Zaliczenie: Egzamin pisemny, stacjonarny (otwarte/zamknięte pytania) na bazie wykładów + aktywność. Data: 24.06.25, godz. 9:30. Pytania otwarte będą ograniczone.
Literatura rekomendowana:
Gąsiorowska, A. (2016). Psychologiczne znaczenie pieniędzy a makiawelizm. Psychologia Społeczna, 11(4 (39)).
Kahneman, D. (2011). Pułapki myślenia. Poznań: Media Rodzina.
Brown, S, Taylor, K., Price S.W. (2005). Debt and distress: Evaluating the psychological cost of credit. Journal of Economic Psychology, 26, 642-663.
Greenberg, A. E., & Hershfield, H. E. (2019). Financial decision making. Consumer Psychology Review, 2(1), 17-29.
Dzik, B. (2004). Hazard. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.
Niesiobędzka, M. (2004). Podatki. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.
Warneryd, K.E. (2004). Oszczędzanie. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.
Wąsowicz-Kirylo, G. (2013). Postawy wobec pieniędzy. Warszawa: Difin.
Wąsowicz-Kirylo, G. (2008). Psychologia finansowa. O pieniądzach w życiu człowieka. Warszawa: Difin.
Zaleśkiewicz, T. (2011). Psychologia ekonomiczna. Warszawa: PWN.
Fisher, P.J., Montalto, C.P. (2010). Effect of saving motives and horizon on saving behaviors. Journal of Economic Psychology, 31, 92-105.
Syrén, S. M., Kokko, K., Pulkkinen, L., & Pehkonen, J. (2019). Income and Mental Well-Being: Personality Traits as Moderators. Journal of Happiness Studies, 1-25.
Gąsiorowska, A. (2012). Czy dla każdego większa ilość pieniędzy oznacza lepszą sytuację finansową?. Psychologia ekonomiczna, (1), 6-19.
Przykładowe pytania egzaminacyjne:
Czynniki wpływające na decyzję zakupu ubezpieczenia mieszkania (10 czynników, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).
Teoria perspektywy w kontekście decyzji o szczepieniu.
Czynniki skłaniające do oszczędzania (co najmniej 7, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).
Znaczenie pieniądza dla człowieka (funkcja ekonomiczna vs. inne aspekty).
Gotowość do dzielenia się pieniędzmi (wpływające czynniki, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).
Błędy inwestorów w prognozowaniu zmian rynku i podejmowaniu decyzji finansowych.
Niespójność zachowań finansowych z klasyczną teorią ekonomiczną i jej wpływ na jakość tych zachowań.
Ekonomia (historia):
Adam Smith (1723-1790) - wkład w klasyczną ekonomię.
Wprowadzenie czynnika ludzkiego do ekonomii.
Kluczowy jest własny interes jednostki.
Własny interes jako jedyna motywacja działania oraz hedonizm stały się głównymi doktrynami psychologicznymi ekonomii.
Karl-Erik Warneryd (1972) - pierwszy kurs psychologii ekonomicznej na uniwersytetach europejskich.
George Katon (1975) - twórca psychologii ekonomicznej.
Rola psychologii w naukach ekonomicznych:
Początkowo ekonomiści opierali się na własnych obserwacjach dotyczących aspektów psychologicznych.
Robbins (1935) umniejszał znaczenie psychologii w ekonomii.
Veblen (1899) wskazywał na wpływ społeczny na konsumpcję dóbr.
Tarde (1902) podkreślał znaczenie interakcji społecznych.
Psychologia ekonomiczna:
Bada, w jaki sposób jednostki wpływają na gospodarkę i jak gospodarka wpływa na człowieka (Lea, Tarpy i Webley, 1987).
Jest gałęzią psychologii stosowanej.
Interdyscyplinarny kierunek badań naukowych.
Ekonomia (definicja Robbinsa, 1935):
Nauka badająca ludzkie zachowania w kontekście celów i ograniczonych środków o alternatywnych zastosowaniach.
Daniel Kahneman:
Laureat Nagrody Nobla (2002).
Współtwórca: Amos Tversky.
Twórca ekonomii behawioralnej.
Autor/współautor ponad 200 publikacji naukowych.
Dziedziny:
Psychologia ekonomiczna
Ekonomia behawioralna
Finanse behawioralne
Ekonomia eksperymentalna
Ekonomia behawioralna:
Analizuje zachowania człowieka w sprawach ekonomicznych.
Bada mechanizmy społeczno-psychologiczne leżące u podstaw zachowań ekonomicznych.
Celem jest tworzenie modelu ,,człowieka rzeczywistego" zamiast ,,człowieka ekonomicznego" (Maital, 1986; za: Wärneryd, 2004, s.26).
Najważniejszy cel: zrozumieć, jak naprawdę działamy, aby uświadomić sobie irracjonalne skłonności i móc podejmować lepsze decyzje (Ariely, 2010; s.17).
Finanse behawioralne:
Część ekonomii behawioralnej.
Testowane hipotezy dotyczą efektywności rynków i racjonalności decyzji.
Deskryptywne modele decyzji zachowań inwestycyjnych.
Behawioralna teoria portfelowa wg. Shefrina i Statmana (2000).
Wybrane błędy w przewidywaniach finansowych:
Nadmierna pewność siebie - pewność prognoz przewyższa ich trafność (Lichtenstein, Fischhoff, 1977; Tyszka, Zielonka, 2002; Torngren, Montgomer, 2004).
