Master korean words 1 - uvod

저

Ja (polite) – koristi se u formalnim situacijama. Primjer: 저는 학생이에요. (Ja sam student.)

나

Ja (casual) – koristi se među prijateljima ili vršnjacima.

제

Moje (polite). Primjer: 제 책이에요. (Moja knjiga.)

내

Moje (casual).

저희

Mi (polite).

우리

Mi (casual).

저희(의)

Naše (polite).

우리(의)

Naše (casual).

당신

Ti/Vi (polite).

너

Ti (casual).

당신들

Vi (množina, polite).

너희

Vi (množina, casual).

당신들(의)

Vaše (polite).

너희(의)

Vaše (casual).

이다

biti – Primjer: 저는 학생이에요. (Ja sam student.)

아니다

ne biti – Primjer: 저는 학생이 아니에요. (Ja nisam student.)

하다

raditi / činiti – Primjer: 저는 매일 운동을 해요. (Vježbam svaki dan.)

있다

imati / nalaziti se – Primjer: 가방 안에 책이 있어요. (U torbi je knjiga.)

없다

nemati / ne nalaziti se – Primjer: 냉장고에 우유가 없어요. (U frižideru nema mlijeka.)

안

ne (negacija) – Primjer: 저는 고기를 안 먹어요. (Ne jedem meso.)

못

ne mogu – Primjer: 저는 고기를 못 먹어요. (Ne mogu jesti meso.)

안녕하세요

Pozdrav (polite) – Primjer: A: 안녕하세요? B: 안녕하세요?

안녕

Bok (casual)

안녕히 가세요

Doviđenja (osobi koja odlazi)

안녕히 계세요

Doviđenja (osobi koja ostaje)

여보세요

Halo (na telefonu) – Primjer: 여보세요? 지금 통화할 수 있어요?

네

Da (polite)

예

Da (još politer)

응

Da (casual)

어

Da (vrlo casual)

아니요

Ne (polite)

아니

Ne (casual)

야

Hej (vrlo casual) – Primjer: 야, 그만해!

그래요

U redu / Ok (polite) – Primjer: 그래요, 그렇게 해요.

그래

U redu (casual)

그럼요

Naravno (polite) – Primjer: A: 저 좀 도와줄 수 있어요? B: 그럼요!

그럼

Naravno (casual)

글쎄요

Hmm / Nisam siguran (polite)

글쎄

Hmm / Nisam siguran (casual)

아

Ah, oh (shvaćanje, iznenađenje)

음

Um / Hmm (pauza za razmišljanje)

저

Uh, oprostite (za privlačenje pažnje)

그리고

I (veznik) – Primjer: 사과를 먹어요. 그리고 바나나도 먹어요.

그래서

Zato / stoga – Primjer: 배가 고파요. 그래서 밥을 먹어요.

그러니까

Zato, dakle (s prijedlogom) – Primjer: 내일은 바빠요. 그러니까 오늘 만나요.

왜냐하면

Jer / razlog je… – Primjer: 피곤해요. 왜냐하면 일을 많이 했거든요.

그런데

Ali (blaže) – Primjer: 오늘은 비가 와요. 그런데 따뜻해요.

하지만

Ali (jače) – Primjer: 여행을 가고 싶어요. 하지만 돈이 없어요.

그렇지만

Ali (formalnije) – Primjer: 돈이 있어요. 그렇지만 옷을 안 살 거예요.

그러나

Ali (literarno, formalno) – Primjer: 운동을 했어요. 그러나 살이 안 빠졌어요.

그래도

Ipak / unatoč tome – Primjer: 비가 와요. 그래도 산책할 거예요.

그러면

Onda / u tom slučaju – Primjer: 피곤해요? 그러면 좀 쉬어요.

무엇/뭐

Što – Primjer: 상자에 무엇이 있어요? (Što je u kutiji?)

누구

Tko – Primjer: 저 사람은 누구예요? (Tko je ta osoba?)

누가

Tko (kao subjekt) – Primjer: 누가 말했어요? (Tko je rekao?)

어디

Gdje – Primjer: 어디 가요? (Gdje idete?)

언제

Kada – Primjer: 우리 언제 만날까요? (Kad ćemo se naći?)

어떻게

Kako – Primjer: 한국어를 어떻게 배워요? (Kako učiš korejski?)

왜

Zašto – Primjer: 왜 울어요? (Zašto plačeš?)

몇

Koliko (broj) – Primjer: 사과가 몇 개 있어요? (Koliko jabuka ima?)

얼마

Koliko (cijena) – Primjer: 이거 얼마예요? (Koliko je ovo?)

얼마나

Koliko (daljina/vrijeme/stupanj) – Primjer: 학교가 얼마나 멀어요? (Koliko je škola daleko?)

무슨

Kakav/koji – Primjer: 무슨 책을 읽고 있어요? (Koju knjigu čitaš?)

어떤

Kakav (kvaliteta) – Primjer: 어떤 영화를 좋아해요? (Kakve filmove voliš?)

어느

Koji (između opcija) – Primjer: 어느 학교에 다녀요? (Koju školu pohađaš?)

이

Ovo (blizu govornika)

그

To (blizu sugovornika)

저

Ono (daleko od oboje)

이것/이거

Ova stvar

그것/그거

Ta stvar

저것/저거

Ona stvar

이곳/여기

Ovdje

그곳/거기

Tamo

저곳/저기

Ondje

이쪽

Ova strana

그쪽

Ta strana

저쪽

Ona strana

이분

Ova osoba (polite)

그분

Ta osoba (polite)

저분

Ona osoba (polite)

이렇다

Biti ovakav

그렇다

Biti takav

저렇다

Biti onakav

이런

Ovakav

그런

Takav

저런

Onakav