Psychologia Ekonomiczna - Wykłady

Wykład 1 (05.03.2025)

  • Zaliczenie: Egzamin pisemny, stacjonarny (otwarte/zamknięte pytania) na bazie wykładów + aktywność. Data: 24.06.25, godz. 9:30. Pytania otwarte będą ograniczone.

  • Literatura rekomendowana:

    • Gąsiorowska, A. (2016). Psychologiczne znaczenie pieniędzy a makiawelizm. Psychologia Społeczna, 11(4 (39)).

    • Kahneman, D. (2011). Pułapki myślenia. Poznań: Media Rodzina.

    • Brown, S, Taylor, K., Price S.W. (2005). Debt and distress: Evaluating the psychological cost of credit. Journal of Economic Psychology, 26, 642-663.

    • Greenberg, A. E., & Hershfield, H. E. (2019). Financial decision making. Consumer Psychology Review, 2(1), 17-29.

    • Dzik, B. (2004). Hazard. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.

    • Niesiobędzka, M. (2004). Podatki. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.

    • Warneryd, K.E. (2004). Oszczędzanie. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.

    • Wąsowicz-Kirylo, G. (2013). Postawy wobec pieniędzy. Warszawa: Difin.

    • Wąsowicz-Kirylo, G. (2008). Psychologia finansowa. O pieniądzach w życiu człowieka. Warszawa: Difin.

    • Zaleśkiewicz, T. (2011). Psychologia ekonomiczna. Warszawa: PWN.

    • Fisher, P.J., Montalto, C.P. (2010). Effect of saving motives and horizon on saving behaviors. Journal of Economic Psychology, 31, 92-105.

    • Syrén, S. M., Kokko, K., Pulkkinen, L., & Pehkonen, J. (2019). Income and Mental Well-Being: Personality Traits as Moderators. Journal of Happiness Studies, 1-25.

    • Gąsiorowska, A. (2012). Czy dla każdego większa ilość pieniędzy oznacza lepszą sytuację finansową?. Psychologia ekonomiczna, (1), 6-19.

  • Przykładowe pytania egzaminacyjne:

    1. Czynniki wpływające na decyzję zakupu ubezpieczenia mieszkania (10 czynników, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).

    2. Teoria perspektywy w kontekście decyzji o szczepieniu.

    3. Czynniki skłaniające do oszczędzania (co najmniej 7, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).

    4. Znaczenie pieniądza dla człowieka (funkcja ekonomiczna vs. inne aspekty).

    5. Gotowość do dzielenia się pieniędzmi (wpływające czynniki, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).

    6. Błędy inwestorów w prognozowaniu zmian rynku i podejmowaniu decyzji finansowych.

    7. Niespójność zachowań finansowych z klasyczną teorią ekonomiczną i jej wpływ na jakość tych zachowań.

Ekonomia i Psychologia

  • Ekonomia (historia):

    • Adam Smith (1723-1790) - wkład w klasyczną ekonomię.

    • Wprowadzenie czynnika ludzkiego do ekonomii.

    • Kluczowy jest własny interes jednostki.

    • Własny interes jako jedyna motywacja działania oraz hedonizm stały się głównymi doktrynami psychologicznymi ekonomii.

    • Karl-Erik Warneryd (1972) - pierwszy kurs psychologii ekonomicznej na uniwersytetach europejskich.

    • George Katon (1975) - twórca psychologii ekonomicznej.

  • Rola psychologii w naukach ekonomicznych:

    • Początkowo ekonomiści opierali się na własnych obserwacjach dotyczących aspektów psychologicznych.

    • Robbins (1935) umniejszał znaczenie psychologii w ekonomii.

    • Veblen (1899) wskazywał na wpływ społeczny na konsumpcję dóbr.

    • Tarde (1902) podkreślał znaczenie interakcji społecznych.

  • Psychologia ekonomiczna:

    • Bada, w jaki sposób jednostki wpływają na gospodarkę i jak gospodarka wpływa na człowieka (Lea, Tarpy i Webley, 1987).

    • Jest gałęzią psychologii stosowanej.

    • Interdyscyplinarny kierunek badań naukowych.

  • Ekonomia (definicja Robbinsa, 1935):

    • Nauka badająca ludzkie zachowania w kontekście celów i ograniczonych środków o alternatywnych zastosowaniach.

  • Daniel Kahneman:

    • Laureat Nagrody Nobla (2002).

    • Współtwórca: Amos Tversky.

    • Twórca ekonomii behawioralnej.

    • Autor/współautor ponad 200 publikacji naukowych.

Wykład 2 (12.03.2025)

  • Dziedziny:

    • Psychologia ekonomiczna

    • Ekonomia behawioralna

    • Finanse behawioralne

    • Ekonomia eksperymentalna

  • Ekonomia behawioralna:

    • Analizuje zachowania człowieka w sprawach ekonomicznych.

    • Bada mechanizmy społeczno-psychologiczne leżące u podstaw zachowań ekonomicznych.

    • Celem jest tworzenie modelu ,,człowieka rzeczywistego" zamiast ,,człowieka ekonomicznego" (Maital, 1986; za: Wärneryd, 2004, s.26).

    • Najważniejszy cel: zrozumieć, jak naprawdę działamy, aby uświadomić sobie irracjonalne skłonności i móc podejmować lepsze decyzje (Ariely, 2010; s.17).

  • Finanse behawioralne:

    • Część ekonomii behawioralnej.

    • Testowane hipotezy dotyczą efektywności rynków i racjonalności decyzji.

    • Deskryptywne modele decyzji zachowań inwestycyjnych.

    • Behawioralna teoria portfelowa wg. Shefrina i Statmana (2000).

  • Wybrane błędy w przewidywaniach finansowych:

    • Nadmierna pewność siebie - pewność prognoz przewyższa ich trafność (Lichtenstein, Fischhoff, 1977; Tyszka, Zielonka, 2002; Torngren, Montgomer, 2004).