Nierealistyczny optymizm - wygórowane oczekiwania i prognozy dotyczące stopy zwrotu z portfela inwestycyjnego (De Bondt, 1998).
Efekt/błąd kotwiczenia - odnoszenie się do określonej wartości liczbowej jako kotwicy przy szacowaniu niewiadomej wielkości (Tversky i Kahneman, 1974). Prognozy finansowe zakotwiczone w przeszłych wartościach (Montier, 2007).
Myślenie konfirmacyjne/złudzenie kontroli - doszukiwanie się wpływu w warunkach losowych (Heath i Tversky, 1991).
Ignorowanie regresji do średniej - wiara w kontynuację określonego trendu.
Efekt Home-Bias - preferowanie tego, co znane.
Ekonomia behawioralna - założenia:
Oceny i wybory są dokonywane w sposób racjonalny.
Podejmując decyzję, jednostka maksymalizuje oczekiwaną korzyść.
Ludzie racjonalnie kalkulują prawdopodobieństwa.
Ludzie kierują się egoistycznymi motywami i ignorują wyniki innych uczestników interakcji ekonomicznej.
Wszystkie źródła dochodów są zamienne.
Ludzie ujawniają stałe preferencje, gdy dokonują wyborów między opcjami o odroczonych skutkach.
Heurystyka rozpoznawania (Borges i wsp. 1999) - znaczenie reguły rozpoznawania na giełdzie.
Racjonalność:
Zachowanie racjonalne to takie, które zbliża jednostkę do osiągnięcia celu.
Związana ze zgodnością zachowania z preferencjami (Robbins, 1935).
Percepcja ryzyka finansowego (Zaleśkiewicz, 1996):
Poczucie lęku.
Niepewność zysku.
Natychmiastowość strat, brak zaufania, niewiedza, brak obycia z instrumentami finansowymi.
Ekonomia eksperymentalna:
Twórca: Vernon Smith.
Warunki eksperymentalne mają prowadzić do maksymalnej kontroli nad sytuacją (Smith, 1991; Hey, 1992).
Racjonalność:
Ludzie są racjonalni, gdy spełniają określone standardy poznawcze.
Modele racjonalności (Gigerenzer i Todd, 1999):
Modele normatywne: racjonalność nieograniczona (Over, 2004).
Modele racjonalności ograniczonej (Simon, 1955, 1957).
Neuroekonomia:
Interdyscyplinarna dziedzina wiedzy.
Bada neurofizjologiczne mechanizmy wyborów ekonomicznych (Camerer et.al., 2005; Glimcher et.al, 2008; Loewenstein et.al., 2008).
Metody neuroobrazowania: EEG, PET, fMRI, GSR.
Kryteria racjonalności (Wilkinson, 2008):
Postawy i preferencje powinny odpowiadać podstawowym regułom logiki i rachunku prawdopodobieństwa.
Spójność preferencji i postaw.
Stabilność.
Zgodność z empirycznymi obserwacjami.
Teoria ekonomiczna wymaga od racjonalnego decydenta:
Zgodności preferencji z aksjomatami (Neuman, Morgenstern, 1994):
Aksjomat spójności
Aksjomat przechodniości
Aksjomat wyniku zupełnie pewnego
Aksjomat podstawialności
Dokonywania wyborów zgodnie z regułą maksymalizowania użyteczności.
Podejścia metodologiczne
Ekonometryczne (Oczekiwania ekonomiczne (Tyszka, 2000))
warunkowe
intencjonalne
konsumenckie (Katon, 1975)
Poziom analizy:
Makro
Jednostka
Metody eksperymentalne i statystyczne
Odmienny sposób postępowania w badaniach eksperymentalnych
Wyobrażenie sytuacji/konkretne działanie
Cel badania: Testowanie konkretnego modelu teoretycznego
Przewidywania i hipotezy w formie równań matematycznych
Badanie zachowania charakterystycznego dla danego przedsiębiorstwa
Dane
obiektywne
subiektywne
Realistyczność założeń
„jak gdyby”
Wnioskowanie dedukcyjne oparte na założeniach Beckera (1976):
Zachowanie maksymalizacji użyteczności
Stałe preferencje
Równowaga rynkowa
Spełnianie postulatu racjonalności podczas przekładania koncepcji psychologicznych na język ekonomii
Wnioskowanie indukcyjne
Ignorowanie zmiennych systemowych, kontekstowych, strukturalnych.
Problem natury psychologicznej może stać się problemem natury ekonomicznej.
Definicja podatku:
Świadczenie pieniężne na rzecz państwa lub innej osoby publicznej, o charakterze przymusowym, powszechnym, bezzwrotnym i nieodpłatnym, pobierane na podstawie przepisów prawnych (Znaniecka, 1988).
Systemy podatkowe istnieją od czasów pieniądza symbolicznego.
W starożytnym Egipcie stanowiły źródło utrzymania faraona.
Kryteria kategoryzacji podatków:
Podmiotowe, przedmiotowe, przeznaczenia, ciężaru podatków
Podmiotowe: podatki państwowe i samorządowe
Przedmiotowe: przychodowe, dochodowe, majątkowe, konsumpcyjne
Przeznaczenia: ogólne, celowe
Ciężaru: bezpośrednie (PIT, CIT, podatek rolny, od spadków i darowizn, od nieruchomości) i pośrednie (VAT, akcyzowy, importowy)
Wiedza o podatkach:
Badania wskazują na znikomą wiedzę obywateli na temat systemu podatkowego (Lewis, 1978; Kirchler, 2007; Sakurai, Braithwaite, 2003).
