H1: Sociologische Verzuchting

Sociologie

is een levendige wetenschap, die zich geregeld vernieuwt. Deze wetenschap laat zich dus moeilijk vastleggen.

Sociologie kijkt naar?

De wijze waarop mensen samenleven

Contingent

Het is niet noodzakelijk of onmogelijk. Het had ook anders kunnen zijn. Het is voor ons natuurlijk, maar het had allemaal anders kunnen evolueren.

Niet arbitrair

Er is een goeie reden waarom het niet zo is, niet toevallig of willekeurig. 

Sociologie heeft met betrekking tot het afwijkende gedrag een dubbele taak (Becker)

1. Verklaren waarom bepaalde individuen tot afwijkend gedrag komen

2. Verklaren waarom bepaalde gedragingen in bepaalde culturen afwijkend zijn en in andere niet

Civiele religies

Religies die aandacht voor burgerdeugd centraal moeten stellen

Verlichting 

• Mens moet naar zijn natuur leren leven. Mensen hebben de vrijheid om te leven.

• Kennis, van natuur via wetenschap, zal redelijk gedrag bevorderen. 

• Goede samenleven is afhankelijk van volgen van eigen rede en redeneervermogen. 

• Rede en wetenschap denken zouden rust, geluk en vooruitgang brengen. 

Tegen-Verlichting 

• Geen positief beeld van menselijke natuur. 

• Wanneer er vrijheid is zullen mensen enkel handelen in eigenbelang.

• Redelijk handelen zal leiden tot egoïsme en onrecht.

• Godsdienst en gezag is nodig om samenleving te redden.

• Zonder geloof: bijgeloof, blind respect voor traditie, manipuleren met rituelen,…

Grondlegger van de sociologie?

Auguste Comte

Positivisme

Dat alleen de empirische wetenschappen geldige kennis opleveren.

3 opeenvolgende stadia in de menselijke ontwikkeling

1. stadia van het religieuze 

2. stadia van het metafysische

3. stadia van het wetenschappelijk denken: het menselijk handelen en samenleven worden door de rede geleid 

Rechtspositivisme

Een wet verdient respect, ongeacht haar inhoud of doelen, zolang ze maar op een correcte wijze tot stand gekomen is. Over wat rechtvaardig is zullen we het nooit eens zijn. 

Sociale orde

Datgene wat het leven een mate van voorspelbaarheid en berekenbaarheid geeft, het leven zo leefbaar maakt, zelfs bij extreme conflicten.

De twee fundamentele sociologische vragen

1. Hoe krijgt ons leven een zekere mate van voorspelbaarheid? —> probleem van orde

2. Welke regels zijn absoluut nodig en dus niet-arbitrair? Wat is niet contingent? —> probleem van de niet-arbitraire contingentie

3 bronnen van niet-contingentie en niet-arbitraire

1. Natuur

2. Geschiedenis

3. Samenhang 

Beroep op legitimerende derden

Het beroep op de natuur, geschiedenis en samenhang is een manier om de bestaande orde te verantwoorden en te legitimeren.

4de legitimerende derde

Vanzelfsprekendheid: mensen aanvaarden de maatschappelijke orde omdat het hen vanzelfsprekend lijkt.