Leki modulujące układ adrenergiczny są przedmiotem badań w zakresie farmakologii weterynaryjnej. Opracowanie niniejszego materiału miało na celu przedstawienie różnych klas leków oraz ich mechanizmów działania.
1.1 Leki pobudzające receptory alfa i beta (α, β-adrenomimetica)
Adrenalina, noradrenalina.
1.2 Leki pobudzające receptory α1 (α1-adrenomimetica)
1.2.1 Leki stosowane ogólnie: fenylefryna, metaraminol.
1.2.2 Leki stosowane miejscowo: nafazolina, oksymetazolina, ksylometazolina.
1.3 Leki pobudzające receptory α2 (α2-adrenomimetica)
1.3.1 Stosowany w nadciśnieniu: klonidyna.
1.3.2 Leki uspokajająco-przeciwbólowe: ksylazyna, detomidyna, medetomidyna, tasypimidyna.
1.4 Leki pobudzające nieselektywnie receptory β (β-adrenomimetica)
Izoprenalina, orcyprenalina.
1.5 Leki pobudzające receptory β1 (β1-adrenomimetica)
Dobutamina.
1.6 Leki pobudzające receptory β2 (β2-adrenomimetica)
Salbutamol, fenoterol, klenbuterol, izoksysupryna.
1.7 Leki pobudzające receptory dopaminergiczne
Dopamina.
Sympatomimetyki o działaniu pośrednim: efedryna, fenylopropanolamina, amfetamina.
1.1 Leki blokujące receptory α (α-adrenolityki)
1.1.1 Nieselektywnie (α1 + α2): fenoksybenzamina, fentolamina, tolazolina.
1.1.2 Pochodne sporyszu: dihydroergotamina, nicergolina.
1.2 Leki blokujące selektywnie receptory α:
1.2.1 α1-adrenolityki: prazosyna, doksazosin, terazosin, tamsulosin.
1.2.2 α2-adrenolityki: johimbina, atipamezol, idazoksan.
2.1 Nieselektywnie: propranolol, karazolol, sotalol, tymolol.
2.2 Selektywnie:
2.2.1 β1-adrenolityki: acebutolol, metoprolol, atenolol, esmolol.
2.2.2 β2-adrenolityk: butoksamina.
Karwedylol, labetalol.
Rezerpina, guanetydyna.
Noradrenalina (NA) - podstawowa amina katecholowa.
Dopamina (DA) - prekursor dla syntezy noradrenaliny oraz neuroprzekaźnik w systemach dopaminergicznych.
Adrenalina (A) - pełni funkcje w systemach adrenergicznych.
Synteza NA z tyrozyny z udziałem enzymów, takich jak hydroksylaza tyrozyny i β-hydroksylaza dopaminy.
Wychwyt tyrozyny z synapsy.
Synteza noradrenaliny (NA).
Magazynowanie NA w pęcherzykach.
Uwolnienie NA do szczeliny synaptycznej.
Degradacja części NA oraz wychwyt neuronalny do pęcherzyków.
Skurcz mięśni gładkich, wzrost ciśnienia krwi.
Hamowanie wydzielania noradrenaliny, działanie uspokajające.
Zwiększenie siły skurczu serca oraz przyspieszenie akcji serca.
Rozkurcz mięśni gładkich, rozszerzenie oskrzeli.
Używane w przypadkach silnej hypotensji, zatrzymania akcji serca, leczenia astmy oraz w operacjach chirurgicznych.
Używane w nadciśnieniu, arytmiach, oraz w kardiologii.
Rezerpina oraz guanetydyna stosowane w długotrwałej terapii.
Leki adrenergiczne odgrywają kluczową rolę w terapii wielu dolegliwości, co czyni je istotnym elementem w farmakologii weterynaryjnej. Zrozumienie ich mechanizmów oraz efektów na organizm jest niezbędne dla skutecznej praktyki klinicznej.