Wraz ze wzrostem skomplikowania systemu, spada postrzeganie jego sprawiedliwości (Carnes i Cuccia, 1996; Cuccia i Carnes, 2001).
Zdobycie wiedzy pozytywnie wpływa na postawy wobec podatków i negatywne nastawienie wobec oszustw podatkowych (Eriksen i Fallan, 1996).
Badania wykazały, że przekazywanie darowizn na cele charytatywne zwiększa tendencję do zaniżania dochodów i ubiegania się o nienależne ulgi podatkowe.
Funkcje podatków (Niesiobędzka, 2004):
Fiskalna, pozafiskalna (ekonomiczna, społeczna)
Podatki stanowią instrument regulujący życie gospodarki.
Negatywne skojarzenia z systemem podatkowym, zwłaszcza wśród przedsiębiorców (Schmolders, 1960; Kirchler, 1998).
Postawy wobec podatków:
Aspekt poznawczy, emocjonalny i behawioralny.
Dochód różnicuje postawy: wyższe dochody wiążą się z negatywną postawą wobec unikania opodatkowania (Lewis, 1979, 1982).
Pozytywne postawy wobec osób odprowadzających podatki (Kirchler, 1998).
Część badanych uważa ukrywanie dochodów za właściwe (Orviska i Hudson, 2002).
Sprawiedliwość systemu podatkowego:
Zasada sprawiedliwości poziomej i pionowej (Samuelson i Nordhaus, 2008).
Sprawiedliwość systemu podatkowego (Roberts, Hite, Bradley, 1994).
Unikanie vs. uchylanie się od płacenia podatków
Krzywa Laffera:
Związek między skłonnością do płacenia podatków a wysokością podatków.
** gotowość do popełniania oszustw podatkowych:**
Czynniki społeczne i psychologiczne (Weigel, Hessing, Elffers, 1987).
Czynniki zachęcające: normy społeczne, kwota podatków, nieuczciwość prawa i służb podatkowych, złożoność podatków, orientacja osobowa.
Czynniki zniechęcające: kontrola prawna i społeczna, spostrzegane ryzyko kary, spostrzeganie możliwości, brak tolerancji oszustw.
Model „stromego zbocza” (Kichler i in., 2008): gotowość do płacenia podatków rośnie, gdy państwo ma silny system egzekwowania prawa i obywatele ufają władzy.
Proces podejmowania decyzji finansowych:
Procesy przeddecyzyjne: generowanie problemu, wyszukiwanie i analizowanie informacji, wyszukiwanie wariantów decyzyjnych.
Wybór: ocena sytuacji i kontekstu, analiza wariantów decyzyjnych, dobór reguły decyzyjnej, dokonanie wyboru.
Procesy postdecyzyjne: analiza osobistych i społecznych skutków wyboru, redukowanie dysonansu i żalu podecyzyjnego.
Wyszukiwanie informacji:
Źródła wewnętrzne (pamięć, wiedza, umiejętności, doświadczenie) (Weber i Johnson, 2008).
Zjawisko fałszywej pamięci (Loftus & Palmer, 1974). Badani, którym sugerowano, że samochody się "roztrzaskały" częściej pamiętali potłuczone szkło.
Źródła zewnętrzne: sprzedawca, gazeta, znajomi, raporty konsumenckie (Wilkie i Dickson, 1994).
Kosztowne zakupy wiążą się z większą liczbą odwiedzanych sklepów (Udell 1966), a konieczność uzasadnienia decyzji zwiększa zaangażowanie w proces (Doney i Armstrong, 1995).
Rzadziej gromadzimy informacje kosztowne i trudne do zdobycia (Bettman 1979; Payne, Bettman i Johnson 1993).
Analiza wariantów decyzyjnych
własne przekonania powstające w oparciu o obserwację współwystępujących zjawisk
Częstość wydobywania informacji z pamięci.
Znaczenie ważności informacji dla decydenta (por. Nedungadi Hutchinson 1985; Loken i Ward 1987).
Reguła eliminacji (Tversky, 1972)
Świadomość kluczowych błędów związanych z wyborem perspektywy:
Krótkowzroczność.
Russo i Schoemaker (1990) ślepotą na perspektywy inne niż
Zastosowanie techniki zamiany ról
Dobór reguły decyzyjnej:
Reguły oparte na kalkulacji: maksymalizacja korzyści, minimalizacja kosztów, wybór wariantu z najwyższą średnią ważoną.
Reguły oparte na rozpoznawaniu: odkrywanie i klasyfikowanie.
Reguły oparte na emocjach
Reguły oparte na podążaniu za normami (Weber i in., 2002, 2004)
Reguły oparte na stadiach przypadków (Weber i in., 2002, 2004)
Reguły oparte na pełnieniu ról (Weber i in., 2002, 2004)
Czynniki determinujące wybór reguły decyzyjnej:
Presja czasu, zakres informacji, cechy sytuacji i czynniki kulturowe (Weber, Ames i Blais, 2004), motywacje decydenta, konieczność przedstawienia powodów wyboru (Tetlock1992).
Procesy postdecyzyjne:
Niepewność podecyzyjna.
Wybrane zniekształcenia procesu: myślenie na skróty (heurystyki), teoria perspektywy (Kahneman&Tversky).