    • Nierealistyczny optymizm - wygórowane oczekiwania i prognozy dotyczące stopy zwrotu z portfela inwestycyjnego (De Bondt, 1998).

    • Efekt/błąd kotwiczenia - odnoszenie się do określonej wartości liczbowej jako kotwicy przy szacowaniu niewiadomej wielkości (Tversky i Kahneman, 1974). Prognozy finansowe zakotwiczone w przeszłych wartościach (Montier, 2007).

    • Myślenie konfirmacyjne/złudzenie kontroli - doszukiwanie się wpływu w warunkach losowych (Heath i Tversky, 1991).

    • Ignorowanie regresji do średniej - wiara w kontynuację określonego trendu.

    • Efekt Home-Bias - preferowanie tego, co znane.

  • Ekonomia behawioralna - założenia:

    • Oceny i wybory są dokonywane w sposób racjonalny.

    • Podejmując decyzję, jednostka maksymalizuje oczekiwaną korzyść.

    • Ludzie racjonalnie kalkulują prawdopodobieństwa.

    • Ludzie kierują się egoistycznymi motywami i ignorują wyniki innych uczestników interakcji ekonomicznej.

    • Wszystkie źródła dochodów są zamienne.

    • Ludzie ujawniają stałe preferencje, gdy dokonują wyborów między opcjami o odroczonych skutkach.

    • Heurystyka rozpoznawania (Borges i wsp. 1999) - znaczenie reguły rozpoznawania na giełdzie.

  • Racjonalność:

    • Zachowanie racjonalne to takie, które zbliża jednostkę do osiągnięcia celu.

    • Związana ze zgodnością zachowania z preferencjami (Robbins, 1935).

  • Percepcja ryzyka finansowego (Zaleśkiewicz, 1996):

    • Poczucie lęku.

    • Niepewność zysku.

    • Natychmiastowość strat, brak zaufania, niewiedza, brak obycia z instrumentami finansowymi.

  • Ekonomia eksperymentalna:

    • Twórca: Vernon Smith.

    • Warunki eksperymentalne mają prowadzić do maksymalnej kontroli nad sytuacją (Smith, 1991; Hey, 1992).

  • Racjonalność:

    • Ludzie są racjonalni, gdy spełniają określone standardy poznawcze.

    • Modele racjonalności (Gigerenzer i Todd, 1999):

      • Modele normatywne: racjonalność nieograniczona (Over, 2004).

      • Modele racjonalności ograniczonej (Simon, 1955, 1957).

  • Neuroekonomia:

    • Interdyscyplinarna dziedzina wiedzy.

    • Bada neurofizjologiczne mechanizmy wyborów ekonomicznych (Camerer et.al., 2005; Glimcher et.al, 2008; Loewenstein et.al., 2008).

    • Metody neuroobrazowania: EEG, PET, fMRI, GSR.

  • Kryteria racjonalności (Wilkinson, 2008):

    • Postawy i preferencje powinny odpowiadać podstawowym regułom logiki i rachunku prawdopodobieństwa.

    • Spójność preferencji i postaw.

    • Stabilność.

    • Zgodność z empirycznymi obserwacjami.

  • Teoria ekonomiczna wymaga od racjonalnego decydenta:

    • Zgodności preferencji z aksjomatami (Neuman, Morgenstern, 1994):

      • Aksjomat spójności

      • Aksjomat przechodniości

      • Aksjomat wyniku zupełnie pewnego

      • Aksjomat podstawialności

    • Dokonywania wyborów zgodnie z regułą maksymalizowania użyteczności.

  • Podejścia metodologiczne

    • Ekonometryczne (Oczekiwania ekonomiczne (Tyszka, 2000))

      • warunkowe

      • intencjonalne

      • konsumenckie (Katon, 1975)

    • Poziom analizy:

      • Makro

      • Jednostka

      • Metody eksperymentalne i statystyczne

    • Odmienny sposób postępowania w badaniach eksperymentalnych

      • Wyobrażenie sytuacji/konkretne działanie

      • Cel badania: Testowanie konkretnego modelu teoretycznego

      • Przewidywania i hipotezy w formie równań matematycznych

      • Badanie zachowania charakterystycznego dla danego przedsiębiorstwa

    • Dane

      • obiektywne

      • subiektywne

    • Realistyczność założeń

      • „jak gdyby”

    • Wnioskowanie dedukcyjne oparte na założeniach Beckera (1976):

      • Zachowanie maksymalizacji użyteczności

      • Stałe preferencje

      • Równowaga rynkowa

    • Spełnianie postulatu racjonalności podczas przekładania koncepcji psychologicznych na język ekonomii

    • Wnioskowanie indukcyjne

      • Ignorowanie zmiennych systemowych, kontekstowych, strukturalnych.

  • Problem natury psychologicznej może stać się problemem natury ekonomicznej.

Wykład 3 (15.03.2025) - Podatki

  • Definicja podatku:

    • Świadczenie pieniężne na rzecz państwa lub innej osoby publicznej, o charakterze przymusowym, powszechnym, bezzwrotnym i nieodpłatnym, pobierane na podstawie przepisów prawnych (Znaniecka, 1988).

      • Systemy podatkowe istnieją od czasów pieniądza symbolicznego.

      • W starożytnym Egipcie stanowiły źródło utrzymania faraona.

  • Kryteria kategoryzacji podatków:

    • Podmiotowe, przedmiotowe, przeznaczenia, ciężaru podatków

    • Podmiotowe: podatki państwowe i samorządowe

    • Przedmiotowe: przychodowe, dochodowe, majątkowe, konsumpcyjne

    • Przeznaczenia: ogólne, celowe

    • Ciężaru: bezpośrednie (PIT, CIT, podatek rolny, od spadków i darowizn, od nieruchomości) i pośrednie (VAT, akcyzowy, importowy)

  • Wiedza o podatkach:

    • Badania wskazują na znikomą wiedzę obywateli na temat systemu podatkowego (Lewis, 1978; Kirchler, 2007; Sakurai, Braithwaite, 2003).

