Pan Tadeusz
Geneza: “Pan Tadeusz” powstał w latach 1832-1834 w Paryżu, kiedy Mieckiewicz przebywał na emigracji. Było to ostatnie wydane wielkie dzieło autora. Początkowo utwór miał być krótki, ale rozrósł się w obszerny poemat. Epopeja powstała po upadku powstania listopadowego, kiedy wielu Polaków było zmuszonych opuścić kraj (Wielka Emigracja). Dzieło Mickiewicza miało ukoić tęsknotę za ojczyzną, a jednocześnie uchronić przed zapomnieniem świat szlachecki.
Analiza tytułu:
“Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812, we dwunasty księgach wierszem.”
fragment tytułu | znaczenie fragmentu |
---|---|
Pan Tadeusz | bohater utworu, który łączy wątki, przedstawiciel młodego pokolenia |
czyli ostatni zajazd | zajazd - najważniejsze wydarzenie; zajazd czyli zbrojne najechanie posiadłości, aby odebrac dobra przyznane wyrokiem sądowym |
na Litwie | miejsce wydarzeń (Soplicowo, zaścianek Dobrzyński) |
Historia szlachecka | bohater zbiorowy - szlachta |
z r. 1811 i 1812 | czas akcji - kilka dni z r. 1811 i 1 dzień z r. 1812 - kampania napoleońska, marsz Napoleona na Moskwę |
we dwunastu księgach | 12 ksiąg z tytułu |
wierszem | pisany wierszem - trzynastozgłoskowiec, z rymami parzystymi |
Inwokacja - rozbudowana apostrofa, która z reguły występuje na początku utworu literackiego. Zwykle jest zwrotem do bóstwa lub muzy z prośbą o natchnienie.
Adresaci:
Litwa - porównana jest do zdrowia, w inwokacji jest opis piękna Litwy, który docenia się dopiero po stracie = tęsknota za ojczyzną
Matka Boska Częstochowska, Ostrobramska, Nowogródzka
Nadawca: osoba, która przebywa pozaa krajem, tęskni, wspomnienia ojczyzny dają jej ukojenie
Środki poetyckie (w Inwokacji) - epitety, porównania, uosobienie, ożywienie
Funkcja środków stylistycznych: plastyczność krajobrazu, nastrojowość, rozbudzenie wyobraźni
przerzutnia - wyeksponowanie słów, zwrócenie na nie uwagi, dynamika
Litwa - kraina piękna, doskonała - arkadia
Uczucia osoby mówiącej: tęsknota, nostalgia, miłość do ojczyzny, zachwyt pięknem przyrody.
! Dworek w Soplicowie:
Położenie
dworek położony na pagórku, wśród pól, wokół rośnie brzozowy gaj oraz płynie strumień
dworek z drewna, z podmurówką, z pobielanymi ścianami, które kontrastują z zielenią topoli, niewielki, schludny → zamożność
stodoła, ogród, grządki z warzywami → pracowici
do dworku prowadzi brama, która zawsze jest otwarta → gościnność
Wnętrze dworku
starodawne sprzęty
w dworku stoi stary zegar kurantowy, który wygrywa Mazurka Dąbrowskiego → patriotyzm
na ścianach wiszą portrety: Kościuszki (powstanie), Jasiński (generał wojsk litewskich), Korsak (rzeź Pragi), Rejtana (sejm rozbiorowy) → patriotyzm
Pokrewieństwo:
po kądzieli - ze strony matki
po mieczu - ze strony ojca
Czym zajmowali się piastujący dawne urzędy?
