ÍSLE3DD05 - Lokapróf
Lærdómsöld 1550-1750
Aðalatriði:
Siðaskipti verða
Kaþólsk trú < lútherstrú
Prentun hefst og innflutningur á pappír
Biblían prentuð á íslensku
Áhersla lögð á varðveislu og mikilvægi íslensks máls (húmanismi)
Söfnun miðaldahandrita hefst
Hallgrímur Pétursson og Passíusálmarnir
Íslandslýsing var skrifuð á latínu af Oddi Einarssyni
Ein besta heimild sem til er um siðskiptatímann á Íslandi
Bókmenntir í lausu máli
Nánast ekkert nýtt verk í lausu máli var samið frá því síðasti forni annállinn var saminn um 1430 og þar til áhrif húmanismans komu fram á 16. öld
Ekkert samið í heila öld
Sögurnar sem lesnar voru til skemmtunar á heimilum voru aðallega fornsögur, t.d. Íslendingasögur, og kannski nutu riddara- og fornaldarsögur enn meiri vinsælda og voru afritaðar, lesnar og sagðar ( Afþreyingabókmenntir)
Á 17. öld bættust við erlendar skemmtisögur sem voru þýddar á íslensku – almúgabækur
Ljóðagerð
Rímur voru enn vinsælar frá miðöldum
Rímurnar lengdust, bragarháttum fjölgaði og urðu flóknari
Haldið var áfram að semja kristileg kvæði og siðskiptamenn sýndu áhuga á gömlu kaþólsku helgikvæðunum
Fjöldi lútherska sálma var þýddur og saminn
Elsta, þekkta heimsádeilukvæði íslenskra bókmennta kemur frá lærdómsöld – Heimsósómi eftir Skáld-Svein
Deilt er á ýmsa samfélagsbresti og lesti í fari manna
Aldarfarið er spillt græðgi eftir fé og völdum
Ádeilan beinist oftast gegn valdsmönnum og hroka sem alþýðufólki er sýndur
Ádeilan átti að vera siðbætandi og hvetja menn til dyggða, það átti að reyna að snúa við þróun hins öfugsnúna heims
Vondur samtíminn gjarnan borinn saman við liðna tíð sem var mikið betri
Heimsósómi er talinn ortur í upphafi 16. aldar
Bókmenntagreinin er gjarnan kölluð heimsósómar eftir kvæði Skáld-Sveins
Fá ástarkvæði eru varðveitt frá 16. öld en ástæða þess er talin vera sú að yfirmenn kirkjunnar voru á móti kveðskapnum og reyndu að koma í veg fyrir útbreiðslu hans
Flokkun bókmennta
Bókmenntum siðskiptatímans er skipt í trúarlegar og veraldlegar bókmenntir og bókmenntir í bundnu og lausu máli
Það voru synir heldri manna sem hlutu nægilega menntun til að verða opinber skáld
skáldskapurinn var í föstum skorðum og skáldskapariðkun krafðist talsverðar þekkingar í skáldskaparfræðum, mælskulist, fornum bókmenntum og latínu
Menningarbylting – siðaskipti
Miklar breytingar urðu á menningarlífi Íslendinga um miðja 16. öld
Þær breytingar voru hluti af alþjóðlegum hræringum í menningar- og trúmálum sem bárust hingað frá Evrópuþjóðum
Siðaskiptin eru mikilvægust þegar Íslendingar tóku upp lútherskan sið
Við siðaskiptin jukust völd konungs til muna því skv. stefnu Lúthers varð þjóðhöfðingi í hverju landi jafnframt yfirmaður kirkjunnar en áður hafði veraldlegt og kirkjulegt vald verið aðskilið
Siðaskiptamenn lögðu áherslu á að ver maður ætti að iðka trú í milliliðalausu sambandi við guð sinn, bæði í kirkju og heima
Biblían þýdd og innflutningur á pappír
Jón Arason flutti inn fyrstu prentsmiðjuna og var hún í eign kirkjunnar fram á 18. öld
Guðsorð á íslensku
Nýja testamentið var fyrst þýtt í heild sinni um siðaskiptin af Oddi Gottskálksson
Elsta bók sem prentuð er á íslensku og er varðveitt í heilu lagi
Fyrstu lúthersku sálmarnir
Lúther lagði áherslu á að Guðsorð væri til á hverri þjóðtungu og að menn gætu lofsungið Guð, hver á sínu máli
Marteinn Einarsson gaf út fyrstu sálmana í íslenskri þýðingu 1555 – Marteinssálmar
35 sálmar
Mikilvæg heimild um hugmyndir siðskiptamanna um kristna trú og hvernig þótti við hæfi að lofsyngja Guð
Mikilvæg heimild um framburð íslenskunnar
Guðbrandur Þorláksson og bókagerð hans
Biskup á Hólum
Frá Staðarbakka í Miðfirði
Fékk biskupsembætti á Hólum 1571 þar til hann dó
Afkastamikill bókaútgefandi
Eini útgefandinn og hafði því mikil áhrif
Guðbrandsbiblía 1584, Sálmabók 1589 og Vísnabók 1612
Auk þess prentaði hann húslestrarbækur, barnabækur, predikanir o.fl.
Reyndi hvað hann gat að koma í veg fyrir útbreiðslu afþreyingarkvæða
Guðbrandsbiblía
Guðbrandur gaf út alla Biblíuna og er hún kennd við hann
Hún er hins vegar eftir Odd Gottskálksson og fleiri skáld
Fyrsta myndskreytta bók sem var prentuð hér
500 eintök
Sálmabókin
Guðbrandur var valdamesti maður í bókmenntalífi síns tíma á Íslandi
Í Sálmabókinni telur Guðbrandur upp kosti bundins máls fram yfir óbundið
Auðveldara að læra og muna vísur og kvæði
Vel ort kvæði hafa meiri áhrifamátt en sundurlaust mál
Svo útskýrir hann gallana á eldri sálmaþýðingum
Sálmar sem eru efnislega rétt þýddir en skortir stuðlun, viðeigandi íslenska skáldskaparmálsnilld og rétta bragahætti
Sálmar sem eru of skáldlegir og með svo djúpum kenningum og orðum að erfitt er að skilja merkinguna
Sálmar á annarlegu tungumáli og brákaðri norrænu
Kvæði af stallinum Kristí Emmanúel heitir hann herrann minn enn kæri. Með vísnasöng eg vögguna þína hræri. Nóttin var sú ágæt ein, í allri veröldu ljósið skein, það er nú heimsins þrautar mein að þekkja hann ei sem bæri. Með vísnasöng eg vögguna þína hræri. |
350 eintök
Vísnabókin
Kennslubók í efni Biblíunnar og kristinni trú
Íslenskur kveðskapur eftir tíu skáld
Nóttin var sú ágæt ein/Kvæði af stallinum Kristí
Vikivakaháttur
Með Vísnabókinni reynir Guðbrandur að koma nokkuð til móts við bókmenntasmekk landa sinna
Vildi sjálfur að ástarkvæði og fornmannarímur legðust af
Svokallaðar biblíurímur taldar vera upphaf þess siðar að snúa sögum Biblíunnar í bundið mál
Undanfari Passíusálmanna
Íslenskan á siðskiptaöld
Ítalskir húmanistar á 14. öld vildu hreinsa latínu síns tíma af seinni tíma mengun og færa hana aftur til þess sem hún var í meðförum klassískra rithöfunda
Arngrímur lærði Jónsson fjallar um íslenskuna á svipaðan hátt
Frændi Guðbrands Þorlákssonar
Arngrímur skrifaði Crymogæa (þýðir Ísland) 1609
Vildi að Íslendingar varðeiti hreinleik tungunnar með því að nota hreint mál og glæsilegan stíl fornritanna sem fyrirmyndir (sbr. hugmyndum ítalskra húmanista)
Vildi einnig að Íslendingar hafi lítil samskipti við aðrar þjóðir til að menga ekki tunguna
Rímur
Rímur hafa lengi verið vinsæl afþreying og eru umfangsmesta íslenska bókmenntagreinin
Rímur: löng frásagnarkvæði, söguljóð, þar sem oftast er endursagt efni annarra bókmennta, helst sagna
Rímur eru oftast epískar
Rímur voru oft ortar eftir sögum og söguþræði var fylgt
Riddarasögur, fornaldarsögur Norðurlanda og ævintýri
Rímnaskáld velja sér sögu til að yrkja upp og breyta í rímu og varð hver saga að einum rímnaflokki
Rímnaflokkur: mismargar rímur (ein ríma=kafli)
1. Hver ríma hefst á ljóðrænum inngangskafla, mansöng, þar sem skáldið talar beint til áheyrenda
Mansöngvar fjalla oft um aðstæður skáldsins, um ástir eða skáldskap
Mansöngur þýðir ástarljóð
2. Svo tekur efni sögunnar við og er rakið í mörgum vísum
3. Að lokum eru fáar vísur í lok hverrar rímu (1-2) þar sem skáldið kveður lesendur
Allar vísur sömu rímu eru ortar undir sama bragarhætti en það er gjarnan skipt á milli rímna (sér bragarháttur fyrir inngang, meginmál og lokaorð)
Fyrsta ríman oft ferskeytla
Skáldamál oft sótt til dróttkvæða, sérstaklega Snorra-Eddu
Myndmál einkennist af heitum og kenningum
Endarím, víxlrím og runurím er einkennandi
Eignarfallsumritun: sæmd – sæmdar klútur // viska – visku rætur
Rímnalög kallast stemmur
Ferkvæður háttur: Ferskeytla Guð er vís að gefa mér góða fiska fjóra, hann mun sjálfur hugsa sér að hafa þá nógu stóra. | Ferkvæður háttur: Skáhenda Yngissveinar silkirein sagðir margir unnu, biðlamergð og manna ferð meyjar af ástum brunnu |
Þríkvæður háttur: Braghenda Þegar ég tók í hrunda hönd með hægu glingri fannst mér, þegar ég var yngri, eldur loga á hverjum fingri. | Tvíkvæður háttur: Afhenda Afhendingin er mér kærst af öllum brögum, Þegar ég yrki óð af sögum. |
Hallgrímur Pétursson
Markaði dýpst spor í andlegt líf Íslendinga með skáldskap sínum á 17. öld
Trúareinlægni hans var einstök, sem og ást hans á móðurmálinu
Skyldur Guðbrandi Þorlákssyni
Hætti í skóla (wanker), óvenjuleg skólaganga
Doggaði Guðríði Símonardóttur – preggerz – formlegu námi Hallgríms lokið
Brynjólfur Sveinsson (þússarinn) lét vígja Hallgrím til prests
Hann fékk hann einnig til að sjá um endurenntun þeirra sem voru tekin í tyrkjaráninu og þar hitti hann tyrkja- Guddu
Orti mest ádeilukveðskap, rímur, heilræðakvæði, tækifæriskvæði og svo Passíusálmana
Þekktur fyrir “um dauðann óvissa tíma”
Passíusálmar Hallgríms Péturssonar
Passía – þjáning
Efni Passíusálmanna: pína, dauði, upprisa Jesú
Færist frá pínu Krists, og yfir á áyrgð mannanna
Barrokk tími: listastíll sem stóð í blóma á 17. öld og fram á þá 18.
Einkenndist af reglufestu, skrauti og íburði
Var að miðla andlegum kveðskap á listrænan hátt
Skáldin urðu að vera rökvís og vel máli farin
Lykilhugmynd í passíubókmenntum – íhugun um hvaða merkingu dauði Krists hefði haft fyrir mannkynið
Markmiðið var að tengja saman samtímann og tíma píslasögunnar til að lífga atburðina við
Passíusálmar Hallgríms voru fyrst prentaðir 1666
Hallgrímur leggur áherslu á útleggingu efnisins (hvernig má túlka það og hvernig má læra af því) og vandlega úthugsaða byggingu og vandaðan stíl (ávörp og endurtekningar)
Friðþægingarkenningin:
Samkvæmt kristinni trú fæðist maðurinn syndugur, hann ber erfðasyndina í blóðinu. Með dauða krists er búiða að aflétta erfðasyndinni, hann friðþægaði snydir okkar þannig að við getum aftur fengið eilíft líf í himnaríki sem við glötuðum upphaflega þegar Adam og Eva brutu af sér.
Fjórskipting hvers Passíusálms:
1. Endursögn Biblíutexta: hluti píslasögu Krists endursagður í bundnu máli – historia
2. Trúarleg túlkun: hliðstæður milli tíma Krists og samtímans – allegóría
3. Áminning: dæmi um hinn siðferðislega lærdóm sem draga má af textanum – mórölsk merking
4. Huggun/bæn: dregin er fram merking sem vísar til eilífrar sáluhjálpar – anagógísk merking
Tímaskipting:
Tími Krists
Tími Hallgríms
Framtíðarmynd
Tími Krists
Erindi 1-3: endursögn ritningartexta – útleiðsla Krists (niðurlæging)
Erindi 4-5: trúarleg túlkun – rangfærsla laganna
Erindi 6-11: áminning – inn-út, erfðasyndin, grundvallarhugmyndin kemur fram
Erindi 12-14: huggun/bæn: lofsöngur og sáluhjálp
Erfðasyndin: skuld sem menn bera í blóði sér frá því Adam og Eva brutu gegn banni drottins í Eden. Grundvallarhugmynd Passíusálmanna: maðurinn er fordæmdur og ber erfðasyndina á herðum sér. Honum hefur mistekist að lifa samkvæmt vilja drottins. Á manninum hvílir blóðskuld, forsmán og útskúfun frá Guði en með dauða Krists er bölvunin tekin burt. Með kvaladauða sínum á krossinum hefur Kristur fjarlægt þessa byrði af manninum, friðþægt fyrir syndir hans |
Annar sálmakveðskapur Hallgríms Péturssonar
Um dauðans óvissa tíma (um 1650)
Sálmurinn um blómið
Helsti útfararsálmur þjóðarinnar
Dróttkvæður háttur???????
Sálmurinn fjallar um dauðann og kristileg viðhorf til hans
Uppbygging: dauðinn – hugleiðing um dauðann – trúarlegt (friðþ.kenning) – dauðanum fagnað
Erindi 1-7: dregin upp mynd af stöðu mannanna gagnvart dauðanum – svartsýni
Myndrænar vanitas-samlíkingar
Erindi 8-13: trúarleg viðhorf, skáldið yrkir sig í sátt við hinn óumflýjanlega dauða því allt vald er hjá Guði – bjartsýni
Retorísk tilþrif
Barrokk texti
Gildi blómsins tekið fram yfir útlit þess
Stílbrögð
Mótsögn: með sínum dauða hann deyddi / dauðann og sigur vann
Endurtekning: hann er mín hjálp og hreysti / hann er mitt rétta líf / honum af hjarta eg treysti / hann mýkir dauðans kíf
Persónugervingar: dauðinn persónugerður og ávarpaður (apostrofe)
Dauði, ég óttast eigi / afl þitt né valdið gilt / í Kristí krafti eg segi / kom þú sæll, þá þú vilt
Viðlíkingar: dauðinn – slátturmaður / líf manns – blóm
Erfiljóð Hallgríms um dóttur sína Steinunni
Tilheyrir erfiljóðið tækifæriskvæðum Hallgríms
Steinunn dó á 4. ári 1649
Í ljóðinu takast á :
hugmyndin að dauðinn sé endanlegur og sorgin óbærileg
humyndin um huggun sé fólgin í einlægri trú og von
Veraldlegur kveðskapur Hallgríms Péturssonar
Helmingur kveðskapar Hallgríms er veraldlegur
Rímur, heilræðakvæði og ádeilukvæði
Flærðarsenna
Ádeilukvæði um svik
Sex erindi, hvert erindi með sjö braglínur
Heimurinn er fullur af ótryggð og falsi og þeir sem skilja það ekki munu reka sig hastarlega á
Hinn lymskufulli heimur er persónugerður
Rím: línur 1-4 hafa víxlrím en síðustu 3 hafa miðrím og runurím
Ljóðrænn skáldskapur á lærdómsöld
Skáldskapur hefur verið flokkaður í þrennt: epík, dramatík og lýrík
Lýrískur/ljóðrænn skáldskapur er sá sem fjallar um og höfðar til tilfinninga og hughrifa fyrst og fremst, frekar en röklegrar hugsunar
Ljóð og kvæði geta verið epísk ef þau fela í sér sögu/frásögn
Náttúran og ástin er helsta umfjöllunarefni
Þekktasta lýríska skáld 16. aldar er Páll Jónsson (Staðarhóls-Páll) og frá 17. öld er það Stefán Ólafsson
Sagnfræði á lærdómsöld
Einn þáttur húmanismans á 16. öld er endurvakinn áhugi á sögu og liðnum tímum
Sjáum það í ritun sagnfræðilegra verka og í handritasöfnun
Ritun sagnfræðilegra verka
Crymogæa Arngríms lærða
Björn Jónsson á Skarðsá (Gaurinn með enga menntun sem samdi ljóð að dissa ríka fólkið)
Afritaði handrit og samdi sjálfur
Skarðsannáll: yfirlit markverðustu viðburða á Íslandi frá 1400-1640
Jón lærði Guðmundsson
Skrifaði um náttúrufræði, lækningar og galdur
Orti sjálfsævisögulegt kvæði, Fjölmóð, 394 erindi undir fornyrðislagi
Spánverjavígin 1615
30 baskneskir hvalveiðimenn, sem höfðu brotið skip sín, voru drepnir fyrir að ræna sér til matar þegar enginn vildi/þorði að hjálpa þeim
Handritasöfnun
Á 16. öld, í anda hugmynda húmanismans, jókst áhugi á handritum frá miðöldum í samræmi við endurvakinn áhuga á liðinni tíð
Brynjólfur Sveinsson Skálholtsbiskup safnaði handritum sem dýrgripum og honum getum við þakkað að Konungsbók eddukvæða varðveittist því árið 1662 sendi hann Friðriki 3. Danakonungi hana að gjöf
Árni Magnússon safnaði handritum um allt land
Árnastofnun
Ferðabækur
Reisubók Ólafs Egilssonar er elsta varðveitta íslenska ferðasagan
Séra Ólafi var rænt í Tyrkjaráninu en síðan sendur til DK að fá lausnargjald fyrir hópinn
Reisubók Jóns Ólafssonar Indíafara er þekktasta ferðasaga Íslendings frá 17. öld
Jón fór að heiman og hélt til DK þar sem hann fékkst við margvísleg störf uns hann réð sig á Indlandsfar, danskt herskip sem gert var út í verslunarleiðangur 1622
Bókin er dýrmæt heimild um borgarbrag Köben og verslun Dana og Indverja um 1620
Bókin er ómetanleg heimild um daglegt líf sjómanna og hermanna á sjó og landi á sama tíma
Í bókinni er kjarnmikið alþýðumál
Galdrafár
Líklegt að einhverjir hafi reynt að beita svartagaldri
Notaður til að valda tjóni/dauða og jafnframt til að tæla stúlkur
Notaðar voru sendingar, dýr sem mögnuð voru með galdri til að drepa búfénað eða valda öðrum usla
Fyrst var varla litið við galdri en á 17. öld var farið að líta hornauga á galdur af prestastéttinni
Höfðu áhyggjur af því að þeir sem stunduðu galdur teldu sig geta farið gegn því sem Guð hefði ákveðið og sem líta mætti á sem réttláta refsingu fyrir óhlýðni manna
Verk djöfulsins 666
Frá 1500-1700 er talið að margar milljónir kvenna hafi verið fórnarlömb galdraofsókna í Evrópu
Hér snerust flest galdramál um meðferð stafa, tákna og rúnablaða sem áttu að hafa valdið fólki skaða
Konur voru í minnihluta þeirra sem voru líflátnir af sökum galdra
130 konur ákærðar en 1 brennd
20 karlar brenndir
Galdrafárið á Vestfjörðum tengist helst tveimur körlum; séra Jóni Magnússyni (þumlungur) og séra Páli Björnssyni
Jón lærði Guðmundsson var þekktastur ásakaðra galdramanna
Galdrafárið á Íslandi var sérkennilegt
Stóð yfir í stuttan tíma, flestar brennurnar voru 1669-1683
Konur voru í minnihluta
Galdrafárið aðeins bundið við einn stað; Vestfirði
LÆRDÓMSÖLD hallgrímur pétursson - passíusálmarnir jón arason - fyrsta prentsmiðjan oddur gottskálksson - nýja testamentið marteinn einarsson - fyrstu þýddu sálmarnir guðbrandur þorláksson - biblían og sálmabók arngrímur lærði jónsson - húmanisti, vernda ísl | brynjólfur sveinsson - 1k, safnaði handritum árni magnússon - safnaði handritum ólafur egilsson - elsta ferðabókin: reisubók jón ólafsson - indíafari jón lærði guðmundsson - ásakaður galdramaður |
Hver voru mikilvægustu frumsamin verk lærdómsaldar?
Svar:___________________________________________________________________________
PASSÍUSÁLMARNIR
Upplýsing 1750-1830
Aðalatriði:
Í samanburði við önnur lönd í Evrópu byrjar upplýsingin hér seint
Blómatími upplýsingarinnar á Íslandi var u.þ.b. 1780-1810
Mikið af efni sem tengist upplýsingunni var samið erlendis
Á Íslandi urðu ekki róttækar samfélagslegar eða pólitískar breytingar í kjölfar upplýsingarinnar
Afstaða manna í trúmálum mildaðist
Eggert Ólafsson er þekktasta skáld tímabilsins
Hugtakið upplýsing merkir umfangsmikla mennta- og menningarstefnu víða um lönd á 18. og 19. öld
Stefnan birtist á mismunandi hátt í einstökum löndum en það sem tengdi hana saman voru grundvallarhugmyndir á sviði trúmála, stjórnmála, lista og heimspeki sem allar lutu að framfaramálum, þeirri trú að mönnum farnaðist því betur í lífinu sem fræðsla væri meiri
Vísindahyggja
Aukin áhersla á skynsemi mannsins
Maðurinn fæðist saklaus
Meginhugmynd frumkvöðla upplýsingar var að fyrirmyndir ætti að rekja til raunvísinda
Þessu fylgdi trú margra upplýsingarmanna á því að umhverfið mótar manninn og að menn fæddust óspilltir
Andstætt þeim trúarhugmyndum sem einkenndu siðskiptatímann þar sem kjarni í kenningu kirkjunnar var að menn fæddust syndum hlaðnir
Upplýsingarmenn vísuðu hugmynd kirkjunnar manna um erfðasynd á bug
Grýttur jarðvegur á Íslandi fyrir upplýsingu
Fyrstu 30 ár upplýsingar á Íslandi mótaðist hún mjög af aðgerðum danskra stjórnvalda
Áhrif upplýsingarinnar birtist hér mest í ritsmíðum einstakra manna og hugmyndum sem ýmis félagasamtök settu fram fremur en í framkvæmdum
Einn fyrsti vísirinn að nýjum hugsunarhætti í anda upplýsingar og framfara hér á landi var stofnun svokallaðra Innréttinga en svo var verksmiðjuþorp, sem reis í Reykjavík um miðja 18. öld, nefnt
Markmiðið var að efla verkkunnáttu Íslendinga, efla atvinnuvegi, iðnað og útgerð
Áhersla á ullarvinnslu og klæðagerð
Innréttingarnar lokuðu fyrir aldamótin 1800
Skúli Magnússon Fógeti stóð fyrir þeim
Eggert Ólafsson
Einn helsti boðberi upplýsingar á Íslandi
Hann leit svo á að hlutverk vísindanna fælist einkum í því að lýsa hlutum og fyrirbærum eins nákvæmlega og hægt er til að sýna fram á kerfi og reglufestu í náttúrunni
Vildi einnig útrýma ýmiss konar landlægri hjátrú og náttúruótta og skýra dularfulla hluti á vísindalegan hátt
Ferðabók Eggerts og Bjarna
Skrifuð á ferðalagi Eggerts og Bjarna Pálssyni þar sem þeir vildu bæta nýtingu í landinu
Ferðabókin auðveldaði dönskum stjórnvöldum að standa fyrir ýmsum úrbótum á Íslandi
Einnig skrifaði Eggert rit um náttúru Íslands og íslenskt mál
Áleit að íslensk tunga væri í hættu
1768 drukknaði Eggert á Breiðafirði ( Ha ha )
Eggert var í fararbroddi íslenskra skálda á upplýsingaröld
Skáldskapur hans fólst í að miðla upplýsingum sem voru nátengdar nytsemi og sannleika
„Meginviðfangsefni skáldskapar á að vera einstaklingurinn í samfélagi við aðra menn“
Búnaðarbálk er þekktasta kvæði Eggerts
Skipt í þrjá flokka
Eymdaróð – Náttúrulyst – Munaðardæla
Úr Búnaðarbálki, Munaðar-dælu eður bóndalífi og landselsku
Fjallað um ung hjón sem aðhyllast svipaðar hugmyndir og Eggert
Þau lifa í sátt við aðra bændur og nýta það sem náttúran hefur upp á að bjóða
Bóndinn fer út að vinna og konan tekur svo á móti honum með gleði í hjarta <3
gay skrifað út frá manninum
Fyrsta erindi (25) Ég fer í bæ og hressist heldur; hún dregur af mér vosklæðin; svo kuldinn flýi, kveikist eldur, kræsast þarf einhver rétturinn: borðið er sett með besta mat, í búrinu sem hún fengið gat. |
Skv. kvæðinu á konan að taka vel á móti bónda sínum, maturinn tilbúinn á borðinu. Hún býr um rúmið og sér til þess að það fari vel um bóndann. Konan er algjört gæskublóð, hún kennir þeim sem vilja læra, siðar börnin og sinnir húsverkum. Sefur aðeins hjá bónda sínum og er „skírlíf í hjarta“. Konan er það besta sem bóndinn á.
