Quo vadis
Henryk Sienkiewicz:
podróże
Nagroda Nobla (1905)
powieści historyczne (trylogia: Pan Wołodyjowski, Potop, Ogniem i Mieczem)
pozytywizm
nowele
Geneza powieści:
Początkowo Quo Vadis wydawane było w odcinkach w Gazecie Polskiej (fragmentami)
Książkowe wydanie pojawiło się w roku 1896
Sienkiewicz zaczerpnął pomysł na tytuł powieści z legendy o zatrzymaniu świętego Piotra, uciekającego z Rzymu, któremu objawił się Chrystus
Źródła, z których korzystał Sienkiewicz pisząc powieść to: obrazy Siemirackiego. powieść Kraszewskiego ,,Rzym za czasów Nerona”, dzieła Tacyta i Swetoniusza
Czas akcji: druga połowa I wieku n.e. → 63r. - powrót Winicjusza z wojny z Partami, 64r. - pożar Rzymu, 54-68r. rządy Nerona
Miejsce akcji: dom Petroniusza, dom Winicjusza, dom Aulusów, pałac Nerona, Zatybrze, Ostrianum, amfiteatr, Ancjum
Bohaterowie:
.
POSTACIE HISTORYCZNE - POGANIE Neron, Tygellinus, Poppea Sabina, Petroniusz, Seneka, Aulus Plaucjusz, Lukan, Watyniusz, Akte | POSTACIE HISTORYCZNE - CHRZEŚCIJANIE św. Piotr Apostoł, Paweł z Tarsu |
POSTACIE FIKCYJNE - POGANIE Kroton, Eunice, Chryzotemis, Chilon Chilonides, Winicjusz → | POSTACIE FIKCYJNE - CHRZEŚCIJANIE Ligia, Ursus, Kryspus, Glaukus, Miriam, Pomponia Grecyna, Nazariusz, Winicjusz |
Struktura społeczeństwa w starożytym Rzymie
cesarz, augustianie (arystokraci, przyjaciele cesarza) → Neron, Petroniusz, Tygellinus, Poppea
patrycjusze (bogaci, mają przywileje) → Winicjusz, Aulus, Pomponia, Ligia
plebejusze (ubodzy, prawa obywatelskie) → Chilon
niewolnicy/wyzwoleńcy → Ursus, Akte, Eunice
wątki:
wątek miłosny Ligii i Winicjusza
prześladowanie Chrześcijan
rządy Nerona
życie codzienne w Rzymie
dzieje Chilona Chilonidesa
ważne miejsca:
amfiteatr - walki gladiatorów, rozrywanie chrześcijan przez dzikie zwierzęta
Palatyn - pałac Nerona - uczty, ogrody otaczające pałac
Ancjum - letni pałac Nerona, miejscowość niedaleko Rzymu
dom Aulusów - dom bogaty i spokojny, dobre traktowanie niewolników
Zatybrze - biedna dzielnica zamieszkiwana przez chrześcijan
Ostrianum - miejsce spotkań chrześcijan, św. Piotr głosił tam nauki
Więzienie Mamertyńskie - pod kościołem, przetrzymywanie chrześcijan
kim jest? skąd pochodzi?
córka króla Ligów, pochodzi z plemienia barbarzyńców
jak znalazła się w Rzymie?
była zakładniczką, własnością Nerona
inni w jej życiu:
→ Ursus - sługa, ocalił jej życie
→ Aulus Plaucjusz i Pomponia Grecyna - opiekunowie, przybrani rodzice
→ Marek Winicjusz - ukochany, ale dopiero po tym, jak się zmienił
→ Akte - uświadomiła Winicjuszowi, że Ligia nie zostanie jego nałożnicą
wyznawana religia: chrześcijaństwo
wygląd zewnętrzny: młoda, delikatna uroda
cechy charakteru:
troskliwa (opieka nad chorym Winicjuszem), uparta ( broni swoich poglądów), potrafi przebaczać, wielkoduszna, odważna (nie boi się umrzeć)
kim jest? czym się zajmuje?