rejent - notariusz, przygotowywanie pism
stolnik - piecza nad stołem królewskim
podkomorzy - sędzia w sporach granicznych
asesor - doradca sędziego
wojski - zajmował się majątkiem szlachty
woźny - wręczał pozwy
Polowanie → przygotowania dzień wcześniej (broń, konie), zaczynało się o wschodzie słońca, a kończyło o zachodzie, polowała szlachta, chłopi, wykorzystywano psy, polowano na niedźwiedzia, po polowaniu - uczya przy ognisku, bigos
Zachowanie przy stole → goście siadają przy stole w określonym porzędku, wedle wieku i urzędu, odmawiano pacierz, mężczyźni usługiwali kobietom, dyskutowano
Grzybobranie → specjalny ubiór: opończe z kapturem i słomiane kapelusze, zbierano różne gatunki grzybów, między innymi borowiki i rydze, była to okazła do spotkania towarzyskiego, po grzybobraniu jedzono obiad
Polonez → przed zaręczynowym obiadem, polski taniec, ważna kolejność par
Podanie czarnej polewki → odmowa ręki córki (oświadczyn)
Zajazdy
Parzenie kawy → zajmowała się tym kawiarka, kawę podawano w imbryku na tacach, w dzbanku podawano również śmietankę, kawę pito w porcelanowych filiżankach
Sędziego nauka o grzeczności:
“grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą” → trudna, ale ważna
grzeczność to nie tylko nauka witania gości
należy każdemu okazywać wdzięczność, ale inaczej - trzeba dostosowywać ją do danej osoby (zależnie od wieku i pochodzenia)
kultury należy się uczyć od starszych
bardzo ważne jest właściwe zachowanie wobez kobiet
Osoby związane z zamkiem:
Stolnik Horeszko - właściciel
Hrabia - proces o zamek
Jacek Soplica
Sędzia
Gerwazy - sługa, klucznik, opiekun zamku
Ewa Horeszkówna
Zosia
Historia zamku Horeszków:
wizyta Jacka Soplicy w zamku Stolnika
miłość Jacka Soplicy i Ewy Horeszkówny
podanie Jackowi czarnej polewki przez Stolnika
napad Moskali na zamek Stolnika (Stolnik popiera konstytucję)
obrona zamku
postrzelenie Stolnika przez Jacka Soplicę
przyznanie Soplicom przez konfederację targowicką części zamku (1792)
zemsta Gerwazego na Soplicach
podburzenie Hrabiego przeciw Soplicom - zajazd
Dlaczego Jacek Soplica zabił Stolnika?
wersja Gerwazego | wersja Jacka Soplicy |
---|---|
Soplica - zdrajca, był w zmowie z Moskalami, dlatego napadł na zamek | Zbrodnia w afekcie - Stolnik stanął na drodze miłości Jacka do Ewy |
uczucia: nienawiść do Sopliców, żal, rozpacz, chęć zemsty, odebranie majątku Soplicom | uczucia: wielka miłośćdo Ewy, szleństwo, gniew, pokora, skrucha, chęć naprawienia krzywd |
Kto miał rację?
Gerwazy zataił prawdę, że Stolnik przebaczył Jackowi. Stolnik zrozumiał, że unieszczęśliwił dwoje ludzi.
Jacek Soplica:
ojciec Tadeusza
brat Sędziego
zakochany w Ewie
szlachcic litewski
przechodzi przemianę
kapłan zakonu Bernardynów
emisariusz (tajny wysłannik polityczny)
żołnierz Legionów Polskich
Etapy życia Jacka Soplicy:
Młodość: zakochany w Ewie, często odwiedzał Stolnika, który postępował obłudnie, aby mieć poparcie Sopliców
Błędy i upadek: chcąc zapomnieć o odrzuceniu, poślubił inną kobietę, która zmarła z żalu, alkoholizm, nienawiść do Stolnika - zabójstwo, został posądzony o spisek z Moskalami
Pokuta i chwiała: wstąpił do zakonu Bernardynów, stał się księdzem Robakiem, brał udział w wielu powstaniach, emisariusz, powrócił na Litwę, opiekował się Zosią, uratował życie Hrabiemu - sam zmarł od rany postrzałowej
Jacek Soplica → Ksiądz Robak
wąsal, morderca, patriota, pokorny
pewny siebie, mądry, ofiarny,
pamiętliwy, gotowy do poświęceń,
awanturnik, walczył za Polskę
zawzięty, dumny, lojalny, odważny
owładnięty chęcią
zemsty, hulaka
Dlaczego Ksiądz Robak? → Robak podkreśla, że chodzi o osobę mało ważną, znikomą
Młody Soplica → symbol szlachty - rozpazana, buty, swodoby bez granic
Jacek Soplica jako bohater dynamiczny:
ujemne cechy zamienił na pozytywne
z egoisty, zadufanego w sobie stał się osobą ofiarną, która poświęca się dla ojczyzny
odpokutował winy, został pośmiertelnie rehabilitowany
Bohaterki kobiece w “Panu Tadeuszu”
Zosia → Tadeusz Soplica
Ewa Horeszkówna → Jacek Soplica
Telimena → Tadeusz Soplica, Hrabia, Rejent
Ewa - matka Zosi Jacek - ojciec Tadeusza
Miłość Zosi i Tadeusza to kontynuacja miłości Ewy i Jacka.