    • Wraz ze wzrostem skomplikowania systemu, spada postrzeganie jego sprawiedliwości (Carnes i Cuccia, 1996; Cuccia i Carnes, 2001).

    • Zdobycie wiedzy pozytywnie wpływa na postawy wobec podatków i negatywne nastawienie wobec oszustw podatkowych (Eriksen i Fallan, 1996).

    • Badania wykazały, że przekazywanie darowizn na cele charytatywne zwiększa tendencję do zaniżania dochodów i ubiegania się o nienależne ulgi podatkowe.

  • Funkcje podatków (Niesiobędzka, 2004):

    • Fiskalna, pozafiskalna (ekonomiczna, społeczna)

    • Podatki stanowią instrument regulujący życie gospodarki.

    • Negatywne skojarzenia z systemem podatkowym, zwłaszcza wśród przedsiębiorców (Schmolders, 1960; Kirchler, 1998).

  • Postawy wobec podatków:

    • Aspekt poznawczy, emocjonalny i behawioralny.

    • Dochód różnicuje postawy: wyższe dochody wiążą się z negatywną postawą wobec unikania opodatkowania (Lewis, 1979, 1982).

    • Pozytywne postawy wobec osób odprowadzających podatki (Kirchler, 1998).

    • Część badanych uważa ukrywanie dochodów za właściwe (Orviska i Hudson, 2002).

  • Sprawiedliwość systemu podatkowego:

    • Zasada sprawiedliwości poziomej i pionowej (Samuelson i Nordhaus, 2008).

    • Sprawiedliwość systemu podatkowego (Roberts, Hite, Bradley, 1994).

  • Unikanie vs. uchylanie się od płacenia podatków

  • Krzywa Laffera:

    • Związek między skłonnością do płacenia podatków a wysokością podatków.

  • ** gotowość do popełniania oszustw podatkowych:**

    • Czynniki społeczne i psychologiczne (Weigel, Hessing, Elffers, 1987).

    • Czynniki zachęcające: normy społeczne, kwota podatków, nieuczciwość prawa i służb podatkowych, złożoność podatków, orientacja osobowa.

    • Czynniki zniechęcające: kontrola prawna i społeczna, spostrzegane ryzyko kary, spostrzeganie możliwości, brak tolerancji oszustw.

    • Model „stromego zbocza” (Kichler i in., 2008): gotowość do płacenia podatków rośnie, gdy państwo ma silny system egzekwowania prawa i obywatele ufają władzy.

Wykład 4 (26.03.2025) - Mechanizmy i czynniki oddziałujące na podejmowanie decyzji finansowych

  • Proces podejmowania decyzji finansowych:

    1. Procesy przeddecyzyjne: generowanie problemu, wyszukiwanie i analizowanie informacji, wyszukiwanie wariantów decyzyjnych.

    2. Wybór: ocena sytuacji i kontekstu, analiza wariantów decyzyjnych, dobór reguły decyzyjnej, dokonanie wyboru.

    3. Procesy postdecyzyjne: analiza osobistych i społecznych skutków wyboru, redukowanie dysonansu i żalu podecyzyjnego.

  • Wyszukiwanie informacji:

    • Źródła wewnętrzne (pamięć, wiedza, umiejętności, doświadczenie) (Weber i Johnson, 2008).

    • Zjawisko fałszywej pamięci (Loftus & Palmer, 1974). Badani, którym sugerowano, że samochody się "roztrzaskały" częściej pamiętali potłuczone szkło.

    • Źródła zewnętrzne: sprzedawca, gazeta, znajomi, raporty konsumenckie (Wilkie i Dickson, 1994).

    • Kosztowne zakupy wiążą się z większą liczbą odwiedzanych sklepów (Udell 1966), a konieczność uzasadnienia decyzji zwiększa zaangażowanie w proces (Doney i Armstrong, 1995).

    • Rzadziej gromadzimy informacje kosztowne i trudne do zdobycia (Bettman 1979; Payne, Bettman i Johnson 1993).

  • Analiza wariantów decyzyjnych

    • własne przekonania powstające w oparciu o obserwację współwystępujących zjawisk

    • Częstość wydobywania informacji z pamięci.

    • Znaczenie ważności informacji dla decydenta (por. Nedungadi Hutchinson 1985; Loken i Ward 1987).

    • Reguła eliminacji (Tversky, 1972)

  • Świadomość kluczowych błędów związanych z wyborem perspektywy:

    • Krótkowzroczność.

    • Russo i Schoemaker (1990) ślepotą na perspektywy inne niż

    • Zastosowanie techniki zamiany ról

  • Dobór reguły decyzyjnej:

    1. Reguły oparte na kalkulacji: maksymalizacja korzyści, minimalizacja kosztów, wybór wariantu z najwyższą średnią ważoną.

    2. Reguły oparte na rozpoznawaniu: odkrywanie i klasyfikowanie.

    3. Reguły oparte na emocjach

    • Reguły oparte na podążaniu za normami (Weber i in., 2002, 2004)

    • Reguły oparte na stadiach przypadków (Weber i in., 2002, 2004)

    • Reguły oparte na pełnieniu ról (Weber i in., 2002, 2004)

  • Czynniki determinujące wybór reguły decyzyjnej:

    • Presja czasu, zakres informacji, cechy sytuacji i czynniki kulturowe (Weber, Ames i Blais, 2004), motywacje decydenta, konieczność przedstawienia powodów wyboru (Tetlock1992).

  • Procesy postdecyzyjne:

    • Niepewność podecyzyjna.

