Core stability
Core stability is cruciaal voor het behoud van een goede houding, balans en prestaties in de sport. Het verwijst naar de stabiliteit van de lumbale wervelkolom en wordt beïnvloed door verschillende determinanten zoals kracht, uithoudingsvermogen en coördinatie.
Stabiliteit is een mechanische balans tussen krachten die op het lichaam inwerken. Het is essentieel voor een stabiele houding en een dynamisch proces waarbij interne en externe verstoringen moeten worden gehandhaafd.
Volgens Panjabi zijn er drie systemen die de stabiliteit beïnvloeden:
Actief: Betrekking op de spieren en hun werking.
Passief: Kapsels, ligamenten en structuur van het gewricht.
Neuraal: Hoe het zenuwstelsel omgaat met stabiliteit en beweging.
De core bestaat uit:
Bekken
Lumbale wervelkolom
Thoracale wervelkolom
Actieve stabilisatoren: m. transversus abdominis, erector spinae, m. quadratus lumborum, multifidus, middenrif/diafragma, bekenbodem
Passieve stabilisatoren: gewrichtskapsels, ligamenten en pezen.
De core is de basis voor elke beweging. Wanneer de core niet goed functioneert, kan dit invloed hebben op andere delen van het lichaam, wat leidt tot een verhoogd risico op blessures.
Buispierkwartier
Pilates
Yoga
=> Deze oefeningen zijn gericht op het trainen van de kernstabiliteit, waarbij zowel stabilisatoren (basis) als mobilisatoren (beweging) worden getraind.
Verbeterde houding en balans
Vermindering van blessurerisico
Verhoogde snelheid en wendbaarheid
Core strength (kracht)
Core power (explosief vermogen)
Core endurance (uithoudingsvermogen)
De focus ligt op de coördinatie, welke kan variëren afhankelijk van de sportactiviteit, bijvoorbeeld wielrennen versus handbal.
Core stability is de gecoördineerde sensomotorische controle waarbij spieren op het juiste moment, met de juiste snelheid en kracht worden aangespannen. Reflexen spelen een belangrijke rol bij het anticiperen op verstoringen.
Fysiotherapie: werken met problemen, lage intensiteit - grote controle
Fysieke trainers: werken met gezonde sporters - sportprestatie verbeteren
Er zijn nog beperkte bewijzen, maar core training kan de spieractiviteit rond de lumbale wervelkolom optimaliseren. Slechte core stability heeft bijvoorbeeld een negatief effect.
De lokale spieren, zoals de m. transversus abdominis en multifidus, zijn continu actief en functioneren als feed-forward mechanismen om stabiliteit te bieden zonder zichtbare beweging.
= m.rectus, m.obliquus, m. abdominis internus/ externus
= m.erector spinae, m. quadratus lumborum
Spieractiviteit is afhankelijk van de bewegingsrichting en kan vaak isometrisch of excentrisch zijn, wat betekent dat ze niet continu actief zijn maar nodig zijn voor grote bewegingen.
De stabiliteit van de wervelkolom wordt ook bepaald door passieve structuren zoals tussenwervelschijven, kapsels en ligamenten die helpen bij het handhaven van een goede positie en voorkomen van instabiliteit.
Instabiliteit kan voortkomen uit verschillende aandoeningen van de tussenwervelschijven, zoals degeneratie of hernia.
Voorkomen core stability lage rugpijn?
Zijn core stability oefeningen effectiever dan andere?
Werken core spieren onafhankelijk binnen het bewegingsapparaat?
Core stability is cruciaal voor het behoud van een goede houding, balans en prestaties in de sport. Het verwijst naar de stabiliteit van de lumbale wervelkolom en wordt beïnvloed door verschillende determinanten zoals kracht, uithoudingsvermogen en coördinatie.
Stabiliteit is een mechanische balans tussen krachten die op het lichaam inwerken. Het is essentieel voor een stabiele houding en een dynamisch proces waarbij interne en externe verstoringen moeten worden gehandhaafd.
Volgens Panjabi zijn er drie systemen die de stabiliteit beïnvloeden:
Actief: Betrekking op de spieren en hun werking.
Passief: Kapsels, ligamenten en structuur van het gewricht.
Neuraal: Hoe het zenuwstelsel omgaat met stabiliteit en beweging.
De core bestaat uit:
Bekken
Lumbale wervelkolom
Thoracale wervelkolom
Actieve stabilisatoren: m. transversus abdominis, erector spinae, m. quadratus lumborum, multifidus, middenrif/diafragma, bekenbodem
Passieve stabilisatoren: gewrichtskapsels, ligamenten en pezen.
De core is de basis voor elke beweging. Wanneer de core niet goed functioneert, kan dit invloed hebben op andere delen van het lichaam, wat leidt tot een verhoogd risico op blessures.
Buispierkwartier
Pilates
Yoga
=> Deze oefeningen zijn gericht op het trainen van de kernstabiliteit, waarbij zowel stabilisatoren (basis) als mobilisatoren (beweging) worden getraind.
Verbeterde houding en balans
Vermindering van blessurerisico
Verhoogde snelheid en wendbaarheid
Core strength (kracht)
Core power (explosief vermogen)
Core endurance (uithoudingsvermogen)
De focus ligt op de coördinatie, welke kan variëren afhankelijk van de sportactiviteit, bijvoorbeeld wielrennen versus handbal.
Core stability is de gecoördineerde sensomotorische controle waarbij spieren op het juiste moment, met de juiste snelheid en kracht worden aangespannen. Reflexen spelen een belangrijke rol bij het anticiperen op verstoringen.
Fysiotherapie: werken met problemen, lage intensiteit - grote controle
Fysieke trainers: werken met gezonde sporters - sportprestatie verbeteren
Er zijn nog beperkte bewijzen, maar core training kan de spieractiviteit rond de lumbale wervelkolom optimaliseren. Slechte core stability heeft bijvoorbeeld een negatief effect.
De lokale spieren, zoals de m. transversus abdominis en multifidus, zijn continu actief en functioneren als feed-forward mechanismen om stabiliteit te bieden zonder zichtbare beweging.
= m.rectus, m.obliquus, m. abdominis internus/ externus
= m.erector spinae, m. quadratus lumborum
Spieractiviteit is afhankelijk van de bewegingsrichting en kan vaak isometrisch of excentrisch zijn, wat betekent dat ze niet continu actief zijn maar nodig zijn voor grote bewegingen.
De stabiliteit van de wervelkolom wordt ook bepaald door passieve structuren zoals tussenwervelschijven, kapsels en ligamenten die helpen bij het handhaven van een goede positie en voorkomen van instabiliteit.
Instabiliteit kan voortkomen uit verschillende aandoeningen van de tussenwervelschijven, zoals degeneratie of hernia.
Voorkomen core stability lage rugpijn?
Zijn core stability oefeningen effectiever dan andere?
Werken core spieren onafhankelijk binnen het bewegingsapparaat?