Í Um samlíking sólarinnar koma fram svipaðar hugmyndir um konuna
„Samkvæmt kvæðinu á konan að vera verklagin og vinnusöm, kærleiksrík, hugsa vel um eiginmanninn, fæða börn og hugga þá sem eiga bágt“
Það sem er mismunandi er það að í eldra kvæðinu hefur konan þetta hlutverk en í seinna kvæðinu eru þetta eiginleikar ákveðinnar konu??????
Jurtakvæði bls. 112
Hrappseyjarprent
1773 fékkst leyfi frá Danakonungi til að stofna nýja prentsmiðju á Íslandi
Í nýju prentsmiðjunni mátti aðeins prenta efni af veraldlegum toga en ekki guðsorðabækur eins og var aðeins gert í Hólaprenti
Prentuð voru allskonar rit; upplýsingarit, Alþingisbækur, íslenskur skáldskapur, þýðingar og svo fyrsta íslenska tímaritið, Islandske Maanedstidender
Rekja má upphaf íslenskrar upplýsingar til stofnunnar Hrappseyjarprents
Prentsmiðjan lokaði 1794 en þá var hún seld og flutt suður á Leirársgarða í Borgarfirði
Búnaðarbálkur var prentað í Hrappseyjarprenti
Atli eftir Björn Halldórsson var prentað í Hrappseyjarprenti
Dæmigert upplýsingarit
Atli fær ráð hjá bónda sínum um hjónaband og uppeldi barna
Fræðslufélög og tímarit
Einn þráðurinn í því sem varð að vef upplýsingarinnar hér á landi lá hjá íslenskum námsmönnum í Köben fyrir miðja 18. öld
Félagsskapurinn Sakir/Secta
Byggðist á þjóðernisvitund og áhuga á íslenskri tungu
Lærdómslistafélagið var svipaður klúbbur og var stofnaður 1779 í Köben
Markmiðið var að breiða út hagnýta fræðslu, varðveita tunguna og upplýsa Íslendinga um vísidóma náttúrunnar, heimspeki og guðfræði
Jón Eiríksson
Lærdómslistafélagið gaf út tímaritið Rit þess íslenska lærdómslistafélags eða Félagsritin
Fyrsta tímaritið sem gefið var út á íslensku
Fjallað var um búskap, veiðar, heilbrigðismál o.fl.
Magnús Stephensen
Undrabarn, fór 17 ára til Köben í nám
1794 stofnaði Magnús nýtt framfarafélag á Íslandi sem nefnt var Landsuppfræðingarfélagið
Tilgangur félagsins var að ná til almennings með góðu og gagnlegu efni til upplýsingar og skemmtunar
Félagið leigði og flutti Hrappseyjarprentsmiðju í Borgarfjörð
Enduðu á því að kaupa prentsmiðjuna ásamt Hólaprentsmiðju sem varð til þess að Magnús varð einráður í bókaútgáfu á Íslandi næstu 30 árin
Magnús, ásamt Landsuppfræðingarfélaginu, prentaði ýmislegt
Klausturpósturinn – Sumargjöf handa börnum – Einfalt matreiðsluvasakver fyrir heldri manna húsfreyjur – Sálmabók – Eftirmæli átjándu aldar
Flest ritin voru í anda upplýsingarinnar og þeim var ætlað að auðga mannsandann og kveða niður hjátrú og kreddur
Magnús var umdeildur
Talið var að hann reyndi í krafti menntunar sinnar og embætta að berja niður aðrar skoðanir en þær sem honum voru þóknanlegar
Einnig var talið að Magnús sinnti ekki íslenskri tungu í ritum sínum
Þegar Hið íslenska bókmenntafélag var stofnað 1816 dró úr áhrifum Magnúsar
Rasmus Christian Rask var einn af frumkvöðlum stofnunar félagsins
Mikill áhugamaður um íslensku og vildi vernda málið
Félagið hefur gefið út menningar- og fræðiritið Skírni frá 1827
Rask er helsti útlendingurinn sem hefur haft áhrif á íslenskuna
Íslenskan á upplýsingaröld
Á siðskiptaöld hafði Arngrímur lærði áhyggjur af erlendum áhrifum á íslenskt mál og vildi loka á samskipti Íslendinga við útlendinga og láta dönskuna ekki hafa áhrif á íslenskt mál
Svo í Ferðabók sinni segir Eggert Ólafsson að málið sé hreint í sveitinni en við sjávarsíðuna, sérstaklega við verslunarhafnir, sé íslenskan blönduð erlendum málum
Varðveisla og efling tungunnar varð eitt af mikilvægustu verkefnum 19. aldar í tengslum við framfarasókn og sjálfstæðisbaráttu
Skáldkonur
Ekki fer mikið fyrir nafngreindum konum í hópi höfunda á upplýsingaöld
hvaR ER JAFNR´´ÉTTIÐ
Konur gengu ekki menntaveginn
Skáldskapur var fyrir karla og þótti körlum þeim ógnað af skáldskapi kvenna
Bjrög Einarsdóttir, Látra-Björg
Vinnukona á Látraströnd
Lausavísur
Dróttkvæður háttur, ýmsir rímnahættir og vikivakaháttur
Ákvæðaskáld: skáld getur haft áhrif á náttúrulögmál í krafti skáldskapar síns
Látrum hlíft við bruna: Aldrei Látra- brennur bær, bleytan slíku veldur, þangað til að Kristur kær kemur og dóminn heldur. | Veður- og náttúrulýsing: Orgar brim á björgum, bresta öldu hesta, stapar standa tæpir, steinar margir veina. Þoka úr þessu rýkur, þjóð ei spáir góðu. Halda sumir höldar hríð á eftir ríði. |
Rímnaskáld
Rímur lifðu enn á upplýsingaröld þó svo að leiðtogar upplýsingarinnar væru á móti þeim
Þekktustu rímnaskáld tímans voru:
Árni Böðvarsson
Snorri Björnsson
Lausamálsbókmenntir
Á síðari hluta lærdómsaldar hófust fyrstu tilraunir Íslendinga með ritun verka þar sem höfundurinn sjálfur var í brennipunkti
Ferðasögur, einstöku menn (Jón Ólafs Indíafari)
Ekki mikið um sálarlífslýsingar
Ritun sjálfsævisagna hófst hér á 18. öld
Séra Jón Steingrímsson eldklerkur
Upphaf íslenskrar skáldsagnaritunar er oft rakið til sagna Jóns Thoroddsens (rómantíska stefnan)
Piltur og stúlka 1850
Maður og kona 1876
Ólafs saga Þórhallasonar
Eftir Eirík Laxdar
14 ára strákur uppgötvar álfaheim og ferðast á milli heima
„Álfasagan mikla“
Í sögunni birtist fyrirmyndarþjóðfélag sem marga upplýsingarmenn dreymdi um
Leikritun
Upphaf íslenskrar leikritunar má rekja til tíma upplýsingarstefnunnar en upplýsingin var lyftistöng fyrir leikritun um alla Evrópu
Sperðill
Elsta varðveitta íslenska leikritið
Eftir séra Snorra Björnsson
Hroki og sýndarmennska afhjúpuð á gamansaman hátt
Slaður og trúgirni (Hrólfur) og Narfi
Eftir Sigurð Pétursson sýslumann
Samið fyrir Herranótt
Hrólfur: Hrólfur blekkir fólk með glæsileik og orðkynngi, alla nema unga stelpu sem sér í gegnum hann 3<
Narfi: lögréttumaðurinn Narfi reynir að vera meira en hann er í raun
Sýndarmennska og oflátungsháttur Narfa afhjúpuð, hann er hafður að fífli fyrir að tala dönsku í stað íslensku
Ádeilan í Narfa beinist að undirlægjuhætti fyrir því sem erlent er og einhverjum þótti fínna en hið íslenska
Lok upplýsingar á Íslandi má miða við dauða Magnúsar Stephensens 1833 og upphaf skrifa Fjölnismanna sem settu svip á rómantíkina
Siðskiptaöld/lærdómsöld | Upplýsingaröld | |
Viðfangsefni bókmennta | Að lofsyngja Guð á þjóðtungunni og semja kristileg rit. Að sýna mikilfengleik Guðs og smæð mannsins andspænis guðdóminum. | Að uppfræða lesendur um allt sem hefur hagnýtt gildi, ekki síst um nýtingu lands til að auðvelda búsetu í erfiðu landi. |
Hlutverk skálda | Að yrkja um samband mannsins við Guð sinn í samræmi við ríkjandi hugmyndir kirkjunnar. | Að koma hagnýtum fróðleik á framfæri á aðgengilegan hátt. T.d. fróðleik um hvernig nýta megi landið sem best. |
Aðferð | Guðbrandur Þorláksson fer fram á að skáldin noti gömul íslensk kvæði (t.d. eddukvæði) sem fyrirmyndir um skáldskapargildi, myndmál og málnotkun. | Rithöfundar eiga að miðla fræðsluefni sínu á skýran og skilmerkilegan hátt á skiljanlegu máli. Fræðslurit voru skrifuð bæði í ljóðformi og sem samtöl. |
Persónur og vettvangur | Aumur og syndum spilltur maðurinn sem bíður af sér vonda jarðvist í vissunni um eilíft líf í sæluríki Guðs, eftir dauðann. | Maðurinn fæðist saklaus. Hann mótast af umhverfi sínu og til að hann njóti sín sem best þarf hann að öðlast menntun til að nýta náttúruna sér til hagsbóta. |
Tilgangur bókmennta | Að bæta mannlífið með því að yrkja um dýrð Guðs í samhengi við smæð og sekt mannsins. Samband manns við Guð er forsenda góðs lífs. | Að bæta mannlífið með því að uppfræða almenning. Upplýstur maður getur best notið þess sem umhverfið hefur upp á að bjóða. |
UPPLÝSINGARÖLD eggert ólafsson - þekktasta skáld, boðberi uppl., ferðabók, búnaðarbálkur árni böðvars & snorri björns - rímur | snorri björns - sperðill séra jón steingrímsson - sjálfsævisaga sigurður pétursson - hrólfur og narfi björg einarsdóttir/látra-björg - ákvæðaskáld |
Rómantík 1830-1880
Aðalatriði:
Áhersla á einstaklinginn, upplifun hans og skynjun verður aðalatriði
Öll list (þ.m.t. skáldskapur) hjálpar manninum að skilja guðdómlegt eðli heimsins
Þjóðerniskennd og hugmyndir um hið þjóðlega verða miðlægar
Sjálfstæðisbarátta 19. aldar
Rómantíska stefnan dregur heiti sitt af hugtakinu romanz
Upphaflega notað um gömul skrif á þjóðtungum, ekki á latínu
Náttúrudýrkun, fegurð náttúrunnar lofuð
Lögð er rækt við fortíð þjóða, hér á landi hina fornu frægð
Þekktasta skáld er Jónas Hallgrímsson
Rómantíska stefnan er mikilvægasta hugmyndastefna 19. aldarinnar
Hugmyndir okkar eru enn undir miklum áhrifum af rómantísku stefnunni
Náttúrufegurð og samband manns og náttúru
Rómantíska stefnan er andstæða upplýsingarstefnunnar
Skáld yrkja um náttúrufegurð (ekki landnýtingu), eigið sálarlíf, tilfinningar og skáldlegt ímyndunarafl
Með rómantísku stefnunni er einstaklingurinn, skynjun hans og reynsla, aðalatriðið
Einstaklingurinn og upplifun hans
„Hvernig er heimurinn?“ verður að „Hvernig upplifi ég heiminn?“
Henrik Steffen
Danskur náttúrufræðingur og heimspekingur
Boðaði hugmyndir eins og þá að líkt og birtan kemur frá sólinni kæmi maðurinn frá Guði
Hið jarðneska er eftirmynd hins heilaga og himneska sem einstaklingurinn gæti komist í kynni við í heimspeki og list
Þannig er það ekki skynsemi upplýsingarinnar sem færir manni sannleika heldur er það upplifun í gegnum heimspeki og listir
Fyrsta íslenska ljóðið sem er ort undir áhrifum rómantísku stefnunnar er Ísland eftir Bjarna Thorarensen
Ísland er lofsungið fyrir harðbýli þess og erfiði, skilyrðin á Íslandi herði þjóðina og styrki
Samfélagslegar forsendur fyrir rómantíkinni voru minni hér en annars staðar í Evrópu
Íslenskir stúdentar í Köben voru í forsvari fyrir rómantísku stefnuna á Íslandi
Hreinræktaðastir rómantíkerar
Rómantíkin hér á landi tengdist sjálfstæðisbaráttu 19. aldar
Megnið af okkar náttúrukveðskap eru ættarljóð
Hugmyndir rómantíkurinnar um skáldskap og hlutverk skáldsins
Hugmyndir rómantíkurinnar um skáldskap eru að vissu leyti trúarlegs eðlis og eru tengdar hughyggju (ídealismi)
Í rómantíkinni er litið svo á að skáld og aðrir listamenn séu nokkurs konar miðlar sem geti snúið sér við og litið inn í þessa fullkomnu veröld handan við yfirborðsveruleikann (Platon og hellislíkingin)
Hlutverk listamanna er að miðla almúganum þeirra sýn
Mikilvægi „sjálfsins“ kemur fram í ljóðum
Ljóðmælandinn er nálægur og miðlar lesandanum af tilfinningalegri upplifun sinni
Í rómantískri þjóðernishyggju er lögð áhersla á hið þjóðlega
Rómantíkin er uppreisn gegn skynsemis-, nytsemis- og rökhyggju upplýsingarinnar
Náttúruskynjun – samband manns og náttúru
Rómantísku skáldin litu fyrst og fremst til andlegs áhrifamáttar náttúrunnar og upplifunar af náttúrunni
Ortu um algleymi í náttúrunni og um andlegt samband manns við náttúruna
Ort var um óbyggðaferðir þar sem fegurðin ríkir ofar öllu og þar sem maðurinn kemst í sælukennt ástand
Ástarsamband manns og náttúru
Fortíðarsýn – horft til innlendra miðalda
Rómantísk skáld sóttu ekki aðeins efni heldur líka form í þjóðsögur og þjóðkvæði
Hér í miðaldabókmenntir
Bjarni Thorarensen og Jónas Hallgrímsson sóttu mikið í Eddukvæði
Fornsögur
Glæstar miðaldir bornar saman við auma samtíð til að hvetja þjóðina til dáða
Bókmenntir urðu vopn í sjálfstæðisbaráttu
Á Íslandi var farið að safna þjóðfræðilegu efni á 19. öld
Jón Árnason frægastur þjóðsagnasafnara
Þjóðernishyggja
Rómantísk þjóðernishyggja og áhersla á hið þjóðlega varð hluti sjálfstæðisbaráttu Íslendinga á 29. öld
Ættjarðarljóð notuð sem vopn til að efla jákvæða sjálfsmynd þjóðarinnar
Vísað í fortíð til að minna á fornt, glatað sjálfstæði og hvetja menn til að endurheimta það
Tungumálið og viðleitni manna til að halda því hreinu og ómenguðu tengist einnig þjóðernishyggju
Á upplýsingaröld lýsti Rasmus Christian Rask yfir áhyggjum sínum varðandi tungumálið
Málhreinsunarmenn 19. aldar (t.d. Fjölnismenn) miðuðu ekki við fornmál heldur var fyrirmynd þeirra kjarngott alþýðumál samtímans
Hugmyndir um ástina
Mikill ástarkveðskapur
Aðeins ein hliðin, hlið karlsins
Á þessum tíma var ástin tvískipt
Andleg ást: göfug
Holdleg ást: óæðri
Skiptinguna má rekja til þess að konur áttu að vera óspjallaðar fyrir giftingu en karlar máttu fá útrás fyrir hvatir sínar
Andlegu ástina geymdu karlar fyrir eiginkonu sína en fengu útrás hjá vinnukonum eða vændiskonum (uuuuuu ok)
Leitin að samastað. Heimþráin, einsemdin
Ein hlið á áherslu rómantíkurinnar á hinn sérstaka einstakling er tilfinningin fyrir því að eiga hvergi samastað, leita að samfélagi og heimili en finna hvorugt
Einstaklingurinn er dæmdur til einsemdar en þráir alltaf að komast heim
Hetjuímyndin
Hetjudýrkunin er einn hlutinn af einstaklingshyggju rómantíkurinnar
Hugmyndin um snillinginn verður meira áberandi en áður en nær ekki hámarki
Íslensk skáld ortu um hetjur þjóðveldisaldar sem eiga að vera okkur fyrirmyndir að flestu leyti
Á 19. öld jókst útgáfa tímarita, ársrita og ýmissa blaða
Fjölnir – eitt fyrsta íslenska tímaritið sem að stórum hluta er helgað fagurbókmenntum
Ný félagsrit – Jón Sigurðsson birti þar helstu greinar sínar um stjórnmál, framfarir og sjálfstæðisbaráttu
Fjölnir
Ársritið Fjölnir kom út níu sinnum á árunum 1835-1847
Útgefendurnir voru íslenskir stúdentar í Köben - Fjölnismenn
Tómas Sæmundsson
Jónas Hallgrímsson
Konráð Gíslason
Brynjólfur Pétursson
Brautryðjendur rómantísku stefnunnar á Íslandi
Voru einnig tengdir upplýsingarstefnu fyrri kynslóðar
Vildu efla þjóðernisvitund landsmanna og frelsishug
Vildu hreinsa tunguna og fegra og höfðu veruleg áhrif á íslenskt ritmál
Í Fjölni birtust fyrstu kvæði Jónasar, sögur hans, þýðingar og ritgerðir um náttúrufræði
Eftir Konráð birtust ritgerðir málfræðilegs efnis
Eftir Tómas og Brynjólf birtust ritgerðir um hagnýt landsmál og stjórnmál
Kjörorð Fjölnismanna – Nytsemi, fegurð, sannleikur og leit eftir því sem gott er og siðsamlegt
Jónas Hallgrímsson
Rannsakaði náttúru landsins
Höfuðskáld Fjölnis
Samdi fyrstu íslensku smásöguna í anda rómantíkur – Grasaferð
Tómas Sæmundsson
Prestur á Breiðabólstað í Fljótshlíð
Ferðabók
Vildi kynna Íslendingum andlega og verklega menningu helstu forystuþjóða Evrópu og hvetja þá með því til dáða og að hrista af sér slenið
Brynjólfur Pétursson
Lögfræðingur
Starfaði í danska fjármálaráðuneytinu
Skrifstofustjóri íslensku stjórnarskrifstofunnar í Köben
Fulltrúi Íslands á stjórnlagaþingi Dana 1848-1849
Í stjórn Hafnardeildar Hins íslenska bókmenntafélags og forseti þess 1848-1851
Rúnk
Konráð Gíslason
Málfræðingur og brautryðjandi í íslenskri orðabókargerð
Samdi danska orðabók og aðstoðaði við gerð íslensk-ensk orðabók
Rannsakaði fornmálið
Gerði fyrstur grein fyrir muninum á íslensku fornmáli og nútímamáli
Gaf út fornrit – Njála
Vildi laga stafsetningu að framburði
Útgefendur Fjölnis voru róttækir í frelsismálum þjóðar sinnar
Hvöttu landa sína til að kynna sér sögu landsins og afrek forfeðranna
Eitt helsta pólitíska kappsmál Fjölnismanna var að endurreisa alþingi á Þingvöllum
Ásakaðir um menntahroka (það er bara einn skóli‘ í Danmörku)
Textagreining
Markmið textagreiningar er að dýpka skilning lesandans á textanum
Með því að greina texta nákvæmlega getur lesandi betur séð samhengi hans og áttað sig á atriðum sem blasa ekki við á yfirborðinu
Textagreining er nauðsynleg til að greina margs konar aðra texta sem við lesum og þurfum að taka afstöðu til í daglega lífinu
Auglýsingar og áróðurstextar
Höfundur – efni – form – tími – tilgangur/boðskapur – markhópur
Höfundur (hver?)
Upplýsingar um höfund
Hvenær var hann uppi?
Var hann viðurkenndur eða óþekktur?
Hvernig kemur hann fram í textanum? Hver eru hans viðhorf til efnisins?
Hver eru helstu höfundareinkenni hans?
Hvernig tengist hann tímabilinu sem textinn er saminn á? Kemur hann með nýjungar? Hverjar?
Hvaða bókmenntastefna var ríkjandi þegar textinn var saminn og hvernig kemur hún fram í textanum?
Efni (hvað?)
Lesið yfir textann til að átta sig á honum
Um hvað fjallar textinn?
Er augljóst hvað höfundur ætlar sér með textanum eða er boðskapurinn dulinn?
Hver eru tengsl titils og innihalds?
Hvaða tilfinningar eru ríkjandi í textanum? Geta verið margar
Hver talar í textanum? Er mælandinn persóna eða stendur hann utan við textann? (höfundur/sögumaður/mælandi)
Hvert er sjónarhornið í textanum?
Hvaða persónur koma fram í textanum?
Í hvaða umhverfi gerist textinn og hvernig er því lýst?
Form (hvernig?)
Hvernig er tungumálið notað
Er textinn í bundnu máli eða óbundnu?
Sé textinn í bundnu máli, er hann saminn undir þekktum bragarhætti? Hvaða áhrif hefur bragarhátturinn?
Um hvaða tegund texta er að ræða? Er textinn t.d. ljóð, ritgerð, skáldsaga, sönn frásaga, ævisaga, frétt, fræðsluefni eða annað?
Hvernig er tungumál textans? Hér þarf að skoða…
Er málnotkun hátíðleg, hversdagsleg, einföld eða flókin?
Hvaða stílbrögð notar höfundur í textanum? (vísanir, endurtekningar, andstæður, hliðstæður og minni)
Hvað einkennir myndmál textans? Eru notaðar beinar myndir? Hvað sýna þær? Eru notapar líkingar, myndhverfingar eða persónugervingar? Hvaða áhrif skapar myndmálið?
Hvernig málsgreinar eru notaðar i textanum? Eru þær einfaldar og aðallega aðalsetningar eða eru þær flóknar og samsettar af aðal- og aukasetningum? Er orðaröð sjálfgefin (FSA), grundvallarorðaröð, eða er brugðið út af henni – og þá í hvaða tilgangi?
Notar höfundur slettur eða má sjá önnur erlend áhrif í tungumáli textans?
Hver eru tengsl formsins við tímann sem textinn var saminn á?
Tími (hvenær?)
Tími textans skoðaður
Auðvitað skiptir máli hvenær textinn var saminn, var höfundur ungur, miðaldra eða gamall þegar textinn var saminn?
Hver er ytri tími textans? Þ.e.a.s. hvenær gerist hann? Hvaða máli skiptir ytri tíminn við skilning okkar á textanum?
Hver er innri tími textans? Hvað líður langur tími í textanum og eru tímaeyður í honum?
Hvernig tengjast ytri tími og ritunartími? Hvernig birtist tíðarandi ritunartímans í textanum?
Hvaða áhrif frá ritunartíma má greina í textanum? Hvernig kemur ríkjandi bókmenntasmekkur fram í honum og hvaða áhrif frá samfélagi höfundar og önnur ytri áhrif má sjá?
Tilgangur/boðskapur (til hvers?)
Tilgangur höfundar með því að skrifa texta getur verið persónulegur og þarf ekki að skipta máli við skilning á textanum
Tilgangur getur einnig verið almennari og mikilvægur
Hverju vill höfundur koma á framfæri með textanum? Vill hann fræða okkur, skemmta eða reka áróður?
Af hvaða tilefni er textinn skrifaður? Stundum er tilefnið þekkt og það getur skipt máli til að skilja textann
Hver eru tengsl tilgangsins/boðskaparins við tímann/tímabilið?
Markhópur (fyrir hverja?)
Er hægt að sjá markhópinn á textanum
Er textinn skrifaður fyrir ákveðinn aldurshóp?
Er hann frekar skrifaður fyrir karla en konur?
Er textinn ætlaður ákveðnum hópi, svo sem trúarhópi, stétt eða þjóð?
