Psychologie - Burn-out

Wat is de definitie van burn-out volgens de NHG-Standaard Overspanning en burn-out?

Een toestand van lichamelijke, emotionele en mentale uitputting als gevolg van langdurige stress.

Overspanning

Een toestand gekarakteriseerd door spanningsklachten, controleverlies, en disfunctioneren.

Wat is de definitie van burn-out volgens de NHG-Standaard Overspanning en burn-out?

Een toestand van lichamelijke, emotionele en mentale uitputting als gevolg van langdurige stress.

Overspanning

Een toestand gekarakteriseerd door spanningsklachten, controleverlies, en disfunctioneren.

Coping

Strategieën die iemand gebruikt om met stress en problemen om te gaan.

Risicofactoren voor burn-out

Kenmerken of omstandigheden die de kans op burn-out vergroten, zoals werkstressoren en persoonlijkheidsfactoren.

Fase 1 van burn-out verloop

Crisisfase, gekenmerkt door acceptatie en de noodzaak van rust en ontspanning.

Fase 2 van burn-out verloop

Probleem en oplossingsfase, waarin problemen in kaart worden gebracht.

Fase 3 van burn-out verloop

Toepassingsfase, waarin oplossingsstrategieën worden toegepast.

Symptomen van overspannenheid

Ten minste drie symptomen zoals moeiheid, prikkelbaarheid en concentratieproblemen.

Interventies voor burn-out

Therapeutische methoden die helpen bij herstel, zoals persoonsgerichte en organisatiegerichte interventies.

Consulteren of verwijzen naar ggz

Doorverwijzen naar de GGZ is nodig bij stagnatie in het herstelproces die langer dan 3-6 weken duurt, zonder duidelijke verklaring.

Activiteitenweger

Een hulpmiddel om zelfmanagement te stimuleren bij patiënten met burn-out door inzicht te geven in hun grenzen.

Gevoel van controleverlies

Een reactie op stressoren direct gerelateerd aan het niet meer kunnen hanteren van situaties.

Overbelasting

Een toestand waarin de eisen van een taak de mogelijkheden van een individu overschrijden.

Cortisol

Een hormoon dat invloed heeft op het lichaam in reactie op stress.

Langdurige effecten van burn-out

Beperkingen in beroepsmatig en sociaal functioneren over een lange periode.

Welke groepen in de samenleving zijn kwetsbaar voor burn-out?

Groepen die kwetsbaar zijn voor burn-out zijn mensen met hoge werkdruk, weinig sociale steun, en een passieve of vermijdende copingstijl.

Hoe verloopt een burn-out in drie fases?

• Fase 1 (Crisisfase): Acceptatie en rust.

• Fase 2 (Probleem en oplossingsfase): Problemen en oplossingsrichtingen in kaart brengen.

• Fase 3 (Toepassingsfase): Toepassen van oplossingen.

Wat is het burn-out beloop in de "accu" metafor?

• Vermoeid: Te weinig herstel na inspanning.

• Overbelast: Te veel inspanning, hersteltekort.

• Stressklachten: Chronische stress.

• Overspanning: Hormonale stressystemen veranderen.

• Burn-out: Stressysteem volledig ontregeld.

Wat zijn de drie factoren van overspanning (surmenage)?

Spanningsklachten, controleverlies, en disfunctioneren. Comorbiditeit moet het niet verklaren.

Wat zijn spanningsklachten bij overspanning?

Voorbeelden zijn moeheid, slaapproblemen, prikkelbaarheid, concentratieproblemen, en zich gejaagd voelen.

Wat betekent controleverlies bij overspanning?

Het gevoel dat je geen grip meer hebt op de situatie door onvermogen om stressoren aan te pakken.

Wat betekent disfunctioneren bij overspanning?

Er zijn significante beperkingen in het beroepsmatig of sociaal functioneren

Wat zijn de drie criteria voor burn-out?

• Er is sprake van overspanning.

• Klachten begonnen meer dan 6 maanden geleden.

• Moeheid en uitputting staan op de voorgrond.

Wat is chronische stress?

Chronische stress wordt gekarakteriseerd door langdurige activatie van de bijnieren en verhoogde cortisolproductie, wat zenuwcellen beïnvloedt.

Wat zijn werkstressoren die bijdragen aan burn-out?

Hoge taakeisen, gebrek aan regelmogelijkheden, en gebrek aan sociale steun.

Welke persoonlijkheidskenmerken verhogen het risico op burn-out?

Moeite met gevoelens uiten, perfectionisme, te veel betrokkenheid bij werk, en niet kunnen ‘nee’ zeggen.

Wat is coping en welke stijlen zijn risicofactoren voor burn-out?

Coping is hoe je omgaat met stress. Risicovolle copingstijlen zijn vermijdend gedrag en het niet vragen van hulp.

Welke risicofactoren verhogen de kans op burn-out?

Stressoren in het verleden, beperkte steun, passieve copingstijl, en veel ziekteverzuim.

Wat zijn persoonsgerichte interventies bij burn-out?

Cognitief gedragsmatige interventies, zoals het vergroten van zelfvertrouwen, assertiviteit, en sociale steun.

Wat zijn organisatiegerichte interventies bij burn-out?

Het verbeteren van de organisatie van het werk, zoals het vergroten van regelmogelijkheden en verlagen van taakeisen.

Wat zijn de hersteltaken in fase 1 (Crisisfase) van burn-out?

Acceptatie van het uitvallen en rust nemen.

Wat zijn de hersteltaken in fase 2 (Probleem- en oplossingsfase) van burn-out?

In kaart brengen van de problemen en oplossingsmogelijkheden.

Wat zijn de hersteltaken in fase 3 (Toepassingsfase) van burn-out?

Het toepassen van de gevonden oplossingsstrategieën.

Hoe kan een ergotherapeut ondersteuning bieden bij burn-out?

Door zelfmanagement te bevorderen, het bepalen van grenzen, energiebeheer, en het opbouwen van activiteitenniveau.

Wat zijn de kenmerken van burn-out volgens de NHG-standaard?

• Spanningsklachten: moeheid, opgejaagd voelen, prikkelbaar

• Controleverlies: moeite om grip op situaties te houden

• Disfunctioneren: problemen met dagelijkse activiteiten