Definicja moralności:
W potocznym języku oraz w nauce "etyka" i "moralność" używane są zamiennie, co powoduje niejasności.
Podział etyki (T. Kotarbiński):
Etyka w sensie szerszym: mądrość życiowa, ogól dorad, jak żyć.
Etyka w sensie węższym: analiza wartości moralnej postępowania.
Moralność: złożona i niespójna, nie można skonstruować jednej definicji (I. Lazari-Pawłowska).
Greckie ethos: oznacza wspólnotę, sposób życia, obyczaje ludzi.
Łacińskie mos: oznacza wolę narzucaną przez bogów lub władców, a później tradycję i obyczaje.
Brak jednorodności:
Trzy główne koncepcje:
Felicytologia: sztuka osiągania osobistego szczęścia.
Perfekcjonistyka: technika zdobywania doskonałości osobistej.
Moralność: zbiór zasad współżycia społecznego.
Funkcje moralności:
Stymulacja działań ludzkich.
Wyrażenie celów życiowych.
Współdecydowanie o rzeczywistym zachowaniu.
Współzależność z innymi formami świadomości:
Moralność nie funkcjonuje samodzielnie.
Formułowanie zasad moralnych:
Etyka tworzy system ogólnych zasad oraz szczegółowe normy ludzkiego działania.
Użycie terminu "nauka": odnosi się do usystematyzowanego zbioru twierdzeń.
Filozoficzny charakter etyki:
Etyka bada podstawowe składniki moralności.
Ogólne zasady: moralne cele, dobro oraz imperatywy moralne.
Etyka przesądza o tym, co uznawane za moralne dobre lub złe.
Cel etyki: budowa teoretycznej moralności.
Ludzkie działania: definiowane jako rozumne akty, nieobejmujące działań nieświadomych.
Poznanie w etyce:
Dwie funkcje poznawcze: myślenie abstrakcyjne (tworzenie ogólnych pojęć) oraz eksperymentalne (refleksja nad moralnością).
Przedmiot materialny: ludzkie działanie, postawy oraz normy moralne.
Różnorodność podejść do etyki:
Analiza działań, obowiązków oraz norm moralnych.
Etyka w relacji do nauk filozoficznych i szczegółowych:
Etyka różni się przedmiotem formalno-metodologicznym, ale ma wspólny przedmiot materialny z naukami jak psychologia i socjologia.
Opis etyki: różnice między nauką o moralności (opisowa) a etyką (normatywna).
Współczesne pytania etyczne dotyczące sposobu kształtowania moralności.
Moralność tworzy działania ludzi:
Moralność jako teren połączenia teorii z praktyką.
Kazuistyka: analiza konkretów moralnych i konkretnych sytuacji.
Postawy badawcze:
Obiektywny obserwator przeciwko zaangażowanemu twórcy moralności.