informatica begrippen grammatica's (B4)

Formele taal

Een taal waarbij de vorm en betekenis precies vastliggen.

Natuurlijke taal

Een taal die mensen gebruiken om onderling te communiceren, waarbij de regels achteraf blijken uit het taalgebruik. De taal houdt zich niet aan één vast ontwerp, maar verandert voortdurend.

Kunstmatige taal

Een taal die mensen gebruiken om onderling te communiceren, waarbij de regels vooraf zijn vastgelegd. De taal is door mensen ontworpen en verandert niet of nauwelijks.

Dubbelzinnigheid

Verschijnsel waarbij een tekst of een zin meerdere betekenissen heeft.

Imperatieve taal

Een taal waarmee je de computer stapsgewijs instructies geeft.

Objectgeoriënteerde taal

Een taal waarbij alles draait om objecten, elk met eigen data en taken.

Zuiver imperatieve taal

Een imperatieve taal die echt alleen imperatief is.

Declaratieve taal

Een taal waarmee je informatie of een functionaliteit beschrijft.

Functionele programmeertaal

Een programmeertaal die bestaat uit een verzameling functies.

Logische programmeertaal

Een programmeertaal die bestaat uit een aantal randvoorwaarden, waarna je een probleem kunt oplossen binnen die voorwaarden.

Syntaxis

De taalregels van een programmeertaal.

Drie niveaus van syntaxis

Woordniveau (spelling), zinsniveau (grammatica), en contextniveau (geldigheid van variabelen, objecten en typen).

Backus-Naurvorm (BNF)

Een manier om grammaticale regels voor formele talen te noteren.

Broncode

De code van een programma.

Parser

Software die code controleert op grammaticale fouten.

Compiler

Software die broncode vertaalt naar een executable.

Interpreter

Software die broncode leest en direct uitvoert.

Executable

Een bestand met uitvoerbare code.

Syntax error

Een fout in de syntaxis.

Runtime error

Een fout die gevonden is door de interpreter.

Semantiek

De betekenis van woorden en zinnen in een taal.