatny gaz)

Pb(NO₃)₂+NH₃

5PbO*Pb(NO₃)₂*H₂O

Co rozpuszcza metaliczną rtęć?

HNO_{3 (roz, zimny, nadmiar rtęci)}, HNO_{3 (gorący, roz, nadmiar kwasu)}, HNO_{3 (gorący, st, nadmiar kwasu)}, H₂SO_{4 (gorący, st, nadmiar rtęci)}, H₂SO_{4 (gorący, st, nadmiar kwasu)}, woda królewska

dobrze rozpuszczalne związki rtęci(I)

Hg₂(CH₃COO)₂, Hg₂F₂, Hg₂(NO₃)₂

umiarkowanie rozpuszczalne związki rtęci(I)

Hg₂CrO₄, Hg₂SO₄

trudno rozpuszczalne związki rtęci(I)

Hg₆(AsO₄)₂, Hg₂Br₂, Hg₂CO₃, Hg₂Cl₂, Hg₂I₂, Hg₂C₂O₄, Hg₂O, Hg₆(PO₄)₂, Hg₂(SCN)₂

zdolność rtęci(I) do tworzenia kompleksów

rtęć(I) ma małe zdolności tworzenia kompleksów. NIe tworzy kompleksów z amoniaków, cyjankami, tiocyjankami i jodkami

Własności redoks rtęci(I)

Potrzebne są silne utleniacze (kwas azotowy, woda królewska) żeby utlenić rtęć(I), a silne reduktory żeby zredukować rtęć(I) (SnCl₂, Cu, Fe). rtęć(I) najłatwiej z I gr. ulega redukcji

Własności kwasowo-zasadowe rtęci(I)

pod wpływem mocnych zasad tworzy się Hg₂O. Rozpuszczalne sole rtęciawe hydrolizują w wodzie, dlatego roztwory muszą być zakwaszone, żeby być trwałe i w celu cofnięcia hydrolizy

Hg₂(NO₃)₂+HCl

Hg₂Cl₂ (Biały osad)

Hg₂Cl₂+NH₃

HgNH₂Cl+Hg (czarny osad)

Hg₂Cl₂+Br₂

HgCl₂+HgBr_{2 (pomarańczowy r-r)}

Hg₂(NO₃)₂+NH₃

[OHg₂NH₂]NO₃+Hg (czarny osad)

Hg₂(NO₃)₂+(NH₄)₂S

HgS+Hg

Hg₂(NO₃)₂+SnCl₂

Hg₂Cl₂ póżniej Hg (szary, później biały osad)

Hg₂I₂

jasnożółty osad

Hg₂O

czarny osad

Hg₂SO₄

biały osad

Hg₂CrO₄

czerwony osad

Dobrze rozpuszczalne związki rtęci(II)

Hg(CH₃COO)₂, HgCl₂, Hg(CN)₂, Hg(NO₃)₂, HgSO₄,

Umiarkowanie rozpuszczalne związki rtęci(II)

HgBr₂

Trudno rozpuszczalne związki rtęci(II)

Hg₃(AsO₄)₂, HgCrO₄, HgI₂, HgC₂O₄, HgO, Hg₃(PO₄)₂, HgS, Hg(SCN)₂

Związki kompleksowe rtęci(II)

[HgCl₄]^2- (bezbarwny), [HgBr₄]^2- (bezbarwny), [HgI₄]^2- (bezbarwny), [Hg(SCN)₄]^2- (bezbarwny)

Własności redoks rtęci(II)

sole rtęci(II) łatwo ulegają redukcji do rtęci(I) i niemal równie łatwo do metalicznej rtęci przez prawie wszystkie metale (nawet miedź). Tworzenie się Hg₂Cl₂ sprzyja zatrzymywaniu redukcji.

Własności kwasowo-zasadowe rtęci (II)

z soli rtęci(II) pod wpływem mocnych zasad powstaje HgO. Ma on charakter zasadowy.

HgCl₂+(NH₄)₂S

HgS (czarny osad)

HgS+woda królewska

HgCl₂ (roztw. osadu)

HgCl₂+Ki

HgI₂ (pomarańczowy osad)

HgI₂+KI

[HgI₄]^2- (bezbarwny r-r)

HgCl₂+SnCl₂

Hg₂Cl₂ (biały osad)

Hg₂Cl₂+SnCl₂

Hg (perłowy osad)

HgO

żółty osad

HgNH₂Cl

biały osad

[OHg₂NH]NO₃

biały osad

Czemu ołów też jest w II gr. analitycznej?

gdy strącanie przeprowadza się na gorąco PbCl₂, w tych warunkach dobrze rozpuszczalny, przechodzi do II gr. analitycznej.

Co rozpuszcza metaliczny bizmut?