    • Wybrane zniekształcenia procesu: myślenie na skróty (heurystyki), teoria perspektywy (Kahneman&Tversky).

  • Heurystyki (Kahneman&Tversky, 2011):

    • Heurystyka kotwiczenia

    • Heurystyka reprezentatywności

    • Heurystyka dostępności

  • Pozostałe psychologiczne przyczyny wypaczeń racjonalnego podejmowania decyzji:

    • Mieszanie rozwiązań z problemami, brak jasno sformułowanych celów, niespójność zamiarów, przywiązywanie się do początkowych sądów, wcześniejsze wybory ograniczają obecne, konformizm, dychotomiczność rozwiązań, eskalacja zaangażowania.

Wykład 5 - Rola emocji, zadłużanie się i oszczędzanie

  • Rola emocji w procesie decyzyjnym:

    • Hipoteza ryzyka jako emocji: Wybory dokonywane na podstawie doznań lub przewidywanych stanów emocjonalnych.

    • Analiza nastrojów i stanów afektywnych w trakcie i po procesie decyzyjnym.

    • Znak emocji: Emocje negatywne podwyższają spostrzeganie ryzyka, emocje pozytywne mogą być odpowiedzialne za spostrzeganie zbytnio pozytywów sytuacji ryzykownej.

    • Bezpośredniość: Strach związany z daną decyzją.

    • Miejsce emocji w procesie decyzyjnym: Źródła leżące poza decydentem, np. decyzje a warunki pogodowe.

    • Jakość wpływu emocji na proces decyzyjny: Mogą wpływać negatywnie lub korzystnie, np. decydent doświadczający strachu może nie ponieść zbyt wysokiego ryzyka finansowego.

  • Efekt pasywnej inercji - ma miejsce, gdy w skutek nietrafnej decyzji utracimy szanse na osiągnięcie korzystnego wyniku, żal i obwinianie się o niepowodzenie może skutkować pasywnością w dalszym działaniu

  • Markery somatyczne = ciało daje sygnały o złej decyzji?

  • Hipoteza podtrzymania afektu = jednostka będzie w dobrym nastroju unikać działań, które mogłyby ten nastrój zakłócić

  • Zadłużanie się:

    • Problemy z odroczeniem gratyfikacji.

    • Społeczna akceptacja długu.

    • Socjalizacja ekonomiczna.

    • Porównania społeczne (porównywanie się z grupami bogatszymi może prowadzić do zadłużania się).

    • Style zarządzania pieniędzmi.

    • Zachowania konsumenckie (nawyki zakupowe).

    • Horyzont czasowy (nierealistyczne horyzonty mogą wpływać na proces spłacania).

    • Postawy wobec zadłużania się.

    • Fatalizm (zewnętrzne umiejscowienie kontroli sprzyja zadłużaniu się).

  • Oszczędzanie:

    • Decyzja o odłożeniu konsumpcji.

  • Decyzje o odroczonych skutkach:

    • Podczas dokonywania wyborów między skutkami charakteryzującymi się odmienną długością odroczenia następuje odwrócenie preferencji między szybszym zdobyciem mniejszej nagrody a późniejszym zdobyciem większej nagrody.

  • Definicje oszczędzania:

    • Oszczędzanie gospodarstw domowych to ta część dochodu, która nie zostaje wydana na konsumpcję (Samuelson i Nordhaus, 1996, 2008).

    • Oszczędzanie stanowi nadwyżkę dochodu nad konsumpcją bieżącą, która jest odkładana na przyszłość, kiedy podstawowe potrzeby zostają zaspokojone (Warneryd, 1999).

    • Oznacza negatywny akt związany z powstrzymaniem się od całkowitej konsumpcji swoich dochodów (Keynes, 1930).

    • Stanowi racjonalną analizę oraz aktywny proces.

  • Hipotezy i teorie dotyczące oszczędzania:

    • Hipoteza Dochodu Absolutnego (Keynes, 1936): Wraz ze wzrostem dochodów wzrasta poziom oszczędzania, ale muszą być zaspokojone podstawowe potrzeby jednostki.

    • Teoria względnego dochodu (Duesenberry, 1949): Ujemna korelacja między dochodem grupy odniesienia a poziomem oszczędności osób badanych (Kaptey, 2000).

    • Teoria/hipoteza cyklu życia (Midigliani i Brumberg, 1954): Człowiek dąży do utrzymania dochodu na stałym poziomie; w wieku młodszym i starszym odnotowujemy ujemne oszczędzanie.

    • Teoria/hipoteza stałego dochodu (Friedman, 1947, 1957): Każda jednostka zna swój podstawowy poziom dochodu; każdy człowiek ma ustalony poziom konsumpcji, uwzględniane są także dochody i wydatki przejściowe; oszczędzanie = dochód stały + dochód przejściowy - wydatki konsumpcyjne.

  • Czynniki wpływające na oszczędzanie:

    • Ölander i Seipel (1970): problem decyzyjny, alternatywy i ich konsekwencje, ocena prawdopodobieństwa ich wystąpienia; istotną cechą zachowań jest ich zmienność, należy uwzględnić uwarunkowania zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne (Tolman, 1995).

    • Katon (1975): uwypuklenie znaczenia zmiennych psychologicznych w modelach oszczędzania; miarę oszczędzania stanowi dochód jednostki będący w jej dyspozycji; znaczenie chęci do oszczędzania; wskaźnik opinii konsumenckich; sposoby oszczędzania: restowe, kontraktowe, dowolne.

Wykład 6 (16.04.2025) - Motywy oszczędzania

  • Motywy oszczędzania wg. Wärneryd (1995):

    • „oszczędzanie jako nawyk”,

    • „motyw zapobiegawczy”,

    • motyw zapewniania rodzinie dobrobytu po śmierci

    • „motyw zysku”.

  • Formy oszczędzania:

    • Zaplanowane, spekulacyjne, zabezpieczające, czasowe dysponowanie pieniędzmi i inne.