Skáldskapur í óbundnu máli á rómantíska tímabilinu
Upphafsskeið íslenskrar skáldsagnagerðar er yfirleitt rakið til 19. aldar
Tengist bæði aukinni bóka- og blaðaútgáfu á þeim tíma og kynnum Íslendinga af erlendum sögum
Þó hafði Eiríkur Laxdal skrifað skáldsögur á upplýsingaröld
Jónas Hallgrímsson var frumkvöðull í frumsömdum smásögum
Grasaferð
Stúlkan í turninum
Um og eftir miðja 19 öld fóru fleiri að skrifa sögur og á tíma rómantíkur ber hæst þá Jón Thoroddsen og Benedikt Gröndal
Jón Thoroddsen
Orti töluvert og mörg ljóða hans eru enn sungin
Brautryðjandi í skáldsagnagerð
Piltur og stúlka
Fyrsta íslenska skáldsagan
Maður og kona
Rómantískar ástar- og sveitasögur en með runsæislegum frásagnarhætti
Ungum og saklausum elskendum er stíað í sundur af ættingjum en ná saman í lokin (frumlegt)
Innsýn í íslenskt þjóðlíf
Benedikt Gröndal
Rektor Lærða skólans
Fyrstur Íslendinga til að ljúka háskólaprófi í norrænum fræðum
Þekktur fyrir teikningar sínar af blómum og fuglum
Heljarslóðaorrusta
Háðsádeila á ýmis stórmenni og stríðsbrölt
Dægradvöl
Sjálfsævisaga
Sjálfstæðisbaráttan kemur fram
Leikritun á 19. öld
Á Hólavelli var fyrst efnt til eiginlegra leiksýninga á Íslandi
Hrólfur og Narfi eftir Sigurð Pétursson frumsýnd þar
Í byrjun 19. aldar var leiklistariðkun í Reykjavík frekar dauf
Stakar leiksýningar á dönsku
Eftir að latínuskólinn far fluttur til Reykjavíkur 1846 færðist nýtt líf í leikstarfsemi bæjarins
Einn helsti forvígsmaður leiksýninga í Reykjavík um miðja 19. öld var Jón Guðmundsson
Jón þýddi leikverk, tók sjálfur að sér ýmis hlutverk í leiksýningum, lét smíða fast leiksvið og mála leiktjöld
Skrifaði einnig leikdóma í tímaritið Þjóðólf
Sigurður málari hvatti ung skáld til leikritunar og brýndi skáldin til að skrifa leikverk sprottin úr innlendri menningu og umhverfi
Hvatningarorð Sigurðar urðu m.a. til þess að Matthías Jochumsson (sem þá var í Lærða skólanum) skrifaði leikritið Útilegumennina
Indriði Einarsson samdi leikritið Nýársnóttin sem sett var upp í Lærða skólanum um jólin 1870
Fyrsta leikritið sem sett var upp í Þjóðleikhúsinu 1950
Bjarni Thorarensen
Fyrstur íslenskra skálda il að birta ljóð sem ort er undir áhrifum rómantísku stefnunnar – Ísland (1818)
Amtmaður 1833 norðan lands og austan
Æðsti embættismaður á Íslandi
Kveðskap Bjarna má skipta í stórum dráttum skipta í ættjarðar- og náttúrukvæði
Veturinn
Íslands minni (Eldgamla Ísafold)
Einnig orti hann ástarljóð og minningar- og erfiljóð
Veturinn
Fornyrðislag
Norðrið er uppspretta hörku og hreystis og þar er ekki pláss fyrir neinn unað eða nautnalifnað
L j ó ð g r e i n i n g | ||
Form | Mál | Túlkun |
Hrynjandi: óregluleg, margar endurtekningar Stuðlasetning: 1 eða 2 í fyrstu línu, 1 í seinni línu Rím: nei Línulengd: nei (4-6 atkvæði) Erindaskipting: 8 línur nema í 4. erindi (6 línur) Útlit: 4. erindi hefur 6 línur Miðleitni-útleitni: miðleitið Sjónarhorn: mælandinn er alvitur, fjarlægur sögumaður | Tónn: óhlýlegur, fjarlægur og goðsögulegur Almenn einkenni: höfundur fyrnir málið, miðaldir Myndmál Beinar myndir: riddarinn sem ríður um himinhvolfin (yfirborðsmynd) Líkingar: pers.gerv. – jörð-móðir, vetur-riddari Myndhverfingar: vor fæðist (7), jörðin verður að demanti (5), veturinn svæfir blómin (6), vetur og jörð bomba (6-7) Stílbrögð Endurtekning: afl vex því öflga Andstæður: vor og vetur Þversögn: venjulega táknar veturinn dauðann en hér táknar hann líf Ýkjur og úrdráttur: ¯\_(ツ)_/¯ | Vísun: goðsagnir Tákn: vetur táknar líf Viðfangsefni: ¯\_(ツ)_/¯ kannski lífið sjálft eða eh Afstaða: kannski að norðrið er fyrir alvöru hraust fólk, ekkert pláss fyrir aumingja ¯\_(ツ)_/¯ |
Rósa Guðmundsdóttir, Vatnsenda-Rósa
Rósa Guðmundsdóttir var nefnd Vatnsenda-Rósa vegna þess að hún bjó að Vatnsenda í einhvern tíma
Einnig kölluð Skáld-Rósa vegna góðs skáldskaps síns
Ástarvísur
Glæsileg kona
Hjálmar Jónsson, Bólu-Hjálmar
Kenndur við bæinn Bólstaðargerði í Skagafirði sem hann nefndi Bólu
Lífið var erfitt fyrir Hjálmar
Átti ekki heima lengi á sama stað
Sakaður um sauðaþjófnað
Konan hans dó
Hjálmar var orðhagur og listfengur
Afburðagóður skrifari
Bitur
Sálarskipið
Hjálmar lýsir sálarástandi sínu, en notar myndlíkingu með því að líkja sál sinni við skip á siglingu
Ferskeytla með víxlrími
Lýsir því hvernig mótbyrinn gerir siglinguna erfiða, rétt eins og mótbyrinn sem hann fékk í lífi sínu
Hann talar líka um að báturinn reyni að verjast öldunum, rétt eins og hann hafði sjálfur þurft að verjast gegn mótlæti og ásökunum.
Í 3. erindi er báturinn að láta undan og öldurnar að sigra, svo í síðasta erindi er komið að endalokunum, þar segir: ,,Sýnist mér fyrir handan haf, hátignarskær og fagur, brotnuðum sorgar öldum af, upp renna vonar dagur“.
Þá er hann að lýsa því þegar hann fer að sjá fyrir endann á þessu lífi, og hann sjái vonardaga framundan þegar hann muni deyja, og allar áhyggjur muni hverfa sem fylgdu lífinu.
☹
Guðný Jónsdóttir frá Klömbrum
Guðnýjarkver
Talið er að margt hafi glatast af skáldskapi Guðnýjar og sumt eyðilagt viljandi
Giftist séra Sveini Níelssyni
Eignuðust fjögur börn en misstu tvö
Yngsta dóttirin var tekin af henni og sett í fóstur
Sveinn skildi svo við Guðnýju og kom báðum börnunum í fóstur
What a fkn bids
Talið er að skilnaðurinn og barnamissirinn hafi orðið henni um megn og dregið hana til dauða
Endursinni í bréfi
Fyrsta veraldlega ljóðið sem prentað er eftir íslenska konu
Guðný orti sorgarljóð og saknaðarljóð
Jónas Hallgrímsson
1807-1845
Dagur íslenskrar tungu
Fór út til DK eftir að ehv stelpa braut í honum hjartað </3
Lærði fyrst lögfræði en skipti svo í náttúrufræði
Fyrsta kvæði Jónasar sem birtist í prenti var Ísland
Elegískur háttur
Frongrískur bragarháttur
Birtist í fyrsta hefti Fjölnis
Orti einnig Gunnarshólma, Ferðalok og fyrstu íslensku sonnettuna, Ég bið að heilsa!
Gunnarshólmi er ortur undir fornum ítölskum bragarháttum, tersínu og oktövu
Ferðalok er ort undir ljóðahætti
Jónas samdi fyrsta íslenska ritdóminn en hann var um Rímur af Tristani og Indíönu eftir Sigurð Breiðfjörð
Birtist í Fjölni
Varð óvinsælt þar sem Sigurður var vinsælasta skáld þjóðarinnar
Jónas skrifaði um náttúru landsins, hélt dagbækur, skrifaði mörg bréf og skáldskap í óbundnu máli
Jónas smíðaði nýyrði sem enn eru í notkun í dag
Aðdráttarafl, sporbaugur, ljósvaki, miðflóttaafl, ljóshraði og tunglmyrkvi
Jónas orti ættjarðarljóð innblásin af þjóðerniskennd og þjóðfrelsisbaráttu
Einnig tækifæriskvæði, erfikvæði, innhverf ljóð og náttúruljóð
Mörg sín bestu ljóð samdi Jónas á síðustu mánuðum ævi sinnar, m.a. Ferðalok og Enginn grætur Íslending
Dó þannig að hann datt í stiga á leiðinni heim til sín í Skt. Pederstræde í miðborg Kaupmannahafnar seint um kvöld
Fór ekki á spítala fyrr en daginn eftir og þá kom í ljós að drep hafði komist í opið beinbrot og dó hann úr lungnabólgu á Friðriksspítala nokkrum dögum seinna
Orð fræðimanns um ljóð Jónasar Hallgrímssonar
Helga Kress skrifar
Það er stúlkan mín
Sonnetta
Jónas blandar saman aðstæðunum Ísland og útlönd með því að nota erlendan bragarhátt (form) og íslenskt efni
Ástarljóð og ættjarðarljóð
Sprottið af aðskilnaði frá landi og konu og þrá eftir þessu tvennu
Það sem vekur upp þrána eru vorvindarnir þegar náttúran lifnar og allt stefnir heim nema skáldið sjálft: „heim að fögru landi Ísa“
Ákallar vindana og bárurnar sem hann gefur rödd skáldskaparins: „Ó, heilsið öllum heima rómi blíðum“
Talar síðan við þröst og biður hann sérstaka kveðju (erindi 3-4)
Rómantísk írónía
Óvíst að fuglinn finni stúlku í íslenskum dal með þessa lýsingu
Ég bið að heilsa! Nú andar suðrið sæla vindum þýðum, á sjónum allar bárur smáar rísa og flykkjast heim að fögru landi Ísa, að fósturjarðar minnar strönd og hlíðum. Ó! heilsið öllum heimar rómi blíðum um hæð og sund í drottins ást og friði; kyssi þið, bárur! bát á fiskimiði, blási þið, vindar! hlýtt á kinnum fríðum. | Vorboðinn ljúfi! fuglinn trúr sem fer með fjaðrabliki háa vegleysu í sumardal að kveða kvæðin þín! Heilsaðu einkum ef að fyrir ber engil með húfu og rauðan skúf, í peysu; þröstur minn góður! það er stúlkan mín. |
Ljóðmælandi er staddur við sjóinn, hann ávarpar vinda, öldur og fugl
Tilfinningar sem ríkja eru heimþrá og sorg
Það sem hefur breyst í kvæðinu er…
Söngvarinn ljúfi – vorboðinn ljúfi
Í lágan dal – í sumardal
Grænan skúf – rauðan skúf
Úr Hulduljóðum
30 erindi, ekki öll undir sama bragarhætti
Erindin eru ýmist 6 eða 8 ljóðlínur
Ást á náttúrunni og landinu
Horft til framtíðar
Eggert Ólafsson kemur fram, að hluta til minningarkvæði um hann
Eggert táknar einnig íslenska sjálfstæðisbaráttu og framfarir
Gunnarshólmi
Á milli Eyjafjalla og Fljótshlíðar er mikið sléttlendi og þar, rétt hjá Þverá er Gunnarshólmi
Þar er talið að Gunnar frá Hlíðarenda hafi snúið aftur þegar þeir bræður riðu til skips
Smákvæði
Gunnarshólmi er skipt í þrjá efnisþætti
Lýsing staðhátta
Saga Gunnars
Túlkun Jónasar á því efni sem sett er fram í fyrri þáttum
Ferðalok
1. – 3. erindi – inngangur um söknuð og þrá skáldsins. Ástarstjarnan sem nú er hulin skýjum er táknræn fyrir það.
4. – 9. erindi – meginmál: endurminningar um liðnar samverustundir elskendanna. Beinar myndir ríkjandi
10. – 11. erindi – niðurlag. Tilbrigði við innganginn, aftur vikið að ástarstjörnunni sem skín á bak við ský
Rómantísk einkenni
Forn bragarháttur – sóttur í eddukvæði; ljóðaháttur
Ástin – hugmyndin um alveldi ástarinnar, ekki hægt að aðskilja elskendur (sbr. lokaerindi)
Umhverfið – vettvangur elskendanna er hin frjálsa náttúra, langt frá mannlegu samfélagi – Ástin á stúlkunni fléttast saman við ást á náttúrunni
Myndmál
Persónugervingar – 1. og 6. erindi: hló hún á himni (ástarstjarnan) og himinn glaðnaði
Myndhverfingar – 2., 8. og 9. erindi
2 – hlekki brýt ég hugar
8 – blómknapp þann gæti ég borið…
9 – brosa blómvarir, blika sjónstjörnur
Beinar myndir – 4. og 5. erindi
Stílbrögð – endurtekningar í upphafs- og lokaerindi
Ljóðmælandi talar í 1.p og lýsir reynslu sinni, hann er nálægur
Náttúruljóð – stúlkan og náttúran renna saman
Nútíð og þátíð skiptast á – þátíð er endurminning
Ferðalok Ástarstjörnu yfir Hraundranga skýla næturský; hló hún á himni, hryggur þráir sveinn í djúpum dali.
Veit ég hvar von öll og veröld mín glædd er guðs loga. Hlekki brýt ég hugar og heilum mér fleygi faðm þinn í.
Sökkvi eg mér og sé ég í sálu þér og lífi þínu lifi; andartak sérhvert, sem ann þér guð, finn ég í heitu hjarta.
| Tíndum við á fjalli, tvö vorum saman, blóm í hárri hlíð; knýtti ég kerfi og í kjöltu þér lagði ljúfar gjafir.
Hlóðstu mér að höfði hringum ilmandi bjartra blágrasa, einn af öðrum, og að öllu dáðist, og greipst þá aftur af. Hlógum við á heiði, himinn glaðnaði fagur á fjallabrún; alls yndi þótti mér ekki vera utan voru lífi lifa. | Grétu þá í lautu góðir blómálfar, skilnað okkarn skildu; dögg það við hugðum og dropa kalda kysstum úr krossgrasi.
Hélt ég þér á hesti í hörðum straumi, og fann til fullnustu, blómknapp þann gæti ég borið og varið öll yfir æviskeið.
Greiddi ég þér lokka við Galtará vel og vandlega; brosa blómvarir, blika sjónstjörnur, roðnar heitur hlýr. | Fjær er nú fagri fylgd þinni sveinn í djúpum dali; ástarstjarna yfir Hraundranga skín á bak við ský. Háa skilur hnetti himingeimur, blað skilur bakka og egg; en anda sem unnast fær aldregi eilífð að skilið. |
Ísland
Bragarháttur er Elegía/tregalag
Fjallar um hvernig land og þjóð hafa breyst
Áður voru hetjur og landið fagurt, alþingi á fögrum Þingvöllum
Nú er landið ennþá fagurt en alþingi ekki á sínum stað, það vantar hetjur
Endurtekning
Landið var fagurt og frítt og fannhvítir jöklanna tindar,
himinninn heiður og blár, hafið var skínandi bjart.
Landið er fagurt og frítt og fannhvítir jöklanna tindar,
himinninn heiður og blár, hafið er skínandi bjart.
Páll Ólafsson
Páll orti bæði á tíma rómantíkur og raunsæis
Oftar í rómantískum anda
Persónulegt skáld
„alþýðuskáld“
Orti ljóðabréf, um ýmislegt úr daglegu lífi, um náttúruna og ástarkvæði
Ljóðmæli – bók með ljóðum Páls, kom út um 1900
Lóan er komin
Ó, blessuð vertu sumarsól
Þögul nóttin – ástarljóð
Þögul nóttin þreytir aldrei þá sem unnast, þá er á svo margt að minnast, mest er sælan þá að finnast. Eilíf sæla er mér hver þinn andardráttur og ýmist þungur, ýmist léttur ástarkoss á varir réttur. | Hvítum, mjúkum, heitum, fögrum handleggjunum vil ég heldur vafin þínum vera en hjá guði mínum. Guð að sök mér gefur ei sem góðum manni unan þó ég fremsta finni í faðminum á dóttir sinni. |
Steingrímur Thorsteinsson
Stúdent úr Lærða skólanum
Fór svo í lögnám við Kaupmannahafnarháskóla
Tók þátt í sjálfstæðisbaráttunni
Sat í ritstjórn Nýrra félagsrita
Vorhvöt – hvatningarljóð
Steingrímur er í hópi yngri skálda rómantíska tímabilsins þó að hann hafi mótast af þjóðmálaskoðunum og frelsishugmyndum rómantíkur frá fyrri hluta 19. aldar
Orti náttúruljóð, ættjarðarkvæði, ástarljóð og eftirmæli
Eitt af síðustu þjóðskáldunum
Draumur hjarðsveinsins – náttúruljóð
Draumur hjarðsveinsins Í birkilaut hvíldi ég bakkanum á. Þar bunaði smálækjar spræna. Mig dreymdi að í sólskini sæti ég þá hjá smámey við kotbæinn græna. Og hóglega í draumnum með höfuð ég lá í hnjám hinnar fríðustu vinu. Og ástfanginn mændi ég í augun hin blá sem yfir mér ljómandi skinu. | Úr fíflum og sóleyjum festar hún batt. Þær fléttur hún yfir mig lagði. Þá barðist mér hjartað í brjóstinu glatt en bundin var tungan og þagði. Loks hneigir hún andlitið ofan að mér svo ilmblæ af vörum ég kenni. Ó, fagnaðar yndi hve farsæll ég er. Nú fæ ég víst kossinn hjá henni. En rétt þegar nálgaðist munnur við munn, að meynni var faðmur minn snúinn, þá flaug hjá mér þröstur svo þaut við í runn og þar með var draumurinn búinn. |
Matthías Jochumsson
Sögukaflar af sjálfum mér – sjálfsævisaga
Áhersla á mikilvægi þess að alast upp í nánum tengslum við náttúruna
Hóf nám í Lærða skólanum 24 ára
Varð prestur á Akureyri
Gagnrýninn á kirkjuna
Trúboði únítara
Kristin kirkjudeild sem hafnar þrenningarkenningunni
Skrifaði grein þar sem hann dró hugmyndina um eilífa útskúfun í efa og taldi efann óhjákvæmilegan
Biskup hótaði Matthíasi hempumissi bæðist hann ekki afsökunar
Afkastamikið skáld og þýðandi
Frumortur skáldskapur í bæði bundnu og lausu máli
Átti um tíma Þjóðólf
Skilningur Matthíasar á manninum og umhverfi hans er mjög í anda rómantíkurinnar, sem og hugmyndir hans um eðli og tilgang listarinnar
Matthías var á efri árum óumdeilt þjóðskáld
Höfundur þjóðsöngsins
„skáldjöfur Íslands“
Hafísinn
Eitt af þekktari ljóðum Matthíasar Jochumssonar
Þegar hann orti Hafísinn fyllti hafís Eyjafjörð
Blákaldur og ógnandi hafís raunveruleikans varð honum að yrkisefni
Matthías sér einnig möguleika í hafísnum, hann veitir skáldlegan inn blástur mitt í ömurleika sínum (3. erindi)
Rómantísk skáld líta bæði til gjöfullar og góðrar náttúru og svo ógnandi og eyðileggjandi náttúru
Matthías ávarpar ísinn og persónugerir hann
Ógn íssins verður persónulegri og beinist gegn manninum
Persónugerir einnig snjóinn sem fæðandi konu
Notar myndmál úr norrænni goðafræði
Hel og Miðgarðsormur
Hafísinn er bæði ókunnur og kunnulegur
Enginn veit hvaðan hann kemur né skilur hann en jafnframt er hann alls staðar og andi íssins leggur til hjarta ljóðmælandans og hefur þannig áhrif á hann
Lýkur þannig að hvorki maður né hafís ráði nokkru heldur er allt í Drottins hendi
Boðskapur Hafíssins Þegar hafísinn tekur enn og aftur á land og á Íslandi er mikið harðæri, óvenju kalt er í veðri sem gerir ísinn aðeins verri. Ísinn kemur og hindrar aðgang skipa inn og út úr höfninni svo erfitt er að fá mat. Svo virðist sem að ísinn sé aðeins kominn til að kvelja íbúa fjarðarins og er Hel sú sem sér fyrir því. Það er Hel sem kemur siglandi á silfurflota íssins og hendir hungurdiskum. Sjórinn er horfinn, það sést ekki í bjarta og frjálsa sjóinn því hann er horfinn undir ís, líkt og hann sé fastur í dróma. Þá verða tímarnir erfiðir, brjóst er slitið úr munni barns og dýr keppast um mat. Góðærið er búið og þá er dauði. Í erfiðunum lítur Matthías á björtu hliðarnar, hann getur auðveldlega ort um raunveruleikann, kaldur og ógnandi hafísinn veitir honum skáldlegan innblástur. Hann persónugerir ísinn og talar við hann. Hann bölvar honum og öllu sem hann leiðir af sér. Rómantísk skáld yrkja oft um náttúru, einnig um hræðilega, harða og eyðileggjandi náttúru sem herðir manninn og styrkir hann. Matthías talar hinsvegar um hafísinn sem allt sem andann fælir, allt sem grimmd og hörku stælir, án þess að örva þrek og móð, heldur drekkur aðeins Íslands blóð. Matthías endar á því að segja frá því að upp úr harðindunum koma betri tímar og er það allt af drottins hendi. |
Júlíana Jónsdóttir
Við stúlku Þú hrundin gulls með hárið logagyllta! það hugsa til þín ótal margir piltar; þeir mæna mjóum augum og með sér tala hljótt: Ég er af henni hrifinn, mitt hjarta er ekki rótt. Fengi eg snót, farsæll yrði eg lengi; fengi eg snót, fyndi eg yndis gengi, fengi eg snót. En hrundin gulls með hárið fagurgyllta! þú hugsar ekki neitt um þessa pilta; þú brýtur í þeim bakið og biður þá lifa vel, og aumingjarnir æja með angrað hugarþel. Augun þín oft þá urðu skrítin; augun þín engin hafa lýtin, augun þín. |
Byrjaði ung að yrkja
Langaði að menntast og að verða skáld en var „flæmd af götu menntunar“
Stúlka
Fyrsta útgefna ljóðabók eftir konu
Fluttist til Ameríku 1880 og var þar til dauða
Ljóð Júlíönu byggjast á rímnahefð
Sækir kenningar til Snorra Sturlusonar
Í ljóðum hennar má finna gagnrýni á samtímann
Ekki sátt við stöðu sína í samfélagi þessa tíma
Um þjóðsögur
Þjóðsaga – frásögn sem lengi hefur gengið í munnmælum meðal alþýðu manna, sumar öldum saman
Nær yfir sögur sem menntamenn söfnuðu og skráðu niður í anda rómantískra hugmynda um listræna sköpun alþýðumanna
Grimms-bræður áttu frumkvæðið
Sumar þjóðsögur hafa sannsögulegan kjarna en aðrar eru hrein hugarsmíð
Oft eru þjóðsögur yfirnáttúruleg efni og margar geyma keimlíkan efnisþráð sem hefur lagað sig að ólíkum aðstæðum þjóða
Frásagnarháttur þjóðsaga er oftast beinn og laus við málalengingar
Atburðir eru settir í tímaröð
Persónur eru oftast fáar og mótaðar skýrum dráttum og djúpar sálarlífspælingar eru fátíðar
Nýjar og gamlar trúarhugmyndir blandast oft saman
Alþýðufróðleikur
Fyrsta safn íslenskra þjóðsagna kom út 1852 frá Magnúsi Gíslasyni og Jón Árnason – Ízlensk Æfintýri
Skáldskapur þjóðarinnar
Upphaflegar var ekki gerður sá greinamunur á ævintýrum og þjóðsögum sem nú tíðkast
Ævintýri: frásagnir sem gerast á óræðum stað og tíma fyrir austan sól og sunnan mána
Þjóðsögur: gerast í heimi sögumanns og lýsa raunverulegum atburðum eða eiga rætur að rekja til þjóðtrúar
Engin kona var nefnd í formálanum í Ízlenskum æfintýrum þrátt fyrir það að það sé mjöööög líklegt að sögurnar hafi varðveist í minni kvenna þar sem þær sögðu sögur fyrir svefninn eða eitthvað líkt
Axlar-Björn
Axlar-Björn er þekktasti raðmorðingi Íslandssogunnar
Bjó á Snæfellsnesi
Djöfullegt eðli hans kom fyrst fram í móðurkviði en móðir hans kreivaði blóð
Þegar hann eltist drap hann ferðamenn sem áttu leið hjá bæ hans
Myrti 18 manns áður en það komst upp um hann
Var þá tekinn af lífi ásamt konu hans
Fyrst beinbrotinn á útlimum með sleggjum, síðan afhöfðaður og svo brytjaður niður og einstakir hlutar úr líkama hans festir upp á strengur
Lokaorð um rómantík
Á tímum rómantíkur fara bækur nálægt því að vera almenningseign
Upplýsing | Rómantík | |
Viðfangsefni bókmennta | Að uppfræða lesendur um allt sem hefur hagnýtt gildi, ekki síst um nýtingu lands til að auðvelda búsetu í erfiðu landi. | Að vekja lesendur til meðvitundar um mikilvægi þjóðernis, sögu og náttúru með því að tjá tilfinningalega upplifun, ekki síst um náttúruna og sögu þjóðarinnar. |
Hlutverk skálda | Að koma hagnýtum fróðleik á framfæri á aðgengilegan hátt. T.d. fróðleik um hvernig nýta megi landið sem best. | Að miðla lesendum af sýn sinni, listamaðurinn býr yfir nánast yfirnáttúrulegri skynjun á náttúru, sögu og tilfinningum |
Aðferð | Rithöfundar eiga að miðla fræðsluefni sínu á skýran og skilmerkilegan hátt á skiljanlegu máli. Fræðslurit voru skrifuð bæði í ljóðformi og sem samtöl. | Skáldlegt ímyndunarafl er mikilvægara en raunveruleikinn. Miðla á persónulegri og tilfinningalegri upplifun í skáldskap. |
Persónur og vettvangur | Maðurinn fæðist saklaus. Hann mótast af umhverfi sínu og til að hann njóti sín sem best þarf hann að öðlast menntun til að nýta náttúruna sér til hagsbóta. | Gjarnan er ort um fornar hetjur í glæsilegri náttúru Íslands. Einnig er algengt að ort sé um einhvers konar algleymi í náttúru landsins. |
Tilgangur bókmennta | Að bæta mannlífið með því að uppfræða almenning. Upplýstur maður getur best notið þess sem umhverfið hefur upp á að bjóða. | Að bæta mannlífið með því að sýna okkur glæsilega fortíð eða birta okkur skáldlega sýn af fegurri og réttlátri veröld en veruleikinn er. |
RÓMANTÍK tómas sæmundsson - Fjölnismaður, ferðabók brynjólfur pétursson - Fjölnismaður, lögfræðingur konráð gíslason - Fjölnismaður, málfræðingur sigurður pétursson - hrólfur og narfi jón guðmundsson – leiksýningar jón thoroddsen – piltur og stúlka, maður og kona bjarni thorarensen - fyrsta rómantíska ljóðið (ísland), veturinn indriði einarsson - nýársnóttin, leikrit jónas hallgrímsson - þekktasta skáld, Fjölnismaður, frumsamdar smásögur, gunnarshólmi, ferðalok, hulduljóð | jón árnason - þjóðsagnasafnari jón sigurðsson - ný félagsrit hjálmar jónsson/bólu-hjálmar - sálarskipið páll ólafsson - þögul nóttin, ó blessuð vertu sumarsól steingrímur thorsteinsson - draumur hjarðsveinsins matthías jochumsson - hafísinn, gagnrýninn prestur, axlar-björn - þjóðsaga, raðmorðingi á snæfellsnesi rósa guðmundsdóttir/vatnsenda-rósa - ástarvísur guðný jónsdóttir - guðnýjarkver, sorgar- og saknaðarljóð júlíana jónsdóttir - stúlka, gagnrýnin á samtímann |
Raunsæi 1880-1900
Aðalatriði:
Raunsæismenn líta á það sem skyldu rithöfunda að benda á misrétti í félagslegum veruleikamanna til að hægt sé að bæta samfélagið
Framfarir í raunvísindum og tækninýjungar í Evrópu kalla á hlutlægar frásagnir í bókmenntum
Raunsæið gerir kröfu um raunsæislega frásögn og skráningu
á atburðum sem hefðu getað gerst
borgarastétt eflist í Evrópu og verkalýðsstétt stækkar mjög
sagnagerð blómstrar en minna er ort af ljóðum í anda raunsæis
eitt þekktasta skáld raunsæis er Gestur Pálsson
1874 fékk Ísland stjórnarskrá
Síðustu áratugir 19. aldar voru erfiðir á Íslandi
Tíðarfar var slæmt, langir og kaldir vetrar
Vesturferðirnar voru bundnar við árin 1870 og fram yfir 1900
1/5 þjóðarinnar fór
Það er við þessar aðstæður sem raunsæi í íslenskum bókmenntum er talið hefjast um 1880
Skilin á milli raunsæis og rómantískra einkenna fyrri bókmennta eru þó ekki skörp
Með raunsæi í bókmenntum er átt við að höfundar lýsi veruleika samtímans í verkum sínum
Lýsi lífi og aðstæðum manna á sem trúverðugastan hátt án þess að fegra eða ýkja
Framfarir í vísindum
Raunsæisstefnan var andsvar og uppreisn gegn hugmyndum rómantíkur
Raunhyggja kemur í stað hughyggju
Framfarir í raunvísindum og ýmsar tækninýjungar stuðluðu að raunsæi og raunsæiskröfu í Evrópu
Iðnbyltingin og þróunarkenning Darwins (1858) sem gaf nýja sýn á þróun mannsins í andstöðu við hugmyndir Biblíunnar
Þessar kenningar leiddu til gagnrýni á kirkjuna
Margir raunsæismenn efuðust um tilvist og alveldi Guðs
Þjóðfundurinn 1851
Stjórnmálaleg hræring
Fólksflutningar úr dreifbýli í þéttbýli
Borgarastéttin efldist og verkalýðsstéttin stækkaði
Þjóðfélagskenningar sem Karl Marx sett fram upp úr miðri 19. öld um sósíalisma hvöttu til byltingar öreiganna gegn kúgun auðvaldsins á verkalýðnum
Raunsæisstefnan hefur átt rætur sínar í vaxandi trú á þekkingu og vísindum og auknum áhuga rithöfunda á þjóðfélagsmálum sem endurspeglast í skáldskap þeirra
Georg Brandes
Upphaf raunsæisstefnunnar á Norðurlöndum má rekja til fyrirlestra Georgs Brandesar við Kaupmannahafnarháskóla 1871-1877
Hovedstrømninger i det nittende århundredes litteratur
Matthías Jochumsson hlustaði á einn fyrirlesturinn
Brandes taldi nauðsynlegt að rithöfundar fjölluðu um samtíma sinn og hann setti bókmenntir á Norðurlöndum í alþjóðlegt samhengi
Til þess að geta gætt skáldskapinn lífi verða skáld að vera virkir þátttakendur í þjóðfélagsumræðu samtímans
Sérstaklega í trúmálum, siðgæði, sambandi kynjanna, hjónabandið og eignarrétt
Brandes gerði kröfu um raunsæja lýsingu veruleikans og að skáld tækju félagsleg vandamál samtímans til umræðu
Brandes hafði mikil áhrif á samtímahöfunda
Norrænar bókmenntir tóku að einkennast af róttækri þjóðfélagsgagnrýni
Hvatti til þess að skáldin bentu á þjóðfélagsmeinin og legðu fram sinn skerf til að bæta úr
Læknar samfélagsins
Samtíminn var helsta viðfangsefni raunsæismanna
Áberandi félagshyggja kemur fram hjá raunsæishöfundum og samúð með litla manninum og þeim sem verst voru settir í þjóðfélaginu
Skáldin áttu að vera læknar samfélagsins
Áttu að benda á samfélagsmeinin og koma með úrlausnir í verkum sínum
Setja fram, í anda Brandesar, efasemdir um hluti sem áður voru teknir góðir og gildir
Hjónabandið, trúmál og eignarréttinn
Kröfðust frelsis undan úreltum boðorðum kirkju og presta
Héldu fram mannréttindum á tillits til stétta og ætternis
Upphaf raunsæisstefnunnar í íslenskum bókmenntum er oftast miðað við útgáfu ritsins Verðandi 1882 þótt ýmsar hugmyndir stefnunnar hafi borist til landsins áður
Verðandi var gefið út í DK og barst til Íslands vorið 1882
Að því stóðu Bertel E.Ó. Þorleifsson, Einar Hjörleifsson (Kvaran), Gestur Pálsson og Hannes Hafstein
Ekki var birt eiginleg stefnuskrá í Verðandi en ljóst var að hugmyndafræði raunsæisstefnunnar var yfir
Ídealismi og realismi – rómantík og raunsæi
Hannes Hafstein og Gestur Pálsson fyrir realismann og Benedikt Gröndal fyrir ídealismann
Þegar tekist er á um rómantík og raunsæi má segja að tekist sé á um tilgang bókmennta; eiga bókmenntir fyrst og fremst að sýna okkur hið fagra og góða eða eiga þær að vera verkfæri til samfélagsúrbóta hér og nú?