Heurystyki (Kahneman&Tversky, 2011):
Heurystyka kotwiczenia
Heurystyka reprezentatywności
Heurystyka dostępności
Pozostałe psychologiczne przyczyny wypaczeń racjonalnego podejmowania decyzji:
Mieszanie rozwiązań z problemami, brak jasno sformułowanych celów, niespójność zamiarów, przywiązywanie się do początkowych sądów, wcześniejsze wybory ograniczają obecne, konformizm, dychotomiczność rozwiązań, eskalacja zaangażowania.
Rola emocji w procesie decyzyjnym:
Hipoteza ryzyka jako emocji: Wybory dokonywane na podstawie doznań lub przewidywanych stanów emocjonalnych.
Analiza nastrojów i stanów afektywnych w trakcie i po procesie decyzyjnym.
Znak emocji: Emocje negatywne podwyższają spostrzeganie ryzyka, emocje pozytywne mogą być odpowiedzialne za spostrzeganie zbytnio pozytywów sytuacji ryzykownej.
Bezpośredniość: Strach związany z daną decyzją.
Miejsce emocji w procesie decyzyjnym: Źródła leżące poza decydentem, np. decyzje a warunki pogodowe.
Jakość wpływu emocji na proces decyzyjny: Mogą wpływać negatywnie lub korzystnie, np. decydent doświadczający strachu może nie ponieść zbyt wysokiego ryzyka finansowego.
Efekt pasywnej inercji - ma miejsce, gdy w skutek nietrafnej decyzji utracimy szanse na osiągnięcie korzystnego wyniku, żal i obwinianie się o niepowodzenie może skutkować pasywnością w dalszym działaniu
Markery somatyczne = ciało daje sygnały o złej decyzji?
Hipoteza podtrzymania afektu = jednostka będzie w dobrym nastroju unikać działań, które mogłyby ten nastrój zakłócić
Zadłużanie się:
Problemy z odroczeniem gratyfikacji.
Społeczna akceptacja długu.
Socjalizacja ekonomiczna.
Porównania społeczne (porównywanie się z grupami bogatszymi może prowadzić do zadłużania się).
Style zarządzania pieniędzmi.
Zachowania konsumenckie (nawyki zakupowe).
Horyzont czasowy (nierealistyczne horyzonty mogą wpływać na proces spłacania).
Postawy wobec zadłużania się.
Fatalizm (zewnętrzne umiejscowienie kontroli sprzyja zadłużaniu się).
Oszczędzanie:
Decyzja o odłożeniu konsumpcji.
Decyzje o odroczonych skutkach:
Podczas dokonywania wyborów między skutkami charakteryzującymi się odmienną długością odroczenia następuje odwrócenie preferencji między szybszym zdobyciem mniejszej nagrody a późniejszym zdobyciem większej nagrody.
Definicje oszczędzania:
Oszczędzanie gospodarstw domowych to ta część dochodu, która nie zostaje wydana na konsumpcję (Samuelson i Nordhaus, 1996, 2008).
Oszczędzanie stanowi nadwyżkę dochodu nad konsumpcją bieżącą, która jest odkładana na przyszłość, kiedy podstawowe potrzeby zostają zaspokojone (Warneryd, 1999).
Oznacza negatywny akt związany z powstrzymaniem się od całkowitej konsumpcji swoich dochodów (Keynes, 1930).
Stanowi racjonalną analizę oraz aktywny proces.
Hipotezy i teorie dotyczące oszczędzania:
Hipoteza Dochodu Absolutnego (Keynes, 1936): Wraz ze wzrostem dochodów wzrasta poziom oszczędzania, ale muszą być zaspokojone podstawowe potrzeby jednostki.
Teoria względnego dochodu (Duesenberry, 1949): Ujemna korelacja między dochodem grupy odniesienia a poziomem oszczędności osób badanych (Kaptey, 2000).
Teoria/hipoteza cyklu życia (Midigliani i Brumberg, 1954): Człowiek dąży do utrzymania dochodu na stałym poziomie; w wieku młodszym i starszym odnotowujemy ujemne oszczędzanie.
Teoria/hipoteza stałego dochodu (Friedman, 1947, 1957): Każda jednostka zna swój podstawowy poziom dochodu; każdy człowiek ma ustalony poziom konsumpcji, uwzględniane są także dochody i wydatki przejściowe; oszczędzanie = dochód stały + dochód przejściowy - wydatki konsumpcyjne.
Czynniki wpływające na oszczędzanie:
Ölander i Seipel (1970): problem decyzyjny, alternatywy i ich konsekwencje, ocena prawdopodobieństwa ich wystąpienia; istotną cechą zachowań jest ich zmienność, należy uwzględnić uwarunkowania zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne (Tolman, 1995).
Katon (1975): uwypuklenie znaczenia zmiennych psychologicznych w modelach oszczędzania; miarę oszczędzania stanowi dochód jednostki będący w jej dyspozycji; znaczenie chęci do oszczędzania; wskaźnik opinii konsumenckich; sposoby oszczędzania: restowe, kontraktowe, dowolne.
Motywy oszczędzania wg. Wärneryd (1995):
„oszczędzanie jako nawyk”,
„motyw zapobiegawczy”,
motyw zapewniania rodzinie dobrobytu po śmierci
„motyw zysku”.
Formy oszczędzania:
Zaplanowane, spekulacyjne, zabezpieczające, czasowe dysponowanie pieniędzmi i inne.