  • Motywy oszczędzania wg. Keynes'a (1936):

    1. Motyw zapobiegliwości

    2. Motyw przezorności

    3. Motyw wykorzystania stopy procentowej

    4. Motyw powiększania dobrobytu

    5. Motyw niezależności

    6. Motyw przedsiębiorczości

    7. Motyw spadku

    8. Motyw skąpstwa

    9. Motyw zaliczkowy (Browning i Lusardi, 1996)

  • Behawioralna teoria cyklu życia wg. Shefrina i Thalera (1981, 1988)

    • samokontrola

    • moduł sprawcy +

    • moduł planisty

    • 3 umysłowe rachunki (por. Kahneman i Tversky, 1984)

      1. rachunek bieżących dochodów,

      2. rachunek majątku,

      3. rachunek przyszłych dochodów

    • efekt ramowania

  • Motywy oszczędzania wg. Alf'a Lindqvist (1981)

    • Brandstättera (1993) wskazuje na znaczenie cech osobowości w decyzji o oszczędzaniu. Oszczędzanie pozytywnie wiąże się z sumiennością (Brändstatter, 1996, za: Nyhus i Webley, 2001). Nyhus wraz z Webley (2001) zrealizowali badania dotyczące wpływu osobowości na decyzję związane z oszczędzania oraz zadłużaniem się. W: stabilność emocjonalna i autonomia silnie skorelowane Z zachowaniami dotyczącymi oszczędzania i zadłużania się.

  • Formy oszczędzania Polaków (2015):

    • zarządzanie zasobami finansowymi

    • gromadzenie pieniędzy na konkretny cel

    • bufor finansowy

    • zarządzanie gotówką

    • 32% lokaty bankowe

    • 13% gotówka

    • 13% konto osobiste

    • 10% konto oszczędnościowe

  • Motywy oszczędzania Polaków (2015):

    • 72% rezerwa na sytuacje losowe

    • 32% wypoczynek

    • 29% leczenie

    • 28% remont domu/mieszkania

    • 33% rezerwa na bieżące wydatki konsumpcyjne

    • 26% zakup dóbr trwałego użytku

    • 25% zabezpieczenie się na starość

    • 15% stałe opłaty

  • Rezerwa na sytuacje losowe i przezorność

  • Samokontrola (Mischel i in., 1989)

    • Decyzje

    • Konsekwencje:

      1. natychmiastowe

      2. Odroczone

    • Podczas dokonywania wyborów między skutkami charakteryzującymi się odmienną długością odroczenia następuje odwrócenie preferencji między szybszym zdobyciem mniejszej nagrody a późniejszym zdobyciem większej nagrody.

    • Wyczerpywanie się zasobów samokontroli obniża skłonność odraczania gratyfikacji (Vohs i Faber, 2007).

  • Funkcjonowanie banków wyobrażeniami dzieci (Berti i Bombi, 1988)

    • Całkowity brak zrozumienia systemu bankowego

    • Bank rozumiany jako źródło pieniędzy

    • Bank może wypłacać pieniądze, ale pod pewnymi warunkami

    • Bank wypłaca pieniądze w postaci pożyczki

    • Bank wykorzystuje depozyty, aby udzielać pożyczek

    • Rozumienie procesu bankowego.

  • Wpływ samokontroli na skłonność do oszczędzania

    • Wyczerpywanie się zasobów samokontroli prowadzi do impulsywnych zachowań.

    • Niechęć do odraczania gratyfikacji wśród zwłaszcza wśród dzieci młodszych (Mischel i Metzner, 1962; Mischel i in., 1989).

    • Rola banków w procesie oszczędzania (Otto i Webley, 2001; Webley i in., 1993; Webbley, 2

Wykład 1 (05.03.2025)

  • Zaliczenie: Egzamin pisemny, stacjonarny (otwarte/zamknięte pytania) na bazie wykładów + aktywność. Data: 24.06.25, godz. 9:30. Pytania otwarte będą ograniczone.

  • Literatura rekomendowana:

    • Gąsiorowska, A. (2016). Psychologiczne znaczenie pieniędzy a makiawelizm. Psychologia Społeczna, 11(4 (39)).

    • Kahneman, D. (2011). Pułapki myślenia. Poznań: Media Rodzina.

    • Brown, S, Taylor, K., Price S.W. (2005). Debt and distress: Evaluating the psychological cost of credit. Journal of Economic Psychology, 26, 642-663.

    • Greenberg, A. E., & Hershfield, H. E. (2019). Financial decision making. Consumer Psychology Review, 2(1), 17-29.

    • Dzik, B. (2004). Hazard. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.

    • Niesiobędzka, M. (2004). Podatki. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.

    • Warneryd, K.E. (2004). Oszczędzanie. W: T. Tyszka, Psychologia ekonomiczna. Gdańsk: GWP.

    • Wąsowicz-Kirylo, G. (2013). Postawy wobec pieniędzy. Warszawa: Difin.

    • Wąsowicz-Kirylo, G. (2008). Psychologia finansowa. O pieniądzach w życiu człowieka. Warszawa: Difin.

    • Zaleśkiewicz, T. (2011). Psychologia ekonomiczna. Warszawa: PWN.

    • Fisher, P.J., Montalto, C.P. (2010). Effect of saving motives and horizon on saving behaviors. Journal of Economic Psychology, 31, 92-105.

    • Syrén, S. M., Kokko, K., Pulkkinen, L., & Pehkonen, J. (2019). Income and Mental Well-Being: Personality Traits as Moderators. Journal of Happiness Studies, 1-25.

    • Gąsiorowska, A. (2012). Czy dla każdego większa ilość pieniędzy oznacza lepszą sytuację finansową?. Psychologia ekonomiczna, (1), 6-19.