Miłość Ewy i Jacka - miłość odwzajemniona, nieszczęśliwa, tragiczna. Tych dwoje zakochanych nie mogło być razem, Stolnik nie dopuścił do zaręczyn. W konsekwencji Ewa wyszła za mąż za kasztelana litewskiego. a zesłana na Syberię zmarła, osierociwszy Zosię. Jacek poślubił kobietę, której nie kochał, stoczył się, wpadł w alkoholizm, stał się morcercą.
Miłość Tadeusza i Zosi - spełniona, szczęścliwa
Zachowanie Telimeny wobec mężczyzn:
nie zależy jej na prawdziwej miłości
nie kieruje się uczuciami
chcę wyjść za mąż za wszelką cenę, by zachować pozycję społeczną - prowadzi grę
Trzy rodzaje miłości:
tragiczna
spełniona
miłość jako gra
Jankiel:
Żyd
czuje się Polakiem
popiera Robaka
właściciel karczm w Soplicowie
uzdolniony muzycznie - cymbały
wydarzenia historyczne | określenia dźwięków | emocje |
---|---|---|
uchwalenie Konstytucji Trzeciego Maja | skoczne, radosne | radość, euforia, podniosłość |
konfederacja targowicka | akord fałszywy, jak syk węża, jak zgrzyt żelaza, zmącona melodia | smutek, zwątpienie, strach, trwoga, poczucie klęski, niepokój |
Rzeź Pragi | grzmot wszystkich strun, urwany takt, zmącone nuty | trwoga, przerażenie |
Tworzenie Legionów Polskich we Włoszech | dźwięki ciche, lekkie, harmonijne takty | nostalgia, poczucie wspólnoty |
Powstanie Mazurka Dąbrowskiego | dźwięki potężne, triumfalne, jak trący mosiężne | radość, poczucie mocy |
Koncert Jankiela → środki językowe
epitety, ożywienia, metafory, wyliczenia,
KONCERT NAD KONCERTAMI
Jankiel jest mistrzem ponieważ:
Za pomocą dźwięków opowiada o wydarzeniach historycznych.
Oddaje emocje z nimi związane.
Wpływa na uczucia słuchaczy, wywołuje wzruszenie, uczucia patriotyczne
Koncert: w czasie zaręczyn Zosi i Tadeusz. Wśród zaproszonych jest generał Dąbrowski, Jankiel całuje go po rękach, odnosii się do niego z szacunkiem. Widzi w nim osobę, która przyniesie Polsce wolność.
Opisy przyrody jako tło wydarzeń:
opis komety - zapowiedź wojny
opis krwawego wschodu słońca - bitwa z Moskalami
opis buzy - symboliczne oczyszczenie się z wim Jacka Soplicy podczas spowiedzi
opis radosnego wschodu słońca - zakończenie utworu
opis zachodu słońca - zakończenie utworu
Rola przyrody w “Panu Tadeuszu”:
Jest elementem świata przedstawionego, tworzy tło wydarzeń.
Tworzy nastrój, współgra z emocjami bohaterów.
Podreśla piękno opisywanej ojczyzny i idealizuje ją.
Jest jednym z bohaterów utworu.
Opóźnia rozwój wydarzeń.
środek stylistyczny | funkcja |
---|---|
wyraz dźwiękonaśladowczy | naśladowanie odgłosów natury |
epitet | plastyczność obrazu, właściwości świata natury (wielkość, kolor, kształt), oddziaływanie na wyobraźnię |
porównanie | podkreślenie cech opisywanych zjawisk, warstwa dźwiękowa |
uosobienie | nadanie cech ludzkich owadom, ptakom, warstwa dźwiękowa |
przenośnie | przedstawiają opisany świat plastycznie, zaskakują, zachwycają, pobudzają wyobraźnię |
Rodzaj literacki: epika
Gatunek literacki: epopeja (epos)
Geneza: “Pan Tadeusz” powstał w latach 1832-1834 w Paryżu, kiedy Mieckiewicz przebywał na emigracji. Było to ostatnie wydane wielkie dzieło autora. Początkowo utwór miał być krótki, ale rozrósł się w obszerny poemat. Epopeja powstała po upadku powstania listopadowego, kiedy wielu Polaków było zmuszonych opuścić kraj (Wielka Emigracja). Dzieło Mickiewicza miało ukoić tęsknotę za ojczyzną, a jednocześnie uchronić przed zapomnieniem świat szlachecki.