Motywy oszczędzania wg. Keynes'a (1936):
Motyw zapobiegliwości
Motyw przezorności
Motyw wykorzystania stopy procentowej
Motyw powiększania dobrobytu
Motyw niezależności
Motyw przedsiębiorczości
Motyw spadku
Motyw skąpstwa
Motyw zaliczkowy (Browning i Lusardi, 1996)
Behawioralna teoria cyklu życia wg. Shefrina i Thalera (1981, 1988)
samokontrola
moduł sprawcy +
moduł planisty
3 umysłowe rachunki (por. Kahneman i Tversky, 1984)
rachunek bieżących dochodów,
rachunek majątku,
rachunek przyszłych dochodów
efekt ramowania
Motywy oszczędzania wg. Alf'a Lindqvist (1981)
Brandstättera (1993) wskazuje na znaczenie cech osobowości w decyzji o oszczędzaniu. Oszczędzanie pozytywnie wiąże się z sumiennością (Brändstatter, 1996, za: Nyhus i Webley, 2001). Nyhus wraz z Webley (2001) zrealizowali badania dotyczące wpływu osobowości na decyzję związane z oszczędzania oraz zadłużaniem się. W: stabilność emocjonalna i autonomia silnie skorelowane Z zachowaniami dotyczącymi oszczędzania i zadłużania się.
Formy oszczędzania Polaków (2015):
zarządzanie zasobami finansowymi
gromadzenie pieniędzy na konkretny cel
bufor finansowy
zarządzanie gotówką
32% lokaty bankowe
13% gotówka
13% konto osobiste
10% konto oszczędnościowe
Motywy oszczędzania Polaków (2015):
72% rezerwa na sytuacje losowe
32% wypoczynek
29% leczenie
28% remont domu/mieszkania
33% rezerwa na bieżące wydatki konsumpcyjne
26% zakup dóbr trwałego użytku
25% zabezpieczenie się na starość
15% stałe opłaty
Rezerwa na sytuacje losowe i przezorność
Samokontrola (Mischel i in., 1989)
Decyzje
Konsekwencje:
natychmiastowe
Odroczone
Podczas dokonywania wyborów między skutkami charakteryzującymi się odmienną długością odroczenia następuje odwrócenie preferencji między szybszym zdobyciem mniejszej nagrody a późniejszym zdobyciem większej nagrody.
Wyczerpywanie się zasobów samokontroli obniża skłonność odraczania gratyfikacji (Vohs i Faber, 2007).
Funkcjonowanie banków wyobrażeniami dzieci (Berti i Bombi, 1988)
Całkowity brak zrozumienia systemu bankowego
Bank rozumiany jako źródło pieniędzy
Bank może wypłacać pieniądze, ale pod pewnymi warunkami
Bank wypłaca pieniądze w postaci pożyczki
Bank wykorzystuje depozyty, aby udzielać pożyczek
Rozumienie procesu bankowego.
Wpływ samokontroli na skłonność do oszczędzania
Wyczerpywanie się zasobów samokontroli prowadzi do impulsywnych zachowań.
Niechęć do odraczania gratyfikacji wśród zwłaszcza wśród dzieci młodszych (Mischel i Metzner, 1962; Mischel i in., 1989).
Rola banków w procesie oszczędzania (Otto i Webley, 2001; Webley i in., 1993; Webbley, 2
Zaliczenie: Egzamin pisemny, stacjonarny (otwarte/zamknięte pytania) na bazie wykładów + aktywność. Data: 24.06.25, godz. 9:30. Pytania otwarte będą ograniczone.
Literatura rekomendowana:
Gąsiorowska, A. (2016). Psychologiczne znaczenie pieniędzy a makiawelizm. Psychologia Społeczna, 11(4 (39)).
Kahneman, D. (2011). Pułapki myślenia. Poznań: Media Rodzina.
Brown, S, Taylor, K., Price S.W. (2005). Debt and distress: Evaluating the psychological cost of credit. Journal of Economic Psychology, 26, 642-663.
Greenberg, A. E., & Hershfield, H. E. (2019). Financial decision making. Consumer Psychology Review, 2(1), 17-29.
Dzik, B. (2004). Hazard. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.
Niesiobędzka, M. (2004). Podatki. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.
Warneryd, K.E. (2004). Oszczędzanie. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.
Wąsowicz-Kirylo, G. (2013). Postawy wobec pieniędzy. Warszawa: Difin.
Wąsowicz-Kirylo, G. (2008). Psychologia finansowa. O pieniądzach w życiu człowieka. Warszawa: Difin.
Zaleśkiewicz, T. (2011). Psychologia ekonomiczna. Warszawa: PWN.
Fisher, P.J., Montalto, C.P. (2010). Effect of saving motives and horizon on saving behaviors. Journal of Economic Psychology, 31, 92-105.
Syrén, S. M., Kokko, K., Pulkkinen, L., & Pehkonen, J. (2019). Income and Mental Well-Being: Personality Traits as Moderators. Journal of Happiness Studies, 1-25.
Gąsiorowska, A. (2012). Czy dla każdego większa ilość pieniędzy oznacza lepszą sytuację finansową?. Psychologia ekonomiczna, (1), 6-19.
Przykładowe pytania egzaminacyjne:
Czynniki wpływające na decyzję zakupu ubezpieczenia mieszkania (10 czynników, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).
Teoria perspektywy w kontekście decyzji o szczepieniu.
Czynniki skłaniające do oszczędzania (co najmniej 7, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).
Znaczenie pieniądza dla człowieka (funkcja ekonomiczna vs. inne aspekty).