Patrycjusz, zamożny obywatel Rzymu, wojskowy, siostrzeniec Petroniusza
BOHATER DYNAMICZNY
wygląd: młody, piękny, przystojny, muskularny, ubrany w togę
wyznawana religia:
Gdy go poznajemy jest poganinem. Pod wpływem wielu czynników decyduje się zmienić swoją wiarę na chrześcijaństwo.
jako poganin | jako chrześcijanin | |
---|---|---|
cenione wartości | egoista, patrzył tylko na przyjemności | wartości chrześcijańskie, oparte na nauce Chrystusa (miłosierdzie i przebaczenie) |
stosunek do Ligii | za wszelką cenę chce, aby Ligia stała się jego kochanką | Dostrzegł jej piękno wewnętrzne, troszczył się o nią, strzegł jej w więzieniu, okrył jej nagie ciało na arenie |
temperament, osobowość, cechy charakteru | porywczy, impulsywny, skłonny do przemocy, natarczywy, gniewny | otwarty na ludzi, troskliwy, czyniący dobro, cierpliwy, opanowany |
przyczyny przemiany: miłość do Ligii, dostrzeżenie wartości, jakie niesie religia chrześcijańska
Neron - postać historyczna
Agrypina (matka Nerona) + Klaudiusz (cesarz rzymski, adoptował Nerona, zabity przez Agrypinę)
|
|
Neron
POSTAĆ HISTORYCZNA
Cesarz rzymski, rządy w pierwszym wieku n. e. Syn Agrypiny, martkobójca i bratobójca. Despota. Po wielu niepowodzeniach politycznym zmuszony do popełnienia samobójstwa.
CESARZ I JEGO DWÓR co łączy Nerona z innymi bohaterami?
Petroniusz: doradca, znawca sztuki, komentuje utwory Nerona
Poppea Sabina: druga żona Nerona
Augusta: córka Nerona i Poppei, zmarła jako dziecko
Tygellin: prawa ręka Nerona, prefekt Pretorianów (przyboczna straż cesarza)
Akte: wyzwolenica, dawna kochanka, dażyła Nerona szczerą miłością
WYGLĄD
wielka głowa, gruby kark, tłusta twarz, podbródek, ,,twarz małpy, pijaka, komedianta, próżna”, ametystowa tunika, rudy zarost, wieniec laurowy na głowie
ZAINTERESOWANIA
sztuka, literatura, muzyka, rozrywki i uczty, na których przezentował codziennie
OCZEKIWANIA - CO MYŚLI O SOBIE?
Myśli, że jest wybitnym artystą, oczekuje podziwu
RZECZYWISTOŚĆ - CO MYŚLI O NIM PETRONIUSZ?
Pogardza nim, porównuje jego śpiew do wycia cerbera, uważa, że nie umie grać na cytrze ani pisac wierszy.
OKRUTNY DESPOTA
haniebne czyny bohatera:
z jego rozkazu zostaje podpalony Rzym (bezmyślny)
prześladuje chrześcijan, organizuje igrzyska z ich udziałem (okrutny)
morderca brata, matki i żony (bez skrupułów)
CECHY CHARAKTERU
okrutny, bezwzględny, zadufany w sobie, nieszczery, próżny, dwulicowy, despota
OKOLICZNOŚCI ŚMIERCI
niezadowolenie patrycjusza, zmusza go do samobóstwa
!arbiter elegantiarum - znawca, koneser sztuki, ma dobry gust, wyznacza kanony!
w dawnych czasach kim był? czym się zajmował? zarządzał w Bityni
teraz czym się zajmuje? co oznacza tytuł ,,arbiter elegantarium’’ i dlaczego Petroniusz jest tak określany? Doradca cesarza, ceniony krytyk jego twórczości. Określany jako arbiter elegancji ze względu na swoje wyrafinowanie. Pisze utwory, odróżnia dobre dzieła od słabych.
status społeczny: augustianin - arystokrata przebywający w najbliższym otoczeniu cesarza
narodowość: Rzymianin
wiek: 27-66
wygląd: niemłody, wspaniały wygląd, zadbane ciało, pogodna twarz, orzechowe oczy
cechy charakteru: spokojny, wyrafinowany, łagodny, nie zależny, szczery, odważny, esteta (ceni estetykę)
JAKĄ ROLĘ W JEGO ŻYCIU ODGRYWALI
Marek Winicjusz - traktował go jak syna, był jego stryjem, chronił go przed cesarzem, pomagał mu
Eunice - służąca, kochała Petroniusza, była mu wierna, czciła go, umarła wraz z nim
Neron - Petroniusz sztucznie mu pochlebia, nieraz posługując się ironią, ośmiesza go, przypisuje Neronowi swoje myśli
Tygellin - wróg, rywalizacja o pozycję we dworze
poglądy, zainteresowania, cenione wartości (stosunek do życia, piękna, wiary, szczęścia, ludzi)
Sceptyk (nie wierzy w bogów), tolerancyjny (pomaga chrześcijanom), akceptuje decyzje Winicjusza o zmianie wiary, szczęście to dla niego przyjemność, kocha życie, nie rozumie wiary chrześcijańskiej, ale się jej nie sprzeciwia, uważa, że nie jest szkodliwa, esteta, dobro to jest to co piękne, tradycjonalista, trzci wartości Rzymskie i filozofię grecką
śmierć bohatera
przyczyny: nie łaska cesarza, wyrok śmierci, Petroniusz postanawia go wyprzedzić i umrzeć po swojemu
okoliczności: umiera podczas wystawnej uczty przez rozcięcie żył. Razem z nim umiera Eunice.