  • Przykładowe pytania egzaminacyjne:

    1. Czynniki wpływające na decyzję zakupu ubezpieczenia mieszkania (10 czynników, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).

    2. Teoria perspektywy w kontekście decyzji o szczepieniu.

    3. Czynniki skłaniające do oszczędzania (co najmniej 7, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).

    4. Znaczenie pieniądza dla człowieka (funkcja ekonomiczna vs. inne aspekty).

    5. Gotowość do dzielenia się pieniędzmi (wpływające czynniki, koncepcje teoretyczne i wyniki badań).

    6. Błędy inwestorów w prognozowaniu zmian rynku i podejmowaniu decyzji finansowych.

    7. Niespójność zachowań finansowych z klasyczną teorią ekonomiczną i jej wpływ na jakość tych zachowań.

Ekonomia i Psychologia

  • Ekonomia (historia):

    • Adam Smith (1723-1790) - wkład w klasyczną ekonomię. Jego prace, takie jak "Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów" (1776), są fundamentem współczesnej ekonomii. Smith wprowadził koncepcje takie jak podział pracy i "niewidzialna ręka rynku", które do dziś są kluczowe w rozumieniu mechanizmów rynkowych.

    • Wprowadzenie czynnika ludzkiego do ekonomii. Tradycyjna ekonomia często zakłada racjonalność jednostek, ale psychologia ekonomiczna bada, jak emocje, uprzedzenia i heurystyki wpływają na decyzje ekonomiczne.

    • Kluczowy jest własny interes jednostki. Ekonomia klasyczna opiera się na założeniu, że ludzie dążą do maksymalizacji własnej korzyści, ale psychologia ekonomiczna pokazuje, że altruizm i normy społeczne również odgrywają istotną rolę.

    • Własny interes jako jedyna motywacja działania oraz hedonizm stały się głównymi doktrynami psychologicznymi ekonomii. Hedonizm, czyli dążenie do przyjemności i unikanie bólu, jest ważnym, ale nie jedynym motywatorem ludzkich działań ekonomicznych.

    • Karl-Erik Warneryd (1972) - pierwszy kurs psychologii ekonomicznej na uniwersytetach europejskich. Warneryd przyczynił się do formalnego wprowadzenia psychologii ekonomicznej jako odrębnej dziedziny studiów akadamickich.

    • George Katon (1975) - twórca psychologii ekonomicznej. Katona podkreślał znaczenie badania postaw i oczekiwań konsumentów w celu zrozumienia zachowań ekonomicznych.

  • Rola psychologii w naukach ekonomicznych:

    • Początkowo ekonomiści opierali się na własnych obserwacjach dotyczących aspektów psychologicznych. Ekonomiści, jak Adam Smith, zauważali, że emocje i motywacje wpływają na decyzje ekonomiczne, ale brakowało im narzędzi do systematycznego badania tych zjawisk.

    • Robbins (1935) umniejszał znaczenie psychologii w ekonomii. Robbins argumentował, że ekonomia powinna skupić się na analizie zachowań racjonalnych i że psychologia wprowadza zbędne komplikacje.

    • Veblen (1899) wskazywał na wpływ społeczny na konsumpcję dóbr. Veblen wprowadził pojęcie "konsumpcji na pokaz", czyli kupowania dóbr w celu demonstracji statusu społecznego.

    • Tarde (1902) podkreślał znaczenie interakcji społecznych. Tarde analizował, jak opinie i zachowania innych ludzi wpływają na decyzje jednostki, wprowadzając koncepcje takie jak naśladownictwo i moda.

  • Psychologia ekonomiczna:

    • Bada, w jaki sposób jednostki wpływają na gospodarkę i jak gospodarka wpływa na człowieka (Lea, Tarpy i Webley, 1987). Psychologia ekonomiczna analizuje, jak czynniki psychologiczne wpływają na decyzje dotyczące oszczędzania, inwestowania, konsumpcji i pracy.

    • Jest gałęzią psychologii stosowanej. Psychologia ekonomiczna wykorzystuje teorie i metody psychologiczne do rozwiązywania problemów ekonomicznych.

    • Interdyscyplinarny kierunek badań naukowych. Psychologia ekonomiczna łączy wiedzę z psychologii, ekonomii, socjologii i innych dziedzin.

  • Ekonomia (definicja Robbinsa, 1935):

    • Nauka badająca ludzkie zachowania w kontekście celów i ograniczonych środków o alternatywnych zastosowaniach. Definicja Robbinsa podkreśla, że ekonomia zajmuje się analizą wyborów dokonywanych w warunkach ograniczonych zasobów.

  • Daniel Kahneman:

    • Laureat Nagrody Nobla (2002). Kahneman otrzymał nagrodę za wkład w rozwój ekonomii behawioralnej.

    • Współtwórca: Amos Tversky. Kahneman i Tversky wspólnie opracowali wiele kluczowych teorii i koncepcji w ekonomii behawioralnej.

    • Twórca ekonomii behawioralnej. Ekonomia behawioralna bada, jak czynniki psychologiczne wpływają na decyzje ekonomiczne.

    • Autor/współautor ponad 200 publikacji naukowych.

Wykład 2 (12.03.2025)

  • Dziedziny:

    • Psychologia ekonomiczna

    • Ekonomia behawioralna

    • Finanse behawioralne

    • Ekonomia eksperymentalna

  • Ekonomia behawioralna:

    • Analizuje zachowania człowieka w sprawach ekonomicznych. Ekonomia behawioralna bada, jak ludzie podejmują decyzje dotyczące oszczędzania, inwestowania, konsumpcji i pracy.

    • Bada mechanizmy społeczno-psychologiczne leżące u podstaw zachowań ekonomicznych. Ekonomia behawioralna analizuje, jak emocje, uprzedzenia i heurystyki wpływają na decyzje ekonomiczne.