Gotowość do dzielenia się pieniędzmi (wpływające czynniki, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).
Błędy inwestorów w prognozowaniu zmian rynku i podejmowaniu decyzji finansowych.
Niespójność zachowań finansowych z klasyczną teorią ekonomiczną i jej wpływ na jakość tych zachowań.
Ekonomia (historia):
Adam Smith (1723-1790) - wkład w klasyczną ekonomię. Jego prace, takie jak "Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów" (1776), są fundamentem współczesnej ekonomii. Smith wprowadził koncepcje takie jak podział pracy i "niewidzialna ręka rynku", które do dziś są kluczowe w rozumieniu mechanizmów rynkowych.
Wprowadzenie czynnika ludzkiego do ekonomii. Tradycyjna ekonomia często zakłada racjonalność jednostek, ale psychologia ekonomiczna bada, jak emocje, uprzedzenia i heurystyki wpływają na decyzje ekonomiczne.
Kluczowy jest własny interes jednostki. Ekonomia klasyczna opiera się na założeniu, że ludzie dążą do maksymalizacji własnej korzyści, ale psychologia ekonomiczna pokazuje, że altruizm i normy społeczne również odgrywają istotną rolę.
Własny interes jako jedyna motywacja działania oraz hedonizm stały się głównymi doktrynami psychologicznymi ekonomii. Hedonizm, czyli dążenie do przyjemności i unikanie bólu, jest ważnym, ale nie jedynym motywatorem ludzkich działań ekonomicznych.
Karl-Erik Warneryd (1972) - pierwszy kurs psychologii ekonomicznej na uniwersytetach europejskich. Warneryd przyczynił się do formalnego wprowadzenia psychologii ekonomicznej jako odrębnej dziedziny studiów akadamickich.
George Katon (1975) - twórca psychologii ekonomicznej. Katona podkreślał znaczenie badania postaw i oczekiwań konsumentów w celu zrozumienia zachowań ekonomicznych.
Rola psychologii w naukach ekonomicznych:
Początkowo ekonomiści opierali się na własnych obserwacjach dotyczących aspektów psychologicznych. Ekonomiści, jak Adam Smith, zauważali, że emocje i motywacje wpływają na decyzje ekonomiczne, ale brakowało im narzędzi do systematycznego badania tych zjawisk.
Robbins (1935) umniejszał znaczenie psychologii w ekonomii. Robbins argumentował, że ekonomia powinna skupić się na analizie zachowań racjonalnych i że psychologia wprowadza zbędne komplikacje.
Veblen (1899) wskazywał na wpływ społeczny na konsumpcję dóbr. Veblen wprowadził pojęcie "konsumpcji na pokaz", czyli kupowania dóbr w celu demonstracji statusu społecznego.
Tarde (1902) podkreślał znaczenie interakcji społecznych. Tarde analizował, jak opinie i zachowania innych ludzi wpływają na decyzje jednostki, wprowadzając koncepcje takie jak naśladownictwo i moda.
Psychologia ekonomiczna:
Bada, w jaki sposób jednostki wpływają na gospodarkę i jak gospodarka wpływa na człowieka (Lea, Tarpy i Webley, 1987). Psychologia ekonomiczna analizuje, jak czynniki psychologiczne wpływają na decyzje dotyczące oszczędzania, inwestowania, konsumpcji i pracy.
Jest gałęzią psychologii stosowanej. Psychologia ekonomiczna wykorzystuje teorie i metody psychologiczne do rozwiązywania problemów ekonomicznych.
Interdyscyplinarny kierunek badań naukowych. Psychologia ekonomiczna łączy wiedzę z psychologii, ekonomii, socjologii i innych dziedzin.
Ekonomia (definicja Robbinsa, 1935):
Nauka badająca ludzkie zachowania w kontekście celów i ograniczonych środków o alternatywnych zastosowaniach. Definicja Robbinsa podkreśla, że ekonomia zajmuje się analizą wyborów dokonywanych w warunkach ograniczonych zasobów.
Daniel Kahneman:
Laureat Nagrody Nobla (2002). Kahneman otrzymał nagrodę za wkład w rozwój ekonomii behawioralnej.
Współtwórca: Amos Tversky. Kahneman i Tversky wspólnie opracowali wiele kluczowych teorii i koncepcji w ekonomii behawioralnej.
Twórca ekonomii behawioralnej. Ekonomia behawioralna bada, jak czynniki psychologiczne wpływają na decyzje ekonomiczne.
Autor/współautor ponad 200 publikacji naukowych.
Dziedziny:
Psychologia ekonomiczna
Ekonomia behawioralna
Finanse behawioralne
Ekonomia eksperymentalna
Ekonomia behawioralna:
Analizuje zachowania człowieka w sprawach ekonomicznych. Ekonomia behawioralna bada, jak ludzie podejmują decyzje dotyczące oszczędzania, inwestowania, konsumpcji i pracy.
Bada mechanizmy społeczno-psychologiczne leżące u podstaw zachowań ekonomicznych. Ekonomia behawioralna analizuje, jak emocje, uprzedzenia i heurystyki wpływają na decyzje ekonomiczne.
Celem jest tworzenie modelu ,,człowieka rzeczywistego" zamiast ,,człowieka ekonomicznego" (Maital, 1986; za: Wärneryd, 2004, s.26). Ekonomia behawioralna odrzuca założenie o racjonalności jednostek i stara się tworzyć modele uwzględniające realne zachowania ludzi.
