Bewustzijnsfilosofie H3 idealisme + H4 behaviorisme

• wat was George Berkeley’s antwoord op het interactie probleem?

• wat is “zijn” volgens hem

• hoe vertelde hij dit aan mensen?

• volgens wat redeneert Berkeley?

• er is amar één substantie, de geestelijke substantie (monisme)

• zijn = waargenomen worden door een geest. de fysieke wereld kan niet op zichzelf bestaan, maar bestaat enkel als die waargenomen wordt

• in zijn werk laat hij Berkeley Philonous (de geestminnaar, hijzelf) in debat gaan met Hylas (de stofman, zijn tegenstander, die staat voor materiële substantie)
  -philonous ontkent het bestaan van de materiële substantie, maar niet het bestaan van de fysieke wereld

• hij redeneert volgens het empirisme: we kunnen enkel kennis opdoen via ervaring, percepties.
  -substanties zelf zijn niet waarneembaar, eigenschappen wel

• op welke ideeën van John Locke bouwde hij voort?

• maar wat vond hij daarvan? en wat zijn onderbouwing?

• wat was zijn conclusie?

• er zijn primaire eigenschappen (kwaliteiten van dingen zelf, onafhankelijk van de waarnemer, temperatuur, positie, grootte) en secundaire eigenschappen (kwaliteiten die we aan een ding toeschrijven op basis van ervaring, afhankelijk van de waarnemer (warm/koud, smaak)

• Berkeley vond dat er geen primaire eigenschappen bestaan, alleen maar secundaire eigenschappen.
  -de manier waarop we kleur ervaren, grootte ervaren of vorm ervaren hangt af van de waarnemer.

• er bestaat geen fysieke wereld onafhankelijk van waarneming, deze is afhankelijk van de geest.

• waarom klopt dit niet?

• wat is zijn antwoord op die vraag?

• hij redeneert niet goed, er zijn wel primaire eigenschappen, of iets groot of klein is, is afhankelijk van de waarnemer, maar de grootte is dat niet.

• wat gebeurt er met dingen die niet worden waargenomen?

• we weten dat dingen blijven bestaan zelfs als we ze niet waarnemen, dus er moet iets zijn dat alles altijd waarneemt, god

• Wat vonden behavioristen?

als de psychologie wetenschappelijk wil worden, mogen we geen onobserveerbare mentale entiteiten accepteren, en dus ook geen woorden gebruiken die naar dat soort niet-waarneembare zaken verwijzen.
-je praat niet over ‘de geest als een innerlijke observeerbare ziel
-je kijkt engel naar gedrag. de input (stimuli) —> output: (talig) gedrag.
-wat er in de ‘black box’ gebeurt wordt genegeerd.

• waarom verdedigde psychologen behaviororisme?

• om methodologische redenen: wetenschap moet objectief zijn: enkel praten over wat observeerbaar is. alleen gedrag is belangrijk.
  -dus: de methode van psychologie moest gericht zijn op het documenteren van stimulus-respons correlaties. (en niet bezig zijn met de inhoud van de black box/introspectie)
  -het gaat alleen maar over het kunnen voorspellen en controleren van gedrag
  -human thought = human behavior (skinner)

• ze zeiden dat ze niet geïnteresseerd waren in zoiets als de geest. wat voor dilemma leverde dit op?

• ze moesten ofwel beweren dat er iets is zoals een ‘geest’ naast het gedrag. gedrag is dan niet alles wat er is als het aankomt. maar behaviorisme bestudeert enkel gedrag. als de geest nog iets anders is dan gedrag, dan zijn behavioristen geen PSCYHOlogen

• of ze moesten beweren dat er geen geest is naast het gedrag. de geest = gedrag. maar dit was voor veel psychologisch behavioristen te extreem (ze geloofde stiekem wel dat er iets was als een geest, maar negeerde dat gewoon)

• waarom verdedigde filosofen behaviorisme?

om welke redenen verdedigde filosofen het behaviorisem

• om logische en linguïstische redenen:
  -verzet tegen problematische ideeën in dualisme
  -volgen van ideeën over betekenis uit het logisch positivisme

• wat houd het verzet tegen problematische ideeën in dualisme in?

• wat houdt een categoriefout in?

• wat houdt de dualistische categoriefout in?

• wat is de geest?

• dualisme beïnvloedt ons denken over de geest, maar is onwetenschappelijk.
  -decartes: dieren zijn machines zonder geest, mensen hebben wel een geest. we kunnen de geest van een ander niet waarnemen, je eigengeest wel, via introspectie.
  -Gilbert Ryle: maar hoe kunnen we dan weten of andere mensen/dieren een geest hebben? enkel op basis van gedrag. dus waarom niet gewoon gedrag bestuderen en de vage immateriële geest vergeten? de geest = een verzameling gedragsdisposities.

• een categoriefout bestaat erin iets te behandelen alsof het tot een categorie behoort waartoe het eigenlijk niet behoort.

• de geest zien als een ding dat los van het lichaam bestaat, terwijl de geest eigenlijk het gedrag van het lichaam is.

• een verzameling van gedragsdisposities: een gedragspatroon dat iets/iemand vertoont of zal vertonen onder bepaalde omstandigheden. hierbij hoef je geen woorden zoals “denken” meer te gebruiken

• wat houdt “volgens de ideeën over betekenis uit het logisch positivisme” in?

• hoe werd dit toegepast?

• logisch positivisten waren gefocust op het maken van het onderscheidt tussen betekenisvolle en betekenisloze uitspraken.
  -alleen wetenschappelijke uitspraken zijn betekenisvol volgens hun.
  -zij waren empiristen: betekenisvolle uitspraken zijn publiekelijk veriefieerbaar via observatie.
  -subjectieve psychologie / verwijzingen naar persoonlijke, innerlijke mentale toestanden zijn onverifieerbaar, onwetenschappelijk en dus betekenisloos.

• elke zin kan je parafraseren, zodat er niet langer wordt verwezen naar een innerlijke mentale toestand

• welke 2 problemen waren er met filosofisch behaviorisme?

• probleem 1: je kan mentale toestanden niet behavioristisch parafraseren zonder betekenisverlies.
  -je kan nooit alle mogelijke disposities oplijsten
  -qualia worden uit de beschrijving weggelaten: het subjectieve, kwalitatieve gevoel (de quale) blijft steeds weg uit de behavioristische beschrijving, terwijl het voelen van pijn het belangrijkste is aan het hebben van kiespijn.
  -hoe kan je mentale toestanden als “denken” parafraseren: wat doet de denker?

• probleem 2: behaviorisme neemt de wetenschap serieus, maar de geest niet.
  -behaviorisme was lang de meest populaire wetenschappelijke theorie over de geest, omdat alternatieven (dualisme en idealisme) niet wetenschappelijk waren.
  -maar eigenlijk is behaviorisme niet echt een theorie over de geest, het lijkt de geest niet serieus te nemen.
  -zodra er een beter alternatief kwam (bv. identiteitstheorie) werd behaviorisme grotendeels opgegeven.