Karakteristikat mikroskopike:
Gram-pozitivë kokë, organizuar shpesh në zinxhirë.
Madhësia më e vogël se ajo e stafilokokëve.
Kolonitë: Zinxhirë që variojnë në madhësi nga një çift në 30 kokë, ndikohen nga speciet dhe kushtet e rritjes.
Biokimi:
Metabolikisht fakultativë anaerobë.
Fermentojnë glukozën në acid laktik; janë katalaza-negativë.
Përbërësi shtesë strukturalë:
Disa specie kanë kapsula polisaharidike dhe acid hialuronik.
Streptokokët rriten në terren agar-gjak, tregues për hemolizën streptokoksike:
β-hemolizë: Zonë e qartë rreth kolonive.
α-hemolizë: Zonë gjelbëruese.
Metabolikisht aktivë mbi karbohidratet, proteinat dhe aminoacidet.
Serotipi nga Lancefield: Bazuar në antigjenet murit qelizor.
Aftësitë hemolitike: Streptokokët ndahen si β-hemolitikë, α-hemolitikë dhe γ-hemolitikë.
Specie të rendësishme klinikisht:
Grupi A: Streptococcus pyogenes, shkaktuar të fytit.
Grupi B: Streptococcus agalactiae, përgjegjës për sepsis te të porsalindurit.
Streptokokët kanë poza të këmbëzuara në mjedise të izolimit dhe karakterizimit të specializuar.
Ngjitur dhe mobilitet aktual: Jo acidrezistentë, nuk janë të lëvizshëm, e nuk formojnë spore.
Grupi Specia Sëmundjet | ||
A | S. pyogenes | Faringiti, impetigo, ethet reumatizmale akute, etc. |
B | S. agalactiae | Sepsis neonatale |
Piaget | Streptococcus pneumoniae | Pneumoni, meningjit |
Faringiti: Infeksion akut, shkaktuar nga SGA.
Impetigo: Infeksion sipërfaqësor i lëkurës.
Fascit nekrotizues, bakteremi dhe meningjit.
Ethe reumatizmale akute (ERA): Përcaktuar nga kriteret e Jones.
Glomerulonefriti akut post-streptokoksik: Variabël në prezantim klinik.
Incidenca: 9,000-11,500 raste në SHBA çdo vit me raste SSHT dhe fasciti nekrotizues rreth 6-7%.
Fëmijët: 20% qëndrojnë mbartës asimptomatike të SGA-së gjatë dimrit dhe pranverës.
Vdekshmëria: Shumica e vdekjeve nga sëmundja reumatizmale në vendet në zhvillim.
Antibiotikët: Penicilina mbetet në zgjedhje për faringitin SGA, përdorim alternativ i cefalosporinave dhe makrolideve.
Trajtimi i komplikacioneve: Fokusohet në përdorimin e imunosupresorëve dhe mbështetjes mesagjike.
Vaksinimi: Sfida qëndron në diversitetin antigjenik që pengon shmangien e sekulave autoimune.
Rezistenca e antibiotikëve: Rezistenca ndaj makrolideve dhe klindamicinës një shqetësim në rritje, nevojë për vigjilencë epidemiologjike.