Najważniejszy cel: zrozumieć, jak naprawdę działamy, aby uświadomić sobie irracjonalne skłonności i móc podejmować lepsze decyzje (Ariely, 2010; s.17). Ekonomia behawioralna może pomóc ludziom unikać błędów i podejmować bardziej korzystne decyzje.
Finanse behawioralne:
Część ekonomii behawioralnej. Finanse behawioralne stosują teorie i metody ekonomii behawioralnej do analizy rynków finansowych i decyzji inwestycyjnych.
Testowane hipotezy dotyczą efektywności rynków i racjonalności decyzji. Finanse behawioralne badają, czy rynki finansowe są efektywne i czy inwestorzy podejmują racjonalne decyzje.
Deskryptywne modele decyzji zachowań inwestycyjnych. Finanse behawioralne tworzą modele opisujące, jak inwestorzy naprawdę podejmują decyzje, uwzględniając czynniki psychologiczne.
Behawioralna teoria portfelowa wg. Shefrina i Statmana (2000). Teoria ta uwzględnia, że inwestorzy mają różne cele i preferencje dotyczące ryzyka, co wpływa na ich decyzje inwestycyjne.
Wybrane błędy w przewidywaniach finansowych:
Nadmierna pewność siebie - pewność prognoz przewyższa ich trafność (Lichtenstein, Fischhoff, 1977; Tyszka, Zielonka, 2002; Torngren, Montgomer, 2004). Inwestorzy często przeceniają swoje umiejętności i wiedzę, co prowadzi do podejmowania ryzykownych decyzji.
Nierealistyczny optymizm - wygórowane oczekiwania i prognozy dotyczące stopy zwrotu z portfela inwestycyjnego (De Bondt, 1998). Inwestorzy często oczekują, że ich inwestycje przyniosą wysokie zyski, co prowadzi do podejmowania nierozsądnych decyzji.
Efekt/błąd kotwiczenia - odnoszenie się do określonej wartości liczbowej jako kotwicy przy szacowaniu niewiadomej wielkości (Tversky i Kahneman, 1974). Prognozy finansowe zakotwiczone w przeszłych wartościach (Montier, 2007). Inwestorzy często opierają swoje decyzje na nieistotnych informacjach lub przeszłych wartościach, co prowadzi do błędnych prognoz.
Myślenie konfirmacyjne/złudzenie kontroli - doszukiwanie się wpływu w warunkach losowych (Heath i Tversky, 1991). Inwestorzy często szukają informacji potwierdzających ich przekonania i ignorują informacje sprzeczne, co prowadzi do błędnych decyzji.
Ignorowanie regresji do średniej - wiara w kontynuację określonego trendu. Inwestorzy często zakładają, że dobre wyniki będą się utrzymywać w przyszłości, co prowadzi do kupowania akcji po zawyżonych cenach.
Efekt Home-Bias - preferowanie tego, co znane. Inwestorzy często inwestują w akcje firm z ich kraju, nawet jeśli inne inwestycje są bardziej opłacalne.
Ekonomia behawioralna - założenia:
Oceny i wybory są dokonywane w sposób racjonalny. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie podejmują decyzje w sposób racjonalny, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często kierujemy się emocjami i uprzedzeniami.
Podejmując decyzję, jednostka maksymalizuje oczekiwaną korzyść. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie dążą do maksymalizacji swojej korzyści, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często kierujemy się innymi motywami, takimi jak altruizm i normy społeczne.
Ludzie racjonalnie kalkulują prawdopodobieństwa. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie potrafią racjonalnie oceniać prawdopodobieństwa, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często popełniamy błędy w ocenie ryzyka.
Ludzie kierują się egoistycznymi motywami i ignorują wyniki innych uczestników interakcji ekonomicznej. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie kierują się egoistycznymi motywami, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często troszczymy się o innych i kierujemy się normami społecznymi.
Wszystkie źródła dochodów są zamienne. Ekonomia klasyczna zakłada, że wszystkie źródła dochodów są traktowane tak samo, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często inaczej traktujemy dochody z pracy, oszczędności i inwestycji.
Ludzie ujawniają stałe preferencje, gdy dokonują wyborów między opcjami o odroczonych skutkach. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie mają stałe preferencje, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że nasze preferencje mogą się zmieniać w zależności od kontekstu.
Heurystyka rozpoznawania (Borges i wsp. 1999) - znaczenie reguły rozpoznawania na giełdzie. Inwestorzy często inwestują w akcje firm, które rozpoznają, nawet jeśli nie mają o nich szczegółowych informacji.
Racjonalność:
Zachowanie racjonalne to takie, które zbliża jednostkę do osiągnięcia celu. Racjonalność w ekonomii oznacza, że ludzie podejmują decyzje w sposób, który maksymalizuje ich korzyść.
Związana ze zgodnością zachowania z preferencjami (Robbins, 1935). Racjonalne zachowanie jest zgodne z preferencjami jednostki.
Percepcja ryzyka finansowego (Zaleśkiewicz, 1996):
Poczucie lęku. Ryzyko finansowe często wiąże się z negatywnymi emocjami.
Niepewność zysku. Ryzyko finansowe oznacza, że nie jesteśmy pewni, czy nasza inwestycja przyniesie zysk.
Natychmiastowość strat, brak zaufania, niewiedza, brak obycia z instrumentami finansowymi. Inwestorzy często unikają ryzyka, ponieważ obawiają się strat.