Farvegur raunsæisstefnunnar er fyrst og fremst óbundið mál
Skáldsögur, smásögur og leikrit
Rómantíkin hélt áfram í ljóðagerð hjá eldri skáldum
Líklegast hefur almenningur haft meiri áhuga á rómantískum skáldskap en raunsæisljóðum og því má segja að í ljóðagerð þessa áratugar sé enn rómantískur blómatími en í smásögunum kveði við annan tón
Raunsæi í íslenskum smásögum
Þekktustu raunsæissögurnar frá árunum 1880-1900 eru Vonir eftir Einar Hjörleifsson Kvaran og Kærleiksheimilið, Tilhugalíf og Vordraumur eftir Gest Pálsson
Gerast allar í veruleika samtímans
Oftast er sjónarmið hjá undirmálsmanninum, þeim sem minna má sín, aðalpersónur eru fætæk vinnukona eða vinnumaður og atvinnulaus iðnaðarmaður á mölinni
Vordraumur er undantekning, þar er yfirstéttarfólki lýst og fjallar sagan um hjónabandið, ástina og frelsi manna til að lifa lífinu samkvæmt eigin sannfæringu en ekki samkvæmt úreltum og óréttlátum siðvenjum þjóðfélagsins, allt í anda raunsæisstefnunnar
Vonir gerist að hluta til í íslenskri sveit og síðar í Kanada þar sem aðalpersónan, Ólafur, er í hópi íslenskra innflytjenda. Hann hafði látið stúlkuna sína fá aleiguna fyrir farmiða til Vesturheims tveimur árum áður og hafði sjálfur verið tvö ár í vinnumennsku að safna fyrir fari vestur
Raunsæið kemur fram í efninu að því leyti að sagan gerist í nútímanum, sjónarhornið er hjá fátækum pilti sem á ekki mikla möguleika í lífinu, hann þarf að vera í vinnumennsku alla tíð, reyna að fá eitthvert kot til ábúðar og strita þar eða fara til Vesturheims. –
Stúlkan svíkur hann og hefur í raun aldrei ætlað sér neitt með hann en nýtti sér sakleysi hans til að koma sér áfram í lífinu.
Í stílnum kemur raunsæið fram í nákvæmum og myndrænum lýsingum á útliti og klæðnaði persóna og umhverfi Winnipeg
Sagan einkennist af sálrænu raunsæi og félagslegu en persónur eru gagnrýndar fyrir að vera siðspilltar og miskunnarlausar og lýsingar eru nákvæmar og raunsæjar.
Kærleiksheimilið segir frá ungri stúlku, Önnu, sem er munaðarlaus og ættlaus vinnukona á stórbýlinu Borg, þar sem ekkjan Þuríður ræður ríkjum. Ástir takast með Önnu og Jóni, syni Þuríðar. Þau halda sambandinu leyndu en þegar Þuríður kemst að sambandinu og að Anna er ófrísk þá hótar hún að gera Jón arflausan, hún vill að hann kvænist prestsdótturinni
Þuríður og séra Eggert eru fulltrúar valdsins, Þuríður í krafti auðs og Eggert í krafti embættis
Anna er hrakin af heimilinu, barnið tekið frá henni og Þuríður ætlar að ala það upp sjálf. Á brúðkaupsdag Jóns og Guðrúnar prestsdóttur drekkir Anna sér, hún er hrakin og smáð og allt tekið af henni. Jón á í nokkru sálarstríði eftir þetta en prestinum tekst að sannfæra hann um að hann hafi ekki getað breytt með neinum öðrum hætti og beri enga ábyrgð á dauða Önnu.
Það sem þessar sögur eiga sameiginlegt eru svik í ástum þar sem einstaklingur nýtir sér tilfinningar annars til að koma sér áfram
Karlarnir beita sjálfslygi til að sannfæra sig um að þeir hafi ekki breytt ranglega en konur eru sýndar undirförular til að ná sínum markmiðum
Markmið Einars og Gests er að benda á ýmsar aðstæður í samfélaginu og flestum verka þeirra á þessum tíma er ætlað að vekja fólk til umhugsunar um félagsleg vandamál, misrétti og kúgun
Lýsa stöðu fátæks fólks, vinnufólks og smælingja
Lýsa stéttskiptu þjóðfélagi, gagnrýna presta og betri bændur fyrir hræsni og skinhelgi
Torfhildur Þorsteinsdóttir Hólm
Fékk einkakennslu í tungumálum, hannyrðum og teikningu en á þeim tíma voru æðri menntastofnanir lokaðar konum
Fór svo til DK í frekara nám hjá einkakennurum
Bjó um nokkurn tíma í Winnipeg
Helgaði sig sagnagerð og varð fyrst íslenskra höfunda til að semja sögulegar skáldsögur
Brynjólfur Sveinsson biskup (1882) er fyrsta íslenska skáldsagan eftir konu og fyrsta sögulega skáldsagan á íslensku
Aðrar sögur hennar eru m.a. Kjartan og Guðrún, Jón biskup Vídalín og Jón biskup Arason
Skrifaði einnig smásögur og samdi barnaefni
Erfitt að flokka í annaðhvort raunsæjan eða rómantískan skáldskap
Frumkvöðull í ritun sögulegra skáldsagna
Í verkum sínum lagði Torfhildur áherslu á að fræðsla, uppeldi og skemmtun ættu að fara saman
Fyrirmynd skáldkvenna
Týndu hringarnir
Gestur Pálsson
Lærði guðfræði í DK
Hætti í skóla
Gaf út Verðandi ásamt Einari H. Kvaran, Hannesi Hafstein og Bertel E.Ó. Þorvaldssyni
Þar birtu þeir eftir sig verk í anda raunsæisstefnunnar
Ritstýrði Þjóðólfi um tíma
Flutti til Winnipeg 1890 þar sem hann tók við ritstjórn Heimskringlu
Eins helsta blaðs Íslendinga í Vesturheimi
Dó úr lungnabólgu í Winnipeg 1891
Gestur var alla ævi einlægur fylgjandi raunsæisstefnunnar og atkvæðamesti boðberi hennar hérlendis í sögum sínum, greinum og fyrirlestrum
Þekktastur fyrir smásögur sínar
Ádeilufyrirlestrar hans vöktu athygli
Lífið í Reykjavík
Skáld vor og skáldskapur á þessari öld
Menntunarástandið á Íslandi
Í fyrirlestrunum dregur Gestur upp dökka mynd af bæjarbragnum í Reykjavík og menntunarástandi þjóðarinnar
Heldur því fram að enginn þori að lifa eins og honum sé eðlilegt vegna ótta við almenningsálitið
Smásögur hans eru einnig nokkuð svartsýnar
Sögupersónur sækjast eftir lífi og ást en eru sviknar, þær einangrast og deyja
Gestur deilir sögum sínum á misrétti og fátækt, tvöfalt siðgæði, sjálfslygi fordóma og skort á mannúð
Orð fræðimanns um Gest Pálsson
Það að mannleg og félagsleg vandamál voru tekin til nýs mats og skipuð æðri sess í bókmenntum en áður varð eitt af einkennum raunsæisstefnunnar
Sögur Gests báru allar þessi einkenni
Vandamál eru tekin til meðferðar
Skáldskapurinn hefur markmið utan söguefnisins
Persónur sagnanna og efnismeðferð hljóta oft að lúta lögum þeirrar ádeilu eða boðskapar sem höfundur flytur
Markmið Gests var að skapa listaverk í formi sögu
Boðskapur sagna Gests fólst í andstæðum þeirra eiginda sem á er deilt
Samband karla og kvenna var tekið til nýrrar íhugunar í raunsæinu með meiri hliðsjón af þjóðfélagslegri stöðu konunnar
Lífið í Reykjavík
Fjallað er um bæjarbraginn í Reykjavík
Rædd er stéttaskipting, slúður, bókmenntir og félagsskap
Nýi skáldskapurinn
Gestur fjallar um muninn á ídealisma og realisma
Fjallar einnig um mörg skáld 19. aldar með tilliti til þessara stefna
Það sem einkennir ídealismann er að setja fegurðarhugmyndina öllu ofar í skáldskap, að heimta það að öll yrkisefni séu fögur í sjálfu sér eða að yfir yrkisefnin sé dreginn fegurðarhjúpur að hið ljóta og hversdagslega hverfi fyrir annarri og betri veröld
Realisminn setur sannleikshugmyndina öllu ofar, heimtar að öll yrkisefni séu sönn til þess að mannlífið opnist fyrir lesandanum, svo að hann fái ljósari og réttari hugmynd um það.
Ídealistinn segir | Realistinn segir | Sameiginlegt |
Mannlífið er svo gleðisnautt og moldu bundið að skáldskapurinn verður að lyfta huganum yfir stritið og mæðuna og búa til unaðsstundir á fegurðardrauma. Auk þess er svo margt ljótt og svo mikil spilling í mannlífinu að skáldskapurinn verður að sýna mönnum annan og betri heim til að kenna mönnum að vera góðir og dyggir. | Mannlífið þarf að betrast og fegrast á allar lundir og skáldskapurinn á. Takmarkið næst með því að draga hugi manna að þeirra eigin ytra og innra lífi, sýna þeim brestina og benda þeim á af hvaða rótum innst í sál mannsins slíkt er runnið. | Ídealistar og realistar vilja í raun það sama, þeir vilja hefja mannkynið til meiri fullkomnunar. Öfgar eru í báðum stefnum, ídealistar geta misst samband við raunveruleikann og verður þá skáldskapur þeirra þýðingarlaus fyrir lífið og mannkynið. Realistar geta greint raunveruleikann of ítarlega og gleymt að nota listina. |
Þorsteinn Erlingsson
Var komið til mennta til Reykjavíkur þegar hann var 18 ára
Steingrímur Thorsteinsson og Matthías Jochumsson sáu til þess
Fór til DK í Hafnarháskóla
Byrjaði í lögfræði, skipti svo í málfræði og tungumál, svo í norrænu en hætti síðan próflaus í skóla
Hjá Þorsteini koma stundum fram rómantísk einkenni
T.d. í ljóðum um náttúruna, fugla, vötn og skóga
Í Hlíðarendakoti
Heyrðu snöggvast snati minn
Mörg fremstu kvæða Þorsteins eru þó í raunsæisanda
Róttækur jafnaðarmaður
Ljóðabók Þorsteins hét Þyrnar
Venjulega talinn til raunsæisskálda
Ádeilukvæði
Þorsteinn var óvæginn í ádeilu sinni á kirkju, aðrán og harðstjórn
Örbirgð og auður
Írónía
Ferskeytla??????
Eftir Þorstein Erlingsson
Í kvæðinu blandar Þorsteinn saman jafnaðarmennsku og trúleysi og niðurstaðan og er sú að Guð hjálpar aðeins þeim ríku en ekki þeim fátæku
Örbirgð og auður Þú manst að fátækt var af náð oss veitt af vorum drottni. Það er gömul saga. En Guð og menn og allt er orðið breytt og ólíkt því sem var í fyrri daga. Því fyrr var vissast vegi drottins á að vera af hor og örbirgð nærri dauður. Því hærra nú sem herrans þjónar ná því hærri laun, því meiri völd og auður. Í fátækt skortir bæði náð og brauð, því bendir guð þér veg með þjónum sínum: þú verður, vinur, fyrst að fá þér auð, þá færðu líka náð hjá drottni þínum. Því hafi þér ei heppnast „stöðu“ að ná og heldur ekki lánast vel að búa, þá mun þér veröld verða gæðafá og vinir drottins að þér baki snúa. | Þó drottin sjálfan þekkir ekki þú, þá þekkjast allir best af vinum sínum. Og gáðu að hverjum hlotnast virðing sú að hafa sæti næstir presti þínum. Og eins er drottinn auði vorum hjá og allar vorar syndaflækjur greiðir, og börnin okkar verða voldug þá, þó vitið skorti, náðin guðs þau leiðir. Og eins er það að þá sem eiga gull, frá þjófnað verndar náðarherrann blíði, en þúsund svarthol á hér fjandinn full af flökkuþjóð og öðrum sultarlýði. Þú félaus maður mátt hér líða nauð og munt í Víti síðar kenna á hörðu. En takist þér að eiga nógan auð, þig englar geyma bæði á himni og jörðu. |
Stephan G. Stephansson
Flutti með foreldrum sínum til Vesturheims 1873
„Klettafjallaskáldið“ því hann bjó nálægt Klettafjöllum í Alberta, Kanada
Fór ekki í skóla vegna fátæktar – var sjálfmenntaður
Þekktasta skáld meðal Vestur-Íslendinga og er í hópi afkastamestu ljóðskálda þjóðarinnar
Skáldskapur Stephans ber sterk merki íslenskrar skáldskaparhefðar
Yrkir oft um Ísland og íslenska náttúru þótt nýju heimkynnin móti líka yrkisefni hans
Jafnaðarmaður og trúleysingi
Deilir á fyrri heimsstyrjöldina
Vígslóði
Samúð kemur fram hjá honum með þeim sem minna mega sín og þeim sem verða undir í lífsbaráttunni
Þeir eru hetjur hversdagsins
Jón hrak
Jón hrak – til umhugsunar
Í raunsæjum textum er sjónum oft beint að lítilmagna eða þeim sem beittur er rangindum
Skáldið í þessu kvæði skellir skuldinni á samfélagið vegna illrar framkomu við þann sem á erfitt
Sögukvæði
Óreglulegur bragarháttur
Ljóðstafasetning er víðast regluleg og rímið er víða eftirtektarvert
14. erindi: vers um / þversum
Oft þarf að fletta upp orðum í orðabók
Stundum þarf að taka braglínur saman og raða í grundvallarorðaröð
4. erindi
Rytjur af því rusli leifði
rásin tíða en mörgu dreifði
Rásið tíða leifði rytjur af því rusli en dreifði mörgu
Tímans rás skildi eftir leifar af fánýtum kveðskap en týndi mörgu
8. erindi
hún er aflsins heit að vinna
hnekki inu kraftaminna
hún er heit aflsins að vinna inu kraftaminna hnekki
illspáin (kemur í 5. erindi) er ógn hins sterka að valda hinu veikara tjóni
Kvæðið er ádeilukvæði
Höfundur notar ólíkar aðferðir til að koma ádeilunni á framfæri
Beitir ýmsum stílbrögðum
Ádeilan beinist einkum gegn framkomu við einn af okkar minnstu bræðrum
10. erindi
Jörðu á og í er snauðum
ofaukið, jafnt lífs og dauðum
Fátækum er ekki aðeins ofaukið í lifanda lífi heldur líka þegar þeir eru dauðir
Deilt er á samfélag sem lætur slíkt viðgangast
Einnig er deilt á þröngsýni kirkjunnar
2. erindi
Eiginleikum guðs hann gleymdi
…
þá sem voru vissir tíu
velta lét á fimm og níu.
Hér er vikið að barnalærdómskverum sem tíunduðu nákvæmlega eiginleika guðs sem Jón gat illa tileinkað sér
Deilt er á fordóma manna
8. erindi
Falin er í illspá hverri
ósk um hrakför sýnu verri
Deilt er á hræsnina
11. erindi
Ei þarf lubbinn óvandaður
eins að liggja og dánumaður
Ekki þarf ónytjungurinn að vera grafinn líkt og heiðursmaður
Stílbragðið háð er notað til að skerpa ádeiluna
Háð/írónía felst í misræmi annars vegar milli þeirrar merkingar sem mælandi leggur í orð sín og hins vegar þeirrar merkingar sem áheyrendur leggja í orðin eða í því hvernig þau rætast á annað máta en búist var við. Írónía getur einnig verið þegar beinlínis er átt við annað en það sem sagt er, gjarnan hið gagnstæða
Orðið „sök“ er notað í 1. erindi um að Jón hafi verið lausaleiksbarn og að þess vegna hafi hann glatað rétti til góðs uppeldis
Í 9. erindi segir: Alltaf hafði hann sama sinni, / svona að deyja í ótíðinni.
Jón gat ekki einu sinni drepist þegar vel viðraði fyrir menn að hola honum niður í jörðina
Háði er beitt í 15. erindi
Já, sú ending er ekki að lofa / útafdauður fólki að sofa.