    • Celem jest tworzenie modelu ,,człowieka rzeczywistego" zamiast ,,człowieka ekonomicznego" (Maital, 1986; za: Wärneryd, 2004, s.26). Ekonomia behawioralna odrzuca założenie o racjonalności jednostek i stara się tworzyć modele uwzględniające realne zachowania ludzi.

    • Najważniejszy cel: zrozumieć, jak naprawdę działamy, aby uświadomić sobie irracjonalne skłonności i móc podejmować lepsze decyzje (Ariely, 2010; s.17). Ekonomia behawioralna może pomóc ludziom unikać błędów i podejmować bardziej korzystne decyzje.

  • Finanse behawioralne:

    • Część ekonomii behawioralnej. Finanse behawioralne stosują teorie i metody ekonomii behawioralnej do analizy rynków finansowych i decyzji inwestycyjnych.

    • Testowane hipotezy dotyczą efektywności rynków i racjonalności decyzji. Finanse behawioralne badają, czy rynki finansowe są efektywne i czy inwestorzy podejmują racjonalne decyzje.

    • Deskryptywne modele decyzji zachowań inwestycyjnych. Finanse behawioralne tworzą modele opisujące, jak inwestorzy naprawdę podejmują decyzje, uwzględniając czynniki psychologiczne.

    • Behawioralna teoria portfelowa wg. Shefrina i Statmana (2000). Teoria ta uwzględnia, że inwestorzy mają różne cele i preferencje dotyczące ryzyka, co wpływa na ich decyzje inwestycyjne.

  • Wybrane błędy w przewidywaniach finansowych:

    • Nadmierna pewność siebie - pewność prognoz przewyższa ich trafność (Lichtenstein, Fischhoff, 1977; Tyszka, Zielonka, 2002; Torngren, Montgomer, 2004). Inwestorzy często przeceniają swoje umiejętności i wiedzę, co prowadzi do podejmowania ryzykownych decyzji.

    • Nierealistyczny optymizm - wygórowane oczekiwania i prognozy dotyczące stopy zwrotu z portfela inwestycyjnego (De Bondt, 1998). Inwestorzy często oczekują, że ich inwestycje przyniosą wysokie zyski, co prowadzi do podejmowania nierozsądnych decyzji.

    • Efekt/błąd kotwiczenia - odnoszenie się do określonej wartości liczbowej jako kotwicy przy szacowaniu niewiadomej wielkości (Tversky i Kahneman, 1974). Prognozy finansowe zakotwiczone w przeszłych wartościach (Montier, 2007). Inwestorzy często opierają swoje decyzje na nieistotnych informacjach lub przeszłych wartościach, co prowadzi do błędnych prognoz.

    • Myślenie konfirmacyjne/złudzenie kontroli - doszukiwanie się wpływu w warunkach losowych (Heath i Tversky, 1991). Inwestorzy często szukają informacji potwierdzających ich przekonania i ignorują informacje sprzeczne, co prowadzi do błędnych decyzji.

    • Ignorowanie regresji do średniej - wiara w kontynuację określonego trendu. Inwestorzy często zakładają, że dobre wyniki będą się utrzymywać w przyszłości, co prowadzi do kupowania akcji po zawyżonych cenach.

    • Efekt Home-Bias - preferowanie tego, co znane. Inwestorzy często inwestują w akcje firm z ich kraju, nawet jeśli inne inwestycje są bardziej opłacalne.

  • Ekonomia behawioralna - założenia:

    • Oceny i wybory są dokonywane w sposób racjonalny. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie podejmują decyzje w sposób racjonalny, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często kierujemy się emocjami i uprzedzeniami.

    • Podejmując decyzję, jednostka maksymalizuje oczekiwaną korzyść. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie dążą do maksymalizacji swojej korzyści, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często kierujemy się innymi motywami, takimi jak altruizm i normy społeczne.

    • Ludzie racjonalnie kalkulują prawdopodobieństwa. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie potrafią racjonalnie oceniać prawdopodobieństwa, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często popełniamy błędy w ocenie ryzyka.

    • Ludzie kierują się egoistycznymi motywami i ignorują wyniki innych uczestników interakcji ekonomicznej. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie kierują się egoistycznymi motywami, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często troszczymy się o innych i kierujemy się normami społecznymi.

    • Wszystkie źródła dochodów są zamienne. Ekonomia klasyczna zakłada, że wszystkie źródła dochodów są traktowane tak samo, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że często inaczej traktujemy dochody z pracy, oszczędności i inwestycji.

    • Ludzie ujawniają stałe preferencje, gdy dokonują wyborów między opcjami o odroczonych skutkach. Ekonomia klasyczna zakłada, że ludzie mają stałe preferencje, ale ekonomia behawioralna pokazuje, że nasze preferencje mogą się zmieniać w zależności od kontekstu.

    • Heurystyka rozpoznawania (Borges i wsp. 1999) - znaczenie reguły rozpoznawania na giełdzie. Inwestorzy często inwestują w akcje firm, które rozpoznają, nawet jeśli nie mają o nich szczegółowych informacji.

  • Racjonalność:

    • Zachowanie racjonalne to takie, które zbliża jednostkę do osiągnięcia celu. Racjonalność w ekonomii oznacza, że ludzie podejmują decyzje w sposób, który maksymalizuje ich korzyść.

    • Związana ze zgodnością zachowania z preferencjami (Robbins, 1935). Racjonalne zachowanie jest zgodne z preferencjami jednostki.

  • Percepcja ryzyka finansowego (Zaleśkiewicz, 1996):

    • Poczucie lęku. Ryzyko finansowe często wiąże się z negatywnymi emocjami.

    • Niepewność zysku. Ryzyko finansowe oznacza, że nie jesteśmy pewni, czy nasza inwestycja przyniesie zysk.

    • Natychmiastowość strat, brak zaufania, niewiedza, brak obycia z instrumentami finansowymi. Inwestorzy często unikają ryzyka, ponieważ obawiają się strat.