Analiza tytułu:
“Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812, we dwunasty księgach wierszem.”
fragment tytułu | znaczenie fragmentu |
---|---|
Pan Tadeusz | bohater utworu, który łączy wątki, przedstawiciel młodego pokolenia |
czyli ostatni zajazd | zajazd - najważniejsze wydarzenie; zajazd czyli zbrojne najechanie posiadłości, aby odebrac dobra przyznane wyrokiem sądowym |
na Litwie | miejsce wydarzeń (Soplicowo, zaścianek Dobrzyński) |
Historia szlachecka | bohater zbiorowy - szlachta |
z r. 1811 i 1812 | czas akcji - kilka dni z r. 1811 i 1 dzień z r. 1812 - kampania napoleońska, marsz Napoleona na Moskwę |
we dwunastu księgach | 12 ksiąg z tytułu |
wierszem | pisany wierszem - trzynastozgłoskowiec, z rymami parzystymi |
Inwokacja - rozbudowana apostrofa, która z reguły występuje na początku utworu literackiego. Zwykle jest zwrotem do bóstwa lub muzy z prośbą o natchnienie.
Adresaci:
Litwa - porównana jest do zdrowia, w inwokacji jest opis piękna Litwy, który docenia się dopiero po stracie = tęsknota za ojczyzną
Matka Boska Częstochowska, Ostrobramska, Nowogródzka
Nadawca: osoba, która przebywa pozaa krajem, tęskni, wspomnienia ojczyzny dają jej ukojenie
Środki poetyckie (w Inwokacji) - epitety, porównania, uosobienie, ożywienie
Funkcja środków stylistycznych: plastyczność krajobrazu, nastrojowość, rozbudzenie wyobraźni
przerzutnia - wyeksponowanie słów, zwrócenie na nie uwagi, dynamika
Litwa - kraina piękna, doskonała - arkadia
Uczucia osoby mówiącej: tęsknota, nostalgia, miłość do ojczyzny, zachwyt pięknem przyrody.
! Dworek w Soplicowie:
Położenie
dworek położony na pagórku, wśród pól, wokół rośnie brzozowy gaj oraz płynie strumień
dworek z drewna, z podmurówką, z pobielanymi ścianami, które kontrastują z zielenią topoli, niewielki, schludny → zamożność
stodoła, ogród, grządki z warzywami → pracowici
do dworku prowadzi brama, która zawsze jest otwarta → gościnność
Wnętrze dworku
starodawne sprzęty
w dworku stoi stary zegar kurantowy, który wygrywa Mazurka Dąbrowskiego → patriotyzm
na ścianach wiszą portrety: Kościuszki (powstanie), Jasiński (generał wojsk litewskich), Korsak (rzeź Pragi), Rejtana (sejm rozbiorowy) → patriotyzm
Pokrewieństwo:
po kądzieli - ze strony matki
po mieczu - ze strony ojca
Czym zajmowali się piastujący dawne urzędy?