Eins og karlkvölin var ómögulegur gat hann ekki einu sinni hætt að angra fólk eftir að hann dó
Andstæður eru áberandi í kvæðinu
Undirmálsmaður – heiðursmaður
‚réttur‘ andlegur átrúnaður – ‚rangur‘ veraldlegur átrúnaður
Sá sem þorir að segja satt – sá sem þegir
Draugur – lifendur
Boðskapur kvæðisins er sá að láta ekki framkomu eins og hér er lýst viðgangast gegn þeim sem minna mega sín
Nátengt meginhugsun raunsæis; benda á það sem miður fer til að hægt sé að læra eitthvað á því
Lokaorð um raunsæi
Raunsæistímabilið var stutt
Að vissu leyti má segja að „nútíminn“ hefjist
Bændasamfélagið líður undir lok
Eitt helsta einkenni raunsæis er að fjalla um samtímann á gagnrýninn hátt
Efasemdir um tilvist guðs
Skáld eiga að taka þátt í þjóðfélagsumræðunni og lækna samfélagsmeinin
Raunsæi var mest áberandi í sagnagerð en birtist einnig í ljóðum
Skáld litu bæði til síns nánasta umhverfis og til umheimsins og gagnrýndu stórveldin
Þorsteinn Erlingsson kom inn á nýlendustefnu stórþjóðanna og Stephan G. Stephansson varð gagnrýninn á stríðsbrölt stórþjóðanna
Nýrómantíkin tók svo við af raunsæinu
Skilin á milli þessara stefna eru ekki alltaf skörp
Rómantík | Raunsæi | |
Viðfangsefni bókmennta | Að vekja lesendur til meðvitundar um mikilvægi þjóðernis, sögu og náttúru með því að tjá tilfinningalega upplifun, ekki síst um náttúruna og sögu þjóðarinnar. | Að fjalla á gagnrýninn hátt um samfélagslegt misrétti, t.d. misskiptingu auðs, kúgun kvenna, spillingu yfirstéttarinnar og hræsni presta. |
Hlutverk skálda | Að miðla lesendum af sýn sinni, listamaðurinn býr yfir nánast yfirnáttúrulegri skynjun á náttúru, sögu og tilfinningum. | Að lýsa raunveruleikanum á sem trúverðugastan hátt án þess að fegra nokkuð. |
Aðferð | Skáldlegt ímyndunarafl er mikilvægara en raunveruleikinn. Miðla á persónulegri og tilfinningalegri upplifun í skáldskap. | Rithöfundar litu á sig sem lækna samfélagsmeina. Það var hlutverk þeirra að benda á meinsemdirnar til að hægt væri að „lækna“ þær. Höfundurinn átti ekki að blanda tilfinningum sínum í textanum heldur vera nánast eins og skrásetjari. |
Persónur og vettvangur | Gjarnan er ort um fornar hetjur í glæsilegri náttúru Íslands. Einnig er algengt að ort sé um einhvers konar algleymi í náttúru landsins. | Fjallað er um manninn í samfélagi samtímans. Maðurinn er afurð erfða og umhverfis. Lágstéttarfólk og þeir sem minna mega sín eru oft aðalpersónur og sýnt er hvernig samfélagið viðheldur ranglæti. |
Tilgangur bókmennta | Að bæta mannlífið með því að sýna okkur glæsilega fortíð eða birta okkur skáldlega sýn af fegurri og réttlátri veröld en veruleikinn er. | Að bæta mannlífið með því að benda á meinsemdir samfélagsins til að hægt sé að ráða bót á þeim. |
RAUNSÆI gestur pálsson - helsta skáld, realismi, tilhugalíf, vordraumur, kærleiksheimilið, fyrirlestrarnir lífið í reykjavík, skáld vor og skáldskapur á þessari öld, menntunarástandið á íslandi georg brandes - upphaf raunsæis á n-löndum bertel e.ó. þorleifsson - verðandi einar h. kvaran - verðandi, vonir | hannes hafstein - verðandi, realismi þorsteinn erlingsson - ljóðabókin þyrnar, efnilegur námsmaður, stundum rómó, örbirgð og auður stephan g. stephansson - klettafjallaskáldið, vígslóði, jón hrak torfhildur hólm - sögulegar skáldsögur, brynjólfur sveinn biskup |
Lærdómsöld 1550-1750
Aðalatriði:
Siðaskipti verða
Kaþólsk trú < lútherstrú
Prentun hefst og innflutningur á pappír
Biblían prentuð á íslensku
Áhersla lögð á varðveislu og mikilvægi íslensks máls (húmanismi)
Söfnun miðaldahandrita hefst
Hallgrímur Pétursson og Passíusálmarnir
Íslandslýsing var skrifuð á latínu af Oddi Einarssyni
Ein besta heimild sem til er um siðskiptatímann á Íslandi
Bókmenntir í lausu máli
Nánast ekkert nýtt verk í lausu máli var samið frá því síðasti forni annállinn var saminn um 1430 og þar til áhrif húmanismans komu fram á 16. öld
Ekkert samið í heila öld
Sögurnar sem lesnar voru til skemmtunar á heimilum voru aðallega fornsögur, t.d. Íslendingasögur, og kannski nutu riddara- og fornaldarsögur enn meiri vinsælda og voru afritaðar, lesnar og sagðar ( Afþreyingabókmenntir)
Á 17. öld bættust við erlendar skemmtisögur sem voru þýddar á íslensku – almúgabækur
Ljóðagerð
Rímur voru enn vinsælar frá miðöldum
Rímurnar lengdust, bragarháttum fjölgaði og urðu flóknari
Haldið var áfram að semja kristileg kvæði og siðskiptamenn sýndu áhuga á gömlu kaþólsku helgikvæðunum
Fjöldi lútherska sálma var þýddur og saminn
Elsta, þekkta heimsádeilukvæði íslenskra bókmennta kemur frá lærdómsöld – Heimsósómi eftir Skáld-Svein
Deilt er á ýmsa samfélagsbresti og lesti í fari manna
Aldarfarið er spillt græðgi eftir fé og völdum
Ádeilan beinist oftast gegn valdsmönnum og hroka sem alþýðufólki er sýndur
Ádeilan átti að vera siðbætandi og hvetja menn til dyggða, það átti að reyna að snúa við þróun hins öfugsnúna heims
Vondur samtíminn gjarnan borinn saman við liðna tíð sem var mikið betri
Heimsósómi er talinn ortur í upphafi 16. aldar
Bókmenntagreinin er gjarnan kölluð heimsósómar eftir kvæði Skáld-Sveins
Fá ástarkvæði eru varðveitt frá 16. öld en ástæða þess er talin vera sú að yfirmenn kirkjunnar voru á móti kveðskapnum og reyndu að koma í veg fyrir útbreiðslu hans
Flokkun bókmennta
Bókmenntum siðskiptatímans er skipt í trúarlegar og veraldlegar bókmenntir og bókmenntir í bundnu og lausu máli
Það voru synir heldri manna sem hlutu nægilega menntun til að verða opinber skáld
skáldskapurinn var í föstum skorðum og skáldskapariðkun krafðist talsverðar þekkingar í skáldskaparfræðum, mælskulist, fornum bókmenntum og latínu
Menningarbylting – siðaskipti
Miklar breytingar urðu á menningarlífi Íslendinga um miðja 16. öld
Þær breytingar voru hluti af alþjóðlegum hræringum í menningar- og trúmálum sem bárust hingað frá Evrópuþjóðum
Siðaskiptin eru mikilvægust þegar Íslendingar tóku upp lútherskan sið
Við siðaskiptin jukust völd konungs til muna því skv. stefnu Lúthers varð þjóðhöfðingi í hverju landi jafnframt yfirmaður kirkjunnar en áður hafði veraldlegt og kirkjulegt vald verið aðskilið
Siðaskiptamenn lögðu áherslu á að ver maður ætti að iðka trú í milliliðalausu sambandi við guð sinn, bæði í kirkju og heima
Biblían þýdd og innflutningur á pappír
Jón Arason flutti inn fyrstu prentsmiðjuna og var hún í eign kirkjunnar fram á 18. öld
Guðsorð á íslensku
Nýja testamentið var fyrst þýtt í heild sinni um siðaskiptin af Oddi Gottskálksson
Elsta bók sem prentuð er á íslensku og er varðveitt í heilu lagi
Fyrstu lúthersku sálmarnir
Lúther lagði áherslu á að Guðsorð væri til á hverri þjóðtungu og að menn gætu lofsungið Guð, hver á sínu máli
Marteinn Einarsson gaf út fyrstu sálmana í íslenskri þýðingu 1555 – Marteinssálmar
35 sálmar
Mikilvæg heimild um hugmyndir siðskiptamanna um kristna trú og hvernig þótti við hæfi að lofsyngja Guð
Mikilvæg heimild um framburð íslenskunnar
Guðbrandur Þorláksson og bókagerð hans
Biskup á Hólum
Frá Staðarbakka í Miðfirði
Fékk biskupsembætti á Hólum 1571 þar til hann dó
Afkastamikill bókaútgefandi
Eini útgefandinn og hafði því mikil áhrif
Guðbrandsbiblía 1584, Sálmabók 1589 og Vísnabók 1612
Auk þess prentaði hann húslestrarbækur, barnabækur, predikanir o.fl.
Reyndi hvað hann gat að koma í veg fyrir útbreiðslu afþreyingarkvæða
Guðbrandsbiblía
Guðbrandur gaf út alla Biblíuna og er hún kennd við hann
Hún er hins vegar eftir Odd Gottskálksson og fleiri skáld
Fyrsta myndskreytta bók sem var prentuð hér
500 eintök
Sálmabókin
Guðbrandur var valdamesti maður í bókmenntalífi síns tíma á Íslandi
Í Sálmabókinni telur Guðbrandur upp kosti bundins máls fram yfir óbundið
Auðveldara að læra og muna vísur og kvæði
Vel ort kvæði hafa meiri áhrifamátt en sundurlaust mál
Svo útskýrir hann gallana á eldri sálmaþýðingum
Sálmar sem eru efnislega rétt þýddir en skortir stuðlun, viðeigandi íslenska skáldskaparmálsnilld og rétta bragahætti
Sálmar sem eru of skáldlegir og með svo djúpum kenningum og orðum að erfitt er að skilja merkinguna
Sálmar á annarlegu tungumáli og brákaðri norrænu
Kvæði af stallinum Kristí Emmanúel heitir hann herrann minn enn kæri. Með vísnasöng eg vögguna þína hræri. Nóttin var sú ágæt ein, í allri veröldu ljósið skein, það er nú heimsins þrautar mein að þekkja hann ei sem bæri. Með vísnasöng eg vögguna þína hræri. |
350 eintök
Vísnabókin
Kennslubók í efni Biblíunnar og kristinni trú
Íslenskur kveðskapur eftir tíu skáld
Nóttin var sú ágæt ein/Kvæði af stallinum Kristí
Vikivakaháttur
Með Vísnabókinni reynir Guðbrandur að koma nokkuð til móts við bókmenntasmekk landa sinna
Vildi sjálfur að ástarkvæði og fornmannarímur legðust af
Svokallaðar biblíurímur taldar vera upphaf þess siðar að snúa sögum Biblíunnar í bundið mál
Undanfari Passíusálmanna
Íslenskan á siðskiptaöld
Ítalskir húmanistar á 14. öld vildu hreinsa latínu síns tíma af seinni tíma mengun og færa hana aftur til þess sem hún var í meðförum klassískra rithöfunda
Arngrímur lærði Jónsson fjallar um íslenskuna á svipaðan hátt
Frændi Guðbrands Þorlákssonar
Arngrímur skrifaði Crymogæa (þýðir Ísland) 1609
Vildi að Íslendingar varðeiti hreinleik tungunnar með því að nota hreint mál og glæsilegan stíl fornritanna sem fyrirmyndir (sbr. hugmyndum ítalskra húmanista)
Vildi einnig að Íslendingar hafi lítil samskipti við aðrar þjóðir til að menga ekki tunguna
Rímur
Rímur hafa lengi verið vinsæl afþreying og eru umfangsmesta íslenska bókmenntagreinin
Rímur: löng frásagnarkvæði, söguljóð, þar sem oftast er endursagt efni annarra bókmennta, helst sagna
Rímur eru oftast epískar
Rímur voru oft ortar eftir sögum og söguþræði var fylgt
Riddarasögur, fornaldarsögur Norðurlanda og ævintýri
Rímnaskáld velja sér sögu til að yrkja upp og breyta í rímu og varð hver saga að einum rímnaflokki
Rímnaflokkur: mismargar rímur (ein ríma=kafli)
1. Hver ríma hefst á ljóðrænum inngangskafla, mansöng, þar sem skáldið talar beint til áheyrenda
Mansöngvar fjalla oft um aðstæður skáldsins, um ástir eða skáldskap
Mansöngur þýðir ástarljóð
2. Svo tekur efni sögunnar við og er rakið í mörgum vísum
3. Að lokum eru fáar vísur í lok hverrar rímu (1-2) þar sem skáldið kveður lesendur
Allar vísur sömu rímu eru ortar undir sama bragarhætti en það er gjarnan skipt á milli rímna (sér bragarháttur fyrir inngang, meginmál og lokaorð)
Fyrsta ríman oft ferskeytla
Skáldamál oft sótt til dróttkvæða, sérstaklega Snorra-Eddu
Myndmál einkennist af heitum og kenningum
Endarím, víxlrím og runurím er einkennandi
Eignarfallsumritun: sæmd – sæmdar klútur // viska – visku rætur
Rímnalög kallast stemmur
Ferkvæður háttur: Ferskeytla Guð er vís að gefa mér góða fiska fjóra, hann mun sjálfur hugsa sér að hafa þá nógu stóra. | Ferkvæður háttur: Skáhenda Yngissveinar silkirein sagðir margir unnu, biðlamergð og manna ferð meyjar af ástum brunnu |
Þríkvæður háttur: Braghenda Þegar ég tók í hrunda hönd með hægu glingri fannst mér, þegar ég var yngri, eldur loga á hverjum fingri. | Tvíkvæður háttur: Afhenda Afhendingin er mér kærst af öllum brögum, Þegar ég yrki óð af sögum. |
Hallgrímur Pétursson
Markaði dýpst spor í andlegt líf Íslendinga með skáldskap sínum á 17. öld
Trúareinlægni hans var einstök, sem og ást hans á móðurmálinu
Skyldur Guðbrandi Þorlákssyni
Hætti í skóla (wanker), óvenjuleg skólaganga
Doggaði Guðríði Símonardóttur – preggerz – formlegu námi Hallgríms lokið
Brynjólfur Sveinsson (þússarinn) lét vígja Hallgrím til prests
Hann fékk hann einnig til að sjá um endurenntun þeirra sem voru tekin í tyrkjaráninu og þar hitti hann tyrkja- Guddu
Orti mest ádeilukveðskap, rímur, heilræðakvæði, tækifæriskvæði og svo Passíusálmana
Þekktur fyrir “um dauðann óvissa tíma”
Passíusálmar Hallgríms Péturssonar
Passía – þjáning
Efni Passíusálmanna: pína, dauði, upprisa Jesú
Færist frá pínu Krists, og yfir á áyrgð mannanna
Barrokk tími: listastíll sem stóð í blóma á 17. öld og fram á þá 18.
Einkenndist af reglufestu, skrauti og íburði
Var að miðla andlegum kveðskap á listrænan hátt
Skáldin urðu að vera rökvís og vel máli farin
Lykilhugmynd í passíubókmenntum – íhugun um hvaða merkingu dauði Krists hefði haft fyrir mannkynið
Markmiðið var að tengja saman samtímann og tíma píslasögunnar til að lífga atburðina við
Passíusálmar Hallgríms voru fyrst prentaðir 1666
Hallgrímur leggur áherslu á útleggingu efnisins (hvernig má túlka það og hvernig má læra af því) og vandlega úthugsaða byggingu og vandaðan stíl (ávörp og endurtekningar)
Friðþægingarkenningin:
Samkvæmt kristinni trú fæðist maðurinn syndugur, hann ber erfðasyndina í blóðinu. Með dauða krists er búiða að aflétta erfðasyndinni, hann friðþægaði snydir okkar þannig að við getum aftur fengið eilíft líf í himnaríki sem við glötuðum upphaflega þegar Adam og Eva brutu af sér.
Fjórskipting hvers Passíusálms:
1. Endursögn Biblíutexta: hluti píslasögu Krists endursagður í bundnu máli – historia
2. Trúarleg túlkun: hliðstæður milli tíma Krists og samtímans – allegóría
3. Áminning: dæmi um hinn siðferðislega lærdóm sem draga má af textanum – mórölsk merking
4. Huggun/bæn: dregin er fram merking sem vísar til eilífrar sáluhjálpar – anagógísk merking
Tímaskipting:
Tími Krists
Tími Hallgríms
Framtíðarmynd
Tími Krists
Erindi 1-3: endursögn ritningartexta – útleiðsla Krists (niðurlæging)
Erindi 4-5: trúarleg túlkun – rangfærsla laganna
Erindi 6-11: áminning – inn-út, erfðasyndin, grundvallarhugmyndin kemur fram
Erindi 12-14: huggun/bæn: lofsöngur og sáluhjálp
Erfðasyndin: skuld sem menn bera í blóði sér frá því Adam og Eva brutu gegn banni drottins í Eden. Grundvallarhugmynd Passíusálmanna: maðurinn er fordæmdur og ber erfðasyndina á herðum sér. Honum hefur mistekist að lifa samkvæmt vilja drottins. Á manninum hvílir blóðskuld, forsmán og útskúfun frá Guði en með dauða Krists er bölvunin tekin burt. Með kvaladauða sínum á krossinum hefur Kristur fjarlægt þessa byrði af manninum, friðþægt fyrir syndir hans |
Annar sálmakveðskapur Hallgríms Péturssonar
Um dauðans óvissa tíma (um 1650)
Sálmurinn um blómið
Helsti útfararsálmur þjóðarinnar
Dróttkvæður háttur???????
Sálmurinn fjallar um dauðann og kristileg viðhorf til hans
Uppbygging: dauðinn – hugleiðing um dauðann – trúarlegt (friðþ.kenning) – dauðanum fagnað
Erindi 1-7: dregin upp mynd af stöðu mannanna gagnvart dauðanum – svartsýni
Myndrænar vanitas-samlíkingar
Erindi 8-13: trúarleg viðhorf, skáldið yrkir sig í sátt við hinn óumflýjanlega dauða því allt vald er hjá Guði – bjartsýni
Retorísk tilþrif
Barrokk texti
Gildi blómsins tekið fram yfir útlit þess
Stílbrögð
Mótsögn: með sínum dauða hann deyddi / dauðann og sigur vann
Endurtekning: hann er mín hjálp og hreysti / hann er mitt rétta líf / honum af hjarta eg treysti / hann mýkir dauðans kíf
Persónugervingar: dauðinn persónugerður og ávarpaður (apostrofe)
Dauði, ég óttast eigi / afl þitt né valdið gilt / í Kristí krafti eg segi / kom þú sæll, þá þú vilt
Viðlíkingar: dauðinn – slátturmaður / líf manns – blóm
Erfiljóð Hallgríms um dóttur sína Steinunni
Tilheyrir erfiljóðið tækifæriskvæðum Hallgríms
Steinunn dó á 4. ári 1649
Í ljóðinu takast á :
hugmyndin að dauðinn sé endanlegur og sorgin óbærileg
humyndin um huggun sé fólgin í einlægri trú og von
Veraldlegur kveðskapur Hallgríms Péturssonar
Helmingur kveðskapar Hallgríms er veraldlegur
Rímur, heilræðakvæði og ádeilukvæði
Flærðarsenna
Ádeilukvæði um svik
Sex erindi, hvert erindi með sjö braglínur
Heimurinn er fullur af ótryggð og falsi og þeir sem skilja það ekki munu reka sig hastarlega á
Hinn lymskufulli heimur er persónugerður
Rím: línur 1-4 hafa víxlrím en síðustu 3 hafa miðrím og runurím
Ljóðrænn skáldskapur á lærdómsöld
Skáldskapur hefur verið flokkaður í þrennt: epík, dramatík og lýrík
Lýrískur/ljóðrænn skáldskapur er sá sem fjallar um og höfðar til tilfinninga og hughrifa fyrst og fremst, frekar en röklegrar hugsunar
Ljóð og kvæði geta verið epísk ef þau fela í sér sögu/frásögn
Náttúran og ástin er helsta umfjöllunarefni
Þekktasta lýríska skáld 16. aldar er Páll Jónsson (Staðarhóls-Páll) og frá 17. öld er það Stefán Ólafsson
Sagnfræði á lærdómsöld
Einn þáttur húmanismans á 16. öld er endurvakinn áhugi á sögu og liðnum tímum
Sjáum það í ritun sagnfræðilegra verka og í handritasöfnun
Ritun sagnfræðilegra verka
Crymogæa Arngríms lærða
Björn Jónsson á Skarðsá (Gaurinn með enga menntun sem samdi ljóð að dissa ríka fólkið)
Afritaði handrit og samdi sjálfur
Skarðsannáll: yfirlit markverðustu viðburða á Íslandi frá 1400-1640
Jón lærði Guðmundsson
Skrifaði um náttúrufræði, lækningar og galdur
Orti sjálfsævisögulegt kvæði, Fjölmóð, 394 erindi undir fornyrðislagi
Spánverjavígin 1615
30 baskneskir hvalveiðimenn, sem höfðu brotið skip sín, voru drepnir fyrir að ræna sér til matar þegar enginn vildi/þorði að hjálpa þeim
Handritasöfnun
Á 16. öld, í anda hugmynda húmanismans, jókst áhugi á handritum frá miðöldum í samræmi við endurvakinn áhuga á liðinni tíð
Brynjólfur Sveinsson Skálholtsbiskup safnaði handritum sem dýrgripum og honum getum við þakkað að Konungsbók eddukvæða varðveittist því árið 1662 sendi hann Friðriki 3. Danakonungi hana að gjöf
Árni Magnússon safnaði handritum um allt land
Árnastofnun
Ferðabækur
Reisubók Ólafs Egilssonar er elsta varðveitta íslenska ferðasagan
Séra Ólafi var rænt í Tyrkjaráninu en síðan sendur til DK að fá lausnargjald fyrir hópinn
Reisubók Jóns Ólafssonar Indíafara er þekktasta ferðasaga Íslendings frá 17. öld
Jón fór að heiman og hélt til DK þar sem hann fékkst við margvísleg störf uns hann réð sig á Indlandsfar, danskt herskip sem gert var út í verslunarleiðangur 1622
Bókin er dýrmæt heimild um borgarbrag Köben og verslun Dana og Indverja um 1620
Bókin er ómetanleg heimild um daglegt líf sjómanna og hermanna á sjó og landi á sama tíma
Í bókinni er kjarnmikið alþýðumál
Galdrafár
Líklegt að einhverjir hafi reynt að beita svartagaldri
Notaður til að valda tjóni/dauða og jafnframt til að tæla stúlkur
Notaðar voru sendingar, dýr sem mögnuð voru með galdri til að drepa búfénað eða valda öðrum usla
Fyrst var varla litið við galdri en á 17. öld var farið að líta hornauga á galdur af prestastéttinni
Höfðu áhyggjur af því að þeir sem stunduðu galdur teldu sig geta farið gegn því sem Guð hefði ákveðið og sem líta mætti á sem réttláta refsingu fyrir óhlýðni manna
Verk djöfulsins 666
Frá 1500-1700 er talið að margar milljónir kvenna hafi verið fórnarlömb galdraofsókna í Evrópu
Hér snerust flest galdramál um meðferð stafa, tákna og rúnablaða sem áttu að hafa valdið fólki skaða
Konur voru í minnihluta þeirra sem voru líflátnir af sökum galdra
130 konur ákærðar en 1 brennd
20 karlar brenndir
Galdrafárið á Vestfjörðum tengist helst tveimur körlum; séra Jóni Magnússyni (þumlungur) og séra Páli Björnssyni
Jón lærði Guðmundsson var þekktastur ásakaðra galdramanna
Galdrafárið á Íslandi var sérkennilegt
Stóð yfir í stuttan tíma, flestar brennurnar voru 1669-1683
Konur voru í minnihluta
Galdrafárið aðeins bundið við einn stað; Vestfirði
LÆRDÓMSÖLD hallgrímur pétursson - passíusálmarnir jón arason - fyrsta prentsmiðjan oddur gottskálksson - nýja testamentið marteinn einarsson - fyrstu þýddu sálmarnir guðbrandur þorláksson - biblían og sálmabók arngrímur lærði jónsson - húmanisti, vernda ísl | brynjólfur sveinsson - 1k, safnaði handritum árni magnússon - safnaði handritum ólafur egilsson - elsta ferðabókin: reisubók jón ólafsson - indíafari jón lærði guðmundsson - ásakaður galdramaður |
Hver voru mikilvægustu frumsamin verk lærdómsaldar?
Svar:___________________________________________________________________________
PASSÍUSÁLMARNIR
Upplýsing 1750-1830
Aðalatriði:
Í samanburði við önnur lönd í Evrópu byrjar upplýsingin hér seint
Blómatími upplýsingarinnar á Íslandi var u.þ.b. 1780-1810
Mikið af efni sem tengist upplýsingunni var samið erlendis
Á Íslandi urðu ekki róttækar samfélagslegar eða pólitískar breytingar í kjölfar upplýsingarinnar
Afstaða manna í trúmálum mildaðist
Eggert Ólafsson er þekktasta skáld tímabilsins
Hugtakið upplýsing merkir umfangsmikla mennta- og menningarstefnu víða um lönd á 18. og 19. öld
Stefnan birtist á mismunandi hátt í einstökum löndum en það sem tengdi hana saman voru grundvallarhugmyndir á sviði trúmála, stjórnmála, lista og heimspeki sem allar lutu að framfaramálum, þeirri trú að mönnum farnaðist því betur í lífinu sem fræðsla væri meiri
Vísindahyggja
Aukin áhersla á skynsemi mannsins
Maðurinn fæðist saklaus
Meginhugmynd frumkvöðla upplýsingar var að fyrirmyndir ætti að rekja til raunvísinda
Þessu fylgdi trú margra upplýsingarmanna á því að umhverfið mótar manninn og að menn fæddust óspilltir
Andstætt þeim trúarhugmyndum sem einkenndu siðskiptatímann þar sem kjarni í kenningu kirkjunnar var að menn fæddust syndum hlaðnir
Upplýsingarmenn vísuðu hugmynd kirkjunnar manna um erfðasynd á bug
Grýttur jarðvegur á Íslandi fyrir upplýsingu
Fyrstu 30 ár upplýsingar á Íslandi mótaðist hún mjög af aðgerðum danskra stjórnvalda
Áhrif upplýsingarinnar birtist hér mest í ritsmíðum einstakra manna og hugmyndum sem ýmis félagasamtök settu fram fremur en í framkvæmdum
Einn fyrsti vísirinn að nýjum hugsunarhætti í anda upplýsingar og framfara hér á landi var stofnun svokallaðra Innréttinga en svo var verksmiðjuþorp, sem reis í Reykjavík um miðja 18. öld, nefnt
Markmiðið var að efla verkkunnáttu Íslendinga, efla atvinnuvegi, iðnað og útgerð
Áhersla á ullarvinnslu og klæðagerð
Innréttingarnar lokuðu fyrir aldamótin 1800
Skúli Magnússon Fógeti stóð fyrir þeim
Eggert Ólafsson
Einn helsti boðberi upplýsingar á Íslandi
Hann leit svo á að hlutverk vísindanna fælist einkum í því að lýsa hlutum og fyrirbærum eins nákvæmlega og hægt er til að sýna fram á kerfi og reglufestu í náttúrunni
Vildi einnig útrýma ýmiss konar landlægri hjátrú og náttúruótta og skýra dularfulla hluti á vísindalegan hátt
Ferðabók Eggerts og Bjarna
Skrifuð á ferðalagi Eggerts og Bjarna Pálssyni þar sem þeir vildu bæta nýtingu í landinu
Ferðabókin auðveldaði dönskum stjórnvöldum að standa fyrir ýmsum úrbótum á Íslandi
Einnig skrifaði Eggert rit um náttúru Íslands og íslenskt mál
Áleit að íslensk tunga væri í hættu
1768 drukknaði Eggert á Breiðafirði ( Ha ha )
Eggert var í fararbroddi íslenskra skálda á upplýsingaröld
Skáldskapur hans fólst í að miðla upplýsingum sem voru nátengdar nytsemi og sannleika
„Meginviðfangsefni skáldskapar á að vera einstaklingurinn í samfélagi við aðra menn“
Búnaðarbálk er þekktasta kvæði Eggerts
Skipt í þrjá flokka
Eymdaróð – Náttúrulyst – Munaðardæla
Úr Búnaðarbálki, Munaðar-dælu eður bóndalífi og landselsku
Fjallað um ung hjón sem aðhyllast svipaðar hugmyndir og Eggert
Þau lifa í sátt við aðra bændur og nýta það sem náttúran hefur upp á að bjóða
Bóndinn fer út að vinna og konan tekur svo á móti honum með gleði í hjarta <3
gay skrifað út frá manninum
Fyrsta erindi (25) Ég fer í bæ og hressist heldur; hún dregur af mér vosklæðin; svo kuldinn flýi, kveikist eldur, kræsast þarf einhver rétturinn: borðið er sett með besta mat, í búrinu sem hún fengið gat. |
Skv. kvæðinu á konan að taka vel á móti bónda sínum, maturinn tilbúinn á borðinu. Hún býr um rúmið og sér til þess að það fari vel um bóndann. Konan er algjört gæskublóð, hún kennir þeim sem vilja læra, siðar börnin og sinnir húsverkum. Sefur aðeins hjá bónda sínum og er „skírlíf í hjarta“. Konan er það besta sem bóndinn á.
Í Um samlíking sólarinnar koma fram svipaðar hugmyndir um konuna
„Samkvæmt kvæðinu á konan að vera verklagin og vinnusöm, kærleiksrík, hugsa vel um eiginmanninn, fæða börn og hugga þá sem eiga bágt“
Það sem er mismunandi er það að í eldra kvæðinu hefur konan þetta hlutverk en í seinna kvæðinu eru þetta eiginleikar ákveðinnar konu??????