narodowość: grek
wiek: w średnim wieku
profesja - czym się zajmuje? wróżbita, szpieg, filozof
wygląd zewnętrzny
odrażający, niechlujny, zgarbiony z zapadniętym brzuchem, przenikliwe spojrzenie
DZIEJE CHILONA
jaki niegodziwy czyn popełnił w przeszłości?
Zdradził Glaukusa, doprowadził do utraty majątku przez lekarza oraz straty rodziny, oskarża chrześcijan, mści się na Winicjuszu, że kazał go wychłostać.
po co i w jakich okolicznościach trafia do domu Marka Winicjusza?
Na zlecenie Winicjusza szuka Ligii, która uciekła z pałacu Nerona, wskazuje Markowi miejsce spotkań chrześcijan, tropi wyznawców Chrystusa.
PRZED PRZEMIANĄ
cechy charakteru: chciwy, pazerny, łasy na pieniądze, dwulicowy, zakłamany, fałszywy
cenione wartości: pieniądze, nie ma żadnych zasad moralnych
haniebne czyny bohatera:
zdradza Glaukusa
oskarżenie chrześcijan o podpalenie Rzymu
kłamał, aby nakłonić Ursusa do zabicia Glauka
wydaje Neronowi chrześcijan (donosi na Aulusów, oskarża Ligię o czary)
WIELKA PRZEMIANA
uczestnictwo Chilona w igrzyskach
dlaczego bohater musiał tam być? co czuł i przeżywał podczas igrzysk?
Chilon brał udział w igrzyskach, ponieważ jego znaczenie w kręgach dworskich wzrosło od czasu kiedy doniósł na chrześcijan. Cesarz napawał się widokiem przerażonego Chilona oglądającego męczeństwo chrześcijan.
jakie były okoliczności ostatniego spotkania z Glaukusem? jaka była reakcja Chilona?
Spotykają się w ogrodach przed śmiercią Glaukusa, który został przywiązany do krzyża i podpalony. Chilon czuł się odpowiedzialny za męczeństwo bohatera, który przebaczył mu przed śmiercią. Chilon wskazał winowajcę, który podpalił Rzym, ogłosił, że chrześcijanie są niewinni.
co się działo z bohaterem po rozmowie z Glaukusem?
Chilon wyraża skruchę, prosi o wybaczenie. Torturowany przyjął chrzest od świętego Pawła, umarł z uśmiechem na ustach.
śmierć Chilona, w jaki sposób umiera Chilon Chilonides? ginie na krzyżu, przed śmiercią obcięto mu język
Jakie znaczenie dla idei utworzu miała przemiana Winicjusza i Chilona?
Pokazuje siłę wiary, która jest w stanie zmienić ludzi.