  • Ekonomia eksperymentalna:

    • Twórca: Vernon Smith. Smith otrzymał Nagrodę Nobla za wkład w rozwój ekonomii eksperymentalnej.

    • Warunki eksperymentalne mają prowadzić do maksymalnej kontroli nad sytuacją (Smith, 1991; Hey, 1992). Ekonomia eksperymentalna wykorzystuje eksperymenty laboratoryjne do badania zachowań ekonomicznych.

  • Racjonalność:

    • Ludzie są racjonalni, gdy spełniają określone standardy poznawcze. Racjonalność oznacza, że ludzie podejmują decyzje w oparciu o logiczne rozumowanie i dostępne informacje.

    • Modele racjonalności (Gigerenzer i Todd, 1999):- Modele normatywne: racjonalność nieograniczona (Over, 2004).

      • Modele racjonalności ograniczonej (Simon, 1955, 1957).

  • Neuroekonomia:

    • Interdyscyplinarna dziedzina wiedzy. Neuroekonomia łączy wiedzę z ekonomii, psychologii i neurobiologii.

    • Bada neurofizjologiczne mechanizmy wyborów ekonomicznych (Camerer et.al., 2005; Glimcher et.al, 2008; Loewenstein et.al., 2008). Neuroekonomia bada, jak mózg reaguje na bodźce ekonomiczne i jak wpływa to na nasze decyzje.

    • Metody neuroobrazowania: EEG, PET, fMRI, GSR.

  • Kryteria racjonalności (Wilkinson, 2008):

    • Postawy i preferencje powinny odpowiadać podstawowym regułom logiki i rachunku prawdopodobieństwa. Racjonalne postawy i preferencje są spójne i zgodne z zasadami logiki.

    • Spójność preferencji i postaw. Racjonalne preferencje i postawy są stabilne i nie zmieniają się w zależności od kontekstu.

    • Stabilność.

    • Zgodność z empirycznymi obserwacjami. Racjonalne teorie ekonomiczne powinny być zgodne z danymi empirycznymi.

  • Teoria ekonomiczna wymaga od racjonalnego decydenta:

    • Zgodności preferencji z aksjomatami (Neuman, Morgenstern, 1994):- Aksjomat spójności

      • Aksjomat przechodniości

      • Aksjomat wyniku zupełnie pewnego

      • Aksjomat podstawialności

    • Dokonywania wyborów zgodnie z regułą maksymalizowania użyteczności.

  • Podejścia metodologiczne

    • Ekonometryczne (Oczekiwania ekonomiczne (Tyszka, 2000))- warunkowe

      • intencjonalne

      • konsumenckie (Katon, 1975)

    • Poziom analizy:- Makro

      • Jednostka

      • Metody eksperymentalne i statystyczne

    • Odmienny sposób postępowania w badaniach eksperymentalnych- Wyobrażenie sytuacji/konkretne działanie

      • Cel badania: Testowanie konkretnego modelu teoretycznego

      • Przewidywania i hipotezy w formie równań matematycznych

      • Badanie zachowania charakterystycznego dla danego przedsiębiorstwa

    • Dane- obiektywne

      • subiektywne

    • Realistyczność założeń- „jak gdyby”

    • Wnioskowanie dedukcyjne oparte na założeniach Beckera (1976):- Zachowanie maksymalizacji użyteczności

      • Stałe preferencje

      • Równowaga rynkowa

    • Spełnianie postulatu racjonalności podczas przekładania koncepcji psychologicznych na język ekonomii

    • Wnioskowanie indukcyjne- Ignorowanie zmiennych systemowych, kontekstowych, strukturalnych.

  • Problem natury psychologicznej może stać się problemem natury ekonomicznej.

Wykład 3 (15.03.2025) - Podatki

  • Definicja podatku:

    • Świadczenie pieniężne na rzecz państwa lub innej osoby publicznej, o charakterze przymusowym, powszechnym, bezzwrotnym i nieodpłatnym, pobierane na podstawie przepisów prawnych (Znaniecka, 1988).- Systemy podatkowe istnieją od czasów pieniądza symbolicznego.

      • W starożytnym Egipcie stanowiły źródło utrzymania faraona.

  • Kryteria kategoryzacji podatków:

    • Podmiotowe, przedmiotowe, przeznaczenia, ciężaru podatków

    • Podmiotowe: podatki państwowe i samorządowe

    • Przedmiotowe: przychodowe, dochodowe, majątkowe, konsumpcyjne

    • Przeznaczenia: ogólne, celowe

    • Ciężaru: bezpośrednie (PIT, CIT, podatek rolny, od spadków i darowizn, od nieruchomości) i pośrednie (VAT, akcyzowy, importowy)

  • Wiedza o podatkach:

    • Badania wskazują na znikomą wiedzę obywateli na temat systemu podatkowego (Lewis, 1978; Kirchler, 2007; Sakurai, Braithwaite, 2003). Obywatele często nie rozumieją, jak działają podatki i jak są wykorzystywane ich pieniądze.

    • Wraz ze wzrostem skomplikowania systemu, spada postrzeganie jego sprawiedliwości (Carnes i Cuccia, 1996; Cuccia i Carnes, 2001). Im bardziej skomplikowany system podatkowy, tym trudniej jest obywatelom zrozumieć, dlaczego płacą tyle podatków.

    • Zdobycie wiedzy pozytywnie wpływa na postawy wobec podatków i negatywne nastawienie wobec oszustw podatkowych (Eriksen i Fallan, 1996). Im więcej wiemy o podatkach, tym bardziej skłonni jesteśmy do ich płacenia.

    • Badania wykazały, że przekazywanie darowizn na cele charytatywne zwiększa tendencję do zaniżania dochodów i ubiegania się o nienależne ulgi podatkowe. Osoby, które przekazują darowizny na