rejent - notariusz, przygotowywanie pism
stolnik - piecza nad stołem królewskim
podkomorzy - sędzia w sporach granicznych
asesor - doradca sędziego
wojski - zajmował się majątkiem szlachty
woźny - wręczał pozwy
Polowanie → przygotowania dzień wcześniej (broń, konie), zaczynało się o wschodzie słońca, a kończyło o zachodzie, polowała szlachta, chłopi, wykorzystywano psy, polowano na niedźwiedzia, po polowaniu - uczya przy ognisku, bigos
Zachowanie przy stole → goście siadają przy stole w określonym porzędku, wedle wieku i urzędu, odmawiano pacierz, mężczyźni usługiwali kobietom, dyskutowano
Grzybobranie → specjalny ubiór: opończe z kapturem i słomiane kapelusze, zbierano różne gatunki grzybów, między innymi borowiki i rydze, była to okazła do spotkania towarzyskiego, po grzybobraniu jedzono obiad
Polonez → przed zaręczynowym obiadem, polski taniec, ważna kolejność par
Podanie czarnej polewki → odmowa ręki córki (oświadczyn)
Zajazdy
Parzenie kawy → zajmowała się tym kawiarka, kawę podawano w imbryku na tacach, w dzbanku podawano również śmietankę, kawę pito w porcelanowych filiżankach
Sędziego nauka o grzeczności:
“grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą” → trudna, ale ważna
grzeczność to nie tylko nauka witania gości
należy każdemu okazywać wdzięczność, ale inaczej - trzeba dostosowywać ją do danej osoby (zależnie od wieku i pochodzenia)
kultury należy się uczyć od starszych
bardzo ważne jest właściwe zachowanie wobez kobiet
Osoby związane z zamkiem:
Stolnik Horeszko - właściciel
Hrabia - proces o zamek
Jacek Soplica
Sędzia
Gerwazy - sługa, klucznik, opiekun zamku
Ewa Horeszkówna
Zosia
Historia zamku Horeszków:
wizyta Jacka Soplicy w zamku Stolnika
miłość Jacka Soplicy i Ewy Horeszkówny
podanie Jackowi czarnej polewki przez Stolnika
napad Moskali na zamek Stolnika (Stolnik popiera konstytucję)
obrona zamku
postrzelenie Stolnika przez Jacka Soplicę
przyznanie Soplicom przez konfederację targowicką części zamku (1792)
zemsta Gerwazego na Soplicach
podburzenie Hrabiego przeciw Soplicom - zajazd
Dlaczego Jacek Soplica zabił Stolnika?
wersja Gerwazego | wersja Jacka Soplicy |
---|---|
Soplica - zdrajca, był w zmowie z Moskalami, dlatego napadł na zamek | Zbrodnia w afekcie - Stolnik stanął na drodze miłości Jacka do Ewy |
uczucia: nienawiść do Sopliców, żal, rozpacz, chęć zemsty, odebranie majątku Soplicom | uczucia: wielka miłośćdo Ewy, szleństwo, gniew, pokora, skrucha, chęć naprawienia krzywd |
Kto miał rację?
Gerwazy zataił prawdę, że Stolnik przebaczył Jackowi. Stolnik zrozumiał, że unieszczęśliwił dwoje ludzi.
Jacek Soplica:
ojciec Tadeusza
brat Sędziego
zakochany w Ewie
szlachcic litewski
przechodzi przemianę
kapłan zakonu Bernardynów
emisariusz (tajny wysłannik polityczny)
żołnierz Legionów Polskich
Etapy życia Jacka Soplicy:
Młodość: zakochany w Ewie, często odwiedzał Stolnika, który postępował obłudnie, aby mieć poparcie Sopliców
Błędy i upadek: chcąc zapomnieć o odrzuceniu, poślubił inną kobietę, która zmarła z żalu, alkoholizm, nienawiść do Stolnika - zabójstwo, został posądzony o spisek z Moskalami
Pokuta i chwiała: wstąpił do zakonu Bernardynów, stał się księdzem Robakiem, brał udział w wielu powstaniach, emisariusz, powrócił na Litwę, opiekował się Zosią, uratował życie Hrabiemu - sam zmarł od rany postrzałowej
Jacek Soplica → Ksiądz Robak
wąsal, morderca, patriota, pokorny
pewny siebie, mądry, ofiarny,
pamiętliwy, gotowy do poświęceń,
awanturnik, walczył za Polskę
zawzięty, dumny, lojalny, odważny
owładnięty chęcią
zemsty, hulaka
Dlaczego Ksiądz Robak? → Robak podkreśla, że chodzi o osobę mało ważną, znikomą
Młody Soplica → symbol szlachty - rozpazana, buty, swodoby bez granic
Jacek Soplica jako bohater dynamiczny:
ujemne cechy zamienił na pozytywne
z egoisty, zadufanego w sobie stał się osobą ofiarną, która poświęca się dla ojczyzny
odpokutował winy, został pośmiertelnie rehabilitowany
Bohaterki kobiece w “Panu Tadeuszu”
Zosia → Tadeusz Soplica
Ewa Horeszkówna → Jacek Soplica
Telimena → Tadeusz Soplica, Hrabia, Rejent
Ewa - matka Zosi Jacek - ojciec Tadeusza
Miłość Zosi i Tadeusza to kontynuacja miłości Ewy i Jacka.