Jurtakvæði bls. 112
Hrappseyjarprent
1773 fékkst leyfi frá Danakonungi til að stofna nýja prentsmiðju á Íslandi
Í nýju prentsmiðjunni mátti aðeins prenta efni af veraldlegum toga en ekki guðsorðabækur eins og var aðeins gert í Hólaprenti
Prentuð voru allskonar rit; upplýsingarit, Alþingisbækur, íslenskur skáldskapur, þýðingar og svo fyrsta íslenska tímaritið, Islandske Maanedstidender
Rekja má upphaf íslenskrar upplýsingar til stofnunnar Hrappseyjarprents
Prentsmiðjan lokaði 1794 en þá var hún seld og flutt suður á Leirársgarða í Borgarfirði
Búnaðarbálkur var prentað í Hrappseyjarprenti
Atli eftir Björn Halldórsson var prentað í Hrappseyjarprenti
Dæmigert upplýsingarit
Atli fær ráð hjá bónda sínum um hjónaband og uppeldi barna
Fræðslufélög og tímarit
Einn þráðurinn í því sem varð að vef upplýsingarinnar hér á landi lá hjá íslenskum námsmönnum í Köben fyrir miðja 18. öld
Félagsskapurinn Sakir/Secta
Byggðist á þjóðernisvitund og áhuga á íslenskri tungu
Lærdómslistafélagið var svipaður klúbbur og var stofnaður 1779 í Köben
Markmiðið var að breiða út hagnýta fræðslu, varðveita tunguna og upplýsa Íslendinga um vísidóma náttúrunnar, heimspeki og guðfræði
Jón Eiríksson
Lærdómslistafélagið gaf út tímaritið Rit þess íslenska lærdómslistafélags eða Félagsritin
Fyrsta tímaritið sem gefið var út á íslensku
Fjallað var um búskap, veiðar, heilbrigðismál o.fl.
Magnús Stephensen
Undrabarn, fór 17 ára til Köben í nám
1794 stofnaði Magnús nýtt framfarafélag á Íslandi sem nefnt var Landsuppfræðingarfélagið
Tilgangur félagsins var að ná til almennings með góðu og gagnlegu efni til upplýsingar og skemmtunar
Félagið leigði og flutti Hrappseyjarprentsmiðju í Borgarfjörð
Enduðu á því að kaupa prentsmiðjuna ásamt Hólaprentsmiðju sem varð til þess að Magnús varð einráður í bókaútgáfu á Íslandi næstu 30 árin
Magnús, ásamt Landsuppfræðingarfélaginu, prentaði ýmislegt
Klausturpósturinn – Sumargjöf handa börnum – Einfalt matreiðsluvasakver fyrir heldri manna húsfreyjur – Sálmabók – Eftirmæli átjándu aldar
Flest ritin voru í anda upplýsingarinnar og þeim var ætlað að auðga mannsandann og kveða niður hjátrú og kreddur
Magnús var umdeildur
Talið var að hann reyndi í krafti menntunar sinnar og embætta að berja niður aðrar skoðanir en þær sem honum voru þóknanlegar
Einnig var talið að Magnús sinnti ekki íslenskri tungu í ritum sínum
Þegar Hið íslenska bókmenntafélag var stofnað 1816 dró úr áhrifum Magnúsar
Rasmus Christian Rask var einn af frumkvöðlum stofnunar félagsins
Mikill áhugamaður um íslensku og vildi vernda málið
Félagið hefur gefið út menningar- og fræðiritið Skírni frá 1827
Rask er helsti útlendingurinn sem hefur haft áhrif á íslenskuna
Íslenskan á upplýsingaröld
Á siðskiptaöld hafði Arngrímur lærði áhyggjur af erlendum áhrifum á íslenskt mál og vildi loka á samskipti Íslendinga við útlendinga og láta dönskuna ekki hafa áhrif á íslenskt mál
Svo í Ferðabók sinni segir Eggert Ólafsson að málið sé hreint í sveitinni en við sjávarsíðuna, sérstaklega við verslunarhafnir, sé íslenskan blönduð erlendum málum
Varðveisla og efling tungunnar varð eitt af mikilvægustu verkefnum 19. aldar í tengslum við framfarasókn og sjálfstæðisbaráttu
Skáldkonur
Ekki fer mikið fyrir nafngreindum konum í hópi höfunda á upplýsingaöld
hvaR ER JAFNR´´ÉTTIÐ
Konur gengu ekki menntaveginn
Skáldskapur var fyrir karla og þótti körlum þeim ógnað af skáldskapi kvenna
Bjrög Einarsdóttir, Látra-Björg
Vinnukona á Látraströnd
Lausavísur
Dróttkvæður háttur, ýmsir rímnahættir og vikivakaháttur
Ákvæðaskáld: skáld getur haft áhrif á náttúrulögmál í krafti skáldskapar síns
Látrum hlíft við bruna: Aldrei Látra- brennur bær, bleytan slíku veldur, þangað til að Kristur kær kemur og dóminn heldur. | Veður- og náttúrulýsing: Orgar brim á björgum, bresta öldu hesta, stapar standa tæpir, steinar margir veina. Þoka úr þessu rýkur, þjóð ei spáir góðu. Halda sumir höldar hríð á eftir ríði. |
Rímnaskáld
Rímur lifðu enn á upplýsingaröld þó svo að leiðtogar upplýsingarinnar væru á móti þeim
Þekktustu rímnaskáld tímans voru:
Árni Böðvarsson
Snorri Björnsson
Lausamálsbókmenntir
Á síðari hluta lærdómsaldar hófust fyrstu tilraunir Íslendinga með ritun verka þar sem höfundurinn sjálfur var í brennipunkti
Ferðasögur, einstöku menn (Jón Ólafs Indíafari)
Ekki mikið um sálarlífslýsingar
Ritun sjálfsævisagna hófst hér á 18. öld
Séra Jón Steingrímsson eldklerkur
Upphaf íslenskrar skáldsagnaritunar er oft rakið til sagna Jóns Thoroddsens (rómantíska stefnan)
Piltur og stúlka 1850
Maður og kona 1876
Ólafs saga Þórhallasonar
Eftir Eirík Laxdar
14 ára strákur uppgötvar álfaheim og ferðast á milli heima
„Álfasagan mikla“
Í sögunni birtist fyrirmyndarþjóðfélag sem marga upplýsingarmenn dreymdi um
Leikritun
Upphaf íslenskrar leikritunar má rekja til tíma upplýsingarstefnunnar en upplýsingin var lyftistöng fyrir leikritun um alla Evrópu
Sperðill
Elsta varðveitta íslenska leikritið
Eftir séra Snorra Björnsson
Hroki og sýndarmennska afhjúpuð á gamansaman hátt
Slaður og trúgirni (Hrólfur) og Narfi
Eftir Sigurð Pétursson sýslumann
Samið fyrir Herranótt
Hrólfur: Hrólfur blekkir fólk með glæsileik og orðkynngi, alla nema unga stelpu sem sér í gegnum hann 3<
Narfi: lögréttumaðurinn Narfi reynir að vera meira en hann er í raun
Sýndarmennska og oflátungsháttur Narfa afhjúpuð, hann er hafður að fífli fyrir að tala dönsku í stað íslensku
Ádeilan í Narfa beinist að undirlægjuhætti fyrir því sem erlent er og einhverjum þótti fínna en hið íslenska
Lok upplýsingar á Íslandi má miða við dauða Magnúsar Stephensens 1833 og upphaf skrifa Fjölnismanna sem settu svip á rómantíkina
Siðskiptaöld/lærdómsöld | Upplýsingaröld | |
Viðfangsefni bókmennta | Að lofsyngja Guð á þjóðtungunni og semja kristileg rit. Að sýna mikilfengleik Guðs og smæð mannsins andspænis guðdóminum. | Að uppfræða lesendur um allt sem hefur hagnýtt gildi, ekki síst um nýtingu lands til að auðvelda búsetu í erfiðu landi. |
Hlutverk skálda | Að yrkja um samband mannsins við Guð sinn í samræmi við ríkjandi hugmyndir kirkjunnar. | Að koma hagnýtum fróðleik á framfæri á aðgengilegan hátt. T.d. fróðleik um hvernig nýta megi landið sem best. |
Aðferð | Guðbrandur Þorláksson fer fram á að skáldin noti gömul íslensk kvæði (t.d. eddukvæði) sem fyrirmyndir um skáldskapargildi, myndmál og málnotkun. | Rithöfundar eiga að miðla fræðsluefni sínu á skýran og skilmerkilegan hátt á skiljanlegu máli. Fræðslurit voru skrifuð bæði í ljóðformi og sem samtöl. |
Persónur og vettvangur | Aumur og syndum spilltur maðurinn sem bíður af sér vonda jarðvist í vissunni um eilíft líf í sæluríki Guðs, eftir dauðann. | Maðurinn fæðist saklaus. Hann mótast af umhverfi sínu og til að hann njóti sín sem best þarf hann að öðlast menntun til að nýta náttúruna sér til hagsbóta. |
Tilgangur bókmennta | Að bæta mannlífið með því að yrkja um dýrð Guðs í samhengi við smæð og sekt mannsins. Samband manns við Guð er forsenda góðs lífs. | Að bæta mannlífið með því að uppfræða almenning. Upplýstur maður getur best notið þess sem umhverfið hefur upp á að bjóða. |
UPPLÝSINGARÖLD eggert ólafsson - þekktasta skáld, boðberi uppl., ferðabók, búnaðarbálkur árni böðvars & snorri björns - rímur | snorri björns - sperðill séra jón steingrímsson - sjálfsævisaga sigurður pétursson - hrólfur og narfi björg einarsdóttir/látra-björg - ákvæðaskáld |
Rómantík 1830-1880
Aðalatriði:
Áhersla á einstaklinginn, upplifun hans og skynjun verður aðalatriði
Öll list (þ.m.t. skáldskapur) hjálpar manninum að skilja guðdómlegt eðli heimsins
Þjóðerniskennd og hugmyndir um hið þjóðlega verða miðlægar
Sjálfstæðisbarátta 19. aldar
Rómantíska stefnan dregur heiti sitt af hugtakinu romanz
Upphaflega notað um gömul skrif á þjóðtungum, ekki á latínu
Náttúrudýrkun, fegurð náttúrunnar lofuð
Lögð er rækt við fortíð þjóða, hér á landi hina fornu frægð
Þekktasta skáld er Jónas Hallgrímsson
Rómantíska stefnan er mikilvægasta hugmyndastefna 19. aldarinnar
Hugmyndir okkar eru enn undir miklum áhrifum af rómantísku stefnunni
Náttúrufegurð og samband manns og náttúru
Rómantíska stefnan er andstæða upplýsingarstefnunnar
Skáld yrkja um náttúrufegurð (ekki landnýtingu), eigið sálarlíf, tilfinningar og skáldlegt ímyndunarafl
Með rómantísku stefnunni er einstaklingurinn, skynjun hans og reynsla, aðalatriðið
Einstaklingurinn og upplifun hans
„Hvernig er heimurinn?“ verður að „Hvernig upplifi ég heiminn?“
Henrik Steffen
Danskur náttúrufræðingur og heimspekingur
Boðaði hugmyndir eins og þá að líkt og birtan kemur frá sólinni kæmi maðurinn frá Guði
Hið jarðneska er eftirmynd hins heilaga og himneska sem einstaklingurinn gæti komist í kynni við í heimspeki og list
Þannig er það ekki skynsemi upplýsingarinnar sem færir manni sannleika heldur er það upplifun í gegnum heimspeki og listir
Fyrsta íslenska ljóðið sem er ort undir áhrifum rómantísku stefnunnar er Ísland eftir Bjarna Thorarensen
Ísland er lofsungið fyrir harðbýli þess og erfiði, skilyrðin á Íslandi herði þjóðina og styrki
Samfélagslegar forsendur fyrir rómantíkinni voru minni hér en annars staðar í Evrópu
Íslenskir stúdentar í Köben voru í forsvari fyrir rómantísku stefnuna á Íslandi
Hreinræktaðastir rómantíkerar
Rómantíkin hér á landi tengdist sjálfstæðisbaráttu 19. aldar
Megnið af okkar náttúrukveðskap eru ættarljóð
Hugmyndir rómantíkurinnar um skáldskap og hlutverk skáldsins
Hugmyndir rómantíkurinnar um skáldskap eru að vissu leyti trúarlegs eðlis og eru tengdar hughyggju (ídealismi)
Í rómantíkinni er litið svo á að skáld og aðrir listamenn séu nokkurs konar miðlar sem geti snúið sér við og litið inn í þessa fullkomnu veröld handan við yfirborðsveruleikann (Platon og hellislíkingin)
Hlutverk listamanna er að miðla almúganum þeirra sýn
Mikilvægi „sjálfsins“ kemur fram í ljóðum
Ljóðmælandinn er nálægur og miðlar lesandanum af tilfinningalegri upplifun sinni
Í rómantískri þjóðernishyggju er lögð áhersla á hið þjóðlega
Rómantíkin er uppreisn gegn skynsemis-, nytsemis- og rökhyggju upplýsingarinnar
Náttúruskynjun – samband manns og náttúru
Rómantísku skáldin litu fyrst og fremst til andlegs áhrifamáttar náttúrunnar og upplifunar af náttúrunni
Ortu um algleymi í náttúrunni og um andlegt samband manns við náttúruna
Ort var um óbyggðaferðir þar sem fegurðin ríkir ofar öllu og þar sem maðurinn kemst í sælukennt ástand
Ástarsamband manns og náttúru
Fortíðarsýn – horft til innlendra miðalda
Rómantísk skáld sóttu ekki aðeins efni heldur líka form í þjóðsögur og þjóðkvæði
Hér í miðaldabókmenntir
Bjarni Thorarensen og Jónas Hallgrímsson sóttu mikið í Eddukvæði
Fornsögur
Glæstar miðaldir bornar saman við auma samtíð til að hvetja þjóðina til dáða
Bókmenntir urðu vopn í sjálfstæðisbaráttu
Á Íslandi var farið að safna þjóðfræðilegu efni á 19. öld
Jón Árnason frægastur þjóðsagnasafnara
Þjóðernishyggja
Rómantísk þjóðernishyggja og áhersla á hið þjóðlega varð hluti sjálfstæðisbaráttu Íslendinga á 29. öld
Ættjarðarljóð notuð sem vopn til að efla jákvæða sjálfsmynd þjóðarinnar
Vísað í fortíð til að minna á fornt, glatað sjálfstæði og hvetja menn til að endurheimta það
Tungumálið og viðleitni manna til að halda því hreinu og ómenguðu tengist einnig þjóðernishyggju
Á upplýsingaröld lýsti Rasmus Christian Rask yfir áhyggjum sínum varðandi tungumálið
Málhreinsunarmenn 19. aldar (t.d. Fjölnismenn) miðuðu ekki við fornmál heldur var fyrirmynd þeirra kjarngott alþýðumál samtímans
Hugmyndir um ástina
Mikill ástarkveðskapur
Aðeins ein hliðin, hlið karlsins
Á þessum tíma var ástin tvískipt
Andleg ást: göfug
Holdleg ást: óæðri
Skiptinguna má rekja til þess að konur áttu að vera óspjallaðar fyrir giftingu en karlar máttu fá útrás fyrir hvatir sínar
Andlegu ástina geymdu karlar fyrir eiginkonu sína en fengu útrás hjá vinnukonum eða vændiskonum (uuuuuu ok)
Leitin að samastað. Heimþráin, einsemdin
Ein hlið á áherslu rómantíkurinnar á hinn sérstaka einstakling er tilfinningin fyrir því að eiga hvergi samastað, leita að samfélagi og heimili en finna hvorugt
Einstaklingurinn er dæmdur til einsemdar en þráir alltaf að komast heim
Hetjuímyndin
Hetjudýrkunin er einn hlutinn af einstaklingshyggju rómantíkurinnar
Hugmyndin um snillinginn verður meira áberandi en áður en nær ekki hámarki
Íslensk skáld ortu um hetjur þjóðveldisaldar sem eiga að vera okkur fyrirmyndir að flestu leyti
Á 19. öld jókst útgáfa tímarita, ársrita og ýmissa blaða
Fjölnir – eitt fyrsta íslenska tímaritið sem að stórum hluta er helgað fagurbókmenntum
Ný félagsrit – Jón Sigurðsson birti þar helstu greinar sínar um stjórnmál, framfarir og sjálfstæðisbaráttu
Fjölnir
Ársritið Fjölnir kom út níu sinnum á árunum 1835-1847
Útgefendurnir voru íslenskir stúdentar í Köben - Fjölnismenn
Tómas Sæmundsson
Jónas Hallgrímsson
Konráð Gíslason
Brynjólfur Pétursson
Brautryðjendur rómantísku stefnunnar á Íslandi
Voru einnig tengdir upplýsingarstefnu fyrri kynslóðar
Vildu efla þjóðernisvitund landsmanna og frelsishug
Vildu hreinsa tunguna og fegra og höfðu veruleg áhrif á íslenskt ritmál
Í Fjölni birtust fyrstu kvæði Jónasar, sögur hans, þýðingar og ritgerðir um náttúrufræði
Eftir Konráð birtust ritgerðir málfræðilegs efnis
Eftir Tómas og Brynjólf birtust ritgerðir um hagnýt landsmál og stjórnmál
Kjörorð Fjölnismanna – Nytsemi, fegurð, sannleikur og leit eftir því sem gott er og siðsamlegt
Jónas Hallgrímsson
Rannsakaði náttúru landsins
Höfuðskáld Fjölnis
Samdi fyrstu íslensku smásöguna í anda rómantíkur – Grasaferð
Tómas Sæmundsson
Prestur á Breiðabólstað í Fljótshlíð
Ferðabók
Vildi kynna Íslendingum andlega og verklega menningu helstu forystuþjóða Evrópu og hvetja þá með því til dáða og að hrista af sér slenið
Brynjólfur Pétursson
Lögfræðingur
Starfaði í danska fjármálaráðuneytinu
Skrifstofustjóri íslensku stjórnarskrifstofunnar í Köben
Fulltrúi Íslands á stjórnlagaþingi Dana 1848-1849
Í stjórn Hafnardeildar Hins íslenska bókmenntafélags og forseti þess 1848-1851
Rúnk
Konráð Gíslason
Málfræðingur og brautryðjandi í íslenskri orðabókargerð
Samdi danska orðabók og aðstoðaði við gerð íslensk-ensk orðabók
Rannsakaði fornmálið
Gerði fyrstur grein fyrir muninum á íslensku fornmáli og nútímamáli
Gaf út fornrit – Njála
Vildi laga stafsetningu að framburði
Útgefendur Fjölnis voru róttækir í frelsismálum þjóðar sinnar
Hvöttu landa sína til að kynna sér sögu landsins og afrek forfeðranna
Eitt helsta pólitíska kappsmál Fjölnismanna var að endurreisa alþingi á Þingvöllum
Ásakaðir um menntahroka (það er bara einn skóli‘ í Danmörku)
Textagreining
Markmið textagreiningar er að dýpka skilning lesandans á textanum
Með því að greina texta nákvæmlega getur lesandi betur séð samhengi hans og áttað sig á atriðum sem blasa ekki við á yfirborðinu
Textagreining er nauðsynleg til að greina margs konar aðra texta sem við lesum og þurfum að taka afstöðu til í daglega lífinu
Auglýsingar og áróðurstextar
Höfundur – efni – form – tími – tilgangur/boðskapur – markhópur
Höfundur (hver?)
Upplýsingar um höfund
Hvenær var hann uppi?
Var hann viðurkenndur eða óþekktur?
Hvernig kemur hann fram í textanum? Hver eru hans viðhorf til efnisins?
Hver eru helstu höfundareinkenni hans?
Hvernig tengist hann tímabilinu sem textinn er saminn á? Kemur hann með nýjungar? Hverjar?
Hvaða bókmenntastefna var ríkjandi þegar textinn var saminn og hvernig kemur hún fram í textanum?
Efni (hvað?)
Lesið yfir textann til að átta sig á honum
Um hvað fjallar textinn?
Er augljóst hvað höfundur ætlar sér með textanum eða er boðskapurinn dulinn?
Hver eru tengsl titils og innihalds?
Hvaða tilfinningar eru ríkjandi í textanum? Geta verið margar
Hver talar í textanum? Er mælandinn persóna eða stendur hann utan við textann? (höfundur/sögumaður/mælandi)
Hvert er sjónarhornið í textanum?
Hvaða persónur koma fram í textanum?
Í hvaða umhverfi gerist textinn og hvernig er því lýst?
Form (hvernig?)
Hvernig er tungumálið notað
Er textinn í bundnu máli eða óbundnu?
Sé textinn í bundnu máli, er hann saminn undir þekktum bragarhætti? Hvaða áhrif hefur bragarhátturinn?
Um hvaða tegund texta er að ræða? Er textinn t.d. ljóð, ritgerð, skáldsaga, sönn frásaga, ævisaga, frétt, fræðsluefni eða annað?
Hvernig er tungumál textans? Hér þarf að skoða…
Er málnotkun hátíðleg, hversdagsleg, einföld eða flókin?
Hvaða stílbrögð notar höfundur í textanum? (vísanir, endurtekningar, andstæður, hliðstæður og minni)
Hvað einkennir myndmál textans? Eru notaðar beinar myndir? Hvað sýna þær? Eru notapar líkingar, myndhverfingar eða persónugervingar? Hvaða áhrif skapar myndmálið?
Hvernig málsgreinar eru notaðar i textanum? Eru þær einfaldar og aðallega aðalsetningar eða eru þær flóknar og samsettar af aðal- og aukasetningum? Er orðaröð sjálfgefin (FSA), grundvallarorðaröð, eða er brugðið út af henni – og þá í hvaða tilgangi?
Notar höfundur slettur eða má sjá önnur erlend áhrif í tungumáli textans?
Hver eru tengsl formsins við tímann sem textinn var saminn á?
Tími (hvenær?)
Tími textans skoðaður
Auðvitað skiptir máli hvenær textinn var saminn, var höfundur ungur, miðaldra eða gamall þegar textinn var saminn?
Hver er ytri tími textans? Þ.e.a.s. hvenær gerist hann? Hvaða máli skiptir ytri tíminn við skilning okkar á textanum?
Hver er innri tími textans? Hvað líður langur tími í textanum og eru tímaeyður í honum?
Hvernig tengjast ytri tími og ritunartími? Hvernig birtist tíðarandi ritunartímans í textanum?
Hvaða áhrif frá ritunartíma má greina í textanum? Hvernig kemur ríkjandi bókmenntasmekkur fram í honum og hvaða áhrif frá samfélagi höfundar og önnur ytri áhrif má sjá?
Tilgangur/boðskapur (til hvers?)
Tilgangur höfundar með því að skrifa texta getur verið persónulegur og þarf ekki að skipta máli við skilning á textanum
Tilgangur getur einnig verið almennari og mikilvægur
Hverju vill höfundur koma á framfæri með textanum? Vill hann fræða okkur, skemmta eða reka áróður?
Af hvaða tilefni er textinn skrifaður? Stundum er tilefnið þekkt og það getur skipt máli til að skilja textann
Hver eru tengsl tilgangsins/boðskaparins við tímann/tímabilið?
Markhópur (fyrir hverja?)
Er hægt að sjá markhópinn á textanum
Er textinn skrifaður fyrir ákveðinn aldurshóp?
Er hann frekar skrifaður fyrir karla en konur?
Er textinn ætlaður ákveðnum hópi, svo sem trúarhópi, stétt eða þjóð?