Ekonomia eksperymentalna:
Twórca: Vernon Smith. Smith otrzymał Nagrodę Nobla za wkład w rozwój ekonomii eksperymentalnej.
Warunki eksperymentalne mają prowadzić do maksymalnej kontroli nad sytuacją (Smith, 1991; Hey, 1992). Ekonomia eksperymentalna wykorzystuje eksperymenty laboratoryjne do badania zachowań ekonomicznych.
Racjonalność:
Ludzie są racjonalni, gdy spełniają określone standardy poznawcze. Racjonalność oznacza, że ludzie podejmują decyzje w oparciu o logiczne rozumowanie i dostępne informacje.
Modele racjonalności (Gigerenzer i Todd, 1999):- Modele normatywne: racjonalność nieograniczona (Over, 2004).
Modele racjonalności ograniczonej (Simon, 1955, 1957).
Neuroekonomia:
Interdyscyplinarna dziedzina wiedzy. Neuroekonomia łączy wiedzę z ekonomii, psychologii i neurobiologii.
Bada neurofizjologiczne mechanizmy wyborów ekonomicznych (Camerer et.al., 2005; Glimcher et.al, 2008; Loewenstein et.al., 2008). Neuroekonomia bada, jak mózg reaguje na bodźce ekonomiczne i jak wpływa to na nasze decyzje.
Metody neuroobrazowania: EEG, PET, fMRI, GSR.
Kryteria racjonalności (Wilkinson, 2008):
Postawy i preferencje powinny odpowiadać podstawowym regułom logiki i rachunku prawdopodobieństwa. Racjonalne postawy i preferencje są spójne i zgodne z zasadami logiki.
Spójność preferencji i postaw. Racjonalne preferencje i postawy są stabilne i nie zmieniają się w zależności od kontekstu.
Stabilność.
Zgodność z empirycznymi obserwacjami. Racjonalne teorie ekonomiczne powinny być zgodne z danymi empirycznymi.
Teoria ekonomiczna wymaga od racjonalnego decydenta:
Zgodności preferencji z aksjomatami (Neuman, Morgenstern, 1994):- Aksjomat spójności
Aksjomat przechodniości
Aksjomat wyniku zupełnie pewnego
Aksjomat podstawialności
Dokonywania wyborów zgodnie z regułą maksymalizowania użyteczności.
Podejścia metodologiczne
Ekonometryczne (Oczekiwania ekonomiczne (Tyszka, 2000))- warunkowe
intencjonalne
konsumenckie (Katon, 1975)
Poziom analizy:- Makro
Jednostka
Metody eksperymentalne i statystyczne
Odmienny sposób postępowania w badaniach eksperymentalnych- Wyobrażenie sytuacji/konkretne działanie
Cel badania: Testowanie konkretnego modelu teoretycznego
Przewidywania i hipotezy w formie równań matematycznych
Badanie zachowania charakterystycznego dla danego przedsiębiorstwa
Dane- obiektywne
subiektywne
Realistyczność założeń- „jak gdyby”
Wnioskowanie dedukcyjne oparte na założeniach Beckera (1976):- Zachowanie maksymalizacji użyteczności
Stałe preferencje
Równowaga rynkowa
Spełnianie postulatu racjonalności podczas przekładania koncepcji psychologicznych na język ekonomii
Wnioskowanie indukcyjne- Ignorowanie zmiennych systemowych, kontekstowych, strukturalnych.
Problem natury psychologicznej może stać się problemem natury ekonomicznej.
Definicja podatku:
Świadczenie pieniężne na rzecz państwa lub innej osoby publicznej, o charakterze przymusowym, powszechnym, bezzwrotnym i nieodpłatnym, pobierane na podstawie przepisów prawnych (Znaniecka, 1988).- Systemy podatkowe istnieją od czasów pieniądza symbolicznego.
W starożytnym Egipcie stanowiły źródło utrzymania faraona.
Kryteria kategoryzacji podatków:
Podmiotowe, przedmiotowe, przeznaczenia, ciężaru podatków
Podmiotowe: podatki państwowe i samorządowe
Przedmiotowe: przychodowe, dochodowe, majątkowe, konsumpcyjne
Przeznaczenia: ogólne, celowe
Ciężaru: bezpośrednie (PIT, CIT, podatek rolny, od spadków i darowizn, od nieruchomości) i pośrednie (VAT, akcyzowy, importowy)
Wiedza o podatkach:
Badania wskazują na znikomą wiedzę obywateli na temat systemu podatkowego (Lewis, 1978; Kirchler, 2007; Sakurai, Braithwaite, 2003). Obywatele często nie rozumieją, jak działają podatki i jak są wykorzystywane ich pieniądze.
Wraz ze wzrostem skomplikowania systemu, spada postrzeganie jego sprawiedliwości (Carnes i Cuccia, 1996; Cuccia i Carnes, 2001). Im bardziej skomplikowany system podatkowy, tym trudniej jest obywatelom zrozumieć, dlaczego płacą tyle podatków.
Zdobycie wiedzy pozytywnie wpływa na postawy wobec podatków i negatywne nastawienie wobec oszustw podatkowych (Eriksen i Fallan, 1996). Im więcej wiemy o podatkach, tym bardziej skłonni jesteśmy do ich płacenia.
Badania wykazały, że przekazywanie darowizn na cele charytatywne zwiększa tendencję do zaniżania dochodów i ubiegania się o nienależne ulgi podatkowe. Osoby, które przekazują darowizny na