Pokazuje zwycięstwo dobra nad złem (chrześcijanie-poganie)
Zapowiedź upadku Rzymu i starej cywilizacji
Rodzina wyrazów:
pogaństwo - poganin, poganka, pogański
chrześcijaństwo - chrześcijański, chrześcijanin, chrześcijanka, chrzest
chrzcić
l. poj. | l. mn. | |
mianownik | chrześcijanin, poganin | chrześcijanie, poganie |
dopełniacz | chrześcijanina, poganina | chrześcijan, pogan |
celownik | chrześcijaninowi, poganinowi | chrześcijanom, poganom |
biernik | chrześcijanina, poganina | chrześcijan, pogan |
narzędnik | chrześcijaninem, poganinem | chrześcijaninami, poganinami |
miejscownik | chrześcijaninie, poganinie | chrześcijanach, poganach |
wołacz | chrześcijaninie, poganinie | chrześcijanie, poganie |
!symbol chrześcijaństwa → ryba (słowo to oznacza Jezusa Chrystusa)
ryba = gr. ICHTHYS → Jezus Chrystus Boga Syn Zdrowiciel
bohaterowie-chrześcijanie: Ligia, Kryspus, św. Piotr, Miriam, św. Paweł z Tarsu, Ursus, Pomponia Grecyna, Glaukus, potem Winicjusz i Chilon
sytuacje, w których poznajemy chrześcijan:
igrzyska - rozszarpowani przez zwierzęta
gdy spotykali się w Ostrianum
przyczyny niechęci Rzymian do chrześcijan: oskarżeni o podpalenie Rzymu, inność (inne zwyczaje i wiara), stereotypy o chrześcijanach (zatruwanie wody, krwawe rytuały)
,,To są ludzie, jakich dotąd świat nie widział” → założenia chrześcijaństwa
miłości do bliźniego
wybaczanie
poświęcenie
czystość moralna
życie wieczne ważniejsze niż życie ziemskie
równość ludzi
nie boją się śmierci
Bóg najwyższą wartością
poganie | chrześcijanie | |
---|---|---|
pochodzenie społeczne | głównie augustianie i patrycjusze | w większości plebejusze |
warunki życia | wille, rezydencje, pałaced letnie, bogaty wystrój wnętrz, wygoda, bogactwo, zbytek, niewolnicy | ubóstwo, surowe wnętrza, brak ozdób, skromne wyposażenie, proste posiłki |
wyznawane wartości, zasady i styl życia | estetyzm, czyli umiłowanie piękna, dbałość o ciało, umiłowanie sztuki i filozofii, dbałość o sprawy doczesne, liczne ryzrywki (uczty, igrzyska), brak umiaru, okrucieństwo, pycha, pogarda dla osób z niższego stanu, brak szacunku wobec życia, stach przed śmiercią | wiara w jednego boga, skromne życie, miłość do bliźniego, wybaczanie krzywd, wiara w życie wieczne, szacunek dla życia, walka z pokusami, dążenie do zbawienia, brak lęku przed śmiercią, honor, godność, życie w czystości i prawdzie, odwaga, szlachetność |
Rzym jako piekło (Kryspus)
Brak moralności mieszkańców Rzymu, rozpusta, ciągłe uczty. Relacje międzyludzkie oparte są na podstępach, strachu i braku zaufania. Rzymianie są w stanie zrobyć wszystko, aby uzyskać łaskę cesarza.
Rzym przed pożarem - bogate miasto, pełne życia, wiele wyznań, wiele narodowości, swoboda życia, wspaniałe budowle, handel, spotkania towarzyskie, ogrody i tłum.
Rzym w czasie pożaru - panika, ucieczki z miasta, okradanie opuszczonych domów, burzenie domów aby zatrzymać ogień, głód, choroby, domy w ruinach.
Rzym po pożarze - zostały 4 dzielnice, umarła przestrzeń, wielkie cmentarzysko, głód, ludzie szukający swoich bliskich, rozdawanie żywności i odzieży, odbudowa miasta, nowych dróg, budowanie amfiteatru.
Znaczenie tytułu:
dosłownego: odnosi się do słów Piotra, który ucieka z Rzymu. Po objawieniu się Chrystusa, Piotr kieruje do Niego słowa: "..Quo vadis, Domine?” (Dokąd idziesz, Panie?)
przenośne: odnosi się do zmieniającego się świata, rywalizacji chrześcijaństwa i pogaństwa. Może odnosić się do wszystkich ludzi i nakłaniach ich do namysłu, dokąd zmierza świat i jakie wartości powinny być dla nich ważne.
Narracja: trzecioosobowa, narrator wszechwiedzący, subiektywny, narrację wzbogacają listy Petroniusza do Winicjusza i Winicjusza do Ligii.
Rodzaj literacki: epika
Gatunek literacji: powieść
(utwór długi, pisany prozą, rozdziały, wiele wątków, dialogi, opisy, narracja, wiele odmian gatunkowych)
,,Quo vadis” jako powieść historyczna:
Bohaterowie realistyczni(czyli historyczni) i fikcyjni, wydarzenia realistyczne i fikcyjne
Czas akcji (I wiek) wcześniejszy niż czas życia autora (XIX w.)
