Autorzy w kontekście analizy języka w poezji:
Włodzimierz Bolecki: „Język jako świat przedstawiony”.
Dariusz Pawelec: „Poezja Stanisława Barańczaka”.
Janusz Sławiński:
Język nie jest tylko narzędziem do opisu rzeczywistości, lecz samą rzeczywistością.
Krynicki:
Język lingwistyczny postrzegany jako zdegradowany i zmistyfikowany.
Bolecki:
Wiersze Barańczaka łączą przedstawienie języka z opisem sytuacji i postaw moralnych.
Kategorie wyrażeń w poezji:
Frazeologizmy mowy urzędowej.
Frazeologizmy mowy propagandowej.
Frazeologizmy mowy potocznej.
Pojedyncze słowa nacechowane kontekstami społecznymi.
Główna figura: zasada amplifikacji - rozszerzanie i przekształcanie tematu.
Amplifikacja oparta na przekształceniach semantycznych:
Nagromadzenie parafraz, porównań, gra homonimii i synonimii.
Zaskakujące zestawienia słów.
Amplifikacja oparta na katalogowaniu:
Stabilizacja znaczenia i identyfikacji zjawisk.
Technika paronomazji jako ulubiona przez Barańczaka metoda.
Mowa obca:
Wyrażenia, które podkreślają dystans autora do języka.
Używanie frazeologizmów propagandowych.
Mowa własna:
Identyfikacja podmiotu z językiem potocznym.
Liryka wyznania i najosobistsza mowa.
Typy przekształceń:
Homonimizacja wyrażeń bliskoznacznych.
Kontaminacja wykluczających się pól znaczeniowych.
Konfrontacja przedstawianych frazeologizmów z komentarzem podmiotu.
Portretowanie mowy własnej obcego podmiotu.
Stereotypowe wyrażenia potoczne jako źródło mowy własnej.
Wzbogacanie językowych jednostek przez wspólnotę i ekspresjonizm lingwistyczny.
Wiersze nabywcze jako przykład wykorzystania frazeologizmów.
Stereotypowe wyrażenia jako nośniki znaczeń.
Propaganda jako prymitywne wartościowanie.
Użycie 1 os. l.mn. dla tworzenia poczucia wspólnoty.
Tworzenie konstrukcji metaforycznych przez przekształcenia frazeologiczne.
Przykłady z wierszy Barańczaka.
Skrzyżowanie połączeń frazeologicznych i miejsce spotkania metafor.
Powstanie przez analogię.
Metoda odwrócenia jako przykład oryginalności.
Ujawnienie kryzysu języka komunikacji i reakcja na jego dewaluację w mediach.
Celem parodii jest ośmieszenie wzorców i zwrócenie uwagi na stereotypowość.
Przykłady parodii w kontekście komunikacyjnych schematów.
Zasada rozwijania wypowiedzi poetyckiej przez wprowadzenie szczegółowych określeń.
Technika rozkwitania w odniesieniu do formy i treści poezji.