HCl+O₂, H₂SO_{4 (gorący, st)}, HNO_{3 (roz)}, HNO_{3 (st)}, woda królewska

rozpuszczalne związki bizmutu

BiCl₃, BiBr₃, Bi(NO₃)₃, Bi₂(SO₄)₃

trudno rozpuszczalne związki bizmutu

BiAsO₄, BiPO₄, Bi(OH)₃, Bi₂S₃, BiI₃, BiOCl, BiOI, BiONO₃

związki kompleksowe bizmutu

[BiCl₄]^- (bezbarwny), [BiI₄]^- (pomarańczowy), bizmut nie tworzy kompleksów z amoniakiem

Własności redoks bizmutu

jon Bi(III) jest słabym utleniaczem. Nie jest on redukowany przez SnC₂ w śr. kwaśnym, ale w śr. alkalicznym Bi(OH)₃ ulega szybkiej redukcji do metalu przez Na₂[Sn(OH)₄]. Związki Bi(III) można utlenić w śr. zasadowym do nierozpuszczalnego NaBiO₃ (bardzo silne utleniacze). Bi(V) w śr. kwaśnym jest jednym z najsilniejszych utleniaczy.

Własności kwasowo-zasadowe bizmutu

Proste jony Bi(III) występują tylko w silnie kwaśnych r-rach wodnych, w śr. słabo kwaśnym hydrolizują do jonów BiO⁺ (bizmutylowych), a przy pH>7 powstaje Bi(OH)₃ (charakter zasadowy). Sole bizmutu(III) rozpuszczane w wodzie dają zmętnienie, którego można się pozbyć przez dodanie odpowiedniego kwasu.

Bi(NO₃)₃+(NH₄)₂S

Bi₂S₃ (czarny osad)

Bi₂S₃+HNO₃

Bi(NO₃)₃ (roztw. osadu)

Bi(NO₃)₃+NH₃

Bi(OH)₃ (biały osad)

Bi(OH)₃+Na₂[Sn(OH)₄]

Bi (czarny osad)

Bi(NO₃)₃+KI

BiI₃ (ciemnobrązowy osad)

BiI₃+KI

[BiI₄]^- (żółty r-r)

BiI₃+H₂O

BiOI

BiOCl

biały osad

BiCl₃

bezbarwny r-r

Co rozpuszcza metaliczną miedź?

HNO_{3 (roz)}, HNO_{3 (st)}, H₂SO_{4 (roz)}, H₂SO_{4 (st)}, woda królewska

dobrze rozpuszczalne związki miedzi(II)

Cu(CH₃COO)₂, CUCl₂, Cu(NO₃)₂, CuSO₄, BuBr₂

Trudno rozpuszczalne związki miedzi(II)

Cu(AsO₄)₂, CuCO₃, CuCrO₄, Cu(CN)₂, Cu₂[Fe(CN)₆], Cu₃[Fe(CN)₆], Cu(OH)₂, Cu(IO₃)₂, CuC₂O₄, CuO, Cu₃(PO₄)₂, CuS

Kompleksy miedzi(II)

[Cu(NH₃)₄]²⁺ (granatowy), [CuCl₄]^2- (żółtozielony), [Cu(CN)₄]^2- (bezbarwny)

Własności redoks miedzi(II)

Cu(II) jesr utleniaczem. Jest redukowany do metalu przez wiele metali (niższy potencjał!). Cu(II) można utlenić do nierozpuszczalnych lub komksowych nietrwałych związków Cu(III) tylko bardzo mocnymi utleniaczami

Własności kwasowo-zasadowe miedzi(II)

wodorotlenek miedzi jest trudno rozpuszczalny w wodzie i ma charakter słabo zasadowy. Rozpuszczalne sole miedzi w roztworach wodnych hydrolizują tworząc sole zasadowe (odczyn kwaśny). wodorotlenek miedzi nie roztwarza się w nadmiarze NaOH.

Cu(NO₃)₂+(NH₄)₂S

CuS (brunatny osad)

CuS+HNO₃

Cu(NO₃)₂ (bezbarwny r-r)

Cu(NO₃)₂+NaOH

Cu(OH)₂

Cu(NO₃)₂+NH₃

Cu(OH)NO₃ (niebieski osad)

Cu(OH)NO₃+NH₃

[Cu(NH₃)₄]²⁺ (błękitny r-r)

[Cu(NH₃)]²⁺+KCN

[Cu(CN)₄]^3- (odbarwienie r-ru)

[Cu(CN)₄]^3-+(NH₄)₂S

brak zmian

Cu(NO₃)₂+K₄[Fe(CN)₆]

Cu₂[Fe(CN)₆] (brązowy osad)

Co rozpuszcza kadm?

HCl _{(roz, gorący)}, H₂SO_{4 (roz, gorący)}, HNO_{3 (roz)}

dobrze rozpuszczalne związki kadmu

Cd(CH₃COO)₂, Cd(ClO₃)₂, CdCl₂, CdI₂, Cd(NO₃)₂, CdSO₄, CdS₂O₃

umiarkowanie rozpuzsczalne związki kadmu

Cd(CN)₂, CdF₂

trudno rozpuszczalne związki kadmu

Cd₃(AsO₄)₂, Cd₃(AsO₃)₂, Cd(BO₂)₂, CdCO₃, CdCrO₄, Cd₂[Fe(CN)₆], Cd(OH)₂, CdC₂O₄, CdO, Cd₃(PO₄)₂, CdS