Pisarz oddał ,,ducha czasów’’, o których pisał → struktura społeczna, opisy miejsc, przedmiotów, strojów, obyczajów, sposobu myślenia ludzi
Język nawiązuje do epoki starożytnej → słowa łacińskie
Henryk Sienkiewicz:
podróże
Nagroda Nobla (1905)
powieści historyczne (trylogia: Pan Wołodyjowski, Potop, Ogniem i Mieczem)
pozytywizm
nowele
Geneza powieści:
Początkowo Quo Vadis wydawane było w odcinkach w Gazecie Polskiej (fragmentami)
Książkowe wydanie pojawiło się w roku 1896
Sienkiewicz zaczerpnął pomysł na tytuł powieści z legendy o zatrzymaniu świętego Piotra, uciekającego z Rzymu, któremu objawił się Chrystus
Źródła, z których korzystał Sienkiewicz pisząc powieść to: obrazy Siemirackiego. powieść Kraszewskiego ,,Rzym za czasów Nerona”, dzieła Tacyta i Swetoniusza
Czas akcji: druga połowa I wieku n.e. → 63r. - powrót Winicjusza z wojny z Partami, 64r. - pożar Rzymu, 54-68r. rządy Nerona
Miejsce akcji: dom Petroniusza, dom Winicjusza, dom Aulusów, pałac Nerona, Zatybrze, Ostrianum, amfiteatr, Ancjum
Bohaterowie:
.
POSTACIE HISTORYCZNE - POGANIE Neron, Tygellinus, Poppea Sabina, Petroniusz, Seneka, Aulus Plaucjusz, Lukan, Watyniusz, Akte | POSTACIE HISTORYCZNE - CHRZEŚCIJANIE św. Piotr Apostoł, Paweł z Tarsu |
POSTACIE FIKCYJNE - POGANIE Kroton, Eunice, Chryzotemis, Chilon Chilonides, Winicjusz → | POSTACIE FIKCYJNE - CHRZEŚCIJANIE Ligia, Ursus, Kryspus, Glaukus, Miriam, Pomponia Grecyna, Nazariusz, Winicjusz |
Struktura społeczeństwa w starożytym Rzymie
cesarz, augustianie (arystokraci, przyjaciele cesarza) → Neron, Petroniusz, Tygellinus, Poppea
patrycjusze (bogaci, mają przywileje) → Winicjusz, Aulus, Pomponia, Ligia
plebejusze (ubodzy, prawa obywatelskie) → Chilon
niewolnicy/wyzwoleńcy → Ursus, Akte, Eunice
wątki:
wątek miłosny Ligii i Winicjusza
prześladowanie Chrześcijan
rządy Nerona
życie codzienne w Rzymie
dzieje Chilona Chilonidesa
ważne miejsca:
amfiteatr - walki gladiatorów, rozrywanie chrześcijan przez dzikie zwierzęta
Palatyn - pałac Nerona - uczty, ogrody otaczające pałac
Ancjum - letni pałac Nerona, miejscowość niedaleko Rzymu
dom Aulusów - dom bogaty i spokojny, dobre traktowanie niewolników
Zatybrze - biedna dzielnica zamieszkiwana przez chrześcijan
Ostrianum - miejsce spotkań chrześcijan, św. Piotr głosił tam nauki
Więzienie Mamertyńskie - pod kościołem, przetrzymywanie chrześcijan
kim jest? skąd pochodzi?
córka króla Ligów, pochodzi z plemienia barbarzyńców
jak znalazła się w Rzymie?
była zakładniczką, własnością Nerona
inni w jej życiu:
→ Ursus - sługa, ocalił jej życie
→ Aulus Plaucjusz i Pomponia Grecyna - opiekunowie, przybrani rodzice
→ Marek Winicjusz - ukochany, ale dopiero po tym, jak się zmienił
→ Akte - uświadomiła Winicjuszowi, że Ligia nie zostanie jego nałożnicą
wyznawana religia: chrześcijaństwo
wygląd zewnętrzny: młoda, delikatna uroda
cechy charakteru:
troskliwa (opieka nad chorym Winicjuszem), uparta ( broni swoich poglądów), potrafi przebaczać, wielkoduszna, odważna (nie boi się umrzeć)
kim jest? czym się zajmuje?