Miłość Ewy i Jacka - miłość odwzajemniona, nieszczęśliwa, tragiczna. Tych dwoje zakochanych nie mogło być razem, Stolnik nie dopuścił do zaręczyn. W konsekwencji Ewa wyszła za mąż za kasztelana litewskiego. a zesłana na Syberię zmarła, osierociwszy Zosię. Jacek poślubił kobietę, której nie kochał, stoczył się, wpadł w alkoholizm, stał się morcercą.
Miłość Tadeusza i Zosi - spełniona, szczęścliwa
Zachowanie Telimeny wobec mężczyzn:
nie zależy jej na prawdziwej miłości
nie kieruje się uczuciami
chcę wyjść za mąż za wszelką cenę, by zachować pozycję społeczną - prowadzi grę
Trzy rodzaje miłości:
tragiczna
spełniona
miłość jako gra
Jankiel:
Żyd
czuje się Polakiem
popiera Robaka
właściciel karczm w Soplicowie
uzdolniony muzycznie - cymbały
wydarzenia historyczne | określenia dźwięków | emocje |
---|---|---|
uchwalenie Konstytucji Trzeciego Maja | skoczne, radosne | radość, euforia, podniosłość |
konfederacja targowicka | akord fałszywy, jak syk węża, jak zgrzyt żelaza, zmącona melodia | smutek, zwątpienie, strach, trwoga, poczucie klęski, niepokój |
Rzeź Pragi | grzmot wszystkich strun, urwany takt, zmącone nuty | trwoga, przerażenie |
Tworzenie Legionów Polskich we Włoszech | dźwięki ciche, lekkie, harmonijne takty | nostalgia, poczucie wspólnoty |
Powstanie Mazurka Dąbrowskiego | dźwięki potężne, triumfalne, jak trący mosiężne | radość, poczucie mocy |
Koncert Jankiela → środki językowe
epitety, ożywienia, metafory, wyliczenia,
KONCERT NAD KONCERTAMI
Jankiel jest mistrzem ponieważ:
Za pomocą dźwięków opowiada o wydarzeniach historycznych.
Oddaje emocje z nimi związane.
Wpływa na uczucia słuchaczy, wywołuje wzruszenie, uczucia patriotyczne
Koncert: w czasie zaręczyn Zosi i Tadeusz. Wśród zaproszonych jest generał Dąbrowski, Jankiel całuje go po rękach, odnosii się do niego z szacunkiem. Widzi w nim osobę, która przyniesie Polsce wolność.
Opisy przyrody jako tło wydarzeń:
opis komety - zapowiedź wojny
opis krwawego wschodu słońca - bitwa z Moskalami
opis buzy - symboliczne oczyszczenie się z wim Jacka Soplicy podczas spowiedzi
opis radosnego wschodu słońca - zakończenie utworu
opis zachodu słońca - zakończenie utworu
Rola przyrody w “Panu Tadeuszu”:
Jest elementem świata przedstawionego, tworzy tło wydarzeń.
Tworzy nastrój, współgra z emocjami bohaterów.
Podreśla piękno opisywanej ojczyzny i idealizuje ją.
Jest jednym z bohaterów utworu.
Opóźnia rozwój wydarzeń.
środek stylistyczny | funkcja |
---|---|
wyraz dźwiękonaśladowczy | naśladowanie odgłosów natury |
epitet | plastyczność obrazu, właściwości świata natury (wielkość, kolor, kształt), oddziaływanie na wyobraźnię |
porównanie | podkreślenie cech opisywanych zjawisk, warstwa dźwiękowa |
uosobienie | nadanie cech ludzkich owadom, ptakom, warstwa dźwiękowa |
przenośnie | przedstawiają opisany świat plastycznie, zaskakują, zachwycają, pobudzają wyobraźnię |
Rodzaj literacki: epika
Gatunek literacki: epopeja (epos)