Skáldskapur í óbundnu máli á rómantíska tímabilinu
Upphafsskeið íslenskrar skáldsagnagerðar er yfirleitt rakið til 19. aldar
Tengist bæði aukinni bóka- og blaðaútgáfu á þeim tíma og kynnum Íslendinga af erlendum sögum
Þó hafði Eiríkur Laxdal skrifað skáldsögur á upplýsingaröld
Jónas Hallgrímsson var frumkvöðull í frumsömdum smásögum
Grasaferð
Stúlkan í turninum
Um og eftir miðja 19 öld fóru fleiri að skrifa sögur og á tíma rómantíkur ber hæst þá Jón Thoroddsen og Benedikt Gröndal
Jón Thoroddsen
Orti töluvert og mörg ljóða hans eru enn sungin
Brautryðjandi í skáldsagnagerð
Piltur og stúlka
Fyrsta íslenska skáldsagan
Maður og kona
Rómantískar ástar- og sveitasögur en með runsæislegum frásagnarhætti
Ungum og saklausum elskendum er stíað í sundur af ættingjum en ná saman í lokin (frumlegt)
Innsýn í íslenskt þjóðlíf
Benedikt Gröndal
Rektor Lærða skólans
Fyrstur Íslendinga til að ljúka háskólaprófi í norrænum fræðum
Þekktur fyrir teikningar sínar af blómum og fuglum
Heljarslóðaorrusta
Háðsádeila á ýmis stórmenni og stríðsbrölt
Dægradvöl
Sjálfsævisaga
Sjálfstæðisbaráttan kemur fram
Leikritun á 19. öld
Á Hólavelli var fyrst efnt til eiginlegra leiksýninga á Íslandi
Hrólfur og Narfi eftir Sigurð Pétursson frumsýnd þar
Í byrjun 19. aldar var leiklistariðkun í Reykjavík frekar dauf
Stakar leiksýningar á dönsku
Eftir að latínuskólinn far fluttur til Reykjavíkur 1846 færðist nýtt líf í leikstarfsemi bæjarins
Einn helsti forvígsmaður leiksýninga í Reykjavík um miðja 19. öld var Jón Guðmundsson
Jón þýddi leikverk, tók sjálfur að sér ýmis hlutverk í leiksýningum, lét smíða fast leiksvið og mála leiktjöld
Skrifaði einnig leikdóma í tímaritið Þjóðólf
Sigurður málari hvatti ung skáld til leikritunar og brýndi skáldin til að skrifa leikverk sprottin úr innlendri menningu og umhverfi
Hvatningarorð Sigurðar urðu m.a. til þess að Matthías Jochumsson (sem þá var í Lærða skólanum) skrifaði leikritið Útilegumennina
Indriði Einarsson samdi leikritið Nýársnóttin sem sett var upp í Lærða skólanum um jólin 1870
Fyrsta leikritið sem sett var upp í Þjóðleikhúsinu 1950
Bjarni Thorarensen
Fyrstur íslenskra skálda il að birta ljóð sem ort er undir áhrifum rómantísku stefnunnar – Ísland (1818)
Amtmaður 1833 norðan lands og austan
Æðsti embættismaður á Íslandi
Kveðskap Bjarna má skipta í stórum dráttum skipta í ættjarðar- og náttúrukvæði
Veturinn
Íslands minni (Eldgamla Ísafold)
Einnig orti hann ástarljóð og minningar- og erfiljóð
Veturinn
Fornyrðislag
Norðrið er uppspretta hörku og hreystis og þar er ekki pláss fyrir neinn unað eða nautnalifnað
L j ó ð g r e i n i n g | ||
Form | Mál | Túlkun |
Hrynjandi: óregluleg, margar endurtekningar Stuðlasetning: 1 eða 2 í fyrstu línu, 1 í seinni línu Rím: nei Línulengd: nei (4-6 atkvæði) Erindaskipting: 8 línur nema í 4. erindi (6 línur) Útlit: 4. erindi hefur 6 línur Miðleitni-útleitni: miðleitið Sjónarhorn: mælandinn er alvitur, fjarlægur sögumaður | Tónn: óhlýlegur, fjarlægur og goðsögulegur Almenn einkenni: höfundur fyrnir málið, miðaldir Myndmál Beinar myndir: riddarinn sem ríður um himinhvolfin (yfirborðsmynd) Líkingar: pers.gerv. – jörð-móðir, vetur-riddari Myndhverfingar: vor fæðist (7), jörðin verður að demanti (5), veturinn svæfir blómin (6), vetur og jörð bomba (6-7) Stílbrögð Endurtekning: afl vex því öflga Andstæður: vor og vetur Þversögn: venjulega táknar veturinn dauðann en hér táknar hann líf Ýkjur og úrdráttur: ¯\_(ツ)_/¯ | Vísun: goðsagnir Tákn: vetur táknar líf Viðfangsefni: ¯\_(ツ)_/¯ kannski lífið sjálft eða eh Afstaða: kannski að norðrið er fyrir alvöru hraust fólk, ekkert pláss fyrir aumingja ¯\_(ツ)_/¯ |
Rósa Guðmundsdóttir, Vatnsenda-Rósa
Rósa Guðmundsdóttir var nefnd Vatnsenda-Rósa vegna þess að hún bjó að Vatnsenda í einhvern tíma
Einnig kölluð Skáld-Rósa vegna góðs skáldskaps síns
Ástarvísur
Glæsileg kona
Hjálmar Jónsson, Bólu-Hjálmar
Kenndur við bæinn Bólstaðargerði í Skagafirði sem hann nefndi Bólu
Lífið var erfitt fyrir Hjálmar
Átti ekki heima lengi á sama stað
Sakaður um sauðaþjófnað
Konan hans dó
Hjálmar var orðhagur og listfengur
Afburðagóður skrifari
Bitur
Sálarskipið
Hjálmar lýsir sálarástandi sínu, en notar myndlíkingu með því að líkja sál sinni við skip á siglingu
Ferskeytla með víxlrími
Lýsir því hvernig mótbyrinn gerir siglinguna erfiða, rétt eins og mótbyrinn sem hann fékk í lífi sínu
Hann talar líka um að báturinn reyni að verjast öldunum, rétt eins og hann hafði sjálfur þurft að verjast gegn mótlæti og ásökunum.
Í 3. erindi er báturinn að láta undan og öldurnar að sigra, svo í síðasta erindi er komið að endalokunum, þar segir: ,,Sýnist mér fyrir handan haf, hátignarskær og fagur, brotnuðum sorgar öldum af, upp renna vonar dagur“.
Þá er hann að lýsa því þegar hann fer að sjá fyrir endann á þessu lífi, og hann sjái vonardaga framundan þegar hann muni deyja, og allar áhyggjur muni hverfa sem fylgdu lífinu.
☹
Guðný Jónsdóttir frá Klömbrum
Guðnýjarkver
Talið er að margt hafi glatast af skáldskapi Guðnýjar og sumt eyðilagt viljandi
Giftist séra Sveini Níelssyni
Eignuðust fjögur börn en misstu tvö
Yngsta dóttirin var tekin af henni og sett í fóstur
Sveinn skildi svo við Guðnýju og kom báðum börnunum í fóstur
What a fkn bids
Talið er að skilnaðurinn og barnamissirinn hafi orðið henni um megn og dregið hana til dauða
Endursinni í bréfi
Fyrsta veraldlega ljóðið sem prentað er eftir íslenska konu
Guðný orti sorgarljóð og saknaðarljóð
Jónas Hallgrímsson
1807-1845
Dagur íslenskrar tungu
Fór út til DK eftir að ehv stelpa braut í honum hjartað </3
Lærði fyrst lögfræði en skipti svo í náttúrufræði
Fyrsta kvæði Jónasar sem birtist í prenti var Ísland
Elegískur háttur
Frongrískur bragarháttur
Birtist í fyrsta hefti Fjölnis
Orti einnig Gunnarshólma, Ferðalok og fyrstu íslensku sonnettuna, Ég bið að heilsa!
Gunnarshólmi er ortur undir fornum ítölskum bragarháttum, tersínu og oktövu
Ferðalok er ort undir ljóðahætti
Jónas samdi fyrsta íslenska ritdóminn en hann var um Rímur af Tristani og Indíönu eftir Sigurð Breiðfjörð
Birtist í Fjölni
Varð óvinsælt þar sem Sigurður var vinsælasta skáld þjóðarinnar
Jónas skrifaði um náttúru landsins, hélt dagbækur, skrifaði mörg bréf og skáldskap í óbundnu máli
Jónas smíðaði nýyrði sem enn eru í notkun í dag
Aðdráttarafl, sporbaugur, ljósvaki, miðflóttaafl, ljóshraði og tunglmyrkvi
Jónas orti ættjarðarljóð innblásin af þjóðerniskennd og þjóðfrelsisbaráttu
Einnig tækifæriskvæði, erfikvæði, innhverf ljóð og náttúruljóð
Mörg sín bestu ljóð samdi Jónas á síðustu mánuðum ævi sinnar, m.a. Ferðalok og Enginn grætur Íslending
Dó þannig að hann datt í stiga á leiðinni heim til sín í Skt. Pederstræde í miðborg Kaupmannahafnar seint um kvöld
Fór ekki á spítala fyrr en daginn eftir og þá kom í ljós að drep hafði komist í opið beinbrot og dó hann úr lungnabólgu á Friðriksspítala nokkrum dögum seinna
Orð fræðimanns um ljóð Jónasar Hallgrímssonar
Helga Kress skrifar
Það er stúlkan mín
Sonnetta
Jónas blandar saman aðstæðunum Ísland og útlönd með því að nota erlendan bragarhátt (form) og íslenskt efni
Ástarljóð og ættjarðarljóð
Sprottið af aðskilnaði frá landi og konu og þrá eftir þessu tvennu
Það sem vekur upp þrána eru vorvindarnir þegar náttúran lifnar og allt stefnir heim nema skáldið sjálft: „heim að fögru landi Ísa“
Ákallar vindana og bárurnar sem hann gefur rödd skáldskaparins: „Ó, heilsið öllum heima rómi blíðum“
Talar síðan við þröst og biður hann sérstaka kveðju (erindi 3-4)
Rómantísk írónía
Óvíst að fuglinn finni stúlku í íslenskum dal með þessa lýsingu
Ég bið að heilsa! Nú andar suðrið sæla vindum þýðum, á sjónum allar bárur smáar rísa og flykkjast heim að fögru landi Ísa, að fósturjarðar minnar strönd og hlíðum. Ó! heilsið öllum heimar rómi blíðum um hæð og sund í drottins ást og friði; kyssi þið, bárur! bát á fiskimiði, blási þið, vindar! hlýtt á kinnum fríðum. | Vorboðinn ljúfi! fuglinn trúr sem fer með fjaðrabliki háa vegleysu í sumardal að kveða kvæðin þín! Heilsaðu einkum ef að fyrir ber engil með húfu og rauðan skúf, í peysu; þröstur minn góður! það er stúlkan mín. |
Ljóðmælandi er staddur við sjóinn, hann ávarpar vinda, öldur og fugl
Tilfinningar sem ríkja eru heimþrá og sorg
Það sem hefur breyst í kvæðinu er…
Söngvarinn ljúfi – vorboðinn ljúfi
Í lágan dal – í sumardal
Grænan skúf – rauðan skúf
Úr Hulduljóðum
30 erindi, ekki öll undir sama bragarhætti
Erindin eru ýmist 6 eða 8 ljóðlínur
Ást á náttúrunni og landinu
Horft til framtíðar
Eggert Ólafsson kemur fram, að hluta til minningarkvæði um hann
Eggert táknar einnig íslenska sjálfstæðisbaráttu og framfarir
Gunnarshólmi
Á milli Eyjafjalla og Fljótshlíðar er mikið sléttlendi og þar, rétt hjá Þverá er Gunnarshólmi
Þar er talið að Gunnar frá Hlíðarenda hafi snúið aftur þegar þeir bræður riðu til skips
Smákvæði
Gunnarshólmi er skipt í þrjá efnisþætti
Lýsing staðhátta
Saga Gunnars
Túlkun Jónasar á því efni sem sett er fram í fyrri þáttum
Ferðalok
1. – 3. erindi – inngangur um söknuð og þrá skáldsins. Ástarstjarnan sem nú er hulin skýjum er táknræn fyrir það.
4. – 9. erindi – meginmál: endurminningar um liðnar samverustundir elskendanna. Beinar myndir ríkjandi
10. – 11. erindi – niðurlag. Tilbrigði við innganginn, aftur vikið að ástarstjörnunni sem skín á bak við ský
Rómantísk einkenni
Forn bragarháttur – sóttur í eddukvæði; ljóðaháttur
Ástin – hugmyndin um alveldi ástarinnar, ekki hægt að aðskilja elskendur (sbr. lokaerindi)
Umhverfið – vettvangur elskendanna er hin frjálsa náttúra, langt frá mannlegu samfélagi – Ástin á stúlkunni fléttast saman við ást á náttúrunni
Myndmál
Persónugervingar – 1. og 6. erindi: hló hún á himni (ástarstjarnan) og himinn glaðnaði
Myndhverfingar – 2., 8. og 9. erindi
2 – hlekki brýt ég hugar
8 – blómknapp þann gæti ég borið…
9 – brosa blómvarir, blika sjónstjörnur
Beinar myndir – 4. og 5. erindi
Stílbrögð – endurtekningar í upphafs- og lokaerindi
Ljóðmælandi talar í 1.p og lýsir reynslu sinni, hann er nálægur
Náttúruljóð – stúlkan og náttúran renna saman
Nútíð og þátíð skiptast á – þátíð er endurminning
Ferðalok Ástarstjörnu yfir Hraundranga skýla næturský; hló hún á himni, hryggur þráir sveinn í djúpum dali.
Veit ég hvar von öll og veröld mín glædd er guðs loga. Hlekki brýt ég hugar og heilum mér fleygi faðm þinn í.
Sökkvi eg mér og sé ég í sálu þér og lífi þínu lifi; andartak sérhvert, sem ann þér guð, finn ég í heitu hjarta.
| Tíndum við á fjalli, tvö vorum saman, blóm í hárri hlíð; knýtti ég kerfi og í kjöltu þér lagði ljúfar gjafir.
Hlóðstu mér að höfði hringum ilmandi bjartra blágrasa, einn af öðrum, og að öllu dáðist, og greipst þá aftur af. Hlógum við á heiði, himinn glaðnaði fagur á fjallabrún; alls yndi þótti mér ekki vera utan voru lífi lifa. | Grétu þá í lautu góðir blómálfar, skilnað okkarn skildu; dögg það við hugðum og dropa kalda kysstum úr krossgrasi.
Hélt ég þér á hesti í hörðum straumi, og fann til fullnustu, blómknapp þann gæti ég borið og varið öll yfir æviskeið.
Greiddi ég þér lokka við Galtará vel og vandlega; brosa blómvarir, blika sjónstjörnur, roðnar heitur hlýr. | Fjær er nú fagri fylgd þinni sveinn í djúpum dali; ástarstjarna yfir Hraundranga skín á bak við ský. Háa skilur hnetti himingeimur, blað skilur bakka og egg; en anda sem unnast fær aldregi eilífð að skilið. |
Ísland
Bragarháttur er Elegía/tregalag
Fjallar um hvernig land og þjóð hafa breyst
Áður voru hetjur og landið fagurt, alþingi á fögrum Þingvöllum
Nú er landið ennþá fagurt en alþingi ekki á sínum stað, það vantar hetjur
Endurtekning
Landið var fagurt og frítt og fannhvítir jöklanna tindar,
himinninn heiður og blár, hafið var skínandi bjart.
Landið er fagurt og frítt og fannhvítir jöklanna tindar,
himinninn heiður og blár, hafið er skínandi bjart.
Páll Ólafsson
Páll orti bæði á tíma rómantíkur og raunsæis
Oftar í rómantískum anda
Persónulegt skáld
„alþýðuskáld“
Orti ljóðabréf, um ýmislegt úr daglegu lífi, um náttúruna og ástarkvæði
Ljóðmæli – bók með ljóðum Páls, kom út um 1900
Lóan er komin
Ó, blessuð vertu sumarsól
Þögul nóttin – ástarljóð
Þögul nóttin þreytir aldrei þá sem unnast, þá er á svo margt að minnast, mest er sælan þá að finnast. Eilíf sæla er mér hver þinn andardráttur og ýmist þungur, ýmist léttur ástarkoss á varir réttur. | Hvítum, mjúkum, heitum, fögrum handleggjunum vil ég heldur vafin þínum vera en hjá guði mínum. Guð að sök mér gefur ei sem góðum manni unan þó ég fremsta finni í faðminum á dóttir sinni. |
Steingrímur Thorsteinsson
Stúdent úr Lærða skólanum
Fór svo í lögnám við Kaupmannahafnarháskóla
Tók þátt í sjálfstæðisbaráttunni
Sat í ritstjórn Nýrra félagsrita
Vorhvöt – hvatningarljóð
Steingrímur er í hópi yngri skálda rómantíska tímabilsins þó að hann hafi mótast af þjóðmálaskoðunum og frelsishugmyndum rómantíkur frá fyrri hluta 19. aldar
Orti náttúruljóð, ættjarðarkvæði, ástarljóð og eftirmæli
Eitt af síðustu þjóðskáldunum
Draumur hjarðsveinsins – náttúruljóð
Draumur hjarðsveinsins Í birkilaut hvíldi ég bakkanum á. Þar bunaði smálækjar spræna. Mig dreymdi að í sólskini sæti ég þá hjá smámey við kotbæinn græna. Og hóglega í draumnum með höfuð ég lá í hnjám hinnar fríðustu vinu. Og ástfanginn mændi ég í augun hin blá sem yfir mér ljómandi skinu. | Úr fíflum og sóleyjum festar hún batt. Þær fléttur hún yfir mig lagði. Þá barðist mér hjartað í brjóstinu glatt en bundin var tungan og þagði. Loks hneigir hún andlitið ofan að mér svo ilmblæ af vörum ég kenni. Ó, fagnaðar yndi hve farsæll ég er. Nú fæ ég víst kossinn hjá henni. En rétt þegar nálgaðist munnur við munn, að meynni var faðmur minn snúinn, þá flaug hjá mér þröstur svo þaut við í runn og þar með var draumurinn búinn. |
Matthías Jochumsson
Sögukaflar af sjálfum mér – sjálfsævisaga
Áhersla á mikilvægi þess að alast upp í nánum tengslum við náttúruna
Hóf nám í Lærða skólanum 24 ára
Varð prestur á Akureyri
Gagnrýninn á kirkjuna
Trúboði únítara
Kristin kirkjudeild sem hafnar þrenningarkenningunni
Skrifaði grein þar sem hann dró hugmyndina um eilífa útskúfun í efa og taldi efann óhjákvæmilegan
Biskup hótaði Matthíasi hempumissi bæðist hann ekki afsökunar
Afkastamikið skáld og þýðandi
Frumortur skáldskapur í bæði bundnu og lausu máli
Átti um tíma Þjóðólf
Skilningur Matthíasar á manninum og umhverfi hans er mjög í anda rómantíkurinnar, sem og hugmyndir hans um eðli og tilgang listarinnar
Matthías var á efri árum óumdeilt þjóðskáld
Höfundur þjóðsöngsins
„skáldjöfur Íslands“
Hafísinn
Eitt af þekktari ljóðum Matthíasar Jochumssonar
Þegar hann orti Hafísinn fyllti hafís Eyjafjörð
Blákaldur og ógnandi hafís raunveruleikans varð honum að yrkisefni
Matthías sér einnig möguleika í hafísnum, hann veitir skáldlegan inn blástur mitt í ömurleika sínum (3. erindi)
Rómantísk skáld líta bæði til gjöfullar og góðrar náttúru og svo ógnandi og eyðileggjandi náttúru
Matthías ávarpar ísinn og persónugerir hann
Ógn íssins verður persónulegri og beinist gegn manninum
Persónugerir einnig snjóinn sem fæðandi konu
Notar myndmál úr norrænni goðafræði
Hel og Miðgarðsormur
Hafísinn er bæði ókunnur og kunnulegur
Enginn veit hvaðan hann kemur né skilur hann en jafnframt er hann alls staðar og andi íssins leggur til hjarta ljóðmælandans og hefur þannig áhrif á hann
Lýkur þannig að hvorki maður né hafís ráði nokkru heldur er allt í Drottins hendi
Boðskapur Hafíssins Þegar hafísinn tekur enn og aftur á land og á Íslandi er mikið harðæri, óvenju kalt er í veðri sem gerir ísinn aðeins verri. Ísinn kemur og hindrar aðgang skipa inn og út úr höfninni svo erfitt er að fá mat. Svo virðist sem að ísinn sé aðeins kominn til að kvelja íbúa fjarðarins og er Hel sú sem sér fyrir því. Það er Hel sem kemur siglandi á silfurflota íssins og hendir hungurdiskum. Sjórinn er horfinn, það sést ekki í bjarta og frjálsa sjóinn því hann er horfinn undir ís, líkt og hann sé fastur í dróma. Þá verða tímarnir erfiðir, brjóst er slitið úr munni barns og dýr keppast um mat. Góðærið er búið og þá er dauði. Í erfiðunum lítur Matthías á björtu hliðarnar, hann getur auðveldlega ort um raunveruleikann, kaldur og ógnandi hafísinn veitir honum skáldlegan innblástur. Hann persónugerir ísinn og talar við hann. Hann bölvar honum og öllu sem hann leiðir af sér. Rómantísk skáld yrkja oft um náttúru, einnig um hræðilega, harða og eyðileggjandi náttúru sem herðir manninn og styrkir hann. Matthías talar hinsvegar um hafísinn sem allt sem andann fælir, allt sem grimmd og hörku stælir, án þess að örva þrek og móð, heldur drekkur aðeins Íslands blóð. Matthías endar á því að segja frá því að upp úr harðindunum koma betri tímar og er það allt af drottins hendi. |
Júlíana Jónsdóttir
Við stúlku Þú hrundin gulls með hárið logagyllta! það hugsa til þín ótal margir piltar; þeir mæna mjóum augum og með sér tala hljótt: Ég er af henni hrifinn, mitt hjarta er ekki rótt. Fengi eg snót, farsæll yrði eg lengi; fengi eg snót, fyndi eg yndis gengi, fengi eg snót. En hrundin gulls með hárið fagurgyllta! þú hugsar ekki neitt um þessa pilta; þú brýtur í þeim bakið og biður þá lifa vel, og aumingjarnir æja með angrað hugarþel. Augun þín oft þá urðu skrítin; augun þín engin hafa lýtin, augun þín. |
Byrjaði ung að yrkja
Langaði að menntast og að verða skáld en var „flæmd af götu menntunar“
Stúlka
Fyrsta útgefna ljóðabók eftir konu
Fluttist til Ameríku 1880 og var þar til dauða
Ljóð Júlíönu byggjast á rímnahefð
Sækir kenningar til Snorra Sturlusonar
Í ljóðum hennar má finna gagnrýni á samtímann
Ekki sátt við stöðu sína í samfélagi þessa tíma
Um þjóðsögur
Þjóðsaga – frásögn sem lengi hefur gengið í munnmælum meðal alþýðu manna, sumar öldum saman
Nær yfir sögur sem menntamenn söfnuðu og skráðu niður í anda rómantískra hugmynda um listræna sköpun alþýðumanna
Grimms-bræður áttu frumkvæðið
Sumar þjóðsögur hafa sannsögulegan kjarna en aðrar eru hrein hugarsmíð
Oft eru þjóðsögur yfirnáttúruleg efni og margar geyma keimlíkan efnisþráð sem hefur lagað sig að ólíkum aðstæðum þjóða
Frásagnarháttur þjóðsaga er oftast beinn og laus við málalengingar
Atburðir eru settir í tímaröð
Persónur eru oftast fáar og mótaðar skýrum dráttum og djúpar sálarlífspælingar eru fátíðar
Nýjar og gamlar trúarhugmyndir blandast oft saman
Alþýðufróðleikur
Fyrsta safn íslenskra þjóðsagna kom út 1852 frá Magnúsi Gíslasyni og Jón Árnason – Ízlensk Æfintýri
Skáldskapur þjóðarinnar
Upphaflegar var ekki gerður sá greinamunur á ævintýrum og þjóðsögum sem nú tíðkast
Ævintýri: frásagnir sem gerast á óræðum stað og tíma fyrir austan sól og sunnan mána
Þjóðsögur: gerast í heimi sögumanns og lýsa raunverulegum atburðum eða eiga rætur að rekja til þjóðtrúar
Engin kona var nefnd í formálanum í Ízlenskum æfintýrum þrátt fyrir það að það sé mjöööög líklegt að sögurnar hafi varðveist í minni kvenna þar sem þær sögðu sögur fyrir svefninn eða eitthvað líkt
Axlar-Björn
Axlar-Björn er þekktasti raðmorðingi Íslandssogunnar
Bjó á Snæfellsnesi
Djöfullegt eðli hans kom fyrst fram í móðurkviði en móðir hans kreivaði blóð
Þegar hann eltist drap hann ferðamenn sem áttu leið hjá bæ hans
Myrti 18 manns áður en það komst upp um hann
Var þá tekinn af lífi ásamt konu hans
Fyrst beinbrotinn á útlimum með sleggjum, síðan afhöfðaður og svo brytjaður niður og einstakir hlutar úr líkama hans festir upp á strengur
Lokaorð um rómantík
Á tímum rómantíkur fara bækur nálægt því að vera almenningseign
Upplýsing | Rómantík | |
Viðfangsefni bókmennta | Að uppfræða lesendur um allt sem hefur hagnýtt gildi, ekki síst um nýtingu lands til að auðvelda búsetu í erfiðu landi. | Að vekja lesendur til meðvitundar um mikilvægi þjóðernis, sögu og náttúru með því að tjá tilfinningalega upplifun, ekki síst um náttúruna og sögu þjóðarinnar. |
Hlutverk skálda | Að koma hagnýtum fróðleik á framfæri á aðgengilegan hátt. T.d. fróðleik um hvernig nýta megi landið sem best. | Að miðla lesendum af sýn sinni, listamaðurinn býr yfir nánast yfirnáttúrulegri skynjun á náttúru, sögu og tilfinningum |
Aðferð | Rithöfundar eiga að miðla fræðsluefni sínu á skýran og skilmerkilegan hátt á skiljanlegu máli. Fræðslurit voru skrifuð bæði í ljóðformi og sem samtöl. | Skáldlegt ímyndunarafl er mikilvægara en raunveruleikinn. Miðla á persónulegri og tilfinningalegri upplifun í skáldskap. |
Persónur og vettvangur | Maðurinn fæðist saklaus. Hann mótast af umhverfi sínu og til að hann njóti sín sem best þarf hann að öðlast menntun til að nýta náttúruna sér til hagsbóta. | Gjarnan er ort um fornar hetjur í glæsilegri náttúru Íslands. Einnig er algengt að ort sé um einhvers konar algleymi í náttúru landsins. |
Tilgangur bókmennta | Að bæta mannlífið með því að uppfræða almenning. Upplýstur maður getur best notið þess sem umhverfið hefur upp á að bjóða. | Að bæta mannlífið með því að sýna okkur glæsilega fortíð eða birta okkur skáldlega sýn af fegurri og réttlátri veröld en veruleikinn er. |
RÓMANTÍK tómas sæmundsson - Fjölnismaður, ferðabók brynjólfur pétursson - Fjölnismaður, lögfræðingur konráð gíslason - Fjölnismaður, málfræðingur sigurður pétursson - hrólfur og narfi jón guðmundsson – leiksýningar jón thoroddsen – piltur og stúlka, maður og kona bjarni thorarensen - fyrsta rómantíska ljóðið (ísland), veturinn indriði einarsson - nýársnóttin, leikrit jónas hallgrímsson - þekktasta skáld, Fjölnismaður, frumsamdar smásögur, gunnarshólmi, ferðalok, hulduljóð | jón árnason - þjóðsagnasafnari jón sigurðsson - ný félagsrit hjálmar jónsson/bólu-hjálmar - sálarskipið páll ólafsson - þögul nóttin, ó blessuð vertu sumarsól steingrímur thorsteinsson - draumur hjarðsveinsins matthías jochumsson - hafísinn, gagnrýninn prestur, axlar-björn - þjóðsaga, raðmorðingi á snæfellsnesi rósa guðmundsdóttir/vatnsenda-rósa - ástarvísur guðný jónsdóttir - guðnýjarkver, sorgar- og saknaðarljóð júlíana jónsdóttir - stúlka, gagnrýnin á samtímann |
Raunsæi 1880-1900
Aðalatriði:
Raunsæismenn líta á það sem skyldu rithöfunda að benda á misrétti í félagslegum veruleikamanna til að hægt sé að bæta samfélagið
Framfarir í raunvísindum og tækninýjungar í Evrópu kalla á hlutlægar frásagnir í bókmenntum
Raunsæið gerir kröfu um raunsæislega frásögn og skráningu
á atburðum sem hefðu getað gerst
borgarastétt eflist í Evrópu og verkalýðsstétt stækkar mjög
sagnagerð blómstrar en minna er ort af ljóðum í anda raunsæis
eitt þekktasta skáld raunsæis er Gestur Pálsson
1874 fékk Ísland stjórnarskrá
Síðustu áratugir 19. aldar voru erfiðir á Íslandi
Tíðarfar var slæmt, langir og kaldir vetrar
Vesturferðirnar voru bundnar við árin 1870 og fram yfir 1900
1/5 þjóðarinnar fór
Það er við þessar aðstæður sem raunsæi í íslenskum bókmenntum er talið hefjast um 1880
Skilin á milli raunsæis og rómantískra einkenna fyrri bókmennta eru þó ekki skörp
Með raunsæi í bókmenntum er átt við að höfundar lýsi veruleika samtímans í verkum sínum
Lýsi lífi og aðstæðum manna á sem trúverðugastan hátt án þess að fegra eða ýkja
Framfarir í vísindum
Raunsæisstefnan var andsvar og uppreisn gegn hugmyndum rómantíkur
Raunhyggja kemur í stað hughyggju
Framfarir í raunvísindum og ýmsar tækninýjungar stuðluðu að raunsæi og raunsæiskröfu í Evrópu
Iðnbyltingin og þróunarkenning Darwins (1858) sem gaf nýja sýn á þróun mannsins í andstöðu við hugmyndir Biblíunnar
Þessar kenningar leiddu til gagnrýni á kirkjuna
Margir raunsæismenn efuðust um tilvist og alveldi Guðs
Þjóðfundurinn 1851
Stjórnmálaleg hræring
Fólksflutningar úr dreifbýli í þéttbýli
Borgarastéttin efldist og verkalýðsstéttin stækkaði
Þjóðfélagskenningar sem Karl Marx sett fram upp úr miðri 19. öld um sósíalisma hvöttu til byltingar öreiganna gegn kúgun auðvaldsins á verkalýðnum
Raunsæisstefnan hefur átt rætur sínar í vaxandi trú á þekkingu og vísindum og auknum áhuga rithöfunda á þjóðfélagsmálum sem endurspeglast í skáldskap þeirra
Georg Brandes
Upphaf raunsæisstefnunnar á Norðurlöndum má rekja til fyrirlestra Georgs Brandesar við Kaupmannahafnarháskóla 1871-1877
Hovedstrømninger i det nittende århundredes litteratur
Matthías Jochumsson hlustaði á einn fyrirlesturinn
Brandes taldi nauðsynlegt að rithöfundar fjölluðu um samtíma sinn og hann setti bókmenntir á Norðurlöndum í alþjóðlegt samhengi
Til þess að geta gætt skáldskapinn lífi verða skáld að vera virkir þátttakendur í þjóðfélagsumræðu samtímans
Sérstaklega í trúmálum, siðgæði, sambandi kynjanna, hjónabandið og eignarrétt
Brandes gerði kröfu um raunsæja lýsingu veruleikans og að skáld tækju félagsleg vandamál samtímans til umræðu
Brandes hafði mikil áhrif á samtímahöfunda
Norrænar bókmenntir tóku að einkennast af róttækri þjóðfélagsgagnrýni
Hvatti til þess að skáldin bentu á þjóðfélagsmeinin og legðu fram sinn skerf til að bæta úr
Læknar samfélagsins
Samtíminn var helsta viðfangsefni raunsæismanna
Áberandi félagshyggja kemur fram hjá raunsæishöfundum og samúð með litla manninum og þeim sem verst voru settir í þjóðfélaginu
Skáldin áttu að vera læknar samfélagsins
Áttu að benda á samfélagsmeinin og koma með úrlausnir í verkum sínum
Setja fram, í anda Brandesar, efasemdir um hluti sem áður voru teknir góðir og gildir
Hjónabandið, trúmál og eignarréttinn
Kröfðust frelsis undan úreltum boðorðum kirkju og presta
Héldu fram mannréttindum á tillits til stétta og ætternis
Upphaf raunsæisstefnunnar í íslenskum bókmenntum er oftast miðað við útgáfu ritsins Verðandi 1882 þótt ýmsar hugmyndir stefnunnar hafi borist til landsins áður
Verðandi var gefið út í DK og barst til Íslands vorið 1882
Að því stóðu Bertel E.Ó. Þorleifsson, Einar Hjörleifsson (Kvaran), Gestur Pálsson og Hannes Hafstein
Ekki var birt eiginleg stefnuskrá í Verðandi en ljóst var að hugmyndafræði raunsæisstefnunnar var yfir
Ídealismi og realismi – rómantík og raunsæi
Hannes Hafstein og Gestur Pálsson fyrir realismann og Benedikt Gröndal fyrir ídealismann
Þegar tekist er á um rómantík og raunsæi má segja að tekist sé á um tilgang bókmennta; eiga bókmenntir fyrst og fremst að sýna okkur hið fagra og góða eða eiga þær að vera verkfæri til samfélagsúrbóta hér og nú?
Farvegur raunsæisstefnunnar er fyrst og fremst óbundið mál
Skáldsögur, smásögur og leikrit
Rómantíkin hélt áfram í ljóðagerð hjá eldri skáldum
Líklegast hefur almenningur haft meiri áhuga á rómantískum skáldskap en raunsæisljóðum og því má segja að í ljóðagerð þessa áratugar sé enn rómantískur blómatími en í smásögunum kveði við annan tón
Raunsæi í íslenskum smásögum
Þekktustu raunsæissögurnar frá árunum 1880-1900 eru Vonir eftir Einar Hjörleifsson Kvaran og Kærleiksheimilið, Tilhugalíf og Vordraumur eftir Gest Pálsson
Gerast allar í veruleika samtímans
Oftast er sjónarmið hjá undirmálsmanninum, þeim sem minna má sín, aðalpersónur eru fætæk vinnukona eða vinnumaður og atvinnulaus iðnaðarmaður á mölinni
Vordraumur er undantekning, þar er yfirstéttarfólki lýst og fjallar sagan um hjónabandið, ástina og frelsi manna til að lifa lífinu samkvæmt eigin sannfæringu en ekki samkvæmt úreltum og óréttlátum siðvenjum þjóðfélagsins, allt í anda raunsæisstefnunnar
Vonir gerist að hluta til í íslenskri sveit og síðar í Kanada þar sem aðalpersónan, Ólafur, er í hópi íslenskra innflytjenda. Hann hafði látið stúlkuna sína fá aleiguna fyrir farmiða til Vesturheims tveimur árum áður og hafði sjálfur verið tvö ár í vinnumennsku að safna fyrir fari vestur
Raunsæið kemur fram í efninu að því leyti að sagan gerist í nútímanum, sjónarhornið er hjá fátækum pilti sem á ekki mikla möguleika í lífinu, hann þarf að vera í vinnumennsku alla tíð, reyna að fá eitthvert kot til ábúðar og strita þar eða fara til Vesturheims. –
Stúlkan svíkur hann og hefur í raun aldrei ætlað sér neitt með hann en nýtti sér sakleysi hans til að koma sér áfram í lífinu.
Í stílnum kemur raunsæið fram í nákvæmum og myndrænum lýsingum á útliti og klæðnaði persóna og umhverfi Winnipeg
Sagan einkennist af sálrænu raunsæi og félagslegu en persónur eru gagnrýndar fyrir að vera siðspilltar og miskunnarlausar og lýsingar eru nákvæmar og raunsæjar.
Kærleiksheimilið segir frá ungri stúlku, Önnu, sem er munaðarlaus og ættlaus vinnukona á stórbýlinu Borg, þar sem ekkjan Þuríður ræður ríkjum. Ástir takast með Önnu og Jóni, syni Þuríðar. Þau halda sambandinu leyndu en þegar Þuríður kemst að sambandinu og að Anna er ófrísk þá hótar hún að gera Jón arflausan, hún vill að hann kvænist prestsdótturinni
Þuríður og séra Eggert eru fulltrúar valdsins, Þuríður í krafti auðs og Eggert í krafti embættis
Anna er hrakin af heimilinu, barnið tekið frá henni og Þuríður ætlar að ala það upp sjálf. Á brúðkaupsdag Jóns og Guðrúnar prestsdóttur drekkir Anna sér, hún er hrakin og smáð og allt tekið af henni. Jón á í nokkru sálarstríði eftir þetta en prestinum tekst að sannfæra hann um að hann hafi ekki getað breytt með neinum öðrum hætti og beri enga ábyrgð á dauða Önnu.
Það sem þessar sögur eiga sameiginlegt eru svik í ástum þar sem einstaklingur nýtir sér tilfinningar annars til að koma sér áfram
Karlarnir beita sjálfslygi til að sannfæra sig um að þeir hafi ekki breytt ranglega en konur eru sýndar undirförular til að ná sínum markmiðum
Markmið Einars og Gests er að benda á ýmsar aðstæður í samfélaginu og flestum verka þeirra á þessum tíma er ætlað að vekja fólk til umhugsunar um félagsleg vandamál, misrétti og kúgun
Lýsa stöðu fátæks fólks, vinnufólks og smælingja
Lýsa stéttskiptu þjóðfélagi, gagnrýna presta og betri bændur fyrir hræsni og skinhelgi
Torfhildur Þorsteinsdóttir Hólm
Fékk einkakennslu í tungumálum, hannyrðum og teikningu en á þeim tíma voru æðri menntastofnanir lokaðar konum
Fór svo til DK í frekara nám hjá einkakennurum
Bjó um nokkurn tíma í Winnipeg
Helgaði sig sagnagerð og varð fyrst íslenskra höfunda til að semja sögulegar skáldsögur
Brynjólfur Sveinsson biskup (1882) er fyrsta íslenska skáldsagan eftir konu og fyrsta sögulega skáldsagan á íslensku
Aðrar sögur hennar eru m.a. Kjartan og Guðrún, Jón biskup Vídalín og Jón biskup Arason
Skrifaði einnig smásögur og samdi barnaefni
Erfitt að flokka í annaðhvort raunsæjan eða rómantískan skáldskap
Frumkvöðull í ritun sögulegra skáldsagna
Í verkum sínum lagði Torfhildur áherslu á að fræðsla, uppeldi og skemmtun ættu að fara saman
Fyrirmynd skáldkvenna
Týndu hringarnir
Gestur Pálsson
Lærði guðfræði í DK
Hætti í skóla
Gaf út Verðandi ásamt Einari H. Kvaran, Hannesi Hafstein og Bertel E.Ó. Þorvaldssyni
Þar birtu þeir eftir sig verk í anda raunsæisstefnunnar
Ritstýrði Þjóðólfi um tíma
Flutti til Winnipeg 1890 þar sem hann tók við ritstjórn Heimskringlu
Eins helsta blaðs Íslendinga í Vesturheimi
Dó úr lungnabólgu í Winnipeg 1891
Gestur var alla ævi einlægur fylgjandi raunsæisstefnunnar og atkvæðamesti boðberi hennar hérlendis í sögum sínum, greinum og fyrirlestrum
Þekktastur fyrir smásögur sínar
Ádeilufyrirlestrar hans vöktu athygli
Lífið í Reykjavík
Skáld vor og skáldskapur á þessari öld
Menntunarástandið á Íslandi
Í fyrirlestrunum dregur Gestur upp dökka mynd af bæjarbragnum í Reykjavík og menntunarástandi þjóðarinnar
Heldur því fram að enginn þori að lifa eins og honum sé eðlilegt vegna ótta við almenningsálitið
Smásögur hans eru einnig nokkuð svartsýnar
Sögupersónur sækjast eftir lífi og ást en eru sviknar, þær einangrast og deyja
Gestur deilir sögum sínum á misrétti og fátækt, tvöfalt siðgæði, sjálfslygi fordóma og skort á mannúð
Orð fræðimanns um Gest Pálsson
Það að mannleg og félagsleg vandamál voru tekin til nýs mats og skipuð æðri sess í bókmenntum en áður varð eitt af einkennum raunsæisstefnunnar
Sögur Gests báru allar þessi einkenni
Vandamál eru tekin til meðferðar
Skáldskapurinn hefur markmið utan söguefnisins
Persónur sagnanna og efnismeðferð hljóta oft að lúta lögum þeirrar ádeilu eða boðskapar sem höfundur flytur
Markmið Gests var að skapa listaverk í formi sögu
Boðskapur sagna Gests fólst í andstæðum þeirra eiginda sem á er deilt
Samband karla og kvenna var tekið til nýrrar íhugunar í raunsæinu með meiri hliðsjón af þjóðfélagslegri stöðu konunnar
Lífið í Reykjavík
Fjallað er um bæjarbraginn í Reykjavík
Rædd er stéttaskipting, slúður, bókmenntir og félagsskap
Nýi skáldskapurinn
Gestur fjallar um muninn á ídealisma og realisma
Fjallar einnig um mörg skáld 19. aldar með tilliti til þessara stefna
Það sem einkennir ídealismann er að setja fegurðarhugmyndina öllu ofar í skáldskap, að heimta það að öll yrkisefni séu fögur í sjálfu sér eða að yfir yrkisefnin sé dreginn fegurðarhjúpur að hið ljóta og hversdagslega hverfi fyrir annarri og betri veröld
Realisminn setur sannleikshugmyndina öllu ofar, heimtar að öll yrkisefni séu sönn til þess að mannlífið opnist fyrir lesandanum, svo að hann fái ljósari og réttari hugmynd um það.
Ídealistinn segir | Realistinn segir | Sameiginlegt |
Mannlífið er svo gleðisnautt og moldu bundið að skáldskapurinn verður að lyfta huganum yfir stritið og mæðuna og búa til unaðsstundir á fegurðardrauma. Auk þess er svo margt ljótt og svo mikil spilling í mannlífinu að skáldskapurinn verður að sýna mönnum annan og betri heim til að kenna mönnum að vera góðir og dyggir. | Mannlífið þarf að betrast og fegrast á allar lundir og skáldskapurinn á. Takmarkið næst með því að draga hugi manna að þeirra eigin ytra og innra lífi, sýna þeim brestina og benda þeim á af hvaða rótum innst í sál mannsins slíkt er runnið. | Ídealistar og realistar vilja í raun það sama, þeir vilja hefja mannkynið til meiri fullkomnunar. Öfgar eru í báðum stefnum, ídealistar geta misst samband við raunveruleikann og verður þá skáldskapur þeirra þýðingarlaus fyrir lífið og mannkynið. Realistar geta greint raunveruleikann of ítarlega og gleymt að nota listina. |
Þorsteinn Erlingsson
Var komið til mennta til Reykjavíkur þegar hann var 18 ára
Steingrímur Thorsteinsson og Matthías Jochumsson sáu til þess
Fór til DK í Hafnarháskóla
Byrjaði í lögfræði, skipti svo í málfræði og tungumál, svo í norrænu en hætti síðan próflaus í skóla
Hjá Þorsteini koma stundum fram rómantísk einkenni
T.d. í ljóðum um náttúruna, fugla, vötn og skóga
Í Hlíðarendakoti
Heyrðu snöggvast snati minn
Mörg fremstu kvæða Þorsteins eru þó í raunsæisanda
Róttækur jafnaðarmaður
Ljóðabók Þorsteins hét Þyrnar
Venjulega talinn til raunsæisskálda
Ádeilukvæði
Þorsteinn var óvæginn í ádeilu sinni á kirkju, aðrán og harðstjórn
Örbirgð og auður
Írónía
Ferskeytla??????
Eftir Þorstein Erlingsson
Í kvæðinu blandar Þorsteinn saman jafnaðarmennsku og trúleysi og niðurstaðan og er sú að Guð hjálpar aðeins þeim ríku en ekki þeim fátæku
Örbirgð og auður Þú manst að fátækt var af náð oss veitt af vorum drottni. Það er gömul saga. En Guð og menn og allt er orðið breytt og ólíkt því sem var í fyrri daga. Því fyrr var vissast vegi drottins á að vera af hor og örbirgð nærri dauður. Því hærra nú sem herrans þjónar ná því hærri laun, því meiri völd og auður. Í fátækt skortir bæði náð og brauð, því bendir guð þér veg með þjónum sínum: þú verður, vinur, fyrst að fá þér auð, þá færðu líka náð hjá drottni þínum. Því hafi þér ei heppnast „stöðu“ að ná og heldur ekki lánast vel að búa, þá mun þér veröld verða gæðafá og vinir drottins að þér baki snúa. | Þó drottin sjálfan þekkir ekki þú, þá þekkjast allir best af vinum sínum. Og gáðu að hverjum hlotnast virðing sú að hafa sæti næstir presti þínum. Og eins er drottinn auði vorum hjá og allar vorar syndaflækjur greiðir, og börnin okkar verða voldug þá, þó vitið skorti, náðin guðs þau leiðir. Og eins er það að þá sem eiga gull, frá þjófnað verndar náðarherrann blíði, en þúsund svarthol á hér fjandinn full af flökkuþjóð og öðrum sultarlýði. Þú félaus maður mátt hér líða nauð og munt í Víti síðar kenna á hörðu. En takist þér að eiga nógan auð, þig englar geyma bæði á himni og jörðu. |
Stephan G. Stephansson
Flutti með foreldrum sínum til Vesturheims 1873
„Klettafjallaskáldið“ því hann bjó nálægt Klettafjöllum í Alberta, Kanada
Fór ekki í skóla vegna fátæktar – var sjálfmenntaður
Þekktasta skáld meðal Vestur-Íslendinga og er í hópi afkastamestu ljóðskálda þjóðarinnar
Skáldskapur Stephans ber sterk merki íslenskrar skáldskaparhefðar
Yrkir oft um Ísland og íslenska náttúru þótt nýju heimkynnin móti líka yrkisefni hans
Jafnaðarmaður og trúleysingi
Deilir á fyrri heimsstyrjöldina
Vígslóði
Samúð kemur fram hjá honum með þeim sem minna mega sín og þeim sem verða undir í lífsbaráttunni
Þeir eru hetjur hversdagsins
Jón hrak
Jón hrak – til umhugsunar
Í raunsæjum textum er sjónum oft beint að lítilmagna eða þeim sem beittur er rangindum
Skáldið í þessu kvæði skellir skuldinni á samfélagið vegna illrar framkomu við þann sem á erfitt
Sögukvæði
Óreglulegur bragarháttur
Ljóðstafasetning er víðast regluleg og rímið er víða eftirtektarvert
14. erindi: vers um / þversum
Oft þarf að fletta upp orðum í orðabók
Stundum þarf að taka braglínur saman og raða í grundvallarorðaröð
4. erindi
Rytjur af því rusli leifði
rásin tíða en mörgu dreifði
Rásið tíða leifði rytjur af því rusli en dreifði mörgu
Tímans rás skildi eftir leifar af fánýtum kveðskap en týndi mörgu
8. erindi
hún er aflsins heit að vinna
hnekki inu kraftaminna
hún er heit aflsins að vinna inu kraftaminna hnekki
illspáin (kemur í 5. erindi) er ógn hins sterka að valda hinu veikara tjóni
Kvæðið er ádeilukvæði
Höfundur notar ólíkar aðferðir til að koma ádeilunni á framfæri
Beitir ýmsum stílbrögðum
Ádeilan beinist einkum gegn framkomu við einn af okkar minnstu bræðrum
10. erindi
Jörðu á og í er snauðum
ofaukið, jafnt lífs og dauðum
Fátækum er ekki aðeins ofaukið í lifanda lífi heldur líka þegar þeir eru dauðir
Deilt er á samfélag sem lætur slíkt viðgangast
Einnig er deilt á þröngsýni kirkjunnar
2. erindi
Eiginleikum guðs hann gleymdi
…
þá sem voru vissir tíu
velta lét á fimm og níu.
Hér er vikið að barnalærdómskverum sem tíunduðu nákvæmlega eiginleika guðs sem Jón gat illa tileinkað sér
Deilt er á fordóma manna
8. erindi
Falin er í illspá hverri
ósk um hrakför sýnu verri
Deilt er á hræsnina
11. erindi
Ei þarf lubbinn óvandaður
eins að liggja og dánumaður
Ekki þarf ónytjungurinn að vera grafinn líkt og heiðursmaður
Stílbragðið háð er notað til að skerpa ádeiluna
Háð/írónía felst í misræmi annars vegar milli þeirrar merkingar sem mælandi leggur í orð sín og hins vegar þeirrar merkingar sem áheyrendur leggja í orðin eða í því hvernig þau rætast á annað máta en búist var við. Írónía getur einnig verið þegar beinlínis er átt við annað en það sem sagt er, gjarnan hið gagnstæða
Orðið „sök“ er notað í 1. erindi um að Jón hafi verið lausaleiksbarn og að þess vegna hafi hann glatað rétti til góðs uppeldis
Í 9. erindi segir: Alltaf hafði hann sama sinni, / svona að deyja í ótíðinni.
Jón gat ekki einu sinni drepist þegar vel viðraði fyrir menn að hola honum niður í jörðina
Háði er beitt í 15. erindi
Já, sú ending er ekki að lofa / útafdauður fólki að sofa.
Eins og karlkvölin var ómögulegur gat hann ekki einu sinni hætt að angra fólk eftir að hann dó
Andstæður eru áberandi í kvæðinu
Undirmálsmaður – heiðursmaður
‚réttur‘ andlegur átrúnaður – ‚rangur‘ veraldlegur átrúnaður
Sá sem þorir að segja satt – sá sem þegir
Draugur – lifendur
Boðskapur kvæðisins er sá að láta ekki framkomu eins og hér er lýst viðgangast gegn þeim sem minna mega sín
Nátengt meginhugsun raunsæis; benda á það sem miður fer til að hægt sé að læra eitthvað á því
Lokaorð um raunsæi
Raunsæistímabilið var stutt
Að vissu leyti má segja að „nútíminn“ hefjist
Bændasamfélagið líður undir lok
Eitt helsta einkenni raunsæis er að fjalla um samtímann á gagnrýninn hátt
Efasemdir um tilvist guðs
Skáld eiga að taka þátt í þjóðfélagsumræðunni og lækna samfélagsmeinin
Raunsæi var mest áberandi í sagnagerð en birtist einnig í ljóðum
Skáld litu bæði til síns nánasta umhverfis og til umheimsins og gagnrýndu stórveldin
Þorsteinn Erlingsson kom inn á nýlendustefnu stórþjóðanna og Stephan G. Stephansson varð gagnrýninn á stríðsbrölt stórþjóðanna
Nýrómantíkin tók svo við af raunsæinu
Skilin á milli þessara stefna eru ekki alltaf skörp
Rómantík | Raunsæi | |
Viðfangsefni bókmennta | Að vekja lesendur til meðvitundar um mikilvægi þjóðernis, sögu og náttúru með því að tjá tilfinningalega upplifun, ekki síst um náttúruna og sögu þjóðarinnar. | Að fjalla á gagnrýninn hátt um samfélagslegt misrétti, t.d. misskiptingu auðs, kúgun kvenna, spillingu yfirstéttarinnar og hræsni presta. |
Hlutverk skálda | Að miðla lesendum af sýn sinni, listamaðurinn býr yfir nánast yfirnáttúrulegri skynjun á náttúru, sögu og tilfinningum. | Að lýsa raunveruleikanum á sem trúverðugastan hátt án þess að fegra nokkuð. |
Aðferð | Skáldlegt ímyndunarafl er mikilvægara en raunveruleikinn. Miðla á persónulegri og tilfinningalegri upplifun í skáldskap. | Rithöfundar litu á sig sem lækna samfélagsmeina. Það var hlutverk þeirra að benda á meinsemdirnar til að hægt væri að „lækna“ þær. Höfundurinn átti ekki að blanda tilfinningum sínum í textanum heldur vera nánast eins og skrásetjari. |
Persónur og vettvangur | Gjarnan er ort um fornar hetjur í glæsilegri náttúru Íslands. Einnig er algengt að ort sé um einhvers konar algleymi í náttúru landsins. | Fjallað er um manninn í samfélagi samtímans. Maðurinn er afurð erfða og umhverfis. Lágstéttarfólk og þeir sem minna mega sín eru oft aðalpersónur og sýnt er hvernig samfélagið viðheldur ranglæti. |
Tilgangur bókmennta | Að bæta mannlífið með því að sýna okkur glæsilega fortíð eða birta okkur skáldlega sýn af fegurri og réttlátri veröld en veruleikinn er. | Að bæta mannlífið með því að benda á meinsemdir samfélagsins til að hægt sé að ráða bót á þeim. |
RAUNSÆI gestur pálsson - helsta skáld, realismi, tilhugalíf, vordraumur, kærleiksheimilið, fyrirlestrarnir lífið í reykjavík, skáld vor og skáldskapur á þessari öld, menntunarástandið á íslandi georg brandes - upphaf raunsæis á n-löndum bertel e.ó. þorleifsson - verðandi einar h. kvaran - verðandi, vonir | hannes hafstein - verðandi, realismi þorsteinn erlingsson - ljóðabókin þyrnar, efnilegur námsmaður, stundum rómó, örbirgð og auður stephan g. stephansson - klettafjallaskáldið, vígslóði, jón hrak torfhildur hólm - sögulegar skáldsögur, brynjólfur sveinn biskup |