Patrycjusz, zamożny obywatel Rzymu, wojskowy, siostrzeniec Petroniusza
BOHATER DYNAMICZNY
wygląd: młody, piękny, przystojny, muskularny, ubrany w togę
wyznawana religia:
Gdy go poznajemy jest poganinem. Pod wpływem wielu czynników decyduje się zmienić swoją wiarę na chrześcijaństwo.
jako poganin | jako chrześcijanin | |
---|---|---|
cenione wartości | egoista, patrzył tylko na przyjemności | wartości chrześcijańskie, oparte na nauce Chrystusa (miłosierdzie i przebaczenie) |
stosunek do Ligii | za wszelką cenę chce, aby Ligia stała się jego kochanką | Dostrzegł jej piękno wewnętrzne, troszczył się o nią, strzegł jej w więzieniu, okrył jej nagie ciało na arenie |
temperament, osobowość, cechy charakteru | porywczy, impulsywny, skłonny do przemocy, natarczywy, gniewny | otwarty na ludzi, troskliwy, czyniący dobro, cierpliwy, opanowany |
przyczyny przemiany: miłość do Ligii, dostrzeżenie wartości, jakie niesie religia chrześcijańska
Neron - postać historyczna
Agrypina (matka Nerona) + Klaudiusz (cesarz rzymski, adoptował Nerona, zabity przez Agrypinę)
|
|
Neron
POSTAĆ HISTORYCZNA
Cesarz rzymski, rządy w pierwszym wieku n. e. Syn Agrypiny, martkobójca i bratobójca. Despota. Po wielu niepowodzeniach politycznym zmuszony do popełnienia samobójstwa.
CESARZ I JEGO DWÓR co łączy Nerona z innymi bohaterami?
Petroniusz: doradca, znawca sztuki, komentuje utwory Nerona
Poppea Sabina: druga żona Nerona
Augusta: córka Nerona i Poppei, zmarła jako dziecko
Tygellin: prawa ręka Nerona, prefekt Pretorianów (przyboczna straż cesarza)
Akte: wyzwolenica, dawna kochanka, dażyła Nerona szczerą miłością
WYGLĄD
wielka głowa, gruby kark, tłusta twarz, podbródek, ,,twarz małpy, pijaka, komedianta, próżna”, ametystowa tunika, rudy zarost, wieniec laurowy na głowie
ZAINTERESOWANIA
sztuka, literatura, muzyka, rozrywki i uczty, na których przezentował codziennie
OCZEKIWANIA - CO MYŚLI O SOBIE?
Myśli, że jest wybitnym artystą, oczekuje podziwu
RZECZYWISTOŚĆ - CO MYŚLI O NIM PETRONIUSZ?
Pogardza nim, porównuje jego śpiew do wycia cerbera, uważa, że nie umie grać na cytrze ani pisac wierszy.
OKRUTNY DESPOTA
haniebne czyny bohatera:
z jego rozkazu zostaje podpalony Rzym (bezmyślny)
prześladuje chrześcijan, organizuje igrzyska z ich udziałem (okrutny)
morderca brata, matki i żony (bez skrupułów)
CECHY CHARAKTERU
okrutny, bezwzględny, zadufany w sobie, nieszczery, próżny, dwulicowy, despota
OKOLICZNOŚCI ŚMIERCI
niezadowolenie patrycjusza, zmusza go do samobóstwa
!arbiter elegantiarum - znawca, koneser sztuki, ma dobry gust, wyznacza kanony!
w dawnych czasach kim był? czym się zajmował? zarządzał w Bityni
teraz czym się zajmuje? co oznacza tytuł ,,arbiter elegantarium’’ i dlaczego Petroniusz jest tak określany? Doradca cesarza, ceniony krytyk jego twórczości. Określany jako arbiter elegancji ze względu na swoje wyrafinowanie. Pisze utwory, odróżnia dobre dzieła od słabych.
status społeczny: augustianin - arystokrata przebywający w najbliższym otoczeniu cesarza
narodowość: Rzymianin
wiek: 27-66
wygląd: niemłody, wspaniały wygląd, zadbane ciało, pogodna twarz, orzechowe oczy
cechy charakteru: spokojny, wyrafinowany, łagodny, nie zależny, szczery, odważny, esteta (ceni estetykę)
JAKĄ ROLĘ W JEGO ŻYCIU ODGRYWALI
Marek Winicjusz - traktował go jak syna, był jego stryjem, chronił go przed cesarzem, pomagał mu
Eunice - służąca, kochała Petroniusza, była mu wierna, czciła go, umarła wraz z nim
Neron - Petroniusz sztucznie mu pochlebia, nieraz posługując się ironią, ośmiesza go, przypisuje Neronowi swoje myśli
Tygellin - wróg, rywalizacja o pozycję we dworze
poglądy, zainteresowania, cenione wartości (stosunek do życia, piękna, wiary, szczęścia, ludzi)
Sceptyk (nie wierzy w bogów), tolerancyjny (pomaga chrześcijanom), akceptuje decyzje Winicjusza o zmianie wiary, szczęście to dla niego przyjemność, kocha życie, nie rozumie wiary chrześcijańskiej, ale się jej nie sprzeciwia, uważa, że nie jest szkodliwa, esteta, dobro to jest to co piękne, tradycjonalista, trzci wartości Rzymskie i filozofię grecką
śmierć bohatera
przyczyny: nie łaska cesarza, wyrok śmierci, Petroniusz postanawia go wyprzedzić i umrzeć po swojemu
okoliczności: umiera podczas wystawnej uczty przez rozcięcie żył. Razem z nim umiera Eunice.
narodowość: grek
wiek: w średnim wieku
profesja - czym się zajmuje? wróżbita, szpieg, filozof
wygląd zewnętrzny
odrażający, niechlujny, zgarbiony z zapadniętym brzuchem, przenikliwe spojrzenie
DZIEJE CHILONA
jaki niegodziwy czyn popełnił w przeszłości?
Zdradził Glaukusa, doprowadził do utraty majątku przez lekarza oraz straty rodziny, oskarża chrześcijan, mści się na Winicjuszu, że kazał go wychłostać.
po co i w jakich okolicznościach trafia do domu Marka Winicjusza?
Na zlecenie Winicjusza szuka Ligii, która uciekła z pałacu Nerona, wskazuje Markowi miejsce spotkań chrześcijan, tropi wyznawców Chrystusa.
PRZED PRZEMIANĄ
cechy charakteru: chciwy, pazerny, łasy na pieniądze, dwulicowy, zakłamany, fałszywy
cenione wartości: pieniądze, nie ma żadnych zasad moralnych
haniebne czyny bohatera:
zdradza Glaukusa
oskarżenie chrześcijan o podpalenie Rzymu
kłamał, aby nakłonić Ursusa do zabicia Glauka
wydaje Neronowi chrześcijan (donosi na Aulusów, oskarża Ligię o czary)
WIELKA PRZEMIANA
uczestnictwo Chilona w igrzyskach
dlaczego bohater musiał tam być? co czuł i przeżywał podczas igrzysk?
Chilon brał udział w igrzyskach, ponieważ jego znaczenie w kręgach dworskich wzrosło od czasu kiedy doniósł na chrześcijan. Cesarz napawał się widokiem przerażonego Chilona oglądającego męczeństwo chrześcijan.
jakie były okoliczności ostatniego spotkania z Glaukusem? jaka była reakcja Chilona?
Spotykają się w ogrodach przed śmiercią Glaukusa, który został przywiązany do krzyża i podpalony. Chilon czuł się odpowiedzialny za męczeństwo bohatera, który przebaczył mu przed śmiercią. Chilon wskazał winowajcę, który podpalił Rzym, ogłosił, że chrześcijanie są niewinni.
co się działo z bohaterem po rozmowie z Glaukusem?
Chilon wyraża skruchę, prosi o wybaczenie. Torturowany przyjął chrzest od świętego Pawła, umarł z uśmiechem na ustach.
śmierć Chilona, w jaki sposób umiera Chilon Chilonides? ginie na krzyżu, przed śmiercią obcięto mu język
Jakie znaczenie dla idei utworzu miała przemiana Winicjusza i Chilona?
Pokazuje siłę wiary, która jest w stanie zmienić ludzi.
Pokazuje zwycięstwo dobra nad złem (chrześcijanie-poganie)
Zapowiedź upadku Rzymu i starej cywilizacji
Rodzina wyrazów:
pogaństwo - poganin, poganka, pogański
chrześcijaństwo - chrześcijański, chrześcijanin, chrześcijanka, chrzest
chrzcić
l. poj. | l. mn. | |
mianownik | chrześcijanin, poganin | chrześcijanie, poganie |
dopełniacz | chrześcijanina, poganina | chrześcijan, pogan |
celownik | chrześcijaninowi, poganinowi | chrześcijanom, poganom |
biernik | chrześcijanina, poganina | chrześcijan, pogan |
narzędnik | chrześcijaninem, poganinem | chrześcijaninami, poganinami |
miejscownik | chrześcijaninie, poganinie | chrześcijanach, poganach |
wołacz | chrześcijaninie, poganinie | chrześcijanie, poganie |
!symbol chrześcijaństwa → ryba (słowo to oznacza Jezusa Chrystusa)
ryba = gr. ICHTHYS → Jezus Chrystus Boga Syn Zdrowiciel
bohaterowie-chrześcijanie: Ligia, Kryspus, św. Piotr, Miriam, św. Paweł z Tarsu, Ursus, Pomponia Grecyna, Glaukus, potem Winicjusz i Chilon
sytuacje, w których poznajemy chrześcijan:
igrzyska - rozszarpowani przez zwierzęta
gdy spotykali się w Ostrianum
przyczyny niechęci Rzymian do chrześcijan: oskarżeni o podpalenie Rzymu, inność (inne zwyczaje i wiara), stereotypy o chrześcijanach (zatruwanie wody, krwawe rytuały)
,,To są ludzie, jakich dotąd świat nie widział” → założenia chrześcijaństwa
miłości do bliźniego
wybaczanie
poświęcenie
czystość moralna
życie wieczne ważniejsze niż życie ziemskie
równość ludzi
nie boją się śmierci
Bóg najwyższą wartością
poganie | chrześcijanie | |
---|---|---|
pochodzenie społeczne | głównie augustianie i patrycjusze | w większości plebejusze |
warunki życia | wille, rezydencje, pałaced letnie, bogaty wystrój wnętrz, wygoda, bogactwo, zbytek, niewolnicy | ubóstwo, surowe wnętrza, brak ozdób, skromne wyposażenie, proste posiłki |
wyznawane wartości, zasady i styl życia | estetyzm, czyli umiłowanie piękna, dbałość o ciało, umiłowanie sztuki i filozofii, dbałość o sprawy doczesne, liczne ryzrywki (uczty, igrzyska), brak umiaru, okrucieństwo, pycha, pogarda dla osób z niższego stanu, brak szacunku wobec życia, stach przed śmiercią | wiara w jednego boga, skromne życie, miłość do bliźniego, wybaczanie krzywd, wiara w życie wieczne, szacunek dla życia, walka z pokusami, dążenie do zbawienia, brak lęku przed śmiercią, honor, godność, życie w czystości i prawdzie, odwaga, szlachetność |
Rzym jako piekło (Kryspus)
Brak moralności mieszkańców Rzymu, rozpusta, ciągłe uczty. Relacje międzyludzkie oparte są na podstępach, strachu i braku zaufania. Rzymianie są w stanie zrobyć wszystko, aby uzyskać łaskę cesarza.
Rzym przed pożarem - bogate miasto, pełne życia, wiele wyznań, wiele narodowości, swoboda życia, wspaniałe budowle, handel, spotkania towarzyskie, ogrody i tłum.
Rzym w czasie pożaru - panika, ucieczki z miasta, okradanie opuszczonych domów, burzenie domów aby zatrzymać ogień, głód, choroby, domy w ruinach.
Rzym po pożarze - zostały 4 dzielnice, umarła przestrzeń, wielkie cmentarzysko, głód, ludzie szukający swoich bliskich, rozdawanie żywności i odzieży, odbudowa miasta, nowych dróg, budowanie amfiteatru.
Znaczenie tytułu:
dosłownego: odnosi się do słów Piotra, który ucieka z Rzymu. Po objawieniu się Chrystusa, Piotr kieruje do Niego słowa: "..Quo vadis, Domine?” (Dokąd idziesz, Panie?)
przenośne: odnosi się do zmieniającego się świata, rywalizacji chrześcijaństwa i pogaństwa. Może odnosić się do wszystkich ludzi i nakłaniach ich do namysłu, dokąd zmierza świat i jakie wartości powinny być dla nich ważne.
Narracja: trzecioosobowa, narrator wszechwiedzący, subiektywny, narrację wzbogacają listy Petroniusza do Winicjusza i Winicjusza do Ligii.
Rodzaj literacki: epika
Gatunek literacji: powieść
(utwór długi, pisany prozą, rozdziały, wiele wątków, dialogi, opisy, narracja, wiele odmian gatunkowych)
,,Quo vadis” jako powieść historyczna:
Bohaterowie realistyczni(czyli historyczni) i fikcyjni, wydarzenia realistyczne i fikcyjne
Czas akcji (I wiek) wcześniejszy niż czas życia autora (XIX w.)
Pisarz oddał ,,ducha czasów’’, o których pisał → struktura społeczna, opisy miejsc, przedmiotów, strojów, obyczajów, sposobu myślenia ludzi
Język nawiązuje do epoki starożytnej